Marvel Studios is duidelijk een goed geoliede machine die voor een constante stroom aan entertainment zorgt, zowel in de bioscoop als op het kleine scherm. Dit in die mate zelfs dat hun nieuwste film komt aankloppen terwijl de vorige, in dit geval Doctor Strange and the Multiverse of Madness, nog in de zalen speelt (en ondertussen al te zien is op Disney+). Deze zomer zal het multiversum echter plaats moeten maken voor een nieuw intergalactisch avontuur met ieders favoriete Noorse god in Thor: Love and Thunder.
Van de originele Avengers is Thor altijd al het buitenbeentje geweest in het Marvel Cinematic Universe (MCU). Vooral de eerste twee films werden matig onthaald en zijn vaak onderaan de lijstjes te vinden als je de films in het MCU rangschikt. Met Thor: Ragnarok werd het roer omgegooid en werd Taika Waititi aan boord gehaald. Hoewel de film voor mij een beetje te dicht aanleunde bij de stijl en humor van Guardians of the Galaxy, bleek Thor: Ragnarok zowel een kritisch als commercieel succes te zijn, dus mocht Waititi een bisnummertje doen met Thor: Love and Thunder.
Schurk van de week
Wie het nieuws rond Thor: Love and Thunder iets of wat gevolgd heeft, weet natuurlijk dat Chris Hemsworth niet de enige Thor is die komt aandraven in deze film. We maken namelijk al snel kennis met Mighty Thor, het superheldenpersona van Jane Foster (Natalie Portman). Thor, die nog steeds aan zijn journey of self-discovery bezig is na de relatiebreuk met Jane Foster, beleeft in eerste instantie "klassieke Thor-avonturen" met de Guardians of the Galaxy, maar een nieuwe dreiging brengt hem terug naar de aarde en naar Jane Foster. Een of andere gek heeft het namelijk in zijn hoofd gestoken om alle goden te vermoorden.
Deze dreiging is niemand minder dan Gorr the God Butcher, een buitenaardse superschurk die voor het eerst werd geïntroduceerd in 2012 in de stripreeks Thor: God of Thunder, de reeks die ook de basis legde voor Jane Fosters Mighty Thor. De film deelt enkele raakvlakken met de stripreeks, maar geeft toch vooral een eigen draai aan het verhaal, waarbij er uiteraard ook rekening dient gehouden te worden met de continuïteit van het MCU. Christian Bale neemt de rol van Gorr voor zijn rekening en doet dit met veel overtuiging. Bale slaagt er zowaar in om zowel medelijden als afschuw op te roepen voor dit tragisch maar ook gevaarlijk personage.
Al bij al is Gorr een van de meest boeiende slechteriken in het MCU, mede omdat we in de proloog een soort van oorsprongsverhaal krijgen. Gorr is veel meer dan een schurk die enkel uit is op vernieling of heerschappij over alles en zijn queeste om alle goden te doden is met een reden, hoewel hij natuurlijk ook gecorrupteerd is door het Necrosword. Net omdat Gorr zo'n interessant personage is, is het spijtig dat hij niet meer schermtijd heeft gekregen en zijn oorsprongsverhaal en zijn daden voor de confrontatie met Thor niet meer werden uitgediept. Zijn dreiging komt in de film nooit echt uit de verf en hierdoor voelt hij een beetje aan als een zoveelste "schurk van de week" waartegen onze bende het moet opnemen.
