Da’s een schort!
En die’s wel groot genoeg.
Ge moest maar nadenken over uwe topictitel. Nu zit ge met de gebakken peren he.
Is snap eigenlijk niet waarom mensen met gebakken peren zitten en waarom dat erg is.
Alsof dat zo een ramp was om dat op te eten.
Als het spreekwoord nu “nu zit ge met de gebakken koeienmest he” was, dan dan zat ge letterlijk bijna in de shit.
Peren zijn lekker. En zeker met wat spek of stroop erbij. Niet dat ik nog vlees eet, maar ge snapt wel wat ik wil zeggen he.
En waarom zit ge eigenlijk met peren? Ge kunt gewoon uitdelen. Als ge nu teveel peren hebt gebakken, vraag dan of andere mensen komen eten. Dan blijft ge er niet mee zitten.
Tenzij ge natuurlijk niet veel mensen kent die graag gebakken peer eten. Misschien hadden ze liever konijn met pruimen, om maar een ander fruit te noemen.
Maar als ge echt niemand kent die gebakken peer wil, om welke reden dan ook, dan kunt ge ook nog altijd naar de geburen gaan en gratis uitdelen. Ge raakt ze wel kwijt.
En als ge ze niet kwijt geraakt; dan gooit ge ze gewoon weg. Is dat zo erg dan? ‘t Is niet dat ge dan zo een miserie hebt dat ge dan plots het tot spreekwoord moet verheven he. Verheffen? Maakt niet uit.
Het komt er op neer dat uwe topic titel tegendraads is met de inhoud. En dat maakt me woest. Het doet mijn bloed koken. Maar dat spreekwoord beargumenteren we morgen wel.
