Gênante situaties

Brandalarm maandag en brandalarm vandaag. Twee keer moet het een leerling zijn die op de knop duwde. Telkens heel die zooi naar een parking twee straten verder en les kwijt. Hopelijk dat ze snel uitvissen wie het was. (Niet ik, nee)

Toen ik vroeger in het eerste leerjaar zat, had een mede-leerling mij een keer wijsgemaakt dat daar snoepjes uitkwamen als ik op die knop drukte. Goedgelovig als ik toen was, drukte ik natuurlijk op die knop, met alle gevolgen van dien. Ik werd daar toen de rest van het schooljaar nog mee geplaagd. :laugh:
 
Schopje omhoog.
Afgelopen week waren onze kinderen toevallig beide ziek. Er is dus twee dagen een oppas voor zieke kinderen aan huis gekomen. De eerste dag werkte ik van thuis uit omdat het iemand was die nog niet bij ons was geweest en dan ben je toch liever in de buurt.
Oppas was een Afrikaanse dame, een lieve maar een tikkeltje chaotisch. Onze jongste (net één jaar oud) moest eerst even huilen toen ze binnenkwam, maar was al snel gewoon. Rest van de dag ging goed.

Toen mijn echtgenote thuis kwam had ze nog even gebabbeld met de oppas en zei ze het volgende.

"Ja, onze zoon is een héél sociaal iemand. Hij heeft graag mensen om zich heen. Ik ging wel van uit dat het met u zou klikken. De poetsvrouw van ons mama is ook zo iemand als u en daar kan hij ook goed mee overweg. Allez, bedoel, dat is ook een negerin, dus dat kent hij wel. Hij heeft geen schrik van donkere huidskleur hé."

Ik voelde dat dat woord ging vallen toen ze over de poetsvrouw van mijn schoonmoeder begon, wou nog iets zeggen maar was te laat.
Ben zelf allerminst woke, maar zou dat nu toch niet zeggen. Gelukkig nam de oppas het sportief op en had ze door dat het allerminst kwaad bedoeld was. :laugh:
 
Schopje omhoog.
Afgelopen week waren onze kinderen toevallig beide ziek. Er is dus twee dagen een oppas voor zieke kinderen aan huis gekomen. De eerste dag werkte ik van thuis uit omdat het iemand was die nog niet bij ons was geweest en dan ben je toch liever in de buurt.
Oppas was een Afrikaanse dame, een lieve maar een tikkeltje chaotisch. Onze jongste (net één jaar oud) moest eerst even huilen toen ze binnenkwam, maar was al snel gewoon. Rest van de dag ging goed.

Toen mijn echtgenote thuis kwam had ze nog even gebabbeld met de oppas en zei ze het volgende.

"Ja, onze zoon is een héél sociaal iemand. Hij heeft graag mensen om zich heen. Ik ging wel van uit dat het met u zou klikken. De poetsvrouw van ons mama is ook zo iemand als u en daar kan hij ook goed mee overweg. Allez, bedoel, dat is ook een negerin, dus dat kent hij wel. Hij heeft geen schrik van donkere huidskleur hé."

Ik voelde dat dat woord ging vallen toen ze over de poetsvrouw van mijn schoonmoeder begon, wou nog iets zeggen maar was te laat.
Ben zelf allerminst woke, maar zou dat nu toch niet zeggen. Gelukkig nam de oppas het sportief op en had ze door dat het allerminst kwaad bedoeld was. :laugh:
Hahaha, whut?!

Heb je dat aangekaart achteraf?
 
Hahaha, whut?!

Heb je dat aangekaart achteraf?
Ja, ik zei direct daarna dat ze dat beter niet zei want dat daar aanstoot aan gegeven wordt. Excuseerde zich ook direct bij de oppas. En die nam het sportief aan. Het was uiteindelijk een slip of the tongue.
 
Mijn buurman opnieuw.

Ik weet dat hij een strenge vent is, en het braakliggend terrein naast ons beschouwd hij als heilig. (nuja tis ook het zijne).
Mijn moeder kreeg al eens onder haar voeten omdat ze daar groen onkruid in had gegooid dat ze had uitgetrokken. Wij zien daar niet echt veel slechts in, dat rot toch vanzelf weg.

Ikzelf gooi er ook steeds mijn klokhuis van mn appel in, als ik in mn tuin loop. Want die kippen die in dat terrein lopen, pikken dat toch kapot en eten dat op.

Nu moet het er om doen dat hij net met zijn vrouw daar aanwezig was, toen ik een klokhuis over de draad gooide. Ik hoor hem vloeken dat het geen naam is. Maar toen hij zag dat ik in mn tuin liep, en wist dat het van mij kwam, was hij plots gekalmeerd.

