Review: Returnal

De lancering van de PlayStation 5 ligt reeds een half jaar achter ons. Sindsdien krijg ik regelmatig de vraag of het nu al de moeite loont om over te stappen naar deze next-gen console. Mijn argumenten reiken echter niet verder dan de console die niet meer het lawaai produceert van een straaljager en de laadtijden die het nodeloos wachten tot een minimum beperken en de ervaring zo aanzienlijk verbeteren. Op deze manier zal je twijfelaars niet kunnen overhalen, daar heb je immers steengoede games voor nodig. Returnal zou wel eens aan deze beschrijving kunnen voldoen. Ontwikkelaar Housemarque kan heel wat adelbrieven voorleggen, vandaar dat Sony hen een groot budget ter beschikking stelde bij het ontwikkelen van hun eerste AAA-game. Is dit de eerste system seller van de PlayStation 5 of zullen we nog even geduld moeten uitoefenen tot de release van Ratchet & Clank: Rift Apart? Je komt het te weten in deze review.

Velen onder ons zullen zich al eens gewaagd hebben aan een game van Housemarque. Bij de lancering van de PlayStation 4 waren de games schaars en veelal opgepoetste versies van hun PlayStation 3-aanhanger. Eén game wist daar echter bovenuit te steken: Resogun. Gratis voor alle PlayStation Plus-abonnees schotelde deze hyperkinetische shoot ‘em up zijn spelers flitsende arcade-gameplay voor. Housemarque had hun succesformule beet en games zoals Dead Nation en Alienation volgden dezelfde trend. Hun werk werd steeds goed onthaald door zowel de recensenten als de spelers zelf. In 2017 stuurde de ontwikkelaar onverwacht een bericht de wereld in waarin ze aangaven dat hun geliefkoosde genre niet rendabel genoeg was om te ontwikkelen. Nex Machina verkocht maar honderdduizend exemplaren en dus zagen ze zich genoodzaakt om te herbronnen en zich meer te richten op de markt van de mainstream gamer. Enkele jaren later zien we daar het resultaat van met Returnal.

Returnal_1.jpg


Spelen alsof je leven ervan afhangt

Geen ellenlange openingsscène die het verhaal mooi opzet en vervolgens neerlegt voor de speler. De game is vrij direct in zijn aanpak en plaatst je meteen midden in de actie. Het toont het ruimteschip van wetenschapper Selene die een signaal ontvangt vanop de planeet Atropos. Haar nieuwsgierigheid neemt de bovenhand en ze besluit een kijkje te gaan nemen. Uiteraard kent deze keuze catastrofale gevolgen wanneer een motor van het ruimteschip wordt beschadigd door een blikseminslag en een crash onafwendbaar blijkt te zijn. Deze weet ze echter te overleven en zit er dus niets anders op dan Atropos te verkennen en de oorsprong van het onderschepte signaal te achterhalen. Wat volgt, is niet alleen een zoektocht naar het verleden van Atropos, maar ook naar dat van haarzelf.

Returnal behoort tot het roguelike genre. Je start altijd op de crashsite van je ruimteschip bij het opstarten van de game of nadat je het loodje hebt gelegd. Elke poging tot het voltooien van een missie is uniek vermits de omgeving iedere keer anders wordt gegenereerd. Je zal waarschijnlijk vrij snel patronen herkennen indien je een missie voor de zoveelste keer opnieuw aanvat. Deze is volgens een vast stramien opgebouwd, enkel de aankleding van de gebieden varieert voornamelijk. Je hoeft niet te vrezen dat je de weg kwijtraakt, want de minimap bevat duidelijke symbolen die je verder op weg helpen. Eindigen doe je steeds met een eindbaas vooraleer er een checkpoint wordt bereikt. Sterven is uit den boze vermits je dan alle progressie verliest die je tot dan toe hebt opgebouwd. Je start iedere keer dus weer met een handwapen dat nauwelijks schade weet aan te richten.

Eén onoplettendheid wordt op Atropos genadeloos afgestraft.


