Uiteraard geïnspireerd door de gebeurtenissen van gisteren:
Arbeidsinspectie valt binnen bij PostNL in Mechelen en Wommelgem: verschillende inbreuken vastgesteld
E-commerce is overal. Van de grootwarenhuisketen tot de kleine speciaalzaak. En we worden er al maar meer aan gehecht.
Laatst kwam ik er veel te laat achter dat ik een kostuum nodig had voor een speciale gelegenheid. Omdat ik mijn andere al vaak had gedragen (en dus op veel foto’s aanhad) wou ik alsnog iets nieuws. Geen tijd meer om naar de winkel te gaan, dus wat doe je dan? E-shoppen! Via Zalando een prachtig exemplaar gekozen, uiteraard in twee maten om zeker te zijn. Op dinsdag mijn bestelling ingegeven en het kon nog net op tijd zijn. Jammer genoeg kreeg ik maandag, en dus voor mij te laat, de bestelling aan. Omdat ik toen teleurstelling en schaamte begon te voelen dat ik daar allemaal zo licht over ging ben ik daar toen al over gaan nadenken.
De toestanden hierboven zijn imo de rechtstreekse gevolgen van ons eigen gedrag en verwachting. We kopen massaal aan, om massaal ook terug te sturen. We verwachten dingen binnen een onredelijk termijn, of we zoeken alternatieve winkels die het ook aanbieden. We gaan online kijken omdat de prijzen daar goedkoper zijn dan in de winkel achter de hoek met een andere kostenstructuur. En dit alles ten koste van de partijen die tussen de verkoper en ons thuis adres zitten.
Ik hoop persoonlijk dat de situatie van gisteren de discussie kan openen op landelijk niveau hoe we hier mee willen omgaan. Kleinere steden kreunen dat zowat alle winkels weg gaan uit hun winkelcentrum, de kleine lokale zelfstandige heeft het moeilijk om mee te zijn, mensen worden uitgebuit én er is een zekere impact op het milieu. Maar hoe lossen we dit op? Gaan we gewoon ons verwachtingspatroon bijstellen? Of gaan we toch beginnen betalen voor levering, aan de hand van een bepaalde abonnementsformule?
Ik ben benieuwd wat jullie er over denken.
Arbeidsinspectie valt binnen bij PostNL in Mechelen en Wommelgem: verschillende inbreuken vastgesteld
Arbeidsinspectie valt binnen bij drie filialen PostNL: tientallen inbreuken vastgesteld, depot Wommelgem verzegeld
Ook de douane is aanwezig bij de inval om de inhoud van de postpakketten te controleren.
www.vrt.be
E-commerce is overal. Van de grootwarenhuisketen tot de kleine speciaalzaak. En we worden er al maar meer aan gehecht.
Laatst kwam ik er veel te laat achter dat ik een kostuum nodig had voor een speciale gelegenheid. Omdat ik mijn andere al vaak had gedragen (en dus op veel foto’s aanhad) wou ik alsnog iets nieuws. Geen tijd meer om naar de winkel te gaan, dus wat doe je dan? E-shoppen! Via Zalando een prachtig exemplaar gekozen, uiteraard in twee maten om zeker te zijn. Op dinsdag mijn bestelling ingegeven en het kon nog net op tijd zijn. Jammer genoeg kreeg ik maandag, en dus voor mij te laat, de bestelling aan. Omdat ik toen teleurstelling en schaamte begon te voelen dat ik daar allemaal zo licht over ging ben ik daar toen al over gaan nadenken.
De toestanden hierboven zijn imo de rechtstreekse gevolgen van ons eigen gedrag en verwachting. We kopen massaal aan, om massaal ook terug te sturen. We verwachten dingen binnen een onredelijk termijn, of we zoeken alternatieve winkels die het ook aanbieden. We gaan online kijken omdat de prijzen daar goedkoper zijn dan in de winkel achter de hoek met een andere kostenstructuur. En dit alles ten koste van de partijen die tussen de verkoper en ons thuis adres zitten.
Ik hoop persoonlijk dat de situatie van gisteren de discussie kan openen op landelijk niveau hoe we hier mee willen omgaan. Kleinere steden kreunen dat zowat alle winkels weg gaan uit hun winkelcentrum, de kleine lokale zelfstandige heeft het moeilijk om mee te zijn, mensen worden uitgebuit én er is een zekere impact op het milieu. Maar hoe lossen we dit op? Gaan we gewoon ons verwachtingspatroon bijstellen? Of gaan we toch beginnen betalen voor levering, aan de hand van een bepaalde abonnementsformule?
Ik ben benieuwd wat jullie er over denken.