Archief - Jouw pijngrens

Het archief is een bevroren moment uit een vorige versie van dit forum, met andere regels en andere bazen. Deze posts weerspiegelen op geen enkele manier onze huidige ideeën, waarden of wereldbeelden en zijn op sommige plaatsen gecensureerd wegens ontoelaatbaar. Veel zijn in een andere tijdsgeest gemaakt, al dan niet ironisch - zoals in het ironische subforum Off-Topic - en zouden op dit moment niet meer gepost (mogen) worden. Toch bieden we dit archief nog graag aan als informatiedatabank en naslagwerk. Lees er hier meer over of start een gesprek met anderen.

Remake

Legacy Member
Pieterjan94 zei:
Mijn pijngrens:
Nog nooit verdoving gehad bij de tandarts, zelfs niet toen ik een tand moest laten uitslijpen!!!

witten zei:
i call bullshit. Wss al een ontzenuwde tand

Zeker geen bullshit. Ik HAAT die verdovingsspuit in mijn tandvlees en laat dan ook alles zonder verdoving doen, zeker gaatjes dichten en zulke zever. Dat kwartiertje afzien is minder vervelend dan de pijnlijke prik gevolgd voor een halve dag niet normaal kunnen spreken. Eens eens laten ontzenuwen zonder verdoving zelfs, moet wel toegeven dat ik toen dicht tegen flauwvallen zag. :unsure:
Voor de rest ben ik vooral goed met mijn nagels, eens een teennagel van dikke teen verloren op het werk en thuis tijdens een boos momentje tijdens fifa mijn duimnagel er uit gescheurd door te slaan op de tafel maar er net naast te zitten waardoor nagel bleef hangen aan het blad. Dan is aan uw tanden laten werken zonder verdoving toch niet erg ze. :D

=CID=Drone

Legacy Member
bijna 4 jaar geleden zware discushernia gehad L5-S1 met meer als de helft van de zenuwbaan dichtgeknepen en complete uitval rechterbeen

collega's van de ziekenwagen hebben mij toen moeten afvoeren

ge zag wel aan mij dat ik pijn had, maar in vergelijking met andere mensen die ik soms moet gaan halen voor een scheet in een fles zoude niet verwachten dat het bij mij zo ernstig was, zelfs op spoed keken ze raar als ze de scans en RX foto's zagen

Vogroth

Legacy Member
Zonder verdoving m'n vinger laten naaien (caviabeet, ja venijnige beesten jom)
Whiplash en lichte hersenschudding door een slag op Graspop tijdens een optreden van Slipknot (en ik stond ver genoeg van de eventuele moshpits tho, maar ik weet voor de rest niks meer eig)
Tattoo op ribben laten bijwerken terwijl die nog gekneusd zijn/waren
Tattoo op m'n knie


Laatste twee wel zelf gekozen uiteraard :p dus ja eigen schuld noemen we t maar, voor de rest ben ik gespaard gebleven van extremen gelukkig

Remake

Legacy Member
Pieterjan94 zei:
Mijn pijngrens:
Nog nooit verdoving gehad bij de tandarts, zelfs niet toen ik een tand moest laten uitslijpen!!!

Vogroth zei:
Zonder verdoving m'n vinger laten naaien (caviabeet, ja venijnige beesten jom)
Tattoo op ribben laten bijwerken terwijl die nog gekneusd zijn/waren
Tattoo op m'n knie


Laatste twee wel zelf gekozen uiteraard :p dus ja eigen schuld noemen we t maar, voor de rest ben ik gespaard gebleven van extremen gelukkig

Op scheenbeen is dat ook wel gezellig :unsure:

Vogroth

Legacy Member
Remake zei:
Op scheenbeen is dat ook wel gezellig :unsure:

Bwa daar hebk t minste last gehad eigenlijk, Da op mijn knie is nie pijnlijk eh, of ja op ne graad wel, ma Da voelt zo ambetant aan dat zeer doet, gewoon zo t gevoel me nagels langs een krijtbord te gaan... Ge wilt weg maar ge kunt nie