Eat my Hammer
Dit laatste geldt eens te meer als je weet dat de film nagenoeg dezelfde structuur volgt als zowat elke andere Marvel-film. Marvel Studios wordt er wel vaker van beschuldigd bandwerk af te leveren, maar als elke film formulaïsch hetzelfde in elkaar steekt en in een snel tempo wordt afgeleverd, dan mag je je aan zo'n kritiek verwachten natuurlijk. Niettegenstaande is Thor: Love and Thunder een genietbare zomerse blockbuster die alles op de checklist afvinkt. Productiegewijs valt er weinig op aan te merken, buiten het feit dat de film opnieuw in die seventies en eighties-nostalgie blijft hangen. Het voordeel is natuurlijk dat we hierdoor een kick-ass soundtrack krijgen met heel wat heavy metal naast de orkestrale score van Michael Giacchino. Op audiovisueel ga je mij alvast niet horen klagen en hoewel je bij dit soort films niet veel experimentele beeldtaal hoeft te verwachten, wist Waititi mij toch enkele keren aangenaam te verrassen met een aantal stilistische keuzes.
Verder mag je je verwachten aan een goede dosis humor, waarbij er bij het grappen en grollen uit Ragnarok nog een schepje bovenop wordt gedaan, maar zowaar ook enkele ontroerende momenten. Zo komt de relatie tussen Thor en Jane met een lach en een traan, maar ook Gorrs lot zal je naar het einde toe niet onberoerd laten. Verder krijg je Chris Hemsworths Thor hier in al zijn facetten te zien. Zo is er naakte Thor, hippie Thor, rocker Thor, ruimteviking Thor, ... noem maar op! Het mag duidelijk zijn dat Hemsworth zich onbeschaamd uitleeft in zijn rol. Verder heb je ook nog Thessa Thompsons King Valkyrie, die helaas wat teveel op de achtergrond blijft, en Waititi die zelf opnieuw in de huid kruipt van Korg en voor een komische noot zorgt. Maar stiekem wordt de show toch wel een beetje gestolen door Russel Crowe als een zelfingenomen Zeus alsook door twee geiten (meer verklap ik nog niet).
Van de originele Avengers is Thor altijd al het buitenbeentje geweest in het Marvel Cinematic Universe (MCU). Vooral de eerste twee films werden matig onthaald en zijn vaak onderaan de lijstjes te vinden als je de films in het MCU rangschikt. Met Thor: Ragnarok werd het roer omgegooid en werd Taika Waititi aan boord gehaald. Hoewel de film voor mij een beetje te dicht aanleunde bij de stijl en humor van Guardians of the Galaxy, bleek Thor: Ragnarok zowel een kritisch als commercieel succes te zijn, dus mocht Waititi een bisnummertje doen met Thor: Love and Thunder.
Schurk van de week
Wie het nieuws rond Thor: Love and Thunder iets of wat gevolgd heeft, weet natuurlijk dat Chris Hemsworth niet de enige Thor is die komt aandraven in deze film. We maken namelijk al snel kennis met Mighty Thor, het superheldenpersona van Jane Foster (Natalie Portman). Thor, die nog steeds aan zijn journey of self-discovery bezig is na de relatiebreuk met Jane Foster, beleeft in eerste instantie "klassieke Thor-avonturen" met de Guardians of the Galaxy, maar een nieuwe dreiging brengt hem terug naar de aarde en naar Jane Foster. Een of andere gek heeft het namelijk in zijn hoofd gestoken om alle goden te vermoorden.
Deze dreiging is niemand minder dan Gorr the God Butcher, een buitenaardse superschurk die voor het eerst werd geïntroduceerd in 2012 in de stripreeks Thor: God of Thunder, de reeks die ook de basis legde voor Jane Fosters Mighty Thor. De film deelt enkele raakvlakken met de stripreeks, maar geeft toch vooral een eigen draai aan het verhaal, waarbij er uiteraard ook rekening dient gehouden te worden met de continuïteit van het MCU. Christian Bale neemt de rol van Gorr voor zijn rekening en doet dit met veel overtuiging. Bale slaagt er zowaar in om zowel medelijden als afschuw op te roepen voor dit tragisch maar ook gevaarlijk personage.
Bale slaagt er zowaar in om zowel medelijden als afschuw op te roepen voor dit tragisch maar ook gevaarlijk personage.
