D
Deleted member 451
Guest
Lang getwijfeld om die topic in het "economie & recht " te posten, al is het geen zuivere "spaarvermogen" thread, want die bestaat al.
dus eigenlijk hoort deze eerder hier thuis denk ik.
concreet: hoe leef jij op financiëel gebied toe in je leven?
Ben je een grote spaarder, of kan je dit amper?
Vind je sparen belangrijk, of vind je goed leven belangrijk?
Naar later hoe, denk je dat je financiëel gezond je pensioen in gaat, of zal je je moeten reppen?
Als je kinderen hebt, vind je het belangrijk ze een (grote) som mee te geven later, of moeten ze het ook maar van 0 af aan op bouwen?
Om de spits af te bijten, ikzelf ben geen grote spaarder (meer).
Vroeger nogtans echt wel. Maar heb in mijn 20er jaren misschien meer gelaten dan leeftijdsgenoten, omdat ik per sé een huis wou (laten) bouwen, en financiëel onafhankelijk van niemand wou zijn.
Dit is me nu gelukt, maar sindsdien leef ik dubbel en dik en goed. Erg veel aan de kant zetten voor later doe ik niet. Ik heb maar 1 zus, en ik ga er van uit dat ik met mijn pensioen wel zal kunnen overleven, + tegen dan de erfenissen van mn ouders zal kunnen verdelen met mn zus, waardoor ik tegen dan niets meer te kort zal komen.
Concreet nu (ben nog maar 38) spaar ik enkel wat voor onvoorziene kosten (als auto zou per total zijn, dat ik een nieuwe kan kopen. als opeens de frigo het begeeft..)
Ik vroeg me gewoon ook af hoe andere (leeftijdsgenoten?) ook zo redeneren?
Het lijkt mij toch helemaal gek om met pakken geld op je rekening te staan tegen je pensioen, en dan opeens komt er één van je ouders te sterven, zit je met een erfenis, en kan je opeens alles opdoen dat je maar wil, maar ben je 70 jaar, en ben je misschien al kreupel.
dus eigenlijk hoort deze eerder hier thuis denk ik.
concreet: hoe leef jij op financiëel gebied toe in je leven?
Ben je een grote spaarder, of kan je dit amper?
Vind je sparen belangrijk, of vind je goed leven belangrijk?
Naar later hoe, denk je dat je financiëel gezond je pensioen in gaat, of zal je je moeten reppen?
Als je kinderen hebt, vind je het belangrijk ze een (grote) som mee te geven later, of moeten ze het ook maar van 0 af aan op bouwen?
Om de spits af te bijten, ikzelf ben geen grote spaarder (meer).
Vroeger nogtans echt wel. Maar heb in mijn 20er jaren misschien meer gelaten dan leeftijdsgenoten, omdat ik per sé een huis wou (laten) bouwen, en financiëel onafhankelijk van niemand wou zijn.
Dit is me nu gelukt, maar sindsdien leef ik dubbel en dik en goed. Erg veel aan de kant zetten voor later doe ik niet. Ik heb maar 1 zus, en ik ga er van uit dat ik met mijn pensioen wel zal kunnen overleven, + tegen dan de erfenissen van mn ouders zal kunnen verdelen met mn zus, waardoor ik tegen dan niets meer te kort zal komen.
Concreet nu (ben nog maar 38) spaar ik enkel wat voor onvoorziene kosten (als auto zou per total zijn, dat ik een nieuwe kan kopen. als opeens de frigo het begeeft..)
Ik vroeg me gewoon ook af hoe andere (leeftijdsgenoten?) ook zo redeneren?
Het lijkt mij toch helemaal gek om met pakken geld op je rekening te staan tegen je pensioen, en dan opeens komt er één van je ouders te sterven, zit je met een erfenis, en kan je opeens alles opdoen dat je maar wil, maar ben je 70 jaar, en ben je misschien al kreupel.