Ik ben toch blij dat ik die man wat gesoigneerd heb, toen hij hier is komen wonen, en regelmatig met hem een pint ga pakken. Zo sta ik toch wat bovenaan zijn lijst, en kan ik me wel wat permitteren zo blijkt :p
 
Ik loop in onze productie rond en heb m'n DECT mee. Ik heb discussie met één van de meestergasten als plots m'n telefoon gaat.
Ik neem op terwijl ik het gesprek met de meestergast afrond en zeg nog tegen hem "euh ja, logisch?!"

Voor de dame die me opbelde ging dat als volgt:
'Hallo Anderson, 't is hier met Kelly van de planning'
"euh ja, logisch?!"
'Ah oei sorry, ja gij kunt dat zien op uw toestel zeker wie er belt, ja, sorry'

't Schaap.
 
Mijn buurman opnieuw.

Ik weet dat hij een strenge vent is, en het braakliggend terrein naast ons beschouwd hij als heilig. (nuja tis ook het zijne).
Mijn moeder kreeg al eens onder haar voeten omdat ze daar groen onkruid in had gegooid dat ze had uitgetrokken. Wij zien daar niet echt veel slechts in, dat rot toch vanzelf weg.

Ikzelf gooi er ook steeds mijn klokhuis van mn appel in, als ik in mn tuin loop. Want die kippen die in dat terrein lopen, pikken dat toch kapot en eten dat op.

Nu moet het er om doen dat hij net met zijn vrouw daar aanwezig was, toen ik een klokhuis over de draad gooide. Ik hoor hem vloeken dat het geen naam is. Maar toen hij zag dat ik in mn tuin liep, en wist dat het van mij kwam, was hij plots gekalmeerd.

Ik ben toch blij dat ik die man wat gesoigneerd heb, toen hij hier is komen wonen, en regelmatig met hem een pint ga pakken. Zo sta ik toch wat bovenaan zijn lijst, en kan ik me wel wat permitteren zo blijkt :p
Ik vind dat - puur persoonlijk - ook niet echt oké. Inderdaad, het vergaat of wordt opgegeten maar het blijft wel andermans afval op de grond van die man? Ik zou er zelf niet in meegaan. Maar dat is echt puur persoonlijk, kudos dat die man daar op zich niet zo lastig in is.
 
De kippen knabbelen er aan.
En ook oud brood en zo gooien wij daar in, die kippen eten dat allemaal op hoor.

Anders ga ik echt niet de moeite doen om de straat op te gaan en dat daar te gaan gooien, dan is de afstand naar mijn vuilbak veel korter.
 
Ik vind dat - puur persoonlijk - ook niet echt oké. Inderdaad, het vergaat of wordt opgegeten maar het blijft wel andermans afval op de grond van die man? Ik zou er zelf niet in meegaan. Maar dat is echt puur persoonlijk, kudos dat die man daar op zich niet zo lastig in is.
Een klokhuis vergaat inderdaad, maar dat is geen vrijgeleide om het zomaar overal weg te gooien. In een bos maakt dat niet zoveel uit, maar als je dat doet in bijvoorbeeld iemand zijn voortuin trekt dat ongedierte aan.

Als die eigenaar van dat braakliggend terrein daar geen probleem mee heeft omdat @TRUMP in zijn bovenste schuif ligt is dat oké, natuurlijk.
 
Ik loop in onze productie rond en heb m'n DECT mee. Ik heb discussie met één van de meestergasten als plots m'n telefoon gaat.
Ik neem op terwijl ik het gesprek met de meestergast afrond en zeg nog tegen hem "euh ja, logisch?!"

Voor de dame die me opbelde ging dat als volgt:
'Hallo Anderson, 't is hier met Kelly van de planning'
"euh ja, logisch?!"
'Ah oei sorry, ja gij kunt dat zien op uw toestel zeker wie er belt, ja, sorry'

't Schaap.
Als er iemand opneemt en direct zegt "Dag Str8_6" dan weet ik ook nooit wat gezegd omdat ik van plan was te zeggen "Hallo, met Str8_6"

En al zeker moesten ze Str8_6 zeggen ipv mijn naam.
 
Als er iemand opneemt en direct zegt "Dag Str8_6" dan weet ik ook nooit wat gezegd omdat ik van plan was te zeggen "Hallo, met Str8_6"

En al zeker moesten ze Str8_6 zeggen ipv mijn naam.
Tegen dat ze strachtonderstrepingstekenzes hebben gezegd hebt ge al lang terug afgelegd vermoed ik.
 
Mijn buurman opnieuw.

Ik weet dat hij een strenge vent is, en het braakliggend terrein naast ons beschouwd hij als heilig. (nuja tis ook het zijne).
Mijn moeder kreeg al eens onder haar voeten omdat ze daar groen onkruid in had gegooid dat ze had uitgetrokken. Wij zien daar niet echt veel slechts in, dat rot toch vanzelf weg.

Ikzelf gooi er ook steeds mijn klokhuis van mn appel in, als ik in mn tuin loop. Want die kippen die in dat terrein lopen, pikken dat toch kapot en eten dat op.