Lakigigar

Legacy Member
Remake zei:
Zeker geen bullshit. Ik HAAT die verdovingsspuit in mijn tandvlees en laat dan ook alles zonder verdoving doen, zeker gaatjes dichten en zulke zever. Dat kwartiertje afzien is minder vervelend dan de pijnlijke prik gevolgd voor een halve dag niet normaal kunnen spreken. Eens eens laten ontzenuwen zonder verdoving zelfs, moet wel toegeven dat ik toen dicht tegen flauwvallen zag. :unsure:
Voor de rest ben ik vooral goed met mijn nagels, eens een teennagel van dikke teen verloren op het werk en thuis tijdens een boos momentje tijdens fifa mijn duimnagel er uit gescheurd door te slaan op de tafel maar er net naast te zitten waardoor nagel bleef hangen aan het blad. Dan is aan uw tanden laten werken zonder verdoving toch niet erg ze. :D

in de middeleeuwen was dat wel gebruikelijk, maar als ik het moet doen, zal ik toch met verdoving doen denk ik.

Nagels... als je ze helemaal aftrekt of kwijt zijt dan wel, maar ik heb al vaak gehad dat ze deels afgescheurd zijn, en ik ze dan maar naar de zijkant trek zodat ik de helft van een nagel kwijt ben. Soms is dat wel wat vervelend, of moet ik daar aan prutsen aan de zijkant om dan uiteindelijk met een snok heel die nagel af te trekken (wat ik eigenlijk niet mag), maar zo een loszittende halve nagel kan ik echt niet verdragen en is vervelend voor in kousen, dus hou ik me bezig met dat gewoon af te trekken. Soms bloedt dat dan. Echt pijnlijk vind ik dat niet.

Maar misschien dat dat bij een hele nagel anders is

ashuray

Legacy Member
Lakigigar zei:
in de middeleeuwen was dat wel gebruikelijk, maar als ik het moet doen, zal ik toch met verdoving doen denk ik.

Nagels... als je ze helemaal aftrekt of kwijt zijt dan wel, maar ik heb al vaak gehad dat ze deels afgescheurd zijn, en ik ze dan maar naar de zijkant trek zodat ik de helft van een nagel kwijt ben. Soms is dat wel wat vervelend, of moet ik daar aan prutsen aan de zijkant om dan uiteindelijk met een snok heel die nagel af te trekken (wat ik eigenlijk niet mag), maar zo een loszittende halve nagel kan ik echt niet verdragen en is vervelend voor in kousen, dus hou ik me bezig met dat gewoon af te trekken. Soms bloedt dat dan. Echt pijnlijk vind ik dat niet.

Maar misschien dat dat bij een hele nagel anders is

Ik heb laatst een stuk van mijn nagels laten verwijderen en ik kan u verzekeren dat dat pijnlijk is en niet te vergelijken met een stukje nagel dat scheurt

Lakigigar

Legacy Member
ashuray zei:
Ik heb laatst een stuk van mijn nagels laten verwijderen en ik kan u verzekeren dat dat pijnlijk is en niet te vergelijken met een stukje nagel dat scheurt

Ok, dan zal ik dat verkeerd voor hebben.

Sneeuwstorm

Legacy Member
Zware migraine moet zowat het ergste zijn dat ik al meegemaakt heb, vooral omdat ge dan niks meer kunt doen, buiten in uw bed in het donker liggen en hopen dat het overgaat. Gelukkig heb ik daar tegenwoordig maar weinig last meer van. Als ik het nog heb is het meestal door alcohol veroorzaakt en dus mijn eigen fout/vermijdbaar.
Pijn door een ongeluk voelt ge meestal niet eens zo erg, omdat ge dan vol adrenaline zit. Ik ben onlangs gestruikeld over een paaltje en met mijn kin op de grond gevallen, dat was wel even pijnlijk maar dat gaat over, ge hebt even pijn maar ge kunt uw dagelijkse activiteiten verder zetten.