Er valt bitter weinig aan te merken op de combat in Returnal. Je springt, boost en rent je door de verschillende biotopen en onderweg knal je er lekker op los. De controls hebben me geen enkele keer in de steek gelaten en dat komt de ervaring alleen maar ten goede. Het is er ook aan te merken dat er met een serieus budget werd gewerkt. De game ziet er zeer gelikt uit en door de prachtige kleuren baadt de spelwereld in een mysterieuze sfeer. Het leveldesign is uitstekend: grote gebieden met amper beschutting worden afgewisseld met nauwe ruimtes die heel wat stunt- en vliegwerk vereisen om heelhuids door te komen. Tijdens drukke momenten had ik soms wel moeite om het overzicht te bewaren. De camera besturen in al die hectiek is geen sinecure. Echte waaghalzen kunnen afwijken van het pad en optionele gebieden verkennen in de hoop om zo een betere uitrusting te bekomen. Hier moet je echter opletten, want af en toe word je opgewacht door een vijandig schepsel dat niet zo maar is klein te krijgen. High risk, high reward, nietwaar?

Er bestaan gelukkig verschillende mogelijkheden om je personage te versterken. Allereerst komt een krachtig wapen zeker van pas. Deze kan je bemachtigen door kisten te openen die verspreid liggen in de spelwereld. Hier komt natuurlijk enig geluk bij kijken dat je een wapen ter beschikking krijgt die je speelstijl ondersteunt. Zelf hield ik graag zo veel mogelijk afstand van mijn doelwit. Eens ik te veel moest beginnen rondspurten en boosten, resulteerde dit vaak in een snelle dood. Returnal geeft je eveneens de kans om je kenmerken te verbeteren met behulp van parasieten. Deze kleine beestjes hechten zich aan je lichaam vast en zorgen voor een positief effect. Zo kwam ik er één tegen die de cooldown periode van mijn boost verkortte. Parasieten dragen echter ook vaak een negatief effect met zich mee, op deze manier moet je steeds de afweging maken of je erbij gebaat bent om dit beestje met je mee te nemen. Je kan ook upgrades maken met obolieten die je verzamelt door het doden van vijanden en het openen van kisten. Het is dus aan jou om te bepalen waar je de nadruk wenst op te leggen bij het verbeteren van je algemene kenmerken.

Returnal_2.jpg


Goede integratie van de PlayStation 5-functionaliteiten

Het is de evidentie zelve dat een PlayStation 5-exclusive een beroep doet op de functionaliteiten van de PlayStation 5-controller. Ik stond daar echter sceptisch tegenover vermits ik nog niet volledig overtuigd was van de geboden meerwaarde. Astro’s Playroom introduceerde deze functionaliteiten aan de hand van korte levels, maar daar kreeg ik eerder het gevoel dat we te maken hadden met leuke gimmicks. Call of Duty: Black Ops Cold War maakte gebruik van de haptische feedback, maar die heb ik vrijwel meteen uitgeschakeld. De wapens van Returnal kennen twee schietstanden: primair en alternatief. Indien je de linkertrigger lichtjes ingedrukt houdt, activeer je de primaire schietstand en kan je volledig losgaan. Voor de alternatieve schietstand dien je de trigger volledig in te drukken vooraleer je kan vuren, waarop je vervolgens even geduld zult moeten uitoefenen vermits deze enige tijd nodig heeft om op te laden. Het verbaasde me hoe vlot het ging om te switchen tussen deze twee standen en hoe natuurlijk het na enige tijd aanvoelde om de trigger lichtjes in te drukken. De juiste controls zijn bij een fast-paced game als Returnal van essentieel belang vermits een kleine hapering kan leiden tot de dood en een hoop frustraties. Dit heeft de ontwikkelaar uitstekend weten te omzeilen.

Housemarque doet er alles aan om van Returnal een unieke belevenis te maken, zo ook op gebied van geluid. Er werd nauw samengewerkt met Sony om de 3D-audio van de PlayStation 5-headset naadloos te integreren. Het resultaat is op zijn zachtst uitgedrukt verbluffend. Ik voelde me bijwijlen zeer ongemakkelijk tijdens het spelen. Loop je daar door een doodse woestijn terwijl het geluid van je voetstappen overstemd wordt door de fluitende wind, tot op een gegeven moment het doordringende gekrijs van een afzichtelijk wezen je doet overschakelen naar de overlevingsmodus. Het audio design maakt je heel bewust van de ruimte waarin je je bevindt en zelfs vanop grote afstanden kan je vijanden lokaliseren. Dit is regelmatig een zeer handige feature gebleken bij vliegend gespuis dat mij probeerde te verrassen in mijn rug. Moest je de PlayStation 5-headset al hebben aangeschaft, zou ik aanraden om deze steeds te gebruiken en je volledig te laten onderdompelen in de harde wereld van Returnal.

