Gedichtjes

xAnyana

Well-known member
Crowdfunder FE
men heeft niet door
hoe ik het afgelopen jaar
mijn muurtje weer voorzichtig
steentje voor steentje heb opgebouwd

de muur waarachter ik me verschans
dat van alle leugens honing maakt
elke traan een glimlach doet lijken
mensen tot een grote afstand drijft

ik ben de koningin te rijk
vastgeketend aan mijn eenzame troon
in een hoge toren opgesloten
in de diep gelegen kerkers verdwaald

de haat en woede razen binnen
waar ze alleen mezelf verwonden
kreupel maken, bloed vergieten
uit de voegen druipt enkel honing

de stadsbewoners zijn jaloers
maar zij zien het prachtige kasteel
niet de eenzaamheid waarin ik dwaal
de muur waar ik nog eens van afspring


Klik
 
Laatst bewerkt:
de tijd lijkt te vliegen
en de mensen hebben vleugels
maar ik ontken enige noodzaak

iedereen spreekt zo hard
zonder iets te zeggen
de realiteit almaar verzwijgend

alle herrie kolkt fel
ruisend zijn agressie
valt langzaam stil

ik hoor alleen drukkende stilte
die mijn gescheurde kreten smoort
tot onsterfelijke verlatenheid

ik sla mijn handen stuk op de leegte
ren spoorloos door mijn twijfels
en schreeuw in mijn tranen de tijd achterna


Klik
 
Laatst bewerkt:
Verdriet
Soms verdoofd
Geen emoties
Meer voelen
Niet willen voelen
Zo veel vrienden
Maar toch
Alleen
Eenzaam
Met eigen pijnen
Niet geaccepteerd
Doen alsof
Alles goed gaat
Veel lachen
Tranen in houden
Tot ik in bed lig
Dan
Emoties
Laten gaan
Kon ik maar gaan
Weg
Van mijn verdriet


Klik
 
Laatst bewerkt:
We hebben elkaar nodig
Alle mensen om ons heen
Veel meer dan we denken
Om ons hart, een muurtje van steen

We hebben elkaar nodig
Om te ontdekken wie je bent
Om te voelen wat er speelt
Waarom je soms liever weg rent

We hebben elkaar nodig
Om ons leed samen te delen
Om ons hart te vullen met aandacht
Met begrip en liefde, zonder oordelen

We hebben elkaar nodig
Om verbinding te kunnen maken
Om de leegte in ieders hart
Te kunnen vullen en raken

Maar we hebben allemaal wonden
Ons hart is vaak gekwetst
We beschermen ons met een muurtje
Zodat verbinding eerst wordt getest


Klik
 
Laatst bewerkt:
Mor zoeteke toch, dit hoort helemaal niet in zwam! :support:

Mooi hoor! Alez, de woorden, niet het gevoel. 🙈
 
't Is een beetje zoals een topic van @DaFreak maar dan op een goede manier.
Niet wat je van zwam verwacht, maar aangenaam verrast.
 
de zee ruist diep in mij
zijn eb, zijn vloed
een nauwelijks hoorbaar
onderscheid
een eenheid in verscheidenheid
een misthoorn vult de stilte
van een zondag
de middag diep gegrift
een tijd die verder reikt dan vloed
met de verveling
van de laatst geschapen dag
een dag die riekt naar winter
de wind die buiten speelt
met papier en blik
alleen, niemand kijkt op
de koude kleumt
en alle deuren
blijven dicht
zelfs stilte valt er niet te rapen


Klik
 
Laatst bewerkt:
Ik lach
Ik heb plezier
Vrienden om me heen
Ik drink
Ik heb pret
Liefde voor iedereen

Ik ween
Ik heb verdriet
Niemand om me heen
Ik denk
Ik heb niemand
Helemaal alleen


Klik
 
Laatst bewerkt:
  • Support
Waarderingen: 515
Rustige Ouwe Dag
(Tekst en muziek: Urbanus)

'k Heb elke dag m'n taske koffie
En goei boter op m'n beschuit
Een koppel zelfgelegde eitjes
En vitaminekes met fruit

'k Heb ook een hofken vol met bloemekes
Met een vogelken dat fluit
En een vijver met viskes
En een fonteineken dat spuit

Maar zolang da'k hier alleen zit
Haalt dat allemaal niet veel uit
't Is die eenzaamheid, eenzaamheid
Eenzaamheid, hoe raak ik ze kwijt

Ik heb ne radio vol met liekes
Met flikkerlichtjes aan en uit
Een fles champagne in de frigo
En m'n strikske steekt vooruit

Ik dans een walske rond de tafel
Ne stap naar voor, twee achteruit
'k Heb mijne tricolore hoed op
Ne valse neus op mijne snuit

Maar zolang da'k hier alleen dans
Haalt dat allemaal niet veel uit
't Is die eenzaamheid, eenzaamheid
Eenzaamheid, hoe raak ik ze kwijt

M'n poeske kietelt aan m'n voeten
Ik lach me tranen met een tuit
Ik hoor de kermis in de verte
Der schijnt een sterretje door m'n ruit

Maar zolang da'k hier alleen lig
Haalt dat allemaal niet veel uit
't Is die eenzaamheid, eenzaamheid
Eenzaamheid, hoe raak ik ze kwijt
 
Een gedichtje ooit gelezen op mn 11e. En nog steeds ken ik het.

*Ahum ahum*

Anna stond te wachten
Te wachten op haar man
Rond de twaalf uren
Kwam die er dan ‘an

‘Goeieavond Anna’
‘Goeieavond Jan’
‘Waar heb jij gezeten?’
‘Dat gaat jou niks an’

Anna ging naar boven
Anna haalde een dikke stok
Anna kwam naar beneden
En sloeg Jan op z’n kop.

Jan begon te schreeuwen
Schreeuwen moord en brand
De buren kwamen kijken
Maar Jan was al van kant
 
dichtgedachten_0496.jpg
 
Ik wou dat ik kon vertellen

Ik heb zoveel gedachtes,
Er gaat zoveel in mij om.
Ik wou dat ik kon vertellen,
Zodat je mij begrijpen kon.

Bij elke poging,
Ook al wil ik zo graag.
Lukt het mij niet te vertellen,
Blijft alles even vaag.

Opgesloten in gedachten,
Voel ik me eenzaam en alleen.
Ik wil zo graag vertellen,
Maar wil niet terug daarheen.

Zoveel zit er in mij,
Heel veel wilt eruit.
Ik wou dat ik kon vertellen,
Mijn keel maakt geen geluid.

De verwerking wilt niet lukken,
Geen trauma vind een plaats.
Ik wou dat ik kon vertellen,
Mijn gedachtes zijn de baas.


Klik
 
Niemand weet wat er tussen ons speelt
Maar de blikken in onze ogen zeggen genoeg
Ik moet je loslaten want je bent niet van mij
Maar het gevoel dat jij me geeft is zo fijn
Gevoelens die ik voor iedereen moet verbergen
Mezelf afvragend hoe het zou kunnen zijn
Was jij maar van mij.. Een verlangen diep in mij

Ik mag dit niet voelen
Ik kan dit niet voelen, wil dit niet voelen
Maar kan het niet stoppen
Hoe meer ik ertegen vecht, des te harder komt het terug

Ik verlang naar jou; je blikken, je aanwezigheid, je aanrakingen
Dit is dus wat ze bedoelen met onbereikbaar!

Toch blijf ik hopen
Dat je je ogen opent & ziet wat ik zie..


 
Terug
Bovenaan