Philharmoniker

Legacy Member
De anesthesist die zijn naald verkeerd stak moet toch wel een van men meest pijnlijke ervaring zijn.

Lakigigar

Legacy Member
ja maar je moet ook weten, uw lichaam past zich aan aan de pijn die je hebt. Misschien maakt het lichaam zelf pijnstillers tegen de pijn die je krijgt, of je leert het verdragen. Ik weet het niet? Iets in die aard.

Myllan

Legacy Member
Afgelopen zomer zat ik met gescheurde ligamenten aan mijn rechtervoet en dat deed verdomd veel pijn, vooral omdat ik ivm zwangerschap geen zware medicatie mocht innemen. Met zalfjes en ijs moest ik me behelpen en uiteindelijk was het na een tijdje wel te doen. Ik dacht dat ik toen, buiten een paar breukjes en allergieën in verleden , zowat het pijnlijkste had meegemaakt tot mijn bevalling een paar weken geleden.


Wat begon als een mooie en romantische bevalling in bad eindige als een slechte scène uit een horrorfilm.
Zo dan...:eek:
Na 24u van weeën, 2x mislukte ruggenprik, veel gehijg en gepuf besloot de verloskundige om na een knipje daarowt beneden de vaciumpomp erbij te nemen. Dacht heeeelllllll nooo, weg met dat klereding dus heb ik haar en dat toestel naar de andere kant van de kamer getrapt.
Mijn man probeerde de gemoederen te bedaren en onderwijl hij me probeerde te troosten heb ik een hele pluk van zijn haar eruit getrokken. Ondertussen geraakte ik in ademnood, de hartslag van de baby daalde dramatisch laag en toen er opeens 3 dokters en paar verpleegsters rond mijn bed stonden begreep ik de ernst van de zaak. Ik kreeg extra zuurstof maar toen ik mijn man met één van de dokters zag praten waarop hij me met betraande ogen aankeek ging er een knop om. Die baby MOEST eruit.

Na 4x persen lag er een klein, warm, glibberig, gerimpeld hoopje mens op mijn buik. Vlak voor ik zuurstof kreeg was ik 2x bijna flauwgevallen van de pijn maar echt hè, toen die kleine worm me met van die grote grijze ogen aankeek met zo'n blik van 'wtf just happend? Ben jij mijn mama en is dit grote jankerd daar mijn papa?' dan was alles ineens voorbij. Vond dat altijd zo cliché maar het is echt zo...

En dan mag ik uiteraard de tepelkloven niet vergeten die ik had eerste paar dagen omdat die kleine gangster ze helemaal kapot zoog en ontzettend gulzig was tijdens het voeden. 2x tot bloedens toe. :(
Vond die kloven enrom pijnlijk.

Ik hoorde mensen vroeger een bevalling altijd vergelijken met het persen van een bowlingbal door je neusgat. Het is echt zo. :cry:

Preske

Legacy Member
Remake zei:
Zeker geen bullshit. Ik HAAT die verdovingsspuit in mijn tandvlees en laat dan ook alles zonder verdoving doen, zeker gaatjes dichten en zulke zever. Dat kwartiertje afzien is minder vervelend dan de pijnlijke prik gevolgd voor een halve dag niet normaal kunnen spreken. Eens eens laten ontzenuwen zonder verdoving zelfs, moet wel toegeven dat ik toen dicht tegen flauwvallen zag. :unsure:
Voor de rest ben ik vooral goed met mijn nagels, eens een teennagel van dikke teen verloren op het werk en thuis tijdens een boos momentje tijdens fifa mijn duimnagel er uit gescheurd door te slaan op de tafel maar er net naast te zitten waardoor nagel bleef hangen aan het blad. Dan is aan uw tanden laten werken zonder verdoving toch niet erg ze. :D

Mijn tandarts verdoofd het eerst met een watteke en een beetje product. Ge voelt het nog, maar in vergelijking mijn mijn vorige is het VEEL beter. Ik had echt ne schrik om te gaan bij de tandarts, juist om die pijn. Sinds mijn "nieuwe" tandarts (ik ga er nu al bijna 20j) niet meer.

