Techreview: PlayStation VR2

Vanaf 22 februari is het zover. Dan kunnen PlayStation 5-eigenaars zich laten gaan in diverse VR-werelden. Met de lancering van de PlayStation VR2 moet er een nieuw tijdperk ingegaan worden. Reeds in 2016 sprong Sony mee op de kar, maar de rompslomp met kabels, de hoogbejaarde PlayStation Move-controllers en een gebrek aan goede games zorgde niet voor de verwachte successen. Met de PlayStation VR2 hoopt Sony het nu beter te doen. Ik kan nu reeds verklappen dat een eventueel gebrek aan succes niet aan de hardware zelf zal liggen!

Met dank aan Sony kan ik reeds enkele dagen, sinds maandagochtend om precies te zijn, aan de slag met hun nieuwste stukje hardware. Zonder games kun je echter weinig met het toestel doen, maar ook op dat vlak mag er niet geklaagd worden. De mailbox puilt uit van de PlayStation VR-games, waarvan jullie de reviews de komende dagen en weken zullen kunnen lezen. In deze review ga ik echter dieper in op de PlayStation VR2 zelf. Ik kan nu reeds verklappen dat ik onder de indruk ben! Mocht je na het lezen van de review interesse hebben om de headset aan te schaffen, dan kun je deze momenteel enkel via PlayStation zelf bestellen.



Vaarwel rompslomp

Het eerste wat opviel toen de doos met de PlayStation VR2 aankwam, is het gewicht. De headset zelf weegt inclusief hoofdband 560 gram en is hiermee veertig gram lichter dan de voorganger uit 2016. Dat is zeker indrukwekkend, aangezien de PS VR2 technisch geavanceerder is en meer aan boord heeft. De prijs is in vergelijking met de eerste PlayStation VR wel een stuk naar omhoog gegaan, maar daar moet een kanttekening bij worden gemaakt. De PlayStation VR kostte destijds 400 euro, maar dan had je de verplichte camera van 60 euro en de twee Move-controllers van samen 80 euro nog niet. Reken daar de inflatie bij over die meer dan zes jaar en je zit in dezelfde prijsklasse als de 600 euro voor de PlayStation VR2, die inclusief twee hoogtechnologische controllers wordt geleverd. We kunnen de ouderwetse PlayStation Move-controllers, die al stammen uit het PlayStation 3-tijdperk, eindelijk vaarwel zeggen!

De PlayStation VR2 is een technisch hoogstandje.


De headset zelf bestaat uit heel lichte materialen en bestaat net zoals de PlayStation 5 uit witte en zwarte elementen. Het geheugenschuim met nepleder werd ingewisseld voor rubber en dat is een voordeel. De hoofdband van de PlayStation VR begon namelijk af te pellen, waardoor je na gebruik met zwarte stukjes in je haar zat. Bij de opvolger kan dit dus niet meer gebeuren. Qua uitzicht zijn beide headsets wel goed vergelijkbaar, al heeft de PlayStation VR2 een stuk meer technologie aan boord en is het op alle vlakken superieur aan de voorganger. Laat me beginnen bij het aansluiten van de headset. Bij de PlayStation VR was het een heel gedoe, met kabels, een processing unit, nog wat kabels en een hoop werk en frustratie. Zeg maar vaarwel tegen deze rompslomp. De PlayStation VR2 plug je met één USB-C kabel in je PlayStation 5 en het plezier kan beginnen. Wat een opluchting!



Stuk geavanceerder

Ook de lenzen zijn erop vooruitgegaan. Twee keer 2000 x 2040 pixels leveren 4K-beelden in HDR aan maximaal 120 frames per seconde. Daarmee is de resolutie maar liefst vier keer verbeterd tegenover de voorganger! Dat is duidelijk in games die ook voor de eerste PS VR verschenen, zoals Moss en Moss Book II. Het verschil in resolutie is heel duidelijk merkbaar. Daarnaast wordt er eye tracking ondersteund. Hiermee weet het systeem naar waar je precies kijkt en daardoor wordt dat gebied scherper weergegeven. Deze feature is ook handig om door menu's te bladeren, maar wordt bijvoorbeeld in spellen gebruikt om granaten te gooien. Je hoeft niet te richten met de sticks, maar kijkt gewoon naar de locatie en daar wordt je granaat dan naartoe gesmeten. De field of view is met tien graden uitgebreid en gaat van 100 naar 110 graden. Hierdoor word je net dat tikkeltje meer in de game gezogen, al valt het mijn inziens niet bijzonder goed op. De afstand tussen de lenzen is trouwens instelbaar en kun je met behulp van de software afregelen. Dit zorgt ervoor dat alles nog een stukje scherper wordt weergegeven.

Het draagcomfort is vergelijkbaar met dat van de PlayStation VR. De PlayStation VR2 wordt ondersteund door één hoofdband, waarbij een groot deel op de bovenzijde van je voorhoofd terechtkomt en een smallere band aan de achterzijde van je hoofd. Zelfs enkele uren spelen zorgt er niet voor dat het lastig wordt, al heb ik wel regelmatig dat de lenzen aandampen bij langdurig gebruik. Hoewel het draagcomfort dus bijzonder goed is, is er toch ook een nadeel. Als je een headset wenst te gebruiken, is het wat zoeken naar de ideale positie. De hoofdband komt net iets boven je oren en over-ear headsets hebben wat ruimte boven de oren nodig. Het is soms een gedoe om zowel de headset als de PlayStation VR2 op de juiste positie te krijgen. Gelukkig worden er kwaliteitsvolle 3,5 mm oortjes meegeleverd die je aan de headset vast kunt klikken. Hiermee geniet je op een eenvoudige manier van 3D-audio. Om voor een nog meer immersieve ervaring te zorgen, heeft Sony ook een trilmotor in de hoofdband gestoken. Op bepaalde momenten in games begint de hoofdband te schudden. Dit zorgt voor net dat tikkeltje meer inlevingsvermogen, al is het een feature die erg snel went.

