Iedereen heeft wel eens een near-miss meegemaakt waar de situatie compleet uit de hand had kunnen lopen. Vertel hier de blunders die jou uit de genenpool hadden kunnen verwijderen.
---
Als jonge puber speelde ik graag letterlijk met vuur door kaarsen te laten smelten en het vuur wat op te wakkeren met krantenpapier. Zo ook op een woensdagmiddag. Na een tijdje had ik toch wat veel papier gebruikt waardoor de vlammen iets te hoog en oncontroleerbaar werden. Mijn (licht astmatische) adem bleek onvoldoende om te vlammen terug te kunnen doven, dus ik was redelijk dringend op zoek naar een andere oplossing. Dit halfontwikkelde brein sloeg er gelukkig in om op zeer korte tijd een geniale oplossing te bedenken. Wat blaast er immers harder dan de eigen adem? Juist, een haardroger! Snel naar de badkamer, haardroger meenemen, in stopcontact steken en al mijn problemen zouden snel verleden tijd zijn... Het was die dag dat ik ontdekte dat zuurstofrijke lucht in grote hoeveelheden aanvoeren zowat de ideale omstandigheden zijn voor vuur. Nog een geluk dat die licht astmatische jongen ook zwaar allergisch is en er dus geen tapijten of gordijnen aanwezig waren in die kamer, of dat had wel eens anders kunnen aflopen.
---
Een andere keer wilde ik graag een boterham roosteren. Ik denk dat de boterham redelijk klein was en precies vast leek te zitten tegen de verwarmingselementen. Een zwartverbrande boterham en bijbehorend rookalarm kon ik wel missen, dus moest ik opnieuw snel een geniaal plan bedenken. Naar het schijnt zijn er stopcontacten aan zo'n dingen en kan je die uittrekken, en eveneens naar het schijnt kan je de knop van de broodrooster manueel omhoogtrekken, maar een genie voelt zich toch iets te goed voor al te gemakkelijke oplossingen. Neenee, wat is er meest geschikt om een boterham los te krijgen? Een mes. En dan niet zo'n kitscherig mes met gele/mauve plastic handgrepen, nee gewoon een volledig metalen mes. Hop, boterham loswrikken, en, alle electriciteit viel uit. Makes sense, bedacht ik me toen.
---
Als jonge puber speelde ik graag letterlijk met vuur door kaarsen te laten smelten en het vuur wat op te wakkeren met krantenpapier. Zo ook op een woensdagmiddag. Na een tijdje had ik toch wat veel papier gebruikt waardoor de vlammen iets te hoog en oncontroleerbaar werden. Mijn (licht astmatische) adem bleek onvoldoende om te vlammen terug te kunnen doven, dus ik was redelijk dringend op zoek naar een andere oplossing. Dit halfontwikkelde brein sloeg er gelukkig in om op zeer korte tijd een geniale oplossing te bedenken. Wat blaast er immers harder dan de eigen adem? Juist, een haardroger! Snel naar de badkamer, haardroger meenemen, in stopcontact steken en al mijn problemen zouden snel verleden tijd zijn... Het was die dag dat ik ontdekte dat zuurstofrijke lucht in grote hoeveelheden aanvoeren zowat de ideale omstandigheden zijn voor vuur. Nog een geluk dat die licht astmatische jongen ook zwaar allergisch is en er dus geen tapijten of gordijnen aanwezig waren in die kamer, of dat had wel eens anders kunnen aflopen.
---
Een andere keer wilde ik graag een boterham roosteren. Ik denk dat de boterham redelijk klein was en precies vast leek te zitten tegen de verwarmingselementen. Een zwartverbrande boterham en bijbehorend rookalarm kon ik wel missen, dus moest ik opnieuw snel een geniaal plan bedenken. Naar het schijnt zijn er stopcontacten aan zo'n dingen en kan je die uittrekken, en eveneens naar het schijnt kan je de knop van de broodrooster manueel omhoogtrekken, maar een genie voelt zich toch iets te goed voor al te gemakkelijke oplossingen. Neenee, wat is er meest geschikt om een boterham los te krijgen? Een mes. En dan niet zo'n kitscherig mes met gele/mauve plastic handgrepen, nee gewoon een volledig metalen mes. Hop, boterham loswrikken, en, alle electriciteit viel uit. Makes sense, bedacht ik me toen.
)
))
