Catscratch
Legacy Member
Mijn ouders hebben vroeger 12 jaar een Dobermann gehad. Altijd de beste vriend aan huis, tot ze kanker kreeg en we ze hebben moeten inslapen. Mijn ouders, en ik inclusief, waren er kapot van. Om die reden dat het teveel pijn doet om een dier af te geven, is er nooit een andere hond gekomen.
Tot mijn ouders per toeval hoorde dat er een Dobermann in een asiel zat met toch wel een hele lijdensweg. Het komt er op neer dat em tot 4x terug in een asiel is geplaatst wegens scheiding van baasjes, sterfte van baasje, baasje in den bak gevlogen, etc. Die hond is ook door die laatste ferm mishandeld geweest. Mijn ouders waren zwaar aan het twijfelen, tot ik er lucht van kreeg en ze dik tegen hun goesting heb meegenomen naar het asiel. Liefde op het eerste zicht, en m'n ouders hebben terug een Dobermann. Yay!
Boontje komt om zijn loontje om het spel zo smerig te spelen: der zat ook poes in het asiel. Ik ben nu normaal gezien gene kattenliefhebber (buiten Garfield pockets en Simon's Cat op youtube), maar ook hier was het liefde op't eerste gezicht. Zo'n flodderkont! Ik was meteen verkocht. De eigenaars van de poes zijn verhuisd, en het beestje was 3 weken aan haar lot overgelaten. Ze kennen haar naam niet, haar leeftijd ... al zou ze nog redelijk jong zijn.
Ik ben echt sterk aan het twijfelen om zelf die kat binnen te nemen. Ik woon alleen en ik ga eerlijk zijn dat ik al meermaals aan een kat heb gedacht. Lijkt me plezant altijd iets van leven in huis te hebben en ik help er een beestje mee uit het asiel.
MAAR ik blijf één grote bedenking hebben. Ik werk en ben gemiddeld 9 uur van huis weg. Ook in de weekends zit ik geregeld bij m'n vriendin en/of ben ik met vrienden op schok. Ik wil echt dat beestje niet verwaarlozen. Haar eten zal ze elke dag wel op uur en tijd krijgen, mijn ouders wonen 2 straten verder. Een ander nadeel is ook dat het een buitenkat is naar't schijnt. Ze zou hier zeker niets te kort komen en in de watten gelegd worden, maar ik zou ze niet buiten laten. Ik woon op een appertement, wil niet dat andere mensen last krijgen van mijn kat en ik wil ze ook niet platgewalst onder ne auto terug vinden ...
Ik ben echt hard aan't twijfelen ... wat zouden jullie doen in mijn plaats? Of nog pointers?
Impulsief wil ik ze gewoon in huis nemen! Maar ik moet het ook uit het standpunt van de kat bekijken.
Tot mijn ouders per toeval hoorde dat er een Dobermann in een asiel zat met toch wel een hele lijdensweg. Het komt er op neer dat em tot 4x terug in een asiel is geplaatst wegens scheiding van baasjes, sterfte van baasje, baasje in den bak gevlogen, etc. Die hond is ook door die laatste ferm mishandeld geweest. Mijn ouders waren zwaar aan het twijfelen, tot ik er lucht van kreeg en ze dik tegen hun goesting heb meegenomen naar het asiel. Liefde op het eerste zicht, en m'n ouders hebben terug een Dobermann. Yay!
Boontje komt om zijn loontje om het spel zo smerig te spelen: der zat ook poes in het asiel. Ik ben nu normaal gezien gene kattenliefhebber (buiten Garfield pockets en Simon's Cat op youtube), maar ook hier was het liefde op't eerste gezicht. Zo'n flodderkont! Ik was meteen verkocht. De eigenaars van de poes zijn verhuisd, en het beestje was 3 weken aan haar lot overgelaten. Ze kennen haar naam niet, haar leeftijd ... al zou ze nog redelijk jong zijn.
Ik ben echt sterk aan het twijfelen om zelf die kat binnen te nemen. Ik woon alleen en ik ga eerlijk zijn dat ik al meermaals aan een kat heb gedacht. Lijkt me plezant altijd iets van leven in huis te hebben en ik help er een beestje mee uit het asiel.
MAAR ik blijf één grote bedenking hebben. Ik werk en ben gemiddeld 9 uur van huis weg. Ook in de weekends zit ik geregeld bij m'n vriendin en/of ben ik met vrienden op schok. Ik wil echt dat beestje niet verwaarlozen. Haar eten zal ze elke dag wel op uur en tijd krijgen, mijn ouders wonen 2 straten verder. Een ander nadeel is ook dat het een buitenkat is naar't schijnt. Ze zou hier zeker niets te kort komen en in de watten gelegd worden, maar ik zou ze niet buiten laten. Ik woon op een appertement, wil niet dat andere mensen last krijgen van mijn kat en ik wil ze ook niet platgewalst onder ne auto terug vinden ...
Ik ben echt hard aan't twijfelen ... wat zouden jullie doen in mijn plaats? Of nog pointers?
Impulsief wil ik ze gewoon in huis nemen! Maar ik moet het ook uit het standpunt van de kat bekijken.