Bij zoiets als corona werd de kritiek op maatregelen gecounterd als het zijn van anti-wetenschap of ontkennen van wetenschap. Maar laat me ergens heel duidelijk in zijn. Coronabeleid heeft niets met wetenschap te maken, dat heeft echter met politiek te maken (wat wel een sociale wetenschap is, maar geen exacte zoals fysica). De gevaren van covid-19 bestuderen en het virus in kaart brengen is dan wel weer wetenschap. Het samenstellen van een vaccin is wetenschap, het uitrollen van vaccinatiebeleid is politiek of beleidsvorming. Politiek en wetenschap kunnen elkaar beïnvloeden, zeker en vast, genoeg voorbeelden daarvan, en prioriteiten in wetenschap worden soms bepaald door wat van toepassing kan zijn op het beleid (denk aan atoomwetenschap in WOII). Wetenschap kan ook foutief geïnterpreteerd worden of misbruikt worden, en de wetenschappelijke onderzoeksmethode of werking moet ook gerespecteerd worden, maar dat zijn meer algemene zaken.
En in debatten rond vaccinatie en corona worden die twee eigenlijk door elkaar gehaald. Je kan perfect kritisch zijn wat betreft coronabeleid zonder daarmee anti-wetenschap zijn, al gaat het soms wel tezamen omdat ook in de omgekeerde richting complottheorieën het goed doen.
- Het vaccin is geen garantie op niet langer doorgeven van het virus.
- Het vaccin is nooit allesbeschermend
- Symptomatische besmette personen kunnen het virus nog doorgeven.
Deze drie beweringen zijn juist, alleen vertellen ze het niet het volledige verhaal.
Want het vaccin is misschien niet allesbeschermend, het beschermt wel een stuk beter dan geen vaccin bijvoorbeeld. Argumenteren om niet te vaccineren omdat het vaccin niet allesbeschermd is zoiets als argumenteren om zaken als leefloon af te schaffen omdat we armoede toch nooit volledig uit de wereld kunnen helpen. Ik vind het een heel gevaarlijke en vooral cynische manier van redeneren en argumenteren zelfs.
Van een ultima ook nog nooit gehoord, ik ben ook wel wat coronamoe en eerlijk gezegd zijn er heel veel fouten gebeurd, en vind ik het flagrant dat we voor covid zo hebben staan springen om alles te veranderen, en dat we qua klimaatverandering al tientallen jaren roepen en er eigenlijk nog bitterweinig is gebeurd, of dat zaken als mentale zorg ook nauwelijks aandacht krijgen (terwijl je het ook wel als "een pandemie" kan zien), dus ik hoop dat we daar in het vervolg ook eens sneller reageren zoals we met covid hebben gedaan.
Er viel heel veel kritiek te uiten op het beleid, maar degenen die kritiek hebben geuit, hebben zich eigenlijk vooral onsterfelijk belachelijk gemaakt, doordat ze kritiek uiten op de zaken die imo eigenlijk wel gewoon goed gedaan zijn.
Zoals we het nu doen, is het goed, en ik hoop dat we niet meer teruggaan naar '20 of '21. Verhoogde waakzaamheid en vanuit dit stadium opereren, niets meer (voorlopig) en vooral niets minder. Dit heeft het minste impact op de mensen.
Wat mij stoorde en heel veel angst aanjagende is dat iedereen (of de meerderheid v/d bevolking) zo makkelijk meeging in een lockdown wat voor mij IMO nooit had mogen ingevoerd zijn, geen enkele keer, op misschien de eerste na omdat toen minder van het virus gekend was. En vooral ik kan het moeilijk serieus nemen als vele politici dan zelf lak hebben aan die maatregelen die ze de bevolking oplegden en die dan overgeijverd door ordediensten werden gecontroleerd. Daar is men enorm in de fout gegaan, en dat kan ik niet verdedigen.
