Met Valkyrie Elysium geeft Square Enix ons een spirituele opvolger van een van zijn meer obscure reeksen hier in het Westen. Hoewel de Valkyrie-franchise zeker zijn aanhang heeft, wist het nooit het succes te bereiken van bijvoorbeeld Final Fantasy, Kingdom Hearts of Dragon Quest. De reeks raakte in de vergetelheid na de release van het DS-spel Valkyrie Profile: Covenant of the Plume, maar Square Enix wou de franchise geen stille dood laten sterven. Na de gefaalde mobiele game Valkyrie Anatomia werd het roer volledig omgegooid voor onze Walkures.
De ontwikkelaar van de originele Valkyrie-spellen, tri-Ace, gekend voor hun Star Ocean-serie die later deze maand ook een nieuw deel krijgt, werd ingeruild voor Soleil, een relatief onbekende studio waarvan de bekendste producties Naruto to Boruto: Shinobi Striker en Samurai Jack: Battle Through Time zijn. Deze spellen geven wel direct weer in welke richting Square Enix wou gaan met de Valkyrie-reeks. De turn-based gameplay werd namelijk ingeruild voor een actie-RPG met hack and slash-gameplay. Op deze manier probeert de uitgever met Valkyrie Elysium
duidelijk een breder publiek aan te spreken. Of dit gelukt is, met tegelijkertijd het behouden van de eigenheid van de Valkyrie-reeks, is de grote vraag natuurlijk.
Ragnarok op z'n Japans
Valkyrie Elysium is geen direct vervolg in de reeks en geeft ons een origineel verhaal dat opnieuw geïnspieerd is op de Noorse mythologie. Je kruipt in de huid van een nieuwe Walkure, Maria, die door de All-Father Odin wordt opgeroepen om Ragnarok te voorkomen. Hiervoor word je in eerste instantie naar Midgard gestuurd om de zielen van gestorven personen te begeleiden naar het hiernamaals, maar als snel krijg je ook de opdracht om vier bijzondere artefacten te zoeken, waaronder Draupnir en Gjallarhorn. Je zoektocht verloopt echter niet vlekkeloos, want je komt in contact met een ander Walkure, Hilde, die twijfel zaait over de rechtvaardigheid van je queeste.
Hoewel het verhaal heel wat elementen van de Noorse mythologie bevat, kan je het spel nauwelijks vergelijken met titels zoals God of War, Assassin's Creed: Vahalla of Hellblade: Senua’s Sacrifice. Valkyrie Elysium is de Edda overgoten met een JRPG-sausje, met een anime-achtige stijl, haast androgyne personages in extravagante kledij, een uitgebreid levelingsysteem en een stevige dosis magie. Valkyrie Elysium speelt zich wel af in Asgard en Midgard, maar niet zoals je deze zou verwachten. Tenzij je een van de voorgaande Valkyrie-spellen hebt gespeeld natuurlijk, want ondanks de vernieuwde gameplay sluit het spel stilistisch en verhaalsgewijs natuurlijk aan bij zijn voorgangers.
Fight of the Valkyries
Het verhaal is echter niet de sterkste kant van Valkyrie Elysium. Integendeel, het verhaal komt traag op gang en lijkt zelfs lange tijd weinig om het lijf te hebben. Na de eerste missie had ik zelfs het gevoel alsof ik gewoon wat losse missies zonder veel samenhang aan het spelen was. Voor een diepgaand en meeslepend verhaal moet je Valkyrie Elysium alvast niet spelen, en op dit vlak lijkt dit vervolg zijn voorgangers geen eer aan te doen. Waar je het spel wel zal voor willen spelen, is het leuke gevechtssysteem. Op het eerste zicht lijkt dit een eenvoudige hack and slash-game die ook fans van bijvoorbeeld Bayonetta of Devil May Cry zal aanspreken, met een grote hoeveelheid aan combo's en wapens om vrij te spelen. Maar Valkyrie Elysium voegt hier een extra dimensie aan toe met de toevoeging van Einherjar en Divine Arts. De Einherjar zijn geen teamleden meer zoals in de vorige delen, maar summons die je voor een bepaalde tijd kan oproepen om je bij te staan in het gevecht. Elke Einherjar is ook gelinkt aan een bepaald type magie en zij infusen je wapen met die magie. Combineer dit met vijanden die zwak zijn tegen een type van magie en bepaalde wapens, en je het feit dat je vijanden kan immobiliseren als je hen voldoende schade toebrengt met magie, en je krijgt toch enige tactische uitdaging voorgeschoteld. Bovendien heb je ook nog een soort van grappling hook, waarmee je snel naar een vijand kan "ziplinen". Zo wordt het tempo tijdens de gevechten steeds hoog gehouden.
