Bordspelreview: Shark Attack: The Game

Mijn kinderen zijn grote fan van Exploding Kittens. Toen ik online Shark Attack: The Game tegenkwam, was mijn interesse dan ook gewekt. Op het eerste zicht is dit kaartspel wat geïnspireerd op het spel dat miljoenen keren over de toonbank ging, dus contacteerde ik de makers van Shark Attack. Zij waren zo vriendelijk om mij een exemplaar op te sturen ter review. En deze review lees je uiteraard hier.

Zoals je in de inleiding kon lezen, was mijn interesse gewekt door de overeenkomsten met Exploding Kittens. Dat was echter niet het enige dat mij aansprak, want de makers claimen per verkocht spel een halve kilo aan afval uit de oceaan (en natuur) te halen. Momenteel staat de teller op 284 kilo, wat niet min is natuurlijk. Toen ik het spel thuis kreeg, viel ook onmiddellijk op dat Shark Attack is gemaakt met een milieubewust gedachtengoed. Zo wordt er geen plastic gebruikt, wat alleen maar toegejuicht kan worden.

SA front.jpg


Stop het plastic

Het opzetten van het spel is bijzonder eenvoudig en wordt in acht korte stappen uitgevoerd. Zo krijgt elke speler zeven kaarten toebedeeld, worden er wat extra kaarten aan de trekstapel toegevoegd en wordt er uiteraard een startspeler gekozen, waarna het spel van start kan gaan. Zoals de titel van dit kaartspel al doet vermoeden, moet je in Shark Attack opletten voor haaien. Ze zijn best hongerig en lusten wel een hapje mensenvlees. Elke speler trekt om beurt een kaart van de gesloten trekstapel. Dit gebeurt tot er een Shark Attack wordt getrokken. Eens dit het geval is, zijn er enkele mogelijkheden. Heb je een haaienkooi, dan ben je gered en doe je nog mee. Heb je deze kaart niet, dan kan enkel de dobbelsteen je nog redden. Rol je deze en komt de dobbelsteen op de R.I.P.-zijde terecht, dan ben je verorberd door de haai en lig je uit het spel.

Shark Attack: The Game is een kaartspel met impact.


Dit gaat zolang door tot er nog maar één winnaar overschiet. Net zoals in Exploding Kittens hoef je tijdens je beurt geen kaarten te spelen, maar moet je je beurt wel eindigen door er eentje van de trekstapel te nemen. De overige kaarten in je hand kun je eventueel inzetten om aan zo'n haaienaanval te ontsnappen. Zo is er de kogelvis die je je beurt laat eindigen zonder een kaart te moeten trekken, terwijl de sonar je de drie bovenste kaarten van de trekstapel laat zien, zonder dat je de volgorde ervan mag veranderen. Op die manier zie je welke kaart bovenaan ligt en je moet trekken, waardoor je eventueel met andere kaarten in je hand je boeltje nog kunt redden.

SA1.jpg


Schildpaddensoep

Je moet trouwens niet enkel opletten van de hongerige haaien, want ook die verdomd schattige schildpadden kunnen roet in het eten gooien. Eentje is geentje en zelfs twee zorgen niet voor gevaar, maar eens je een derde schildpad voor je hebt liggen, ben je onverbiddellijk af. Schildpadden zijn dus toch enkel goed om in de soep te draaien. Naast de Shark Attack-kaarten zitten er ook enkele haaien zelf in het deck. Heb je twee dezelfde haaien, dan mag je een willekeurige kaart van een andere speler stelen. Heb je drie dezelfde, dan kun je een specifieke kaart vragen aan een speler. En heb je vijf verschillende? Dan mag je één van de voor je liggende schildpadden aan een andere speler geven. Schoon cadeau, zeker als die bepaalde speler er al twee heeft liggen. Haha!

De vergelijking met Exploding Kittens is al enkele keren gemaakt en je kunt er gewoon niet omheen. Zowat tachtig procent komt overeen. Op zich is dit niet bijster origineel, maar de makers willen meer dan enkel hun spel verkopen. Hun missie is duidelijk en staat ook op hun website vermeld. Ze willen minder plastic in de natuur en helpen daar actief aan mee. Niet enkel door geld vrij te maken om dit te verwezenlijken, maar ook door bewust voor minder belastende materialen te kiezen voor hun spel. Daarnaast plaatsen ze ook nieuwsberichten op de website die de natuurlijk aanbelangt. En dat is ook een boodschap die telt.

SA2.jpg

Conclusie

Shark Attack: The Game is een tof tussendoortje dat de overeenkomsten met Exploding Kittens niet kan wegsteken. Zowat tachtig procent komt overeen met het populaire Kickstarter-spel, maar is toch een tikkeltje minder tof. De makers zorgden echter wel voor een duidelijke boodschap. Niet enkel door plastic uit de natuur te halen, maar ook door voor bewuste materialen te kiezen.

Pro

  • Tof tussendoortje
  • Duidelijke missie van de makers
  • Minder plastic in de natuur

Con

  • Teveel Exploding Kittens
  • Minder tof dan Exploding Kittens
7

Over

Designer

Toni van Dam en Jorrit Vlas

Aantal spelers

2-5

Tijdsduur

15 minuten
 
Terug
Bovenaan