Dat Alex Garland een van de unieke stemmen is binnen de hedendaagse cinema bewees de Brit met films zoals Ex Machina, Annihilation en Men, maar ook als scenarist van 28 Days Later, The Beach en Sunshine. Met zijn nieuwste film Civil War heeft hij opnieuw een hit te pakken en hoewel hij deze keer minder de scifi-toer opgaat, is zijn laatste wapenfeit zeker niet minder dystopisch. Civil War neemt ons immers mee naar een niet zo verre toekomst waarbij de Verenigde Staten verscheurd is in een nieuwe burgeroorlog. De film had de eer om dit jaar het BIFFF te openen, waar deze zijn internationale première kende. Wij kregen dus de kans om de film te ontdekken voordat deze op het grote publiek wordt losgelaten.
Het verhaal volgt enkele oorlogsjournalisten die Washington D.C. proberen te bereiken voordat de opstandelingen de stad belegeren en de president van de Verenigde Staten het loodje zou leggen. Fotografe Lee (Kirsten Dunst) wil de laatste foto's van de president kunnen vastleggen, terwijl oorlogsjunkie Joel (Wagner Moura) de man nog enkele prangende vragen wil stellen. Ondertussen proberen de gerenommeerde New York Times-journalist Sammy, en Jessie, een studente met de ambitie om oorlogsfotografe te worden, met hen mee te reizen. Hun meer dan duizend kilometers lange rit doorheen Amerika schetst een verontrustend beeld van een toekomst waar het land nooit veraf van lijkt te zijn.
Verder laat de tocht die onze personages maken een onthutsend beeld zien van een land verscheurd door de oorlog. Het verhaal graaft echter niet heel diep en geeft ons vooral een reeks van indrukken van de gevolgen van deze burgeroorlog. Er is in de Verenigde Staten hierbij trouwens heel wat commotie rond de film omdat net Californië en Texas samen zouden strijden, wat vandaag de dag totaal onrealistisch zou lijken. Maar, de keuze om net een van de meest liberale en een van de meest conservatieve staten een alliantie te laten aangaan, komt natuurlijk doelbewust over en wijst erop dat Garland de huidige spanningen in het land probeert te overstijgen. Er wordt immers op geen enkel moment een aanzet gegeven om te verklaren waarom verschillende staten zich tegen de regering hebben gekeerd. Al komen er natuurlijk heel wat elementen aan bod die momenteel zeer herkenbaar aanvoelen. Op deze manier heeft Garland een futuristische film gemaakt die binnen een decennia of twee als een historische film zou kunnen aanvoelen.
Verder wordt de film natuurlijk gedragen door de uitstekende acteerprestaties van Kirsten Dunst, Wagner Moura, Stephen McKinley Henderson en Cailee Spaeny. Dit viertal is de kern van de film. Vooral de relatie tussen Dunsts personage Lee en Spaeny's Jessie vormt een rode draad doorheen de film waarbij Lee initieel met tegenzin haar rol als mentor opneemt voor de onervaren maar ijverige Jesse. Verder zien we ook bekende gezichten zoals Nick Offerman, Karl Glusman en Jesse Plemons opduiken, al is hun schermtijd eerder beperkt. Toch zal vooral de scène met Plemons waarschijnlijk op je netvliezen gebrand staan omdat deze zeer zenuwslopend is en helemaal niet zo onrealistisch lijkt, mocht er daadwerkelijk een nieuwe burgeroorlog uitbreken in de Verenigde Staten.
Hoewel de film mij gedurende haast de volledige speeltijd in zijn ban wist te houden, kwam het einde helaas toch wat aan als een domper. Zonder te veel te verklappen, voelt de dood van een bepaald personage wat gratuit aan en laat de manier waarop dit gebeurde toch een lichte wrange nasmaak achter. Maar zoals ze zeggen, is gelukkig de reis belangrijker dan de bestemming, en dit is hier zeker het geval.
Het verhaal volgt enkele oorlogsjournalisten die Washington D.C. proberen te bereiken voordat de opstandelingen de stad belegeren en de president van de Verenigde Staten het loodje zou leggen. Fotografe Lee (Kirsten Dunst) wil de laatste foto's van de president kunnen vastleggen, terwijl oorlogsjunkie Joel (Wagner Moura) de man nog enkele prangende vragen wil stellen. Ondertussen proberen de gerenommeerde New York Times-journalist Sammy, en Jessie, een studente met de ambitie om oorlogsfotografe te worden, met hen mee te reizen. Hun meer dan duizend kilometers lange rit doorheen Amerika schetst een verontrustend beeld van een toekomst waar het land nooit veraf van lijkt te zijn.
On the road again
Net zoals het geval was bij Garlands vorige films, is ook Civil War geen typische film in het genre. Oorlog en de gruwelijkheden die daaruit voortvloeien staan natuurlijk centraal in Civil War, maar het zijn de meer intieme momenten tussen de personages die de film dragen. Er zijn natuurlijk ook heel wat spannende momenten in de film. Zo eindigt de film met de climactische aanval op het Witte Huis die rauw en realistisch in beeld wordt gebracht. Maar even aangrijpend is de tocht die de personages maken. In dat opzicht doet Civil War bijvoorbeeld meer denken aan Apocalypse Now dan aan Saving Private Ryan of Dunkirk. Bovendien is de film ook een indringend portret van oorlogsjournalistiek en de verschillende facetten die hierbij komen kijken.Garland heeft een futuristische film gemaakt die binnen een decennia of twee als een historische film zou kunnen aanvoelen.
Verder laat de tocht die onze personages maken een onthutsend beeld zien van een land verscheurd door de oorlog. Het verhaal graaft echter niet heel diep en geeft ons vooral een reeks van indrukken van de gevolgen van deze burgeroorlog. Er is in de Verenigde Staten hierbij trouwens heel wat commotie rond de film omdat net Californië en Texas samen zouden strijden, wat vandaag de dag totaal onrealistisch zou lijken. Maar, de keuze om net een van de meest liberale en een van de meest conservatieve staten een alliantie te laten aangaan, komt natuurlijk doelbewust over en wijst erop dat Garland de huidige spanningen in het land probeert te overstijgen. Er wordt immers op geen enkel moment een aanzet gegeven om te verklaren waarom verschillende staten zich tegen de regering hebben gekeerd. Al komen er natuurlijk heel wat elementen aan bod die momenteel zeer herkenbaar aanvoelen. Op deze manier heeft Garland een futuristische film gemaakt die binnen een decennia of twee als een historische film zou kunnen aanvoelen.
War changes you
De manier waarop Garland dit Amerika in beeld brengt, is met een zekere indringendheid en een bepaald gevoel van vervreemding. Enkele scènes voelen zelfs lichtjes surrealistisch aan en toch weet de film steeds de juiste toon te vatten. Vooral de bizarre muziekkeuze tijdens enkele scènes viel mij hierbij op en net deze dissonantie tussen beeld en geluid was bevreemdend, waardoor ik me ook wel kan inbeelden dat sommige mensen zich zullen storen aan de muziek. Verder valt ook het sounddesign van de film op en vooral de geweerschoten klinken impactvol en zenuwslopend. Over dit laatste gaf Garland zelfs in een interview uitleg.Verder wordt de film natuurlijk gedragen door de uitstekende acteerprestaties van Kirsten Dunst, Wagner Moura, Stephen McKinley Henderson en Cailee Spaeny. Dit viertal is de kern van de film. Vooral de relatie tussen Dunsts personage Lee en Spaeny's Jessie vormt een rode draad doorheen de film waarbij Lee initieel met tegenzin haar rol als mentor opneemt voor de onervaren maar ijverige Jesse. Verder zien we ook bekende gezichten zoals Nick Offerman, Karl Glusman en Jesse Plemons opduiken, al is hun schermtijd eerder beperkt. Toch zal vooral de scène met Plemons waarschijnlijk op je netvliezen gebrand staan omdat deze zeer zenuwslopend is en helemaal niet zo onrealistisch lijkt, mocht er daadwerkelijk een nieuwe burgeroorlog uitbreken in de Verenigde Staten.
Hoewel de film mij gedurende haast de volledige speeltijd in zijn ban wist te houden, kwam het einde helaas toch wat aan als een domper. Zonder te veel te verklappen, voelt de dood van een bepaald personage wat gratuit aan en laat de manier waarop dit gebeurde toch een lichte wrange nasmaak achter. Maar zoals ze zeggen, is gelukkig de reis belangrijker dan de bestemming, en dit is hier zeker het geval.
Conclusie
Met Civil War neemt Alex Garland ons mee naar een hypothetisch Amerika verscheurd door een gruwelijke burgeroorlog. Hierbij volgen we een aantal oorlogsjournalisten en -fotografen die ons meenemen op een ongemakkelijke tocht doorheen het land. Hierdoor is Civil War geen klassieke oorlogsfilm, maar eerder een indringend portret van de mensen die deze waanzin proberen vast te leggen. Over het hoe en het waarom achter deze oorlog laat de film ons grotendeels in het duister en hierdoor blijft het verhaal uiteindelijk iets te veel aan de oppervlakte.
Pro
- Sterk geacteerd
- Verontrustende ervaring
- Audiovisueel zeer sterk
Con
- Mocht wat dieper graven
- Het einde
8
Over deze film
Beschikbaar vanaf
17 april 2024
Genre
- Oorlog
- Thriller
Speelduur
109 minuten
Regie
Alex Garland
Cast
Kirsten Dunst, Cailee Spaeny, Wagner Moura, Stephen McKinley Henderson, Nick Offerman, Karl Glusman, Jesse Plemons
Uitgever
A24, Just Entertainment
Website
Laatst bewerkt:
