Schoonzusperikelen

Uw schoonfamilie kies je niet natuurlijk en ik - als grudge-houder wereldkampioen - begrijp je absoluut. Máár je moet het uiteindelijke enkel ‘stellen met’ je vrouw. Die schoonfamilie maakt je zaak echt niet. Het is en blijft haar zus, het is niet eerlijk van jou om haar te vragen - ook maar licht - partijdig te zijn. Zet gewoon je hersenen op ‘white noise’, vriendelijk lachen en oppervlakkig converseren. Ze zeggen vaak ‘wat een ander over jou denkt, zijn je zaken niet’ en dat klopt als een bus. Het komt hier over alsof je wil ‘winnen’ door je vrouw toch een kant te laten kiezen, not cool.
 
Om niet enkel te herhalen wat de rest al gezegd heeft (je overdrijft en zet je huwelijk op het spel).

Je zit wat vast in een tunnelvisie lijkt me. In je hoofd blaas je de andere zijn intenties op en vind dat je onrecht is aangedaan. Ik had dat ook ooit bij een vorige vriendin en pas nadat die relatie daardoor is stukgegaan + een jaar later had ik door in wat voor absurde tunnelvisie ik zat, waardoor ik me heel onredelijk en onzeker gedroeg.

Bijvoorbeeld dit:
All in all, geen dramatische dingen, maar ik kan met de hand op het hart zeggen dat mijn familie nog nooit iets tegen mijn vriendin hebben gezegd of gedaan dat verkeerd kon geïnterpreteerd worden. Mijn vriendin ook nooit naar haar lieven toe. En dat is voor mij de benchmark.
Is toch compleet onredelijk ? Er zijn wat kleine dingen gebeurd en ze bedoelt het misschien niet slecht maar het kan zo geïnterpreteerd worden dus ik moet ze voor altijd niet hebben. En daarom wil ik ook niet dat mijn vrouw nog met haar (eigen zus) afspreekt.

Dat moet je zelf toch ook zien ?
 
Just deal with it. Het is nog altijd je schoonzus. Hoe gaat de rest met de schoonfamilie met haar om? Ik heb wel de indruk dat je de dingen verkeerd inschat hoor.

Je moet niet met iedereen vrienden worden, maar doe het gewoon voor je vrouw/vriendin.
 
Wat denken jullie? Overdrijf ik? Tips om er mee te copen?

Toen ik je bijdrage las, vroeg ik me af of je haar niet mag of dat het erom gaat dat je haar niet vertrouwt?

Hoe dan ook, jij en jouw vriendin hebben elkaar uitgekozen maar dat betekent niet dat je elkaars familie hebt uitgekozen. Ik bedoel daarmee te zeggen dat je niet verplicht bent ze te mogen. Maarrrr je bent wel verplicht, vind ik, om je beleefd of zelfs hoffelijk te gedragen. Dat mag vriendelijk-neutraal en wat afstandelijk. Daarnaast mag je, vind ik, nooit maar dan ook nooit van je vriendin verwachten of zelfs eisen dat zij zich tegen haar familie keert en jouw kant kiest. Natuurlijk mag ze dat uit haar eigen beweging doen maar je mag het niet eisen. Vraag haar advies als het moet maar val haar verder niet lastig met jouw gevoelens voor haar zus. Zij, op haar beurt, hoort te zorgen dat jij op een goede en fijne manier geïntroduceerd wordt in de familie. Zo te lezen is dat haar gelukt en kan je zelfs overweg met haar ouders.

Dus, wat mij betreft hoeft jouw schoonzus niet jouw beste vriendin te zijn maar het is natuurlijk wel de zus van je geliefde en zij is vast ook belangrijk voor jouw vriendin en met die gedachte lukt het mij, en misschien jou ook, om net even wat vriendelijker te doen dan je in eerste instantie van plan was… neutraal vriendelijk en een beetje afstandelijk. Hoe belangrijk is het nu of jij de zus niet mag? Het zal vast hetzelfde zijn, vanuit zus naar jou. Absoluut onbelangrijk. Wordt het wel belangrijk, gaat eenieder een kant kiezen en wordt het een conflict.

Tel je zegeningen: wees blij dat je er niet mee getrouwd bent!
 
Terug
Bovenaan