Als kind heb je soms vreemde droomjobs. Die van mij - of eentje van die van mij - was ‘achtergronden tekenen’. Ik kon met grote bewondering naar tekenfilms zitten kijken, met al mijn aandacht op wat áchter de personages gebeurde. Al die fijn uitgetekende omgevingen, met honderden raampjes waar allerlei levens konden worden geleefd … Ik vond het fantastisch. Dromen over hoe het zou zijn om er rond te lopen, alles wat mogelijk was met wat fantasie. Ja, ik zou het graag gedaan hebben. Want het decor, de wereld, is toch wat je project leven geeft. Je kan Belle wel laten rondwaren in een kasteel, maar die bibliotheek spreekt dertig jaar later nóg tot de algemene verbeelding. Alles is nu eenmaal mooier als de setting goed zit.