De PlayStation VR2 is uitgerust met een aantal camera's en die hebben uiteraard enkele doelen. Zo kun je bij het instellen van je headset, of wanneer het later nog eens nodig is, je ruimte laten scannen. Meubels, de vloer, het plafond en andere obstakels worden gescand, waardoor de headset weet wat het speelbare gebied is. Speel je al zittend, dan heeft dit op zich niet bijzonder veel invloed. Daarnaast kun je door middel van een eenvoudige druk op de knop wisselen van weergave, waardoor je in zwart/wit beeld te zien krijgt wat er zich in je woonkamer afspeelt, ook al heb je de headset nog op. Vooral handig als je de controllers even aan de kant hebt gelegd en ze terug wil vastnemen. De camera's worden ook gebruikt voor het traceren van de twee bijgeleverde PlayStation VR2 Sense-controllers, waar ik nu dieper op in ga.



Sense-controllers

Eindelijk kunnen de aftandse PlayStation Move-controllers op pensioen. Oké, ze hebben hun nut gehad, maar erg nauwkeurig hebben die eigenlijk nooit gewerkt. Meer dan eens zweefden die gekleurde bollen ergens waar ze niet moesten zijn, maar dat probleem is nu van de baan. In de plaats daarvan krijgen we twee hoogtechnologische exemplaren die er wat futuristisch uitzien. De vorm is gekozen voor een optimale tracking door de headset, want in de ring zitten maar liefst veertien infraroodleds. Een aparte camera, wat bij het gebruik van de voorganger verplicht was, is niet nodig. Dit zorgt voor een héél precieze weergave in de games en de headset verliest nooit meer het overzicht. De Sense-controllers hebben enkele features van de DualSense overgenomen, waaronder adaptieve triggers en haptische feedback. Bij de launch van de PlayStation 5 was dit allemaal best indrukwekkend, maar ondertussen ben ik die features al zo gewoon, dat het ook bij deze Sense-controllers maar 'gewoontjes' geworden is.

Het aansluiten van de PlayStation VR2 is een verademing!


De controllers hebben echter nog wat extra's in huis. Zo hebben ze ook finger touch detection, wat zoveel betekent dat de controller waarneemt of je vinger op een bepaalde knop rust, zelfs zonder deze in te drukken. Dit werkt bijzonder goed en wordt ingame, in bijvoorbeeld Horizon Call of the Mountain, perfect weergegeven. De controllers liggen ook bijzonder goed in de hand, al had ik graag ook een strap gehad. Nu moet je de controller altijd in een grijphouding vastnemen, terwijl bepaalde modellen met een band werken waarmee de controller aan je hand wordt gehouden, ook als je een vlakke hand maakt. Is het echt nodig? Nee, bijlange niet. Maar het had wel tof geweest. Een minder punt aan de controllers, is de batterijduur. Met een volle batterijlading doe je hoop en al zo'n vijf uurtjes. Oké, vijf uur aan een stuk VR-games spelen doen niet zoveel mensen, maar het blijft natuurlijk kort. Met het officiële oplaadstation, waarbij je beide controllers tegelijk kunt opladen, laad je ze weer op in zo'n anderhalf uur. De kostrpijs van vijftig euro moet je er dan wel bijnemen.

Conclusie

Wat een toestel is de PlayStation VR2! Voor 600 euro - ja, dat is veel geld - haal je een stuk hoogtechnologisch 'speelgoed' in huis dat op alle vlakken beter is dan de voorganger. De resolutie is vier keer hoger, het aansluiten van de headset is nu kinderspel, de controllers zijn de max, de tracking is op alle vlakken verbeterd ... Kortom, de PlayStation VR2 doet nu wat we eigenlijk in 2016 van de eerste PlayStation VR verwachtten. De PlayStation VR2 zal een stuk meer gebruikt worden, puur doordat het aansluiten supereenvoudig is. Het toestel is een verademing op alle vlakken!

Pro

  • Aansluiten supereenvoudig
  • 4K HDR-resolutie
  • Draagcomfort
  • Nieuwe Sense-controllers
  • Op alle vlakken een verbetering

Con

  • Draagcomfort bij gebruik headset
  • Batterijduur van Sense-controllers
  • Niet goedkoop
8.5

Over

 
Mooi, al had ik precies nog wat meer in depth beschrijving gezien gehad in de review over de beeldkwaliteit zelf, maar die zit ok volgens wat ik verder gelezen heb...
 
Mooi, al had ik precies nog wat meer in depth beschrijving gezien gehad in de review over de beeldkwaliteit zelf, maar die zit ok volgens wat ik verder gelezen heb...
Sluit ik me wel bij aan. Hoe is het beeld en de kwaliteit ervan. De weergave. Wordt weinig over gezegd
 
Ik heb die sinds vandaag binnen en even wat demo’s aan het testen. Ik had graag Pavlov gespeeld en hoewel ik die overal zie staan online bij de launchtitels kan ik deze niet in de Store vinden? 🤔
 
Terug
Bovenaan