Zorro gaat al vele jaren mee en ik herinner mij zelfs nog de films waarin Antonio Banderas in de huid kroop van de gemaskerde held, maar het ontstaan van het personage gaat al veel verder. De eerste film dateert zelfs van meer dan honderd jaar geleden! Wie denkt dat de held bij de huidige jonge knapen en grieten niet populair is, heeft het grondig mis. Het is te zeggen, enkele jaren geleden toch. In de jaren 2015 en 2016 verscheen er namelijk een animatiereeks die de jongsten onder ons aan het scherm gekluisterd hielden. Vele jaren na die feiten komt uitgever Nacon nu op de proppen met een videospel dat gebaseerd is op die serie ...
De altijd in het zwart geklede held bestrijdt onrecht en corruptie. Ook in Zorro: The Chronicles is het weer van dat. Monasterio, de militaire leider en tevens burgemeester van Los Angeles, houdt alle taksen voor zichzelf. Zo vriendelijk als Zorro is, hangt hij de Robin Hood van het verhaal uit om het geld te stelen en terug te geven aan degenen die het nodig hebben. Daarvoor moet je Monasterio's hacienda binnensluipen, op zoek gaan naar de kist en het geld stelen. Gezien het spel focust op kinderen tot een jaar of tien, is dat op zich niet moeilijk. Aan het begin van het spel kun je wel de moeilijkheidsgraad opdrijven, maar uitdagend wordt het nooit. Ook kun je met de mannelijk Zorro aan de slag gaan of kiezen voor een vrouwelijke variant, zijnde zijn tweelingzus Ines. Elk hebben ze hun eigen vaardigheden, al levert dit ingame geen groot verschil op.
Op schurkenjacht
Don Diego de la Vega staat gekend om zijn zwaardkunsten en die vaardigheden mag hij in Zorro: The Chonicles tonen. De soldaten bewaken tegen wil en dank de boel en verwachten niet dat ze overmeesterd zullen worden door een - in het zwart geklede - gek die op een paard rijdt dat luistert naar de naam Tornado. Regelmatig plaatst hij een Z op de borst van een tegenstander, een van zijn stokpaardjes in onder andere de serie die door Disney werd geproduceerd gedurende de jaren vijftig en zestig. Ik herinner mij die dikke Garcia nog goed. Elke keer zette Zorro die manschappen voor paal en in Zorro: The Chronicles is dat niet anders. Tijdens gevechten kun je namelijk de omgeving gebruiken om de soldaten te overmeesteren en te slim af te zijn. Duw ze in houten kratten, laat ze een frisse duik nemen in een fontein of laat hen hun gat verbranden aan een kampvuur. Het is allemaal mogelijk.
Terwijl je vecht en ontwijkt worden enkele bliksemschichten gevuld en eens er eentje volledig is opgevuld, kun je een coole finishing move uit je mouw, zweep, zwaard of paardenhoef toveren. De animaties zijn tof en zullen voornamelijk kinderen, de doelgroep dus, plezieren. De zweep wordt trouwens niet enkel in de vele gevechten gebruikt, want datzelfde instrument kun je gebruiken om op gebouwen of lantaarns te klimmen. Hierdoor blijf je onzichtbaar voor de tegenstanders die patrouilleren op de grond, kun je met je verrekijker vijanden taggen en kun je hen met stealth te lijf gaan. Eens je gezien bent, wordt er in veel gevallen alarm geroepen, waardoor er versterking komt en Zorro het beste van zichzelf moet geven tegen een allegaartje aan soldaten.
Bugs gooien (veel) roet in het eten
Het klink nu allemaal wel plezant, en in zekere zin is het dat ook, maar helaas stelt de game ook op een aantal vlakken teleur. Het meest storende zijn de vele bugs. In elk level (nee, dat is niet overdreven) slaagden mijn kinderen of ik erin om Zorro muurvast te zetten in een rots, bovenop een lantaarn of wat weet ik nog allemaal. Er zat hier niets anders op dan het level (of het checkpoint) opnieuw te starten en zo verder te doen. Verschrikkelijk is het niet, maar wel ontzettend storend. Daarnaast is de framerate om van te huilen en lijkt de camera een eigen leven te leiden. Grafisch oogt het geheel nogal kaal, maar er moet wel verteld worden dat deze game trouw is aan de zes jaar oude serie.