Returnal_3.jpg


Opgeven staat niet in mijn woordenboek

Dan wil ik het tenslotte nog even graag hebben over de moeilijkheid van de game. “Da’s gene kattenpis”, om het met de woorden van Jan Becaus te zeggen. Wie had gedacht dat Housemarque met de steun van Sony een toegankelijke game zou voorschotelen, komt bedrogen uit. De ontwikkelaar opperde wel dat ze meer de mainstream gamer wilde aanspreken, maar Returnal is in se hun beproefde concept in een ander jasje, namelijk een third-person shooter. De energiebollen en lasers vliegen je nog steeds om de oren en de fast-paced actie is even bruut. De vraag is alleen of ze niet weer zullen geconfronteerd worden met zwakke verkoopcijfers. Sony zal de game in de schijnwerpers plaatsen en dit zal ongetwijfeld effect hebben, maar casual gamers zullen hier een flinke kluif aan hebben en dan rest de vraag hoe lang ze volharden in hun falen vooraleer ze er de brui aan geven.

Zelf ben ik ook geen wonder als het op shooters aankomt, maar gelukkig heb ik flink wat geduld. Het is alleen zeer frustrerend om na uren spelen nog steeds geen vooruitgang te boeken. De game daagt je uit om je grenzen te verleggen en de aanvalspatronen van vijanden te memoriseren zodat deze een hapklare brok zijn in de toekomst. Alleen bleek dit in de praktijk niet het geval te zijn, want het gebeurde vaak dat ik eerst een uur moest zwoegen om een eindbaas te bereiken die mij vervolgens zonder enige moeite afmaakte. Desondanks trok ik mij op aan het feit dat ik serieus wat progressie had gemaakt. Vol goede moed zette ik mijn avontuur verder om dan bij de eerste, sterkere vijand na drie hits neer te gaan. Het is een harde en meedogenloze wereld, daar op Atropos. Ik haalde dan maar voldoening uit de kleine dingen om mijn moraal op peil te houden. De game laat je zeker niet aan je lot over en helpt daar waar het kan. Zo stelt het artefacten beschikbaar die je doen herleven en kan je checkpoints vrijspelen die eenmalig als startpunt dienen na je dood waardoor je een heel deel kunt overslaan. Het is dus aan de speler zelf om uit te maken hoeveel tijd hij wenst te investeren om de wereld van Returnal te doorgronden en helemaal naar zijn hand te zetten. Easy to learn, hard to master om dan toch met een cliché af te sluiten.

Conclusie

Met Returnal levert Housemarque weer een stevig visitekaartje af. Het voelt heerlijk om vijanden neer te krijgen met die brute, fast-paced actie die je wordt voorgeschoteld. De gameplay voelt geweldig soepel aan en de schoonheid van de spelwereld komt geweldig tot zijn recht op de PlayStation 5. De functionaliteiten van de controller worden optimaal benut waardoor je ook echt het gevoel krijgt dat je met een exclusive aan de slag bent. De moeilijkheid zal ongetwijfeld zijn voor- en tegenstanders kennen. Dit maakt de game echter niet toegankelijk voor de casual gamer. Daarom betwijfel ik of Sony met deze game zijn eerste system seller te pakken heeft, maar fans van het genre zullen zeker niet teleurgesteld worden.

Pro

  • Vlotte gameplay
  • Leuk leveldesign
  • Audio design
  • Moeilijkheidsgraad voor de ervaren gamer

Con

  • Camerabesturing tijdens hectische momenten
  • Moeilijkheidsgraad voor de casual gamer
8

Over

Beschikbaar vanaf

30 april 2021

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PlayStation 5

Ontwikkelaar

  1. Housemarque

Uitgever

  1. Sony Interactive Entertainment
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Terug
Bovenaan