Nu moet het er om doen dat hij net met zijn vrouw daar aanwezig was, toen ik een klokhuis over de draad gooide. Ik hoor hem vloeken dat het geen naam is. Maar toen hij zag dat ik in mn tuin liep, en wist dat het van mij kwam, was hij plots gekalmeerd.

Ik ben toch blij dat ik die man wat gesoigneerd heb, toen hij hier is komen wonen, en regelmatig met hem een pint ga pakken. Zo sta ik toch wat bovenaan zijn lijst, en kan ik me wel wat permitteren zo blijkt :p

Is dat een braakliggende grond of een tuin :p?
Als hij er vaak zit klinkt het eerder alsof hij het als tuin gebruikt dus niet vreemd dat hij niet wilt dat je je onkruid er dumpt.

Op mijn ouders hun bouwgrond dumpte de buur ook al zijn groenafval en als ze hem na jaren vroegen om er mee te stoppen (omdat ze gingen bouwen), was zijn argument ook 'maar dat vergaat toch'. Wel als het vergaat dump het dan in u eigen tuin :p. Het heeft hun (mij) toch wat moeite gekost om het op te kruisen dat jaren lang groenafval.

Uiteindelijk zijn die dat gedurende de bouw ook gewoon blijven doen en pas als we er gras hadden gepland (na de brol op te kruisen) gestopt. Tot dan was het precies niet tuin genoeg voor hen. En voor de rest zijn dat dus wel redelijke mensen.
 
Laatst bewerkt:
Is dat een braakliggende grond of een tuin :p?
Als hij er vaak zit klinkt het eerder alsof hij het als tuin gebruikt dus niet vreemd dat hij niet wilt dat je je onkruid er dumpt.

Op mijn ouders hun bouwgrond dumpte de buur ook al zijn groenafval en als ze hem na jaren vroegen om er mee te stoppen (omdat ze gingen bouwen), was zijn argument ook 'maar dat vergaat toch'. Wel als het vergaat dump het dan in u eigen tuin :p. Het heeft hun (mij) toch wat moeite gekost om het op te kruisen dat jaren lang groenafval.
Welja tis braakliggend naast zijn huis en tuin.
Een lap bouwgrond en zijn kippen lopen daar op rond.
Maar als ik mijn etensresten daar dump vind hij dat zelfs goed. Voor zijn kippen he. Hij zwaait dan zelfs eens naar me.
 
Ik moest enkele dagen meedraaien in een veilige (gesloten) afdeling in een WZC. Om buiten te geraken heb je een code nodig om door een deur te gaan die ´opgaat´ in de omgeving.

Kom ik de dienst opgelopen met redelijk wat haast en plots zie ik dat er iemand door de deur wilt glippen. Ik neem deze bewoner bij de hand en zeg dat de kamers en living de andere kant op zijn.

´Neen, want ik ken de code, ik woon hier niet!´. Jaja, dat zeggen ze allemaal... En hup naar de living/leefruimte.

Bleek achteraf dat mevrouw een vrijwilligster van een jaar of 80 is, in een rolstoel. En de moeder van de directrice :unsure:
 
Ik moest enkele dagen meedraaien in een veilige (gesloten) afdeling in een WZC. Om buiten te geraken heb je een code nodig om door een deur te gaan die ´opgaat´ in de omgeving.

Kom ik de dienst opgelopen met redelijk wat haast en plots zie ik dat er iemand door de deur wilt glippen. Ik neem deze bewoner bij de hand en zeg dat de kamers en living de andere kant op zijn.

´Neen, want ik ken de code, ik woon hier niet!´. Jaja, dat zeggen ze allemaal... En hup naar de living/leefruimte.

Bleek achteraf dat mevrouw een vrijwilligster van een jaar of 80 is, in een rolstoel. En de moeder van de directrice :unsure:
Doet me denken dat ik ooit eens een dossier moest afgeven in een rusthuis. Ik naar binnen.. Dossier afgegeven aan die mensen en hup opnieuw terug naar buiten.

Code induwen. Staat er zo bij toets 2018 omgekeerd in. Ik dus 8102 geduwd.. peeeeuuuut... niet open... potverdikke he... 8102... peeuuuuuttt....
beschaamd naar het onthaal... ik geraak hier niet meer buiten :cry:
ah meneer tis 1820.... Echt e.... kluutzakke... kdacht al dat ik hier ook ver in het rusthuis mocht gaan zitten.
 
Doet me denken dat ik ooit eens een dossier moest afgeven in een rusthuis. Ik naar binnen.. Dossier afgegeven aan die mensen en hup opnieuw terug naar buiten.

Code induwen. Staat er zo bij toets 2018 omgekeerd in. Ik dus 8102 geduwd.. peeeeuuuut... niet open... potverdikke he... 8102... peeuuuuuttt....
beschaamd naar het onthaal... ik geraak hier niet meer buiten :cry:
ah meneer tis 1820.... Echt e.... kluutzakke... kdacht al dat ik hier ook ver in het rusthuis mocht gaan zitten.
Toets in:
Uitrekenen_van_de_ABC-formule.PNG
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan