Wie had ooit verwacht dat een disfunctionele parodie op Back to the Future zo een significant stukje fandom voor zichzelf zou uitkerven in de hedendaagse zeitgeist van de popcultuur? Met het zesde seizoen is er niks vrijblijvends meer aan de avonturen van Rick Sanchez en de kleine Morty, en heeft elke nieuwe aflevering een air van verwachtingen met zich meegekregen. Na vijf seizoenen van de meest gekke ideeën en opgebouwde personages bestaat altijd het gevaar van de neerwaartse spiraal. De makers zijn zich daar duidelijk zelf van bewust, want de show is vaak de eerste om de draak te steken met het recycleren van oude concepten of het rommelen met het vastgestelde canon. Voor een reeks met een behoorlijk intense fanbase als die van Rick and Morty, is het dan ook verfrissend om zien dat bezieler Dan Harmon de boel nieuw leven inblaast door fans net niet te geven wat ze willen.
In seizoen 6 neemt Rick and Morty dan ook wat gas terug. Na jaren van springen tussen sterrenstelsels en multiverses neemt Harmon al in de première de Portal Gun van het speelbord. Dat iconisch stukje speelgoed is zo verbonden met de avonturen van de show, dat het naar de zijlijn verbannen ervan voor vele fans haast als blasfemisch overkomt. Eigenlijk getuigt het toch vooral van een gezonde dosis lef. Door de Portal Gun weg te nemen en de avonturen in het begin van het seizoen grotendeels in de vertrouwde buurt op aarde te situeren, moet Rick and Morty zich als show vooral terugplooien op de dynamiek tussen de titelpersonages en hun familie. Zonder andere werelden om naar te ontsnappen zijn de Smiths vooral toegewezen op elkaar, wat ervoor zorgt dat het meer dan ooit als een familiesitcom gaat voelen. Alleen dus wel eentje die vaak bizar uit de hoek durft te komen.
Seizoen 6 van Rick and Morty is, op een paar creatief ter plaatse trappelende afleveringen in het midden na, nog steeds bijzonder eigenzinnig vertier dat blijft boeien. Toch werkt het nog steeds het best wanneer het kan blijven escaleren. Het is een trucje dat de show wel vaker gebruikt en ook hier kan een simpele fortune cookie aan de basis liggen van een gigantische samenzwering. Voor alles wat Rick and Morty in seizoen 6 goed doet, valt ook op wat de show een stuk minder doet. Zo zijn er veel minder momenten waarop het duo in scenario’s van andere stukjes popcultuur gekatapulteerd wordt, op een sterke parodie op Die Hard na. Ook beroemde gasten zijn minder prominent aanwezig in dit seizoen, al doet Peter Dinklage wel zijn best om zijn versie van Hans Gruber neer te zetten en is Lisa Kudrow lichtjes hilarisch als buitenaardse dinosaurus.
Ondanks de kleinere schaal waar de show verhaaltechnisch op opereert is er nog steeds voldoende ruimte voor geschifte dingen zoals een personage dat volledige planeten kan opslokken, geinige oneliners en tal van knipogen naar de popcultuur. De afstand tussen dimensies die berekend wordt in Marmadukes? In Rick and Morty kan het nog steeds. Waar de show heen gaat is momenteel nog onduidelijk, maar je krijgt met dit seizoen toch het gevoel dat Dan Harmon ergens naartoe aan het werken is. Je hebt episodes die het verhaal verder stuwen en Rick krijgt zelfs iets dat op een heuse character arc lijkt. Het zorgt er allemaal voor dat ook dit seizoen, zelfs met een paar minder creatieve episodes in het midden, weer genoeg in huis heeft om de fans van (on)volwassen animatie te bekoren.
In seizoen 6 neemt Rick and Morty dan ook wat gas terug. Na jaren van springen tussen sterrenstelsels en multiverses neemt Harmon al in de première de Portal Gun van het speelbord. Dat iconisch stukje speelgoed is zo verbonden met de avonturen van de show, dat het naar de zijlijn verbannen ervan voor vele fans haast als blasfemisch overkomt. Eigenlijk getuigt het toch vooral van een gezonde dosis lef. Door de Portal Gun weg te nemen en de avonturen in het begin van het seizoen grotendeels in de vertrouwde buurt op aarde te situeren, moet Rick and Morty zich als show vooral terugplooien op de dynamiek tussen de titelpersonages en hun familie. Zonder andere werelden om naar te ontsnappen zijn de Smiths vooral toegewezen op elkaar, wat ervoor zorgt dat het meer dan ooit als een familiesitcom gaat voelen. Alleen dus wel eentje die vaak bizar uit de hoek durft te komen.
