Album of the week Yellow Swans - Going Places

Ik heb met open mond dit album beluisterd en de comments hierboven gelezen. Open mond welteverstaan omdat ik niet begrijp waar jullie het over hebben.
Ik hoor niks buiten wat geruis en irritant lawaai. Ik zal wel wat missen, maar het voelt als een bende tieners die zichzelf hebben overtuigd dat een joke album van 1 of andere onnozelaar "the next big thing is".

What the actual fuck @Kid_C !!!
(sorry)
OK boomer
 
Heb je wel echt goed geluisterd door de lagen ruis? :unsure:
Yes, en ik vond nieuwe lagen ruis, en daar heb ik mij zo hard op geconcentreerd dat ik er koppijn van kreeg :unsure:


12802ee9e677a8ce7e7af10e190ce0e4.jpg
 
Maar alle gekheid op een stokje: Ik snap (jammer genoeg) oprecht niet wat iemand hier luisterbaar aan vindt. Op dit hele AOTW concept is het volgens mij de eerste keer dat ik er zo tegenover sta. Ik hoor hier geen enkele artistieke meerwaarde in, en ik denk dat ik best open sta voor experimentele en speciale muziek.
Zelfs wanneer ik zelf iets niet goed vind, snap ik meestal wel waarom anderen het goed kunnen vinden (bvb Radiohead) ... maar hier vat ik hem dus niet. Ik ben dan ook volledige dumbfounded door de comments in de thread.
 
Maar alle gekheid op een stokje: Ik snap (jammer genoeg) oprecht niet wat iemand hier luisterbaar aan vindt. Op dit hele AOTW concept is het volgens mij de eerste keer dat ik er zo tegenover sta. Ik hoor hier geen enkele artistieke meerwaarde in, en ik denk dat ik best open sta voor experimentele en speciale muziek.
Zelfs wanneer ik zelf iets niet goed vind, snap ik meestal wel waarom anderen het goed kunnen vinden (bvb Radiohead) ... maar hier vat ik hem dus niet. Ik ben dan ook volledige dumbfounded door de comments in de thread.
Te denken dat dit nog eens vrij toegankelijke experimentele muziek is. :unsure:

Ik begrijp je hoor, dit is niet voor iedereen en als je het niet hoort dan is dit gewoon ruis (denk ik).

Wat vind je van dit? Is volgens mij de meest toegankelijke en mainstreammuziek met noise als basis.

 
Maar alle gekheid op een stokje: Ik snap (jammer genoeg) oprecht niet wat iemand hier luisterbaar aan vindt. Op dit hele AOTW concept is het volgens mij de eerste keer dat ik er zo tegenover sta. Ik hoor hier geen enkele artistieke meerwaarde in, en ik denk dat ik best open sta voor experimentele en speciale muziek.
Zelfs wanneer ik zelf iets niet goed vind, snap ik meestal wel waarom anderen het goed kunnen vinden (bvb Radiohead) ... maar hier vat ik hem dus niet. Ik ben dan ook volledige dumbfounded door de comments in de thread.
En ik een beetje door deze. Allez, 't is te zeggen... Jij vindt wat je wil he, maar een post als deze geeft nieuwe kleren van de keizer vibes en dat is niet super aangenaam tov de luisteraars die hier veel aan gehad hebben. Ik vond dit eigenlijk best nog easy listening, voorwaarde is gewoon dat je alle notie van harmonie en ritme en andere verwachtingen van wat muziek hoort te zijn achterwege laat en je laat meevoeren door... geluid. Als dat niet lukt, alle begrip hiervoor. Maar is het dan zo moeilijk om begrip te hebben dat dat voor anderen wel kan?
 
Te denken dat dit nog eens vrij toegankelijke experimentele muziek is. :unsure:

Ik begrijp je hoor, dit is niet voor iedereen en als je het niet hoort dan is dit gewoon ruis (denk ik).

Wat vind je van dit? Is volgens mij de meest toegankelijke en mainstreammuziek met noise als basis.

De eerste 5 (van de 6) nummers zonet geluisterd:
  1. Vind ik zeer beluisterbaar, en zelfs vaag aangenaam
  2. Heel tof nummer, hoor ik graag
  3. What the shit, why?
  4. What the shit, why?
  5. Cava-isch
Maw het is inderdaad een stuk meer toegankelijk. Maar het is sowieso niet echt mijn ding nee.


maar een post als deze geeft nieuwe kleren van de keizer vibes en dat is niet super aangenaam tov de luisteraars die hier veel aan gehad hebben.
Huh? Deze snap ik niet. Wat is anders de bedoeling van dit concept, als iemand zijn mening niet zou mogen neerpennen? Ik vind deze opmerking net "niet super aangenaam" tov degenen die het niet snappen. Maar then again moogt gij dat gerust zeggen en denken van mij. Dat is dan vooral mijn probleem dat ik mij zo voel, en niet het uwe ... net zoals het vooral uw probleem bij mijn post is, en niet het mijne (verwarrende zin, maar ge snapt het wel).

In de post die gij quote leg ik toch net redelijk rustig en non-confrontationeel uit dat ik het echt niet snap, en (inderdaad) absoluut niet zie wat iemand hier aan vindt?
 
Huh? Deze snap ik niet. Wat is anders de bedoeling van dit concept, als iemand zijn mening niet zou mogen neerpennen? Ik vind deze opmerking net "niet super aangenaam" tov degenen die het niet snappen. Maar then again moogt gij dat gerust zeggen en denken van mij. Dat is dan vooral mijn probleem dat ik mij zo voel, en niet het uwe ... net zoals het vooral uw probleem bij mijn post is, en niet het mijne (verwarrende zin, maar ge snapt het wel).
C-658VsXoAo3ovC.jpg


Natuurlijk mag je je mening neerpennen! Daarom zijn we hier, zoals je aangeeft. Ik kan enkel zeggen dat ik simpelweg niet houd van opmerkingen in den aard van 'ik snap niet wat iemand hier in ziet/hoort'. Rubs me the wrong way, ik lees daar automatisch een ondertoon van judgement in. Dat is dus een pet peeve langs mijn kant en misschien deelt niemand anders mijn mening. Maar we zijn hier nu al een paar jaar samen over muziek aan het discussiëren en ik besef heus wel dat je dat niet negatief bedoelt tov de mensen die hier wel iets in zien of horen.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Ik kan niet beweren dat het voor iedereen zo werkt, maar voor mij werkt het alvast zo bij drone/ambient muziek :

Op het eerste gehoor is dit inderdaad vooral ruis, maar ik vind het nice dat, als ik een tijdje aandachtig luister, mijn brein als het ware de ontbrekende stukken melodie en structuur zelf gaat invullen. Dan wordt dit op een manier erg suggestieve muziek. Je krijgt niet alles op een dienblaadje geserveerd, maar haalt er uit wat je er voor een stuk zelf insteekt. Wat me specifiek aansprak bij deze Yellow Swans bv was de behoorlijk grote ritmische drive die zich na een tijdje liet ontwaren.

Geen idee of dit het nu meer begrijpbaar of dan wel nog meer pretentieus maakt :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Ik kan niet beweren dat het voor iedereen zo werkt, maar voor mij werkt het alvast zo bij drone/ambient muziek :

Op het eerste gehoor is dit inderdaad vooral ruis, maar ik vind het nice dat, als ik een tijdje aandachtig luister, mijn brein als het ware de ontbrekende stukken melodie en structuur zelf gaat invullen. Dan wordt dit op een manier erg suggestieve muziek. Je krijgt niet alles op een dienblaadje geserveerd, maar haalt er uit wat je er voor een stuk zelf insteekt. Wat me specifiek aansprak bij deze Yellow Swans bv was de behoorlijk grote ritmische drive die zich na een tijdje liet ontwaren.

Geen idee of dit het nu meer begrijpbaar of dan wel nog meer pretentieus maakt :unsure:

Nee, kidding aside. Heerlijk om te zien hoe anders de ervaringen toch zijn. Heb het eerder deze week nog eens opgezet en mijn ervaringen zijn nog altijd hetzelfde als in mijn vorige post. Onderhuids zitten er mooie melodieën onder en heeft het een bepaalde schoonheid. I was going places zoals de titel suggereert. Vraag mij af hoe dit als soundtrack zou werken.
 
