Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Begin juli ging Gent Jazz van start en wij waren twee dagen aanwezig. De affiche was zeer aantrekkelijk met toppers als Ibrahim Malaouf, Van Morrison, Melody Gardot, Gabriel Rios, Sting en nog vele anderen! Het was voor mij dan ook de eerste keer dat ik dit festival bezocht. Wat een gezellige boel daar op de Bijloke site in Gent!
Elke dag kwamen er vier bands het beste van zichzelf geven, verspreid over tien dagen. Er was maar één hoofdpodium, dus veel hoef je niet rond te lopen op het relatief kleine terrein. Er waren ook veel zitplaatsen voorzien, wat handig is als je iets minder goed te been bent. Voor mezelf was dit wel een fijne afwisseling tegenover de festivals waar er elke dag meer dan twintig bands komen verspreid over verschillende podia. Je kon hier op je gemakje toekomen, dat merkte je ook aan de sfeer die heel gemoedelijk was. Wat ook opmerkelijk was, is dat er enkel veggie en vegan snacks beschikbaar waren (veggie burgers, vegan stoofvlees, mini loempias, enzovoort). Zoals het een echt festival betaamt, waren deze wel prijzig, met vijftien euro voor een burger. Aangezien je relatief dicht in het centrum van Gent zit, is het wel niet moeilijk om even de stad in te duiken om iets te eten.
Black Flower en Gabriel Rios waren voor mij de beste optredens. Daar heb ik echt van genoten.
7 juli
Gent Jazz opent zijn eerste festivaldag rustig met Nabou Trombone Ensemble. Dit ingetogen ensemble klinkt zeker niet slecht, maar het mist wel een beetje pit om volledig los te gaan. Technisch is het dik in orde, maar ze staan er allemaal een beetje droogjes bij. Ik heb echter wel genoten van de muziek en het is nooit een slecht idee om rustig op te warmen.
Drie kwartier later is het aan Black Flower. Wow! Voor mij toch wel de ontdekking van de avond en achteraf bekeken voor mij ook het beste optreden van allemaal. Hier kan je gewoon niet anders dan swingen. Elk nummer is toch een beetje anders. Hier wil ik meer van horen na het concert. En als kers op de taart spelen ze nog wat langer door met een bisnummer! Ideaal. Wat een goeie start van het festival.
Black Flower Maisha (+ Gary Bartz) was de voorlaatste band die kwam optreden. Gary Bartz is een bekende saxofonist die nog voor Miles Davies band heeft gespeeld. Je merkte meteen dat deze mannen met veel plezier op het podium stonden. Ze swingde erop los en de saxofoon-solo's waren een streling voor het oor. Gary was duidelijk op zijn gemak en er kon regelmatig een grapje van af. Al was ik zelf minder onder de indruk van zijn zangkunsten. Dat werd weer even snel vergeten als hij zijn saxofoon vastpakte. Alle instrumenten voelden als een perfect geheel aan en je kon horen en zien dat de band al veel ervaring had. Na Black Flower alweer een schot in de roos.
Gent Jazz is een heel gezellig festival op een geweldige locatie.
Als headliner stond Ibrahim Maalouf op het programma. Wat een power! Van begin tot einde was het eigenlijk volle gas geven. Je werd geen seconde rust gegund en iedereen ging helemaal los. Wat een intens einde van een leuke avond was me dit. Ibrahim weet het publiek perfect te bespelen en lijkt energie voor tien te hebben. Net als zijn hele band eigenlijk. Muzikaal was het een beetje minder mijn ding, maar de passie en het plezier straalden af van de muzikanten en af je het nu wou of niet, je werd meegesleurd in een feestje.
Ibrahim Maalouf 12 juli
Gent Jazz opende met Shikata Ga Nai op deze hete zomderdag. Geen zang, maar om de zanglijnen te vervangen werd er een mondharmonica gebruikt. Leuk en origineel. De band probeert creatief uit de hoek te komen en ze slagen daar ook deels in. Echter ontbrak er voor mij precies nog iets. Al kon ik toen (en nu) niet meteen zeggen wat. De meeste bandleden stonden ook nogal passief op het podium en er was niet zo erg veel interactie met het publiek. Toch heb ik mij wel geamuseerd. Ik denk dat ze gewoon nog wat moeten groeien op het podium. Dat komt zeker wel in orde voor de toekomst! Zeker geen slechte opener dus.
Charlotte Dos Santos was de volgende in rij om op te treden. Zij is een pittige dame die met haar stem heel wat harten kon veroveren tijdens haar optreden. Technisch dik in orde maar ik bleef soms toch een beetje op mijn honger zitten. Er mocht van mij iets meer afwisseling in de muziek hebben gezeten. De nummers leken naar mijn gevoel nogal veel op elkaar. Wel enkele geweldige drumsolo's van de drummer die veel goedmaakte en technisch was het weeral dik in orde. Je kon zien dat zowel zij als haar band goed op elkaar ingespeeld waren.
Gabriel Rios Gabriel Rios was eigenlijk de echte ster voor mij op deze zwoele zomeravond. Ze stonden maar met twee op het podium zonder enige lichtshow. Eenvoudig maar effectief. Met veel pit bracht hij een hele hoop songs met veel Latijns-Amerikaanse invloeden, waarbij je zo zou kunnen meedansen (mochten er geen stoelen gestaan hebben). Voor mij samen met Black Flower op 7 juli het beste optreden. Gabriel weet perfect hoe hij zijn set aan elkaar moet praten en vindt hier de juiste mix in tussen zijn songs, wanneer het juiste moment is om de nummers aan elkaar te praten met een verhaaltje, grapje of iets dat in het publiek gebeurt.
De hoofact van deze avond was Melody Gardot. Het begon met een trage, lange intro geleid door een djembe. Na enkele minuten kwam Melody het podium op. Het begon met een zeer ingetogen nummer en ging vlot over in het volgende nummer. Je kon merken dat ze haar publiek apprecieerde en ze heeft ook een bepaalde stijl waar je echt voor moet zijn. Voor mij ging het allemaal iets te traag, maar voor fans van haar genre moet dit wel geweldig geweest zijn en dat kon je ook merken aan het publiek na elk nummer.
Melody Gardot Fotogalerij
Conclusie
Gent Jazz is een heel leuk en gezellig festival op een geweldige locatie. Alle artiesten die kwamen, wisten ook wat ze deden en waren stuk voor stuk geweldige muzikanten. De sfeer was heel gezellig en gemoedelijk. Alles was ook perfect in orde qua organisatie en toegankelijkheid. Het enige minpuntje dat ik kan bedenken is dat ik zelf veel liever een staand publiek zou hebben. Dat swingt wat meer. Maar ik begrijp zeker dat dit een meerwaarde is voor mensen die slecht te been zijn en voor de rustigere muziek. Ik kan alvast zeggen dat ze mij volgend jaar terugzien voor minstens enkele dagen!
heel gezellig ook.