Vertrouwde gekkigheid
Dat sommige fans van de reeks die intergalactische stap terug niet kunnen smaken, valt te begrijpen, maar er valt genoeg te beleven om de kijker geboeid te houden. Beth en haar kloon (geen van beiden is zeker wie de echte is op dit punt) krijgen een volledige episode waarin ze op zoek gaan naar wat hen gelukkig maakt. Zelfs Summer krijgt even de kans om te schitteren wanneer ze het voortouw mag nemen als Night Summer in een potje spiritueel touwtje trek om het bewustzijn van de slapende familie in de Night Family Episode.Seizoen 6 van Rick and Morty is, op een paar creatief ter plaatse trappelende afleveringen in het midden na, nog steeds bijzonder eigenzinnig vertier dat blijft boeien. Toch werkt het nog steeds het best wanneer het kan blijven escaleren. Het is een trucje dat de show wel vaker gebruikt en ook hier kan een simpele fortune cookie aan de basis liggen van een gigantische samenzwering. Voor alles wat Rick and Morty in seizoen 6 goed doet, valt ook op wat de show een stuk minder doet. Zo zijn er veel minder momenten waarop het duo in scenario’s van andere stukjes popcultuur gekatapulteerd wordt, op een sterke parodie op Die Hard na. Ook beroemde gasten zijn minder prominent aanwezig in dit seizoen, al doet Peter Dinklage wel zijn best om zijn versie van Hans Gruber neer te zetten en is Lisa Kudrow lichtjes hilarisch als buitenaardse dinosaurus.
Roiland's Requiem
Dat de focus vooral op het gezin ligt, zorgt dat de originele stemmencast meer dan ooit kan schitteren. Sarah Chalke is beter dan ooit in het neerzetten van Beth, maar vooral Chris Parnell als Jerry weet de show met momenten te stelen. De manier waarop hij met gemak de balans tussen voetveeg en iemand met hernieuwd zelfvertrouwen weet te vinden is vaak ontzettend grappig. Uiteraard kun je ook niet om Justin Roiland heen. De stemacteur en medebedenker is ondertussen vrijgesproken van beschuldigingen rond mishandelingen in een huiselijke sfeer, maar de banden met Adult Swim blijven definitief verbroken. Dat maakt dit seizoen het laatste waar we zijn versies van zowel Rick als Morty te horen krijgen, dit tot ongenoegen van fanatieke fans. Op zijn prestaties in dit zesde seizoen kan je in elk geval niets aanmerken. Het zal spannend zijn om te ontdekken welk effect het vertrek van Roiland op de reeks zal hebben, maar vooralsnog blijft dit seizoen netjes op niveau.Door wat gas terug te nemen op vlak van schaal zorgen de makers dat er zowaar een frisse wind waait door seizoen 6 van Rick and Morty.
Ondanks de kleinere schaal waar de show verhaaltechnisch op opereert is er nog steeds voldoende ruimte voor geschifte dingen zoals een personage dat volledige planeten kan opslokken, geinige oneliners en tal van knipogen naar de popcultuur. De afstand tussen dimensies die berekend wordt in Marmadukes? In Rick and Morty kan het nog steeds. Waar de show heen gaat is momenteel nog onduidelijk, maar je krijgt met dit seizoen toch het gevoel dat Dan Harmon ergens naartoe aan het werken is. Je hebt episodes die het verhaal verder stuwen en Rick krijgt zelfs iets dat op een heuse character arc lijkt. Het zorgt er allemaal voor dat ook dit seizoen, zelfs met een paar minder creatieve episodes in het midden, weer genoeg in huis heeft om de fans van (on)volwassen animatie te bekoren.
Audiovisueel snoepje
De blu-ray die we hier reviewen komt in een nette steelbook en weet behoorlijk wat indruk te maken met de transfer. Voor een animatiereeks die tijdens de pandemie tot stand kwam waar van op afstand werken de norm was, komt Rick and Morty sterk uit de verf. De kleuren zijn levendig en de fijne lijntjes van de animatie scherp. Het zorgt allemaal voor een beeld dat de nodige diepte heeft. Het geluid is zo mogelijk nog beter. Dit is geen subtiele show, dus dat alles van de lasergevechten en gekke creaturen tot het gezeur van meerdere Jerry’s overtuigend uit je luidsprekers komt is een meevaller. Tenslotte krijg je ook wat special features rond de productie, maar deze zijn te kort en te oppervlakkig om substantiële waarde te hebben. Ik vrees dat het wachten gaat worden tot het einde voor we een uitgebreide documentaire rond de impact van deze reeks te zien gaan krijgen. Piss!Conclusie
De geschifte humor en doldwaze avonturen blijven ook in dit seizoen netjes overeind in Rick and Morty, maar het is de grotere aandacht voor de personages en de poging tot wat meer diepgang die zowaar het meeste indruk weet te maken. De special features op het schijfje hebben weinig om het lijf, maar de audiovisuele presentatie en de verpakking in een steelbook maken veel goed.
Pro
- De personages krijgen meer tijd om te schitteren
- De humor en geschifte vondsten blijven overeind
- Audiovisueel sterker dan ooit
Con
- De afleveringen rond het midden trappelen creatief ter plaatse
8
Over deze serie
Genre
- Animatie
- Komedie
Speelduur
210 minuten
Regie
Justin Roiland, Dan Harmon
Cast
Justin Roiland, Sarah Chalke, Chris Parnell
Uitgever
Warner Bros.
