Album of the week DJ /rupture - Minesweeper Suite

Koonut

Well-known member
Crowdfunder FE
Disclaimer: Best in 1 trek te consumeren.

Muziek heeft het recht op kinderen. Dat is toch wat ik ooit op een plank las ergens in Canada, en mij altijd wel is bijgebleven.
Nergens is dit echter meer relevant dan in een Dj set waar de remix regeert en het originele idee tegenwoordig niet altijd even makkelijk te traceren valt.

De commerciële kant rond het "Dj'n" is de laatste 20 jaar gegroeid tot een dominant fenomeen. De maximale winst op een enkel persoon en een beetje lichtshow is daar zeker een onderdeel van. In dat opzicht begrijp ik best dat een groot deel muziekliefhebbers, enorm veel moeite heeft met respect op te brengen voor deze éénmans cultuur.

Maar ik ga u een vergelijking geven, die u hopelijk motiveert om op zijn minst tot het 3e nummer te geraken in deze set.

Dj's vind je uiteindelijk in alle maten en vormen. En sets worden gemaakt op de meest uiteenlopende manieren ooit. Soms word er zelfs geen enkele knop meer ingedrukt. Maar zoals een chef in een keuken, heb je specialisten die uit hun weg gaan, om een oprecht unieke ervaring te creëren. Iets dat geen gelijke kent. Iets wat vermoedelijk 100'n zoniet 1000'n uren heeft gekost aan "cratediggen" en pure trial en error in het mixen en matchen van dit ideaal goed. /rupture is zo'n Chef.

In deze set passeert alles van Arabische Folk tot corny R&B, warme dub stabs over gepureerde Gabber kicks, Pop, Noise en de fantastisch unieke Nina Simone.

Tegen het einde van dit 82 gangen menu hebt ge in principe wel geen tanden meer, maar ge zult op zijn minst iets uniek hebben doorgezeten. Veel plezier jongens en meisjes.

High five voor wie de Marvin Gaye sample spot.

 
Laatst bewerkt:
Impressive mix, die een hele resem stijlen en tempo's laat voorbij waaien. Altijd een pluspunt als een DJ wat diversiteit kan brengen. Dateert al van 2002, amai. Het klinkt nog allemaal heel fris. Dem breaks!! Yesyesyes!! :drool:

Ik zie dat je eigenlijk de twee helften apart moet beschouwen: de A-kant en B-kant. Voorlopig meer fan van de tweede die wat donkerder, sfeervol is. De pop, R&B en Ragga samples in kant A waren minder mijn ding. Sorry!
 
Op een nuchtere maag op maandag is dit wel een stevige plaat, maar ik kan het wel appreciëren. Allicht meer appreciatie met de nodige intoxicatie, maar deze AOTW kleurt mooi buiten de lijntjes.
 
Aaaaaahahaha, dat 2de nummer springt op en ik heb hier al een glimlach tot ver achter mijn oren op mijn onnozele smoel.

Ik kom hier op terug in xx-tijd
 
Geen kenner van dit soort albums. Maar viel me best wel mee. Altijd leuk om te horen hoe sommigen zo'n mengelmoes van stijlen toch als een goed geheel weten te doen klinken.
 
How man hier werd ik werkelijk niet goed van. Heb het moeten afzetten. Wat een kakkefonie. Het begon nochtans heel aardig. B-kant later es proberen dan.

Edit. Effe zitten skippen naar random nr 11 en daar gaat ie wel lekker. Toch maar es een kans geven op een andere dag.
 
Laatst bewerkt:
Ik heb niet zoveel met dj's en clubcultuur, ik kwam er niet zoveel mee in aanraking behalve eens een set hier en daar op een festival. Niet dat ik het bewust vermeed, ik werd gewoon nooit door iemand meegevraagd, ondanks dat ik toch wel een heel hip persoon was en ben (zegt men dat nog zo, "hip"?). Daarom ga ik nu ook praktisch nooit uit mezelf iets als dit, een mix of een set, uitzoeken en opzetten.

Voor mij was het heel plezant door het verrassingselement, telkens horen hoe het ene nummer in het andere overging en vooral welke muziek meneer Rupture uitkoos. Het is natuurlijk heel cool wanneer een echte cratedigger een vette obscure sample boven haalt, maar ik vond het hier ook heel tof wanneer er afgewisseld werd met nummers die me wel bekend voorkwamen. Dan wees ik al eens DiCaprio-gewijs naar mijn headphones wanneer ik pakweg Aaliyah, Nina Simone of Donna Summer hoorde passeren. Voor de rest ook heel leuk hoe multicultureel de muziek is. Als er wat dieper over nagedacht wordt, kan daar misschien zelfs een soort politiek statement in gezien worden. Dat laat ik aan anderen over, ik vond vooral dat alles goed bij elkaar paste en dat de raakpunten tussen verschillende genres daardoor bloot gelegd werden. Ook geen probleem dat het bij momenten wat hectischer of noisier werd, ik ben op dat vlak erger gewoon.

Net zoals komedies in de filmwereld vaak ondergewaardeerd worden, krijgen dj's en producers misschien nog altijd niet genoeg krediet. Mensen op een kwalitatieve manier aan het dansen krijgen is niet zo vanzelfsprekend, zoals in de openingspost aangehaald wordt en vereist toch ook een hoop creativiteit, ook al ga je met het werk van anderen aan de slag. Dit AOTW breekt daar alvast een lans voor wat mij betreft.
 
Ik heb niet zoveel met dj's en clubcultuur, ik kwam er niet zoveel mee in aanraking behalve eens een set hier en daar op een festival. Niet dat ik het bewust vermeed, ik werd gewoon nooit door iemand meegevraagd, ondanks dat ik toch wel een heel hip persoon was en ben (zegt men dat nog zo, "hip"?). Daarom ga ik nu ook praktisch nooit uit mezelf iets als dit, een mix of een set, uitzoeken en opzetten.
Someone give this man a hug
 
Klinkt wat druk en rommelig vind ik. Soms werkt het allegaartje aan stijlen maar het is een beetje hit & miss voor mij.
 
Klinkt wat druk en rommelig vind ik. Soms werkt het allegaartje aan stijlen maar het is een beetje hit & miss voor mij.
Awel ja. Ik heb het een tweede kans gegeven gisteren in de auto op weg naar huis na een nachtje stappen. Mijn mindset zat beter en ik vond het niet meer zo verschrikkelijk rommelig dan bij de eerste luisterbeurt. Maar sommige delen blijven gewoon niet om aan te horen terwijl anderen heel lekker klinken. Ok je differentieert jezelf hierdoor wel, maar je boet jammer genoeg ook aan kwaliteit in dat is jammer want de kwaliteiten van een goeie sampler zijn er zeker.

Er zat ook een goeie dub in maar de boxen in de auto konden het niet aan en waren constant aan het rammelen wat de ervaring ook negatief beïnvloedde.
 
Laatst bewerkt:
Zo gaat het er dus aan toe in ondergrondse feestjes onder kerncentrales of verlaten fabrieken.
Rustigere stukken zijn welkome verpozingen. Voor het soort volk dat ondergronds zit te dansen zal dat niet zo aangenaam zijn. Die willen blijven gaan en er wordt veel gegaan hier.

Kerel maakte goede keuzes voor het album. 'Killing me softly' werd niet beroerd met zijn mijnenveld van hackende stampers.

Van zuiderse muziek naar rapmuziek in een handomdraai en erin blijven, om nadien een reisje te boeken naar andere werelddelen :clap:.
Muziek verbindt.
Mis wel een Vlaamse schlager erin.
 
Wederom een mixed bag voor mij: enorm leuke en coole dingen wisselen wisselen af met enorm enerverende zaken.
Hoewel het niet echt op te delen is in nummers en het hele album één vloeiende ervaring is, toch ééntje uitpikken om uit te leggen wat bedoel. Track A09: enorm goeie start: dikke vette hip hop beat. Halverwege het nummer zakt het wat in krijg je die theremin sound die ik an sich niet zo slecht vind maar het breekt te hard en plots met wa er voor komt. Het nummer rond af met een sample die ik gewoon vervelend vind.

En dat dus voor een uur en een kwart lang. Net te veel van het goeie dus. Er zit ergens wel wat potentieel in maar het komt er onvoldoende uit voor mij. Op naar de volgende!
 

Vergelijkbare onderwerpen

Terug
Bovenaan