C-658VsXoAo3ovC.jpg


Natuurlijk mag je je mening neerpennen! Daarom zijn we hier, zoals je aangeeft. Ik kan enkel zeggen dat ik simpelweg niet houd van opmerkingen in den aard van 'ik snap niet wat iemand hier in ziet/hoort'. Rubs me the wrong way, ik lees daar automatisch een ondertoon van judgement in. Dat is dus een pet peeve langs mijn kant en misschien deelt niemand anders mijn mening.
Ahzo ok, dat is dus inderdaad niet de bedoeling. Ik snap het bij deze gewoon echt niet.


Maar we zijn hier nu al een paar jaar samen over muziek aan het discussiëren en ik besef heus wel dat je dat niet negatief bedoelt tov de mensen die hier wel iets in zien of horen.
Scratch that, screw you all !!


Ik kan niet beweren dat het voor iedereen zo werkt, maar voor mij werkt het alvast zo bij drone/ambient muziek :

Op het eerste gehoor is dit inderdaad vooral ruis, maar ik vind het nice dat, als ik een tijdje aandachtig luister, mijn brein als het ware de ontbrekende stukken melodie en structuur zelf gaat invullen. Dan wordt dit op een manier erg suggestieve muziek. Je krijgt niet alles op een dienblaadje geserveerd, maar haalt er uit wat je er voor een stuk zelf insteekt. Wat me specifiek aansprak bij deze Yellow Swans bv was de behoorlijk grote ritmische drive die zich na een tijdje liet ontwaren.

Geen idee of dit het nu meer begrijpbaar of dan wel nog meer pretentieus maakt :unsure:
Ik snap uw woorden, maar ik kan het niet rijmen met de plaat. Ik hoor, letterlijk en zonder overdrijven, niet meer dan wat statische ruis.
 
Als je niet weet of je platenspeler op de juiste snelheid staat, of wanneer het tijd is om te plaat om te draaien, of wanneer uw speakers kapot zijn, dan weet je dat je naar goeie muziek aan het luisteren bent.

Ik kende Yellow Swans niet! Nochtans wel fan van dit soort nonsens, af en toe. Het is wat hit and miss, sommige noise/drone platen horen bij mijn absolute favorieten en sommige doen me niets. Ik denk dat ik wat minder fan ben van het kabbelende meditatieve en meer van een afwisseling tussen agressief lawaai en iets muzikalere hoogtepunten(waar bv Ben Frost en Tim Hecker heel goed in zijn). Het zal de postrockfan in mij zijn.

Dat gezegd zijnde wordt dit ( en de hele discografie) wel een vaste waarde in mijn donkereavondmuziek.
 
Laatst bewerkt:
Als je niet weet of je platenspeler op de juiste snelheid staat, of wanneer het tijd is om te plaat om te draaien, of wanneer uw speakers kapot zijn, dan weet je dat je naar goeie muziek aan het luisteren bent.

Ik kende Yellow Swans niet! Nochtans wel fan van dit soort nonsens, af en toe. Het is wat hit and miss, sommige noise/drone platen horen bij mijn absolute favorieten en sommige doen me niets. Ik denk dat ik wat minder fan ben van het kabbelende meditatieve en meer van een afwisseling tussen agressief lawaai en iets muzikalere hoogtepunten(waar bv Ben Frost en Tim Hecker heel goed in zijn). Het zal de postrockfan in mij zijn.

Dat gezegd zijnde wordt dit ( en de hele discografie) wel een vaste waarde in mijn donkereavondmuziek.
De hele discografie? Begin er maar aan dan: https://en.wikipedia.org/wiki/Yellow_Swans_discography :laugh:.
 
Als je niet weet of je platenspeler op de juiste snelheid staat, of wanneer het tijd is om te plaat om te draaien, of wanneer uw speakers kapot zijn, dan weet je dat je naar goeie muziek aan het luisteren bent.

Ik kende Yellow Swans niet! Nochtans wel fan van dit soort nonsens, af en toe. Het is wat hit and miss, sommige noise/drone platen horen bij mijn absolute favorieten en sommige doen me niets. Ik denk dat ik wat minder fan ben van het kabbelende meditatieve en meer van een afwisseling tussen agressief lawaai en iets muzikalere hoogtepunten(waar bv Ben Frost en Tim Hecker heel goed in zijn). Het zal de postrockfan in mij zijn.

Dat gezegd zijnde wordt dit ( en de hele discografie) wel een vaste waarde in mijn donkereavondmuziek.
Gekend met Roly Porter?
 
Terug
Bovenaan