Review: Ken Follett’s: The Pillars of the Earth

Il est venue le temps des cathédraaaaaales … Is het nummer u bekend? Het komt uit de musical Notre-Dame de Paris, een fenomenaal stukje drama en muziek. De basis van het verhaal is dat van de bultenaar Quasimodo, een verhaal dat iedereen wel ergens kent. De tijd der kathedralen, toen alles nog in opbouw was, moet indrukwekkend geweest zijn. Nooit eerder was er in Europa zo een bouwwoede met zo een imposant resultaat geweest. Een blijvend memoriam of een blijvend brandmerk van de tijd dat de kerk absolute heerser van het dagelijks leven was.

The Pillars of the Earth bestaat al een paar jaar voor pc en PlayStation 4, maar dit jaar mogen we het spel ook verwelkomen op Switch. Hoe duister waren de dark ages? We duiken erin en vissen het uit.

Foto 1.jpg


Arrogance is the vice of good leaders …

The Pillars of the Earth begon zijn leven in 1989 als boek van Ken Follett, met zijn 806 pagina’s in kleine font een serieus boekwerk. Het boek geeft ons het verhaal van Kingsbridge, een - fictieve - stad waar men van start gaat met de bouw van een kathedraal. Met stip de grootste en meest indrukwekkende bouwwerken van de tijd en een absoluut teken dat een stad zou bloeien. Tijdens deze periode, was er behoorlijke chaos in Engeland door een koning die gestorven was zonder duidelijke erfgenaam en de daaropvolgende strijd tussen diens dochter Maud en neef Stephen. Verweven zitten de verhalen van een steenkapper en diens gezin, steeds op de rand van armoede, een abdij en haar monniken en een aantal edellieden met de intriges van een machtsstrijd.

Het verhaal is erg gedetailleerd, uitgebreid en bij tijden bruut. Niet verwonderlijk dat het spel, van stijl een visual novel, origineel - voor pc en PlayStation 4 - in verschillende hoofdstukken kwam. Daedalic Entertainment heeft een voorkeur voor historische settings en materiaal. Eerder brachten ze al The Tudors, The Chronicles of Shakespeare: Romeo & Juliet of Borgia, maar net zozeer brengen ze dit jaar The Lord of the Rings: Gollum. Kan je een kolos als PotE succesvol naar Switch brengen?

1679164419139.jpeg


… but a man may just as easily frustrate the will of God through excess humility

Een visual novel dus, we gaan op stap door het verhaal en dat doen we met een point & click-systeem. Doorheen het verhaal is het decor deels interactief, je kan over iets nadenken (dus meer info verzamelen) of ermee interageren. Bepaalde voorwerpen gaan in een verzamelscherm, waar je ze naar gelang nood kan terugvinden (bijvoorbeeld werkmateriaal). In je interacties heb je ook keuzes, die het verloop van je verhaal mee bepalen (hoofdstukken kunnen herspeeld worden met andere beslissingen en uitkomsten). Om de controls in de vingers te krijgen, start de speler met een intro rond een traumatische episode in het leven van steenkapper Tom en diens vrouw. Je leert hoe handelingen te stellen, keuzes van gespreksrichting te maken en het schept direct een imposante sfeer voor de rest van het verhaal.

De animaties zijn verfijnd en sfeervol, je krijgt echt op een heel mooie manier de sfeer van de voorgestelde wereld.


The Pillars of the Earth is in zijn genre bijzonder geslaagd. Het is zelfs - volgens mij - een van de meest waarachtige invullingen van de term. De animaties zijn verfijnd en sfeervol, je krijgt echt op een heel mooie manier de sfeer van de voorgestelde wereld. Koude, honger, onzekerheid maar ook religieus vuur en politieke spanningen onder het oprijzen van de kathedraal die het landschap zal domineren. De speler is eigenlijk eerder ‘de lezer’ en baant zich een weg doorheen de historie naar een vooraf bepaalde conclusie. In tegendeel tot het boek, dat twee vervolgen en een prequel heeft, is er voor deze Pillars wel een ‘net’ einde. De beloning voor de lezer/speler is er dus wel degelijk, wat wel inboet aan de mogelijkheid om opnieuw te spelen. Maar, de volle ervaring hier is echt wel de moeite waard. Soundtrack, stemmencast … Allemaal samen een originele manier om kennis te maken met de wereld die Ken Follett creëerde (de auteur heeft een rolletje, probeer hem te vinden!).

Conclusie

Waarlijk een boek op je scherm, dit is een interessant concept. De wereld die de auteur op zijn pagina’s met ongelofelijke zin voor detail tot leven wekt, werkt uitstekend in deze fijne en sfeervolle adaptatie. The Pillars of the Earth is geen middeleeuwse actiethriller. Dit is geen Civilization 2.0 (9.0?). Daedalic slaagt erin om de speler met gemak doorheen een niet gewoon story-driven, maar story-only ervaring te loodsen, waar men een oprechte interesse ontwikkelt voor het leven en welzijn van de personages. Onderweg pik je ook nog een interessante les mee over de bouw van de kathedralen en de invloed van een abdij/kerk op een stad en zijn inwoners.

Pro

  • Visueel sterk
  • Atmosferisch

Con

  • Gelimiteerd in mogelijkheden
7.5

Over

Beschikbaar vanaf

1 maart 2023

Gespeeld op

  1. Nintendo Switch

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 4

Genre

  1. Visual novel

Ontwikkelaar

  1. Daedalic Entertainment

Uitgever

  1. Daedalic Entertainment
 
  • Leuk
Waarderingen: jotn
Terug
Bovenaan