psychologie

[mllymn]

Ik zit in momenteel in het 6de middelbaar en volg humane wetenschappen. Mijn leerkrachten hebben me aangeraden om een universitaire studie (taal- en letterkunde of psychologie) aan te vatten. Mijn eerste keus is psychologie en ik wil dit zeker proberen. Natuurlijk, zoals wel vaker voorkomt, is het grootste 'obstakel' statistiek. HW is gekend vanwege de zwakke wiskunde (3u) aangevuld met 1 uurtje statistiek waardoor mijn voorkennis miniem is. Verder ben ik veel beter in de 'humanities' dan wiskunde. Zijn er hier andere psychologiestudenten die het redden met een magere voorkennis en/of een zwakte voor wiskunde? Of gewoon mensen die me een idee kunnen geven van de haalbaarheid (mits de nodige inzet natuurlijk)? Is bijles per definitie nodig in mijn geval?

Alvast bedankt!

 

[anders.]

Ik heb zelf het eerste semester statistiek in de bachelor wiskunde gevolgd. Mijn vrouw heeft een PhD in psychologie in theorie en onderzoek (de keuzerichting met veruit meeste statistiek). Wat zij op die 5 jaren gezien heeft, hebben wij letterlijk op 1 semester gezien.
Je moet dus zeker geen halve wiskundige zijn om daar die statistiek vakken te geraken, zoals al gezegd is dat vooral een selffulfilling prophecy.

Maar, hou er rekening mee dat er weinig werkgelegenheid is. En dat je voor zelfstandig psycholoog nog extra jaren moet bijstuderen. Je kiest imo beter een keuzerichting die je richting een job die je graag wil doen gidst (dus werkgelegenheid ook) dan een richting die gewoon interessant klinkt.

 

[Thin Liz]

Psycholoog worden kan een schitterende roeping zijn, maar je moet er wat voor over hebben om inderdaad een eigen praktijk te kunnen runnen. Er zijn om te beginnen al heel wat psychologen, en je specialiseren is meteen het eerste wat je doet...na die 5 jaar unief. Mijn vrouw heeft ettelijke bijkomende opleidingsdagen achter de rug, samen met een 4 jarige therapeutenopleiding in de kinder-gezinstherapie. Ervaring opdoen, zo veel als mogelijk is de boodschap.

Nogmaals: laat de wiskunde je niet afschrikken, laat je omgeving je niet afschrikken. Ik kwam ook uit de moderne-talen-wetenschappen, met 4 uur wiskunde. Laatste van de hele ASO-lichting, huistaken maken tijdens de speeltijd, toetsen leren om 7u 's morgens...Ik buisde op alles in mijn eerste jaar farmacie, maar nadien maakte ik de klik. Nog één jaar tweede zit gehad, en nadien nooit meer. De wil om er iets van te maken is belangrijker dan gelijk wat. In combo met een 'normale' intelligentie kan je ver geraken. Wat mij betreft is een bovengemiddelde intelligentie, of sterk wiskundig inzicht, maar echt nodig in een handvol richtingen (masters burgerlijk, fysica, informatica, wiskunde,...). Meteen ook richtingen waar ik nooit of te nooit de eindmeet zou kunnen halen.

 

[Mulan]

Talen (Engels - Nederlands) vind ik ook interessant. Het staat dan wel bijna vast dat ik leerkracht zou moeten worden maar voor de klas staan vind ik best intimiderend.

Waarom zou je leerkracht "moeten" worden?
Ik ken 5 germanisten waarvan er maar 2 les geven, beide in het volwassenenonderwijs.
De anderen werken voor grote bedrijven om contacten te onderhouden met anderstalige klanten.
Vb: mee overnames vlot laten lopen door te "tolken" ter plaatse, op de dienst facturatie waarbij ook klachten en vragen worden behandeld van anderstalige klanten, in de sales,... Allemaal voor grote bedrijven die zich wel kunnen permitteren om 1 iemand voor de Duitse markt, 1 iemand voor de Franse markt, Spaanse markt,... Aan te werven.

 

[mllymn]

Nog enkele heel goede reacties om over na te denken!
Het beroep zelf staat me aan en ook ben ik op de hoogte van bijkomende opleidingen, ook mijn moeder weet hiervan. Ik wil me er zeker voor inzetten maar ik vrees dat statistiek me zoveel zou kosten dat het 'slopend' wordt. Ik overweeg natuurlijk ook andere richtingen maar hierbij lijkt vaak leerkracht de enige (realistische) beroepskeuze. Of ik dat zie zitten, moet ik nog beter over nadenken.
De werkgelegenheid is voor mij een minder belangrijke factor omdat er voor mijn andere opties (zoals leerkracht) ook weinig jobs zijn. Dat lijkt mij gewoon een algemeen gegeven wanneer je meer de 'humane' kant opgaat i.p.v. een wiskundige/wetenschappelijke richting.

@Avondland wat heb jij gestudeerd, als ik vragen mag?

 

[mllymn]

Waarom zou je leerkracht "moeten" worden?
Ik ken 5 germanisten waarvan er maar 2 les geven, beide in het volwassenenonderwijs.
De anderen werken voor grote bedrijven om contacten te onderhouden met anderstalige klanten.
Vb: mee overnames vlot laten lopen door te "tolken" ter plaatse, op de dienst facturatie waarbij ook klachten en vragen worden behandeld van anderstalige klanten, in de sales,... Allemaal voor grote bedrijven die zich wel kunnen permitteren om 1 iemand voor de Duitse markt, 1 iemand voor de Franse markt, Spaanse markt,... Aan te werven.

Ik weet alleen niet of Engels erg gegeerd is in bv. sales? Het klinkt wel allemaal erg interessant! Hebben je kennissen gewoon een diploma in de taal(- en letterkunde) of ook iets meer gericht op sales etc.?

 

[Mulan]

Ik weet alleen niet of Engels erg gegeerd is in bv. sales? Het klinkt wel allemaal erg interessant! Hebben je kennissen gewoon een diploma in de taal(- en letterkunde) of ook iets meer gericht op sales etc.?

Allemaal puur germanisten, Engels-Duits en Engels-Nederlands gestudeerd.

 

[pardal]

Wat spreekt je het meeste aan als psycholoog? Therapie geven? Psycho-sociale hulpverlening geven? of eerder beleidsmatig werk doen?

Als sociaal werk kan je ook psycho-sociale hulp verlenen. Waarbij een psycholoog vooral in de diepte zal werken, zal een sociaal werker in de breedte werken.

 

[Hawk]

Psycholoog worden is een beetje zoals leerkracht in de zin dat ge veel interims of ander werk gaat moeten doen om uiteindelijk ergens een vast contract te kunnen bemachtigen, tenzij je heel veel geluk hebt. Ik ken iemand die klinische heeft gedaan en 5 jaar als verpleger in een psychiatrisch ziekenhuis heeft mogen werken tot de oude psycholoog op pensioen ging en hij die functie heeft kunnen invullen. En dan heeft hij nog geluk gehad dat ze geen vacature hebben uitgeschreven waar 30 andere psychologen ongetwijfeld op zouden hebben gereageerd, maar hem die job hebben gegund omdat ze er content van waren.

 

[mllymn]

Het is inderdaad zo dat ik toch altijd 'enge' stages zal moeten doen, ik moet me misschien niet zo vastbijten in dat 'voor een hele klas staan' want soortgelijke situaties zullen zich overal wel voordoen.

Ik heb sociaal werk al overwogen. Ik vond het zeker interessant maar het was niet zo dat ik er echt helemaal zeker van was. (Ik heb trouwens van vele beroepen het idee dat ik het wel leuk zou vinden om ze uit te oefenen. Handig want ik sta voor veel open maar ook moeilijk om een keuze te maken.) Op school werd het me sterk afgeraden om naar de hogeschool te gaan omdat dit voor mij saai zou zijn en dat ik er later spijt van zou hebben. Dit gevoel heb ik zelf ook, ik wil het op z'n minst proberen.

Jullie advies heeft me al veel geholpen en ik word steeds meer overtuigd van taal- en letterkunde. Ik heb me ook ingeschreven voor de online infodag van de KULeuven. Nogmaals iedereen bedankt!

 

[Bloembak]

Hier is bijvoorbeeld een ontzettend simpele breuk. Wetende dat de meeste studenten in 1BA psychologie zelfs niet deftig breuken meer kunnen oplossen. Ik raad u aan om deze oefening eens te proberen zonder het gebruik van ICT / rekenmachine.

Dit zal al een goede test zijn om te zien hoe goed uw basis rekenen is (hoofdstuk 1 van die Aleks cursus).

Kan je de oplossing nu ook delen?

 

[Guazala]

Bedankt voor alle reacties, zeker Achilles' aanbod om de cursus en examens in te kijken! Ik heb er de afgelopen dagen nog veel over nagedacht en jullie input overwogen. De studie psychologie (en de baan erna natuurlijk ook) interesseert me erg. Ik vrees enkel dat ik te hard zou moeten werken voor statistiek (ten koste van de vakken die me wel liggen) en ik (ondanks bijles etc.) gewoon niet genoeg wiskundig inzicht zal hebben. Talen (Engels - Nederlands) vind ik ook interessant. Het staat dan wel bijna vast dat ik leerkracht zou moeten worden maar voor de klas staan vind ik best intimiderend. Mijn wiskundige vaardigheden (of juist het ontbreken daarvan) maken deze keuze echt moeilijk. Nogmaals bedankt, ik ga er nog wat over nadenken!

Als je interesse echt bij psychologie ligt, zou ik me niet laten tegenhouden door 1 vak. De grote meerderheid van de psychologiestudenten heeft een zwakke wiskundige basis en toch zijn er heel veel die wel afstuderen. Uiteindelijk is statistiek ook vooral bijhouden, veel oefenen en op tijd hulp vragen als je ergens niet direct mee bent.
Statistiek is vooral een buisvak omdat veel studenten veel te laat in actie schieten en daardoor te lang in de les zitten (of zelfs dat niet) zonder nog mee te zijn. Vlak voor de examens schieten ze dan in paniek en is het te laat om dit nog op te lossen. Maar als je op voorhand beseft dat dit voor jou lastig gaat zijn, dan je je daar perfect tegen wapenen door wel tijdens het jaar voldoende werk en tijd erin te steken en ook op voorhand je wiskunde al wat bij te schaven.

 

[JPV]

ttt, da's een vereenvoudiging, geen oplossing .

 

[Bloembak]

De opgave was idd niet heel duidelijk als het de bedoeling was om te vereenvoudigen.
Nu ja, het zit allemaal wel ver intussen. Al ben ik wel mee met alle stappen als ze voor mijn neus staan, maar kom.

On-topic, ik heb een economische richting gevolgd en daarbij is wiskunde het buisvak. Daar heb ik zeker ferm mee afgezien.
Statistiek is geen lachtertje, maar langs de andere kant veel begrijpelijker, meer in de praktijk toepasbaar, en interessanter vind ik persoonlijk. Het kost inzet en aanwezigheid tijdens de lessen is belangrijk om geen achterstand op te lopen (afhankelijk van de prof ook wel...). Maar volgens mij zeker geen onoverkomelijk vak.

 

