Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Dit is zeker het geval wanneer je Pinokkio heet en jouw neus groeit als je liegt. De afgelopen jaren zette Disney heel hard in op remakes van hun klassiekers. Vele grote namen passeerden al de reveu, denk aan Beauty and the Beast (2017), Lady and the Tramp (2019), Aladdin (2019), Mulan (2020), … Nu is het de beurt aan Pinokkio. Enkele weken geleden zorgde Disney reeds voor een remake van het sprookje, maar voor deze nieuwe titel was de productie in handen van Netflix. Dat Netflix de Oscar-bekroonde filmmaker Guillermo del Toro wist te strikken, mag iedereen geweten hebben. De filmtitel luidt dan ook: Guillermo del Toro’s Pinocchio.
Na het overdonderend succes bij zowel jong als oud van Sneeuwwitje en de zeven dwergen (1937), lanceerde Disney in 1940 haar volgende animatiefilm: Pinokkio. 82 jaar later volgt de remake van de op het boek gebaseerde sprookje. Dat de tijden vroeger simpeler waren, blijkt ook uit de beschrijving van de film. Guillermo del Toro’s Pinocchio wordt omschreven als een stop-motion geanimeerde musical fantasie-dramafilm. – Even terzijde: stop-motion is een techniek waarbij de film frame per frame wordt opgebouwd waardoor de illusie van beweging gecreëerd wordt. - De lancering van de film zal gebeuren in twee delen. Vanaf 23 november zal de film te zien zijn in de cinema. Wie liever knus onder een dekentje met de familie kijkt, kan vanaf 9 december de film bekijken op Netflix.
The wooden boy with the borrowed soul
Sebastian J. Cricket opent de film met “Ik ga je ’n verhaal vertellen. Een verhaal dat je denkt te kennen, maar dat is niet zo.”. Dat blijkt alvast geen leugen te zijn. Guillermo del Toro creëerde een versie van Pinokkio met een duistere twist. Een waarin Geppetto het verdriet om de dood van zijn zoontje Carlo, die stierf door een bominslag tijdens de Eerste Wereldoorlog, niet kan verwerken en zijn toevlucht zoekt in alcohol. Ongeveer twintig jaar later, creëert een dronken Geppetto op een avond een houten pop. Wat Geppetto toen nog niet wist, was dat zijn leven vanaf dan compleet zou veranderen. Pinokkio, the wooden boy with the borrowed soul, werd het leven gegeven en kreeg als missie om zijn papa vreugde te brengen. Pinokkio is alles wat je van een kind verwacht: energiek, nieuwsgierig, stelt voortdurend vragen en negeert van tijd tot tijd eens zijn geliefde papa – uiteraard –.
Daarnaast heeft Pinokkio ook een neus voor problemen. Door zijn goedgelovigheid en zijn wens om geliefd te worden door zijn papa, komt Pinokkio in enkele benarde situaties terecht. Zo sluit hij zich aan bij een circus en wordt al snel een (ongewilde) propagandist voor het fascisme in Italië. Nadien komt hij terecht in een jeugdkamp. Nog later wordt hij ingeslikt door een reusachtig zeewezen. Alsof dat nog niet volstaat, sterft Pinokkio ook verscheidene keren tijdens zijn tocht. Hoewel hij zijn onsterfelijkheid eerst met vreugde onthaalt, wordt hij al snel geconfronteerd met de keerzijde van de medaille: iedereen van wie hij houdt zal sterven, terwijl Pinokkio zal blijven leven.
Pinokkio met een duister kantje
Zoals Sebastian J. Cricket al aankondigde, zijn regisseurs Guillermo del Toro en Mark Gustafson een heel andere weg ingeslagen met Pinokkio. De film is dus een hele andere weg opgegaan in vergelijking met de oorspronkelijke Pinokkiofilm. De regisseurs brachten het klassieke verhaal op een unieke manier tot leven. Del Toro en Gustafson kozen hierbij voor een meer duistere interpretatie. De film bespreekt leven en dood en verdriet, wat de nodige lading aan het verhaal toevoegt. Dit is ook meteen wat deze versie zo sterk maakt. Gelukkig kan er op krekel Sebastian gerekend worden om de nodige portie humor toe te voegen aan het verhaal. De liedjes tussenin brengen dan weer meteen de kerstsfeer in huis. Omwille van deze duistere kant, is het dan ook begrijpelijk dat de film wordt aangeraden voor kinderen vanaf negen jaar en ouder. Persoonlijk zou ik de film pas vanaf een oudere leeftijd aanbevelen. Er bestaat geen twijfel dat Guillermo del Toro’s Pinocchio niet enkel jong, maar ook minder jong zal bekoren.
Guillermo del Toro’s Pinocchio kan hierbij rekenen op een cast van jewelste. Onder andere Ewan McGregor, Tilda Swinton, Ron Perlman, David Bradley, Cate Blanchett en Christoph Waltz leenden hun stem uit aan de personages. Guillermo del Toro en Mark Gustafson creëerden een hartverscheurend én hartverwarmend verhaal. De (komende) donkere dagen dienen zich aan als ideale gelegenheid om de film te bekijken. Voor mij behoort de film zelfs tot een van de betere remakes van de klassieke Disneyfilms.
Na het overdonderend succes bij zowel jong als oud van Sneeuwwitje en de zeven dwergen (1937), lanceerde Disney in 1940 haar volgende animatiefilm: Pinokkio. 82 jaar later volgt de remake van de op het boek gebaseerde sprookje. Dat de tijden vroeger simpeler waren, blijkt ook uit de beschrijving van de film. Guillermo del Toro’s Pinocchio wordt omschreven als een stop-motion geanimeerde musical fantasie-dramafilm. – Even terzijde: stop-motion is een techniek waarbij de film frame per frame wordt opgebouwd waardoor de illusie van beweging gecreëerd wordt. - De lancering van de film zal gebeuren in twee delen. Vanaf 23 november zal de film te zien zijn in de cinema. Wie liever knus onder een dekentje met de familie kijkt, kan vanaf 9 december de film bekijken op Netflix.
