Spyronamic zei:
Een paar weken terug nog wel aan iemand iets gegeven, was in een goeie bui. Hij vroeg of ik iets te eten voor hem had, dus ging er vanuit dat hij wel degelijk honger had en het beetje geld dat ik hem gaf wel nuttig zou besteden.
Voor de rest doe ik het nooit, komt veel te vaak voor en de situaties zijn soms zo absurd en opdringerig dat het ergerlijk wordt. Van gewoon bedelen is bijvoorbeeld in Antwerpen nog amper sprake.
- Vluchtelingen (met dure adidas kledij) op de trein die zo'n papiertje komen afgeven met hun verhaal op en erna obsessief al schuddend met een zak geld naast je komen staan. Fenomeen is gelukkig al een tijdje weg, waren in 2016 weken dat het wel 10 keer voor kwam.
- Kerel die beweerde dat hij geld nodig had omdat hij dringend een insulinespuit moest gaan afhalen en ook in detail beschreef waar dat zogezegd was.
- Aan de Opera in Antwerpen zit er vaak een die gewoon naar je roept als je voorbijkomt, als je hem niet aankijkt roept ie nog harder.
- En dan nog een klassieker: de 'ik heb geen geld meer voor een treinticket huiswaarts'.
Hier ook al meerdere keren in die val getrapt, de laatste keer kwam er zo nen halve hollander aan het station zagen want hij had honger, heb hem dan een koek die ik bijhad gegeven.
nadien ben ik altijd kwaad op mezelf... want ge moogt die mensen niet laten rekenen op de toevallige goedheid van andere mensen, daarmee help je ze niet, integendeel.
Het is ook gewoon in veel grootsteden een partij-politiek probleem waarbij die situatie gewoon wordt in stand gehouden om dan te zeggen "kijk eens hoeveel armoede er is, de uitkeringen moeten omhoog".
Men zou die allemaal van straat moeten plukken en opvangen in grote boot-camp instellingen waar hunne computer eens gereset wordt. (drank/drugs/depressie)
Want zeker 80% van die "echte" bedelaars in Brussel is 2talig en ver van loemp.
Ter vergelijking, je moet voor de fun eens in een horecazaak in Brussel eens in het Nederlands bestellen... werk genoeg.