Myllan zei:
Afgelopen zomer zat ik met gescheurde ligamenten aan mijn rechtervoet en dat deed verdomd veel pijn, vooral omdat ik ivm zwangerschap geen zware medicatie mocht innemen. Met zalfjes en ijs moest ik me behelpen en uiteindelijk was het na een tijdje wel te doen. Ik dacht dat ik toen, buiten een paar breukjes en allergieën in verleden , zowat het pijnlijkste had meegemaakt tot mijn bevalling een paar weken geleden.


Wat begon als een mooie en romantische bevalling in bad eindige als een slechte scène uit een horrorfilm.
Zo dan...:eek:
Na 24u van weeën, 2x mislukte ruggenprik, veel gehijg en gepuf besloot de verloskundige om na een knipje daarowt beneden de vaciumpomp erbij te nemen. Dacht heeeelllllll nooo, weg met dat klereding dus heb ik haar en dat toestel naar de andere kant van de kamer getrapt.
Mijn man probeerde de gemoederen te bedaren en onderwijl hij me probeerde te troosten heb ik een hele pluk van zijn haar eruit getrokken. Ondertussen geraakte ik in ademnood, de hartslag van de baby daalde dramatisch laag en toen er opeens 3 dokters en paar verpleegsters rond mijn bed stonden begreep ik de ernst van de zaak. Ik kreeg extra zuurstof maar toen ik mijn man met één van de dokters zag praten waarop hij me met betraande ogen aankeek ging er een knop om. Die baby MOEST eruit.

Na 4x persen lag er een klein, warm, glibberig, gerimpeld hoopje mens op mijn buik. Vlak voor ik zuurstof kreeg was ik 2x bijna flauwgevallen van de pijn maar echt hè, toen die kleine worm me met van die grote grijze ogen aankeek met zo'n blik van 'wtf just happend? Ben jij mijn mama en is dit grote jankerd daar mijn papa?' dan was alles ineens voorbij. Vond dat altijd zo cliché maar het is echt zo...

En dan mag ik uiteraard de tepelkloven niet vergeten die ik had eerste paar dagen omdat die kleine gangster ze helemaal kapot zoog en ontzettend gulzig was tijdens het voeden. 2x tot bloedens toe. :(
Vond die kloven enrom pijnlijk.

Ik hoorde mensen vroeger een bevalling altijd vergelijken met het persen van een bowlingbal door je neusgat. Het is echt zo. :cry:

proficiat overigens! :)

Noscoped420

Legacy Member
Preske zei:
Mijn tandarts verdoofd het eerst met een watteke en een beetje product. Ge voelt het nog, maar in vergelijking mijn mijn vorige is het VEEL beter. Ik had echt ne schrik om te gaan bij de tandarts, juist om die pijn. Sinds mijn "nieuwe" tandarts (ik ga er nu al bijna 20j) niet meer.

Hier ook, zo een stokje met een propje watten op en daarmee verdoven ze de plaats waar ze de spuit steken in je mond, maar afhankelijk daarvan kan het nog pijn doen.

Is dat bv binnenkant wang dan voel je het enkel, idem ergens achteraan je mond in een hoek maar toen ik mn voorste tand moest laten doen bovenaan duwt die recht die naald tussen het tandvlees van beide voortanden en dat was de ergste verdoving ooit, was precies een heel pijnlijk plekje net zoals je elleboog stoten of je kleine teen aan de tafel :p

straight_six

Legacy Member
Bij mij hangt het er vanaf welke soort pijn. Een doffe pijn zoals tandpijn of een bot breuk daar kan ik echt niet tegen.