De altijd in het zwart geklede held bestrijdt onrecht en corruptie. Ook in Zorro: The Chronicles is het weer van dat. Monasterio, de militaire leider en tevens burgemeester van Los Angeles, houdt alle taksen voor zichzelf. Zo vriendelijk als Zorro is, hangt hij de Robin Hood van het verhaal uit om het geld te stelen en terug te geven aan degenen die het nodig hebben. Daarvoor moet je Monasterio's hacienda binnensluipen, op zoek gaan naar de kist en het geld stelen. Gezien het spel focust op kinderen tot een jaar of tien, is dat op zich niet moeilijk. Aan het begin van het spel kun je wel de moeilijkheidsgraad opdrijven, maar uitdagend wordt het nooit. Ook kun je met de mannelijk Zorro aan de slag gaan of kiezen voor een vrouwelijke variant, zijnde zijn tweelingzus Ines. Elk hebben ze hun eigen vaardigheden, al levert dit ingame geen groot verschil op.
Op schurkenjacht
Don Diego de la Vega staat gekend om zijn zwaardkunsten en die vaardigheden mag hij in Zorro: The Chonicles tonen. De soldaten bewaken tegen wil en dank de boel en verwachten niet dat ze overmeesterd zullen worden door een - in het zwart geklede - gek die op een paard rijdt dat luistert naar de naam Tornado. Regelmatig plaatst hij een Z op de borst van een tegenstander, een van zijn stokpaardjes in onder andere de serie die door Disney werd geproduceerd gedurende de jaren vijftig en zestig. Ik herinner mij die dikke Garcia nog goed. Elke keer zette Zorro die manschappen voor paal en in Zorro: The Chronicles is dat niet anders. Tijdens gevechten kun je namelijk de omgeving gebruiken om de soldaten te overmeesteren en te slim af te zijn. Duw ze in houten kratten, laat ze een frisse duik nemen in een fontein of laat hen hun gat verbranden aan een kampvuur. Het is allemaal mogelijk.
Tof voor even, maar dan wel graag zonder bugs.
Terwijl je vecht en ontwijkt worden enkele bliksemschichten gevuld en eens er eentje volledig is opgevuld, kun je een coole finishing move uit je mouw, zweep, zwaard of paardenhoef toveren. De animaties zijn tof en zullen voornamelijk kinderen, de doelgroep dus, plezieren. De zweep wordt trouwens niet enkel in de vele gevechten gebruikt, want datzelfde instrument kun je gebruiken om op gebouwen of lantaarns te klimmen. Hierdoor blijf je onzichtbaar voor de tegenstanders die patrouilleren op de grond, kun je met je verrekijker vijanden taggen en kun je hen met stealth te lijf gaan. Eens je gezien bent, wordt er in veel gevallen alarm geroepen, waardoor er versterking komt en Zorro het beste van zichzelf moet geven tegen een allegaartje aan soldaten.
Bugs gooien (veel) roet in het eten
Het klink nu allemaal wel plezant, en in zekere zin is het dat ook, maar helaas stelt de game ook op een aantal vlakken teleur. Het meest storende zijn de vele bugs. In elk level (nee, dat is niet overdreven) slaagden mijn kinderen of ik erin om Zorro muurvast te zetten in een rots, bovenop een lantaarn of wat weet ik nog allemaal. Er zat hier niets anders op dan het level (of het checkpoint) opnieuw te starten en zo verder te doen. Verschrikkelijk is het niet, maar wel ontzettend storend. Daarnaast is de framerate om van te huilen en lijkt de camera een eigen leven te leiden. Grafisch oogt het geheel nogal kaal, maar er moet wel verteld worden dat deze game trouw is aan de zes jaar oude serie.
Conclusie
Zorro: The Chronicles komt zes jaar te laat, want van de gelijknamige animatieserie is inmiddels geen sprake meer. De game schotelt je achttien toffe missies voor, maar laat de jongsten onder ons al kennismaken met een pak bugs en hoe het eigenlijk net niet moet. Zorro toont enkele toffe finishing moves en ook zijn paard Tornado steelt meer dan eens de show.
Pro
- Toffe missies
- Eenvoudige besturing
- Coole finishing moves
Con
- Een pak bugs
- Framerate stelt teleur
- Komt zes jaar te laat
6
Over
Beschikbaar vanaf
16 juni 2022
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Adventure
Ontwikkelaar
- BKOM Studios
Uitgever
- Nacon
