Ooit streefden spelontwikkelaars ernaar om steeds scherpere graphics op het beeld te toveren. Elke pixel die je met het blote oog kon onderscheiden, was bijna een schande te noemen. Intussen is men al enige tijd terug de charme van pixels gaan inzien, als ze op de juiste manier gebruikt worden. Zogenaamde retrogames zijn zodanig normaal geworden dat het bijna raar wordt om nog te spreken van retro. Het is een stijl die vooral gehanteerd wordt door indie-developers. Ondertussen woedt bij de grote studio’s de strijd om de meest realistische beelden natuurlijk ongeremd verder. Wat we iets minder vaak te zien krijgen, is voxel-art. Een voxel is de driedimensionale versie van een pixel. Ook dit ogenschijnlijk primitieve blokje kan tot ware kunst verheven worden. En bij deze introduceer ik: Station to Station!