Verder bevat dit spel veel van de ingrediënten die je kan verwachten bij dit soort Japanse actie-RPG's. Er is een interessant systeem om je personage sterker te maken, waarbij het vrijspelen van een aantal skills zelfs gebonden is aan de affiniteit die je hebt verworven met bepaalde wapens of gems die als resources fungeren en pas op een bepaald moment in het spel te rapen vallen. Hierdoor voorkomt het spel dat je Maria kan overlevelen. Al moet ik wel toegeven dat Valkyrie Elysium op de gemiddelde moeilijkheidsgraad geen al te grote uitdaging is. De meeste bazen gingen zelfs met veel gemak van de eerste keer neer. Zo schotelt het spel je eigenlijk een plezante powertrip voor, wat wel passend is voor het personage waar je mee speel.
Dit plezier wordt enigszins getemperd door de opbouw van de missies. Elk hoofdstuk in het spel is een aparte missie die je op een puur lineaire manier doorloopt. Het leveldesign blinkt nergens in uit, voelt als snel repetitief aan en je wordt nauwelijks aangemoedigd om te verkennen. Collectibles worden zelfs aangeduid op de minimap. Gelukkig word je af en toe wel getrakteerd op een prachtige locatie en zo mag zeker Odin's Hall er zijn, de locatie waar je jouw tijd zal doorbrengen tussen de missies. Combineer deze prachtige locaties met een adembenemende, haast hemelse orkestrale muziekscore en het minste wat je van Valkyrie Elysium is dat het een sfeervol spel is. Dat het spel er grafisch algeheel iets minder goed uitziet, stoort mij persoonlijk minder omdat ik het gewend ben om dit soort van midbudget Japanse spellen te spelen. Het enige waar ik mij wel aan stoorde, was dat de gezichten wel zeer weinig detail leken te hebben en onafgewerkt overkwamen. Dit, samen met de andere minpuntjes in het spel, zorgen ervoor dat Valkyrie Elysium helaas niet de onvergetelijke opvolger is in de legendarische cultreeks.
De ontwikkelaar van de originele Valkyrie-spellen, tri-Ace, gekend voor hun Star Ocean-serie die later deze maand ook een nieuw deel krijgt, werd ingeruild voor Soleil, een relatief onbekende studio waarvan de bekendste producties Naruto to Boruto: Shinobi Striker en Samurai Jack: Battle Through Time zijn. Deze spellen geven wel direct weer in welke richting Square Enix wou gaan met de Valkyrie-reeks. De turn-based gameplay werd namelijk ingeruild voor een actie-RPG met hack and slash-gameplay. Op deze manier probeert de uitgever met Valkyrie Elysium
Ragnarok op z'n Japans
Valkyrie Elysium is geen direct vervolg in de reeks en geeft ons een origineel verhaal dat opnieuw geïnspieerd is op de Noorse mythologie. Je kruipt in de huid van een nieuwe Walkure, Maria, die door de All-Father Odin wordt opgeroepen om Ragnarok te voorkomen. Hiervoor word je in eerste instantie naar Midgard gestuurd om de zielen van gestorven personen te begeleiden naar het hiernamaals, maar als snel krijg je ook de opdracht om vier bijzondere artefacten te zoeken, waaronder Draupnir en Gjallarhorn. Je zoektocht verloopt echter niet vlekkeloos, want je komt in contact met een ander Walkure, Hilde, die twijfel zaait over de rechtvaardigheid van je queeste.
Hoewel het verhaal heel wat elementen van de Noorse mythologie bevat, kan je het spel nauwelijks vergelijken met titels zoals God of War, Assassin's Creed: Vahalla of Hellblade: Senua’s Sacrifice. Valkyrie Elysium is de Edda overgoten met een JRPG-sausje, met een anime-achtige stijl, haast androgyne personages in extravagante kledij, een uitgebreid levelingsysteem en een stevige dosis magie. Valkyrie Elysium speelt zich wel af in Asgard en Midgard, maar niet zoals je deze zou verwachten. Tenzij je een van de voorgaande Valkyrie-spellen hebt gespeeld natuurlijk, want ondanks de vernieuwde gameplay sluit het spel stilistisch en verhaalsgewijs natuurlijk aan bij zijn voorgangers.