Al bij al is Gorr een van de meest boeiende slechteriken in het MCU, mede omdat we in de proloog een soort van oorsprongsverhaal krijgen. Gorr is veel meer dan een schurk die enkel uit is op vernieling of heerschappij over alles en zijn queeste om alle goden te doden is met een reden, hoewel hij natuurlijk ook gecorrupteerd is door het Necrosword. Net omdat Gorr zo'n interessant personage is, is het spijtig dat hij niet meer schermtijd heeft gekregen en zijn oorsprongsverhaal en zijn daden voor de confrontatie met Thor niet meer werden uitgediept. Zijn dreiging komt in de film nooit echt uit de verf en hierdoor voelt hij een beetje aan als een zoveelste "schurk van de week" waartegen onze bende het moet opnemen.
Eat my Hammer
Dit laatste geldt eens te meer als je weet dat de film nagenoeg dezelfde structuur volgt als zowat elke andere Marvel-film. Marvel Studios wordt er wel vaker van beschuldigd bandwerk af te leveren, maar als elke film formulaïsch hetzelfde in elkaar steekt en in een snel tempo wordt afgeleverd, dan mag je je aan zo'n kritiek verwachten natuurlijk. Niettegenstaande is Thor: Love and Thunder een genietbare zomerse blockbuster die alles op de checklist afvinkt. Productiegewijs valt er weinig op aan te merken, buiten het feit dat de film opnieuw in die seventies en eighties-nostalgie blijft hangen. Het voordeel is natuurlijk dat we hierdoor een kick-ass soundtrack krijgen met heel wat heavy metal naast de orkestrale score van Michael Giacchino. Op audiovisueel ga je mij alvast niet horen klagen en hoewel je bij dit soort films niet veel experimentele beeldtaal hoeft te verwachten, wist Waititi mij toch enkele keren aangenaam te verrassen met een aantal stilistische keuzes.
Verder mag je je verwachten aan een goede dosis humor, waarbij er bij het grappen en grollen uit Ragnarok nog een schepje bovenop wordt gedaan, maar zowaar ook enkele ontroerende momenten. Zo komt de relatie tussen Thor en Jane met een lach en een traan, maar ook Gorrs lot zal je naar het einde toe niet onberoerd laten. Verder krijg je Chris Hemsworths Thor hier in al zijn facetten te zien. Zo is er naakte Thor, hippie Thor, rocker Thor, ruimteviking Thor, ... noem maar op! Het mag duidelijk zijn dat Hemsworth zich onbeschaamd uitleeft in zijn rol. Verder heb je ook nog Thessa Thompsons King Valkyrie, die helaas wat teveel op de achtergrond blijft, en Waititi die zelf opnieuw in de huid kruipt van Korg en voor een komische noot zorgt. Maar stiekem wordt de show toch wel een beetje gestolen door Russel Crowe als een zelfingenomen Zeus alsook door twee geiten (meer verklap ik nog niet).
Conclusie
De summer of love is daar met het geweldig entertainende maar ook ontroerende Thor: Love and Thunder. We krijgen opnieuw een amusant intergalactisch avontuur voorgeschoteld met heel wat humor en een kick-ass soundtrack. Als slechterik van dienst is Gorr the God Butcher een bijzonder intrigerend personage, maar helaas werd zijn schermtijd iets teveel beperkt in voorkeur voor de komische escapades van onze twee Thors en hun reisgenoten.
Pro
- Interessante schurk ...
- Audiovisueel spektakel
- Muziek
- Humor
- De geiten
Con
- ... die helaas te weinig schermtijd krijgt
- De plot blijft formulaïsch
7.5
Over deze film
Beschikbaar vanaf
6 juli 2022
Genre
- Actie
- Avontuur
- Scifi
Speelduur
119 minuten
Regie
Taika Waititi
Cast
Chris Hemsworth, Natalie Portman, Christian Bale, Tessa Thompson, Taika Waititi, Russel Crowe, ...
Uitgever
Disney