The wooden boy with the borrowed soul
Sebastian J. Cricket opent de film met “Ik ga je ’n verhaal vertellen. Een verhaal dat je denkt te kennen, maar dat is niet zo.”. Dat blijkt alvast geen leugen te zijn. Guillermo del Toro creëerde een versie van Pinokkio met een duistere twist. Een waarin Geppetto het verdriet om de dood van zijn zoontje Carlo, die stierf door een bominslag tijdens de Eerste Wereldoorlog, niet kan verwerken en zijn toevlucht zoekt in alcohol. Ongeveer twintig jaar later, creëert een dronken Geppetto op een avond een houten pop. Wat Geppetto toen nog niet wist, was dat zijn leven vanaf dan compleet zou veranderen. Pinokkio, the wooden boy with the borrowed soul, werd het leven gegeven en kreeg als missie om zijn papa vreugde te brengen. Pinokkio is alles wat je van een kind verwacht: energiek, nieuwsgierig, stelt voortdurend vragen en negeert van tijd tot tijd eens zijn geliefde papa – uiteraard –.
Guillermo del Toro creëerde een versie van Pinokkio met een duistere twist.
Daarnaast heeft Pinokkio ook een neus voor problemen. Door zijn goedgelovigheid en zijn wens om geliefd te worden door zijn papa, komt Pinokkio in enkele benarde situaties terecht. Zo sluit hij zich aan bij een circus en wordt al snel een (ongewilde) propagandist voor het fascisme in Italië. Nadien komt hij terecht in een jeugdkamp. Nog later wordt hij ingeslikt door een reusachtig zeewezen. Alsof dat nog niet volstaat, sterft Pinokkio ook verscheidene keren tijdens zijn tocht. Hoewel hij zijn onsterfelijkheid eerst met vreugde onthaalt, wordt hij al snel geconfronteerd met de keerzijde van de medaille: iedereen van wie hij houdt zal sterven, terwijl Pinokkio zal blijven leven.
Pinokkio met een duister kantje
Zoals Sebastian J. Cricket al aankondigde, zijn regisseurs Guillermo del Toro en Mark Gustafson een heel andere weg ingeslagen met Pinokkio. De film is dus een hele andere weg opgegaan in vergelijking met de oorspronkelijke Pinokkiofilm. De regisseurs brachten het klassieke verhaal op een unieke manier tot leven. Del Toro en Gustafson kozen hierbij voor een meer duistere interpretatie. De film bespreekt leven en dood en verdriet, wat de nodige lading aan het verhaal toevoegt. Dit is ook meteen wat deze versie zo sterk maakt. Gelukkig kan er op krekel Sebastian gerekend worden om de nodige portie humor toe te voegen aan het verhaal. De liedjes tussenin brengen dan weer meteen de kerstsfeer in huis. Omwille van deze duistere kant, is het dan ook begrijpelijk dat de film wordt aangeraden voor kinderen vanaf negen jaar en ouder. Persoonlijk zou ik de film pas vanaf een oudere leeftijd aanbevelen. Er bestaat geen twijfel dat Guillermo del Toro’s Pinocchio niet enkel jong, maar ook minder jong zal bekoren.
Er bestaat geen twijfel dat Guillermo del Toro’s Pinocchio niet enkel jong, maar ook minder jong zal bekoren.
Guillermo del Toro’s Pinocchio kan hierbij rekenen op een cast van jewelste. Onder andere Ewan McGregor, Tilda Swinton, Ron Perlman, David Bradley, Cate Blanchett en Christoph Waltz leenden hun stem uit aan de personages. Guillermo del Toro en Mark Gustafson creëerden een hartverscheurend én hartverwarmend verhaal. De (komende) donkere dagen dienen zich aan als ideale gelegenheid om de film te bekijken. Voor mij behoort de film zelfs tot een van de betere remakes van de klassieke Disneyfilms.
Conclusie
Ik had op voorhand al gelezen dat de film een duister kantje over zich heen had. Door dit te lezen, wist ik al dat ik iets heel anders kon verwachten dan de klassieke Disneyfilm. De twist die Guillermo del Toro en Mark Gustafson aan het verhaal hebben gegeven, kan me echt helemaal bekoren. Hoewel de film 1u56 duurt, was deze voorbij voor ik het wist. Verder denk ik ook dat het belangrijk is om afstand te nemen van het originele verhaal en je helemaal over te geven aan deze nieuwe interpretatie. Ik raad de film dan ook zeker aan, maar ik zou hierbij wel rekening houden met de minimumleeftijd van negen jaar.
Pro
- Unieke kijk op het verhaal
- Een van de betere remakes van de klassieke Disneyfilms
- Je kan gewoon niet anders dan van Pinokkio en Sebastian Cricket houden
Con
- De film wordt afgeraden aan kinderen onder de negen jaar. Ikzelf zou deze leeftijd iets verhogen.
8
Over deze film
Beschikbaar vanaf
23 november 2022
Genre
- Animatie
- Avontuur
- Drama
- Familie
- Fantasie
- Musical
Speelduur
116 minuten
Regie
Guillermo del Toro, Mark Gustafson
Cast
Gregory Mann, Ewan McGregor, Tilda Swinton, Ron Perlman, David Bradley, Cate Blanchett, Christoph Waltz
Uitgever
Netflix