Fight of the Valkyries
Het verhaal is echter niet de sterkste kant van Valkyrie Elysium. Integendeel, het verhaal komt traag op gang en lijkt zelfs lange tijd weinig om het lijf te hebben. Na de eerste missie had ik zelfs het gevoel alsof ik gewoon wat losse missies zonder veel samenhang aan het spelen was. Voor een diepgaand en meeslepend verhaal moet je Valkyrie Elysium alvast niet spelen, en op dit vlak lijkt dit vervolg zijn voorgangers geen eer aan te doen. Waar je het spel wel zal voor willen spelen, is het leuke gevechtssysteem. Op het eerste zicht lijkt dit een eenvoudige hack and slash-game die ook fans van bijvoorbeeld Bayonetta of Devil May Cry zal aanspreken, met een grote hoeveelheid aan combo's en wapens om vrij te spelen. Maar Valkyrie Elysium voegt hier een extra dimensie aan toe met de toevoeging van Einherjar en Divine Arts. De Einherjar zijn geen teamleden meer zoals in de vorige delen, maar summons die je voor een bepaalde tijd kan oproepen om je bij te staan in het gevecht. Elke Einherjar is ook gelinkt aan een bepaald type magie en zij infusen je wapen met die magie. Combineer dit met vijanden die zwak zijn tegen een type van magie en bepaalde wapens, en je het feit dat je vijanden kan immobiliseren als je hen voldoende schade toebrengt met magie, en je krijgt toch enige tactische uitdaging voorgeschoteld. Bovendien heb je ook nog een soort van grappling hook, waarmee je snel naar een vijand kan "ziplinen". Zo wordt het tempo tijdens de gevechten steeds hoog gehouden.
Het verhaal is niet de sterkste kant van Valkyrie Elysium.
Verder bevat dit spel veel van de ingrediënten die je kan verwachten bij dit soort Japanse actie-RPG's. Er is een interessant systeem om je personage sterker te maken, waarbij het vrijspelen van een aantal skills zelfs gebonden is aan de affiniteit die je hebt verworven met bepaalde wapens of gems die als resources fungeren en pas op een bepaald moment in het spel te rapen vallen. Hierdoor voorkomt het spel dat je Maria kan overlevelen. Al moet ik wel toegeven dat Valkyrie Elysium op de gemiddelde moeilijkheidsgraad geen al te grote uitdaging is. De meeste bazen gingen zelfs met veel gemak van de eerste keer neer. Zo schotelt het spel je eigenlijk een plezante powertrip voor, wat wel passend is voor het personage waar je mee speel.
Dit plezier wordt enigszins getemperd door de opbouw van de missies. Elk hoofdstuk in het spel is een aparte missie die je op een puur lineaire manier doorloopt. Het leveldesign blinkt nergens in uit, voelt als snel repetitief aan en je wordt nauwelijks aangemoedigd om te verkennen. Collectibles worden zelfs aangeduid op de minimap. Gelukkig word je af en toe wel getrakteerd op een prachtige locatie en zo mag zeker Odin's Hall er zijn, de locatie waar je jouw tijd zal doorbrengen tussen de missies. Combineer deze prachtige locaties met een adembenemende, haast hemelse orkestrale muziekscore en het minste wat je van Valkyrie Elysium is dat het een sfeervol spel is. Dat het spel er grafisch algeheel iets minder goed uitziet, stoort mij persoonlijk minder omdat ik het gewend ben om dit soort van midbudget Japanse spellen te spelen. Het enige waar ik mij wel aan stoorde, was dat de gezichten wel zeer weinig detail leken te hebben en onafgewerkt overkwamen. Dit, samen met de andere minpuntjes in het spel, zorgen ervoor dat Valkyrie Elysium helaas niet de onvergetelijke opvolger is in de legendarische cultreeks.
Conclusie
Hoewel ik met veel anticipatie de wereld van Valkyrie Elysium indook, blijf ik op het einde van de rit toch wat onvoldaan achter. De sfeer en het geweldige gevechtssysteem kunnen de gebreken van het spel helaas niet volledig goedmaken. Liefhebbers van actie-RPG's zullen hier het meeste plezier uithalen, zolang ze geen triple-A ervaring verwachten.
Pro
- Geweldige actie
- Sfeervol
- Fantastische muziek
Con
- Structuur van de missies
- Gezichtsanimaties
- Verhaal
6.5
Over
Beschikbaar vanaf
29 september 2022
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- Hack and slash
- JRPG
Ontwikkelaar
- Soleil Ltd.
Uitgever
- Square Enix
Website
Partnerlink
Partnerlink
Laatst bewerkt:
