Review: The Outer Worlds: Spacer's Choice Edition

Waarom? Het is de eerste vraag die ik stel wanneer een game van nauwelijks vier jaar oud een geremasterde heruitgave krijgt. Uiteraard is het antwoord, zoals wel vaker in deze industrie, geld. The Outer Worlds 2 laat nog een tijdje op zich wachten, dus smeer wat nieuwe lipstick op je snoet en trek een fris kleedje aan schat, je gaat terug de baan op. Dat een game die satirische knipogen trekt naar de praktijken van grote bedrijven een herwerking krijgt voor de volle vraagprijs, dat is behoorlijk ironisch. Maar goed, cynisme terzijde. Deze herwerking levert toch heel wat sterke aanpassingen op die The Outer Worlds een nieuwe thuis doet vinden op de huidige systemen en nieuwkomers de beste versie van het spel gunt. Ja toch?

Laat ons beginnen bij de essentie. The Outer Worlds was bij zijn release een uitstekende westerse actie-RPG die de invloeden duidelijk op zijn mouw droeg. De game is gemaakt door de studio die verantwoordelijk was voor Fallout: New Vegas en dat DNA voel je doorheen de volledige speelduur van dit intergalactische avontuur. Je ontwaakt als een vreemdeling uit een cryogene slaap en wordt op het heelal losgelaten met een mysterie als wortel op een stok. Om dat te kunnen doen heb je een ruimteschip nodig, maar de kerel die het schip bezit is dood en je hebt een krachtbron nodig. Iemand wil je wel helpen met die krachtbron, maar heeft zelf een probleempje dat opgelost moet worden en zo gaat de bal verder aan het rollen. Voor je het weet heb je een boekje vol grote en kleine opdrachten en trek je mee op pad om raiders uit te moorden of vermiste inwoners op te sporen. Het voelt allemaal erg klassiek, maar is scherp genoeg geschreven om de speler geboeid te houden.

outer worlds.jpg


Een sterke game

Elk gebied heeft een eigen sfeer en unieke verhalen te vertellen, en er zijn genoeg boeiende personages om mee in dialoog te gaan. Het feit dat je via gesprekken en keuzes als speler een impact kan hebben op de settlements, ook dat blijft boeien. In mijn eerste playthrough besloot ik een soort heldhaftige reiziger te zijn die steeds het beste met iedereen voor had, nu liet ik eerder mijn innerlijke Malcolm Reynolds los op het zonnestelsel. Wat kan het mij schelen dat ik iedereen in Megaton tegen mij in het harnas gejaagd heb, wanneer ik er behoorlijk wat extra duiten aan heb overgehouden? Dat spelen met je eigen keuzes blijft de lijm die een sterke RPG samen houdt en ook nu blijft Outer Worlds fris aanvoelen door het behoorlijk ouderwets te spelen.

Onder de hoogtes en laagtes van deze remaster zit gelukkig nog steeds diezelfde sterke knipoog naar de rollenspellen van weleer.


De gameplay wordt verder ook een handje geholpen door het feit dat de actie net wat tactieler voelt dan je gewoon bent in games als dit. De vuurwapens, die je kan modden om krachtiger te maken, zijn amusant om te hanteren en de optie om de tijd even te vertragen om wat strategische headshots te plaatsen zorgt eveneens voor wat extra topping. The Outer Worlds is dus een uitstekende game die gretig refereert naar andere grote reeksen zonder uit het oog te verliezen dat het ook een eigen smoel moet hebben. Alleen is dit dus niet de versie van dat spel die fans en nieuwkomers verdienen.

outer worlds 2.jpg


In een onafgewerkt jasje

Deze Spacer’s Choice Edition legt zijn lelijke kaarten al in de eerste minuten op tafel. Zodra je het waagt om de duimstick te bewegen, gaat het boeltje namelijk aan het stotteren. Wanneer je het waagt om een behoorlijk pittig prijskaartje te vragen voor een betere versie van je oude game, dan zou je Godnondeju toch wel mogen zorgen dat het ding ook effectief in speelbare staat op de markt komt, nee? Als je spel een zogeheten Performance Mode heeft die mikt op zestig frames per seconde, dan zou je toch echt niet verwachten dat het onding moeite heeft om boven de dertig te komen. Ja, uiteraard heeft de uitgever via sociale media al laten weten binnenkort met een patch te komen, bedankt voor het geduld en al dat gedoe. Ik heb er momenteel echter even geen trek in. Dit is geen Starfield die al jaren in ontwikkeling is, maar een simpele remaster van een titel die iedereen ruim drie jaar geleden al op GamePass kon spelen. Er is in dit geval werkelijk geen enkel excuus om een technisch abominabel product uit te brengen. Uitgevers moeten eens beginnen stoppen met games op de markt te brengen die met haken en ogen aan elkaar hangen met de belofte dat het boeltje in de toekomst wel eens speelbaar gaat zijn.

Het is niet zo dat The Outer Worlds, tussen het onspeelbare gestuiter van de framerate door, zo een visueel indrukwekkender game geworden is. Er zijn wat extra rotsen en realistischer gras hier en daar, het kleurenpalet is wat warmer en de textures zijn wat scherper. Er zijn aspecten van de remaster die The Outer Worlds effectief een aantrekkelijker voorkomen geven zoals beter schaduwwerk, watereffecten en assets die wat meer detail gekregen hebben. Het is allemaal dus weliswaar wat knapper dan het voorheen was, maar het voelt desondanks wat karig aan. Dat niet alle aanpassingen evengoed uit de verf komen is te zien aan de belichting. In theorie zorgt het nieuwe belichtingssysteem ervoor dat er realistische schaduwen geworpen worden, maar in de praktijk betekent het dat de NPC’s waar je mee praat vaak half in het duister staan te praten waardoor alle nuance van hun emotie verdwijnt. Wat heb je uiteindelijk aan een boel herwerkte textures en meer details, als je de helft ervan nauwelijks kan zien? Het versterkt verder het gevoel dat deze remaster vooral niet te veel budget mocht opslorpen en er vooral wat oppervlakkige technische verbeteringen zijn doorgevoerd met een absoluut lak aan de artistieke visie van het origineel. Op die manier voelt dit ding meer aan als een halfbakken mod waar een exuberant prijskaartje aan geplakt is.

Conclusie

The Outer Worlds is een uitstekende game, maar deze Spacer’s Choice Edition doet zijn uiterste best om dat te begraven onder een zooi van technisch geklooi die het spel momenteel nagenoeg onspeelbaar maakt. Wanneer de game binnenkort de broodnodige patch krijgt,, zal het product uiteraard een stuk beter zijn dan de versie die we voor deze review speelden en mag je er voor mijn part gerust in je hoofd een 8 op kleven. Op dit punt betaal je echter de volle prijs voor een inferieure versie van een oude game die je al jaren spotgoedkoop kon spelen.

Pro

  • The Outer Worlds is en blijft een sterke RPG
  • De twee uitbreidingen maken deel uit van het pakket
  • Sommige oppervlakkige veranderingen zorgen voor aantrekkelijke beelden

Con

  • Technisch in een belabberde staat
  • De belichting zet NPC's vaak in het donker
  • Pittig prijskaartje
5

Over

Beschikbaar vanaf

10 maart 2023

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 5

Genre

  1. Action
  2. RPG

Ontwikkelaar

  1. Obsidian Entertainment

Uitgever

  1. Private Division
 
Terug
Bovenaan