Hier was mijn haar in recordtempo aan het uitvallen.
Er zijn dagen geweest dat ik als ik de krant las constant haren moest wegblazen.
Ondertussen gebruik ik minoxidil en is de extreme haaruitval gestopt. (heb wel spijt dat ik er niet vroeger mee begonnen ben)
Wat ik absoluut niet wil is een paterskapsel of zo'n typisch kapsel met nog een paar haren op de kruin. (zoals bv Wout Bru had)
De tussenoptie van doen alsof er niks aan de hand is zie ik dus echt niet zitten.
Momenteel ga ik wel die richting uit (tenzij minoxidil het tij kan keren, maar ik beschouw het als uitstel van executie) en dringt er zich meer en meer de keuze op tot volledig kaal of transplantatie.
Ik heb altijd voorgenomen gewoon een haartransplantatie te doen, de techniek is er, het geld heb ik, dus waarom stress en zorgen voor een probleem dat je weg kan kopen. Ik heb een collega en een vriend die echt mentaal afzien omdat ze zwaar kalend zijn. Ik heb hen ook aangeraden een haartransplantatie te doen. Je leeft maar 1 keer en als je op die manier gelukkiger kan leven, waarom niet. Als je ze in Turkije laat doen krijg je er nog een leuke reis in een wereldstad vol cultuur bovenop.
In mijn zoektocht naar oplossingen ben ik wel stilletjes aan gaan beseffen dat kaal ook knap kan zijn. Jhon Travolta vind ik er kaal bijvoorbeeld echt beestig goed uitzien.
Ook Gunther Levi bv vind ik er beter uitzien met zijn geschoren kop dan met zijn coupe na de haar transplantatie. Wout Bru kaal ziet er ook best goed uit.
Wat mij nu tegenhoudt zijn de littekens, bij een FUE zou je kleine puntjes hebben, die heel hard zouden opvallen als je je kaal scheert.
Een keuze voor een haartransplantatie is dus ook ineens een keuze tegen kaal en geschoren coupes. Moest het mogelijk zijn lichaamshaar te transplanteren dan zou de keuze een pak gemakkelijker zijn voor mij.
uiteindelijk heb ik besloten me eerst eens compleet kaal te scheren met een giletje en te zien of het te pruimen valt. Niet direct, maar eenmaal de kappers open zijn elke maand een paar mm korter tot er niks meer over is.
Voor de rest heeft kaal wat mij betreft ook het grote voordeel dat het een definitieve oplossing is zonder verdere zorgen.
Want ik heb het gevoel dat zelf na een transplantatie de haarzorgen blijven en dat het nooit echt stopt. Ik heb geen zin om de rest van mijn leven in angst te moeten leven voor haaruitval.
Wat ik ook als groot voordeel zie is dat het eveneens een oplossing is voor grijsheid. Dus ook al stopt het kalen, dan zou je nog altijd grijs worden en elke week laten kleuren zoals 1 van mijn collega's (met gigantische haardos waar ik jaloers op was) zie ik ook niet zitten. Ik ga sowieso al niet graag naar kappers.
Momenteel erger ik mij meer aan de opmerkingen over mijn haaruitval dan de haaruitval zelf.
Er wordt maatschappelijk veel te veel aandacht aan haar gegeven, ergens logisch omdat het nu eenmaal opvalt, zeker als je haar begint uit te vallen, maar in realiteit is het totaal niet belangrijk en boeit je kapsel eigenlijk quasi niemand.
Vooral deze video heeft mij toch wel wakker geschud en doen beseffen dat haarverlies een probleem is dat de zorgen niet waard is.
https://www.youtube.com/watch?v=J6WhsehMLwU
Voor de rest heeft elk een nadeel een voordeel en met het uitgespaarde geld en tijd kan je gerust leukere dingen doen dan een haartransplantatie en bij de kapper zitten.
Waarschijnlijk loop ik binnen het jaar rond volledig kaal en vraag ik mij af waarom ik mij zo hard heb zitten aanstellen om wat haarverlies. Of zit thuis met volle haardos af te vragen waarom ik niet eerder een transplantatie heb gedaan.
