Ben ondertussen terug van West-Canada en het heeft me echt verrast. Ben al in Oost-Canada geweest (Toronto) en dat sprak me totaal niet aan, maar West-Canada is gelukkig totaal iets anders! Prachtige natuur, over het algemeen vriendelijke mensen, zalige wegen, V6 rental, 1 euro per liter voor benzine (Alberta) en totaal geen controlestaat. Heb ook een hoop dingen gezien die ik niet verwacht had om te zien.
Als ik reis is het puur voor de natuur, dus steden hebben we niet echt bezocht.
We zijn langs boven van Vancouver naar Calgary gereden om daarna terug langs onder, tegen de US grens, naar Vancouver te rijden. Hebben ook Vancouver Island gedaan. Veel beren gezien (incl 1 grizzlybeer - bevestigd door een ranger a.d.h.v. de foto's die ik liet zien - wat blijkbaar héél zeldzaam is volgens de lokale bevolking waar we mee spraken). De zwarte beren hebben we gezien tijden het hiken en af en toe aan de rand van de weg, de grizzly hadden we bijna aangereden want die liep in het midden van de weg achter een bocht. Ben al zeer vaak in de States geweest en heb daar nog maar 1x een beer gezien in de verte, in Canada hebben we er echt een hoop gezien. Was al een eerste meevaller, aangezien ik graag beren van dichtbij had gezien in het wild en dat is gelukt.
Daarnaast hebben we de zalmen tegen de stroom zien inzwemmen/springen, wat ook wel tof was om te zien. Ook walvissen gaan spotten en we hebben wat bultrugwalvissen gezien. Spijtig genoeg geen orka's, maar blijkbaar blijven die uit de buurt van de bultruggen en zwemmen ze elke dag grote afstanden dus was niet zo vreemd. Daarnaast ook zeehonden en zeeleeuwen gezien tijdens de whale watching.
Banff, Lake Louise en Jasper waren een grote teleurstelling door het massatoerisme daar (was op voorhand gewaarschuwd door een Canadees die ik tijdens het hiken tegenkwam en lang ben blijven bij plakken, hij zei me van het gewoon te skippen). Overhyped, grote drukte (zelfs in september), fake stadjes, betalend (duur) parkeren (als je al plaats vindt om te parkeren) en de weg naar Moraine lake mocht zelfs niet meer met een privé-auto gedaan worden, dus je moest verplicht OV gebruiken. We waren daar dus ook weer snel weg. Als je de typische blauwe/groene lakes wil zien, zijn er genoeg mooie alternatieven (West-Canada ligt vol lakes) en daarvoor hoef je dus echt niet naar de bekende en overdrukke lakes te gaan in deze parken. De Icefields Parkway was dan weer wel de moeite met mooie viewpoints. Moest ik nog eens naar die kanten gaan, doe ik gewoon de Icefields Parkway.
We hadden wel pech dat de indianen Joffre Lakes park hadden gesloten door onenigheid met de overheid. Hoewel die lakes blijkbaar ook wel zeer druk bezocht zijn de laatste jaren en mogelijk een Banff/Jasper gevoel hadden gecreëerd als het open was geweest. We zijn na de bewakingsuren van de rangers toch even binnengeglipt en hebben het eerste lake gezien en dat was wel de moeite, zeker omdat we er praktisch alleen waren met af en toe enkele andere toeristen en niet-indiaanse locals die de afsluiting negeerden. Deze lake ervaren in stilte was dan weer niet mogelijk geweest als het park open was. Gelukkig niet verder gegaan, want toen we terug op de parking stonden werden er enkele toeristen door de indianen het park uitgezet.
Op onze laatste dagen dan ook nog eens het noorderlicht gespot en dat maakte onze reis helemaal compleet. Ben al enkele keren in IJsland geweest en ook in Finland en Noorwegen, maar nooit het noorderlicht gezien. Stond echt wel op m'n bucketlist, maar was me eigenlijk niet bewust dat het noorderlicht ook vaak in West-Canada te zien was. Dus het was eigenlijk puur toeval dat we het noorderlicht zagen. Was echt magisch om te ervaren. Spijtig genoeg niet op de beste plaats, want we zaten ondertussen tegen de grens van de VS, dus al redelijk zuidelijk. Toch was het met het blote oog duidelijk overhead te zien, dus we moesten zelfs niet naar het Noorden zien om het te spotten. Het licht danste ook mooi.
Al bij al een onvergetelijke ervaring en het staat ergens bovenaan in m'n lijstje van mooiste reizen!
