WhisperGames

Review: Whateverland
  • 0
  • 1
De laatste games die ik onder mijn scherpe oog heb gekregen, hadden allemaal één gemeenschappelijke factor: point & click. Het lijkt op zich een eenvoudig systeem en het zal ook door bepaalde gamers worden weggezet als te eenvoudig. Toegegeven, er zijn P&C games die weinig vragen en weinig bieden. Maar het genre blijft wel bestaan en met reden. Nadenken, aandacht hebben voor je omgeving en logische verbanden leggen, écht zien wat voor je neus staat, … Elementen die je nodig hebt bij veel van deze klikkers en elementen die ondanks de schijnbaar eenvoudige setup kunnen frustreren of verwarren. Nee, een point & click waar over nagedacht is kan een heel fijne game-ervaring zijn en met het opbouwen van observatievermogen ook nog eens een waardevolle vaardigheid bijbrengen.
Review: Willy Morgan and the Curse of Bone Town
  • 0
  • 0
In een ver verleden werden de mensen die graag point-and-click adventures speelden op hun wenken bediend. Tussen 1988 en 2000 vierde dit genre naar mijn mening toch wel zijn hoogdagen. Rond deze periode kwamen titels als Maniac Mansion, Full Throttle, Day of the Tentacle, Grim Fandango en vele anderen uit. Vaak doorspekt met bijzondere humor en bijpassende animaties. Monkey Island en Simon the Sorcerer waren toch wel mijn persoonlijke favorieten en dat vooral vanwege de absurde humor die in de spellen zat. Kan Willy Morgan and the Curse of Bone Town de honger naar de point-and-click adventures van vroeger stillen?
Terug
Bovenaan