Filmreview: Indiana Jones and the Dial of Destiny

Na de release van de vorige Indiana Jones-film is er ondertussen al vijftien jaar gepasseerd en hoopte iedereen op tenminste een goede film om de franchise af te sluiten. Toen James Mangold de taak op zich nam om the Dial of Destiny te filmen, lag de hoop hoog op een kwaliteitsvolle film met gegronde actie.

Indiana Jones and the Dial of Destiny volgt Indiana Jones (Harrison Ford) die zijn pensioen nadert en zijn leven niet echt meer ziet zitten. Dit verandert wanneer Helena (Phoebe Waller-Bridge), de dochter van Basil Shaw (Toby Jones), hem komt bezoeken in de Verenigde Staten omdat ze op zoek is naar een artefact dat haar zou helpen met haar doctoraat.

Terug in de tijd​

De film maakt veel gebruik van deepfake technologie om Harrison Ford jonger te doen lijken, of om zijn gezicht op een stuntdubbel te plaatsen. De technologie maakt gebruik van verschillende foto’s en video’s van een bepaald persoon op een bepaalde leeftijd en kan deze tracken op het hoofd van iemand anders, of dezelfde persoon op een andere leeftijd. Eerder konden we dit al aanschouwen in bijvoorbeeld The Mandalorian en Scorceses The Irishman. De mogelijkheden van deze technologie zijn enorm, maar het kan ook slechter uitlopen. Zo waren sommige scènes in de film met Harrison Fords hoofd niet even scherp en was de pixeldensiteit niet zo goed als de rest van het beeld. Soms maakte men ook de fout dat er dan te lang werd gefocust op het hoofd, ook al was er geen specifieke emotie of uitdrukking. Dit werd dan eerder gedaan om zich te bewijzen dat ze deze technologie onder de knie hebben.

Er was een overvloed aan kleur en dynamische omgevingen.

Een waardevolle sequel?​

Ik ben persoonlijk een enorme fan van historische avonturenfilms, en de eerste drie Indiana Jones-films vond ik altijd al fantastisch. Spijtig genoeg was the Kingdom of the Crystal Skull niet op hetzelfde niveau en werd het eerder slecht ontvangen. Daardoor was de hoop op nog een goede Indiana Jones-film erg klein. James Mangold heeft al een paar fantastische films op zijn cv, en hierdoor lagen de verwachtingen voor the Dial of Destiny dus erg hoog. Jammer genoeg bereikt de film niet deze hoogtes, maar is het zeker niet zo slecht als het vorige gedeelte. Zo is een van de grootste minpunten dat het allemaal wat te traag loopt, waardoor het erg lang kan aanvoelen. In sommige actiescènes was het ook niet echt duidelijk wat er gebeurde doordat deze soms te chaotisch waren. Het laatste belangrijke minpunt was dat er nooit dat gevoel van gevaar hing. In de eerste films was er dat tikkeltje horror aanwezig, waardoor je als kijker altijd in volle spanning was omdat de personages erg veel riskeerden, maar in deze film voelde alles een beetje te makkelijk aan. Ik had het gevoel dat de hoofdpersonages nooit echt bedreigd waren en dat alles toch wel goedkomt, dit is wel wat jammer aangezien er hierdoor minder connectie is met de personages.

Wat er dan wel fantastisch was aan de film waren de sets. Er was een overvloed aan kleur en dynamische omgevingen waardoor elke locatie waar de film zich afspeelde, sfeervol aanvoelde. Er was ook een grote variatie aan landen waar de scenes zich bevonden, maar was niet altijd correct met de exacte stad die gezegd en getoond werd. Wel was ik onder de indruk van de laatste grote scène uit de film. Het is iets dat ik niet verwacht had dat zou gebeuren en hierdoor wil ik meer films zien die deze locatie en setting gebruiken.

De 'oude' gekenden​

Het was ook fantastisch om Harrison Ford nog zo levendig een actieheld te zien spelen, hij houdt zich sterk tegenover de verjongde cast. Mads Mikkelsen speelt een erg complementaire rol tegenover Harrison Ford. Ik had ook niet echt het gevoel dat hij te oud was om bepaalde stunts te doen en dat er hierdoor veel camera cuts waren, want dit was niet het geval. Alle actiescènes voelden natuurlijk aan omdat de film zich ook later in Indiana Jones’ leven afspeelt.

John Williams keert ook terug om de filmmuziek te componeren en hij levert altijd prachtig werk. Alhoewel de iconische theme song soms op het verkeerde moment gebruikt werd. Zo gebeurde het soms in een scène die helemaal niet episch is en voelde het wat raar aan. Maar tijdens de rest van de film bracht de muziek de film tot een hoger niveau zoals John Williams dit altijd kan doen.

Indiana Jones and the Dial of Destiny wordt in België ook vertoond in de IMAX-zalen, maar is spijtig genoeg niet met IMAX-camera’s gefilmd en is dus ook niet in het juiste formaat. Het is dus ook al voldoende om de film te zien in de Laser Ultra-zalen en je zal absoluut dezelfde ervaring hebben.

Conclusie

Indiana Jones and the Dial of Destiny is een film die geweldig kan zijn als je er niet te kritisch naar kijkt, het camerawerk en het verhaal zijn zeer entertainend en de acteerprestaties leuk. Maar soms zijn er scènes die overbodig aanvoelen waardoor de film wat lang lijkt te duren.

In tegenstelling zijn de omgevingen en de sets waar de film zich afspeelt heel erg levendig en kleurrijk. Hierdoor is één ding wel duidelijk: door deze film te zien heb ik weer enorm goesting gekregen om nog meer en nieuwe historische epics te zien en sta ik al te popelen dat filmstudio’s er nog zullen maken.

Pro

• Heel veel avontuurlijke actie
• Mooi camerawerk
• Prachtige locaties
• Meeslepend verhaal
• Goede acteerprestaties

Con

• Te langdradig
• Het gevaar voelde tam aan
• De locaties waren soms niet juist gespecifieerd
• Vertoond in IMAX maar niet met IMAX-camera gefilmd

8

Over deze film

Beschikbaar vanaf

28 juni 2023

Genre

1. Actie
2. Avontuur

Speelduur

154 minuten

Regie

James Mangold

Cast

Harrison Ford, Phoebe Waller-Bridge, Mads Mikkelsen, Boyd Holbrook, Antonio Banderas, Ethann Isidore, ...

Uitgever

Lucasfilm

Website

Officiële website