Een scherpere pijn zoals een tattoo zetten of een wonde kan ik veel beter verbijten.

Verstuurd vanaf mijn ONEPLUS A5010 met Tapatalk

ashuray

Legacy Member
Myllan zei:
Afgelopen zomer zat ik met gescheurde ligamenten aan mijn rechtervoet en dat deed verdomd veel pijn, vooral omdat ik ivm zwangerschap geen zware medicatie mocht innemen. Met zalfjes en ijs moest ik me behelpen en uiteindelijk was het na een tijdje wel te doen. Ik dacht dat ik toen, buiten een paar breukjes en allergieën in verleden , zowat het pijnlijkste had meegemaakt tot mijn bevalling een paar weken geleden.


Wat begon als een mooie en romantische bevalling in bad eindige als een slechte scène uit een horrorfilm.
Zo dan...:eek:
Na 24u van weeën, 2x mislukte ruggenprik, veel gehijg en gepuf besloot de verloskundige om na een knipje daarowt beneden de vaciumpomp erbij te nemen. Dacht heeeelllllll nooo, weg met dat klereding dus heb ik haar en dat toestel naar de andere kant van de kamer getrapt.
Mijn man probeerde de gemoederen te bedaren en onderwijl hij me probeerde te troosten heb ik een hele pluk van zijn haar eruit getrokken. Ondertussen geraakte ik in ademnood, de hartslag van de baby daalde dramatisch laag en toen er opeens 3 dokters en paar verpleegsters rond mijn bed stonden begreep ik de ernst van de zaak. Ik kreeg extra zuurstof maar toen ik mijn man met één van de dokters zag praten waarop hij me met betraande ogen aankeek ging er een knop om. Die baby MOEST eruit.

Na 4x persen lag er een klein, warm, glibberig, gerimpeld hoopje mens op mijn buik. Vlak voor ik zuurstof kreeg was ik 2x bijna flauwgevallen van de pijn maar echt hè, toen die kleine worm me met van die grote grijze ogen aankeek met zo'n blik van 'wtf just happend? Ben jij mijn mama en is dit grote jankerd daar mijn papa?' dan was alles ineens voorbij. Vond dat altijd zo cliché maar het is echt zo...

En dan mag ik uiteraard de tepelkloven niet vergeten die ik had eerste paar dagen omdat die kleine gangster ze helemaal kapot zoog en ontzettend gulzig was tijdens het voeden. 2x tot bloedens toe. :(
Vond die kloven enrom pijnlijk.

Ik hoorde mensen vroeger een bevalling altijd vergelijken met het persen van een bowlingbal door je neusgat. Het is echt zo. :cry:

My god. Ik krijg spontaan fantoom tepelpijn

Crashtestdummy

Legacy Member
Myllan zei:
En dan mag ik uiteraard de tepelkloven niet vergeten die ik had eerste paar dagen omdat die kleine gangster ze helemaal kapot zoog en ontzettend gulzig was tijdens het voeden. 2x tot bloedens toe. :(
Vond die kloven enrom pijnlijk.
der bestaat tepelzalf voor borstvoeding...


fuck me dat ik da weet :unsure:
Het archief is een bevroren moment uit een vorige versie van dit forum, met andere regels en andere bazen. Deze posts weerspiegelen op geen enkele manier onze huidige ideeën, waarden of wereldbeelden en zijn op sommige plaatsen gecensureerd wegens ontoelaatbaar. Veel zijn in een andere tijdsgeest gemaakt, al dan niet ironisch - zoals in het ironische subforum Off-Topic - en zouden op dit moment niet meer gepost (mogen) worden. Toch bieden we dit archief nog graag aan als informatiedatabank en naslagwerk. Lees er hier meer over of start een gesprek met anderen.
Terug
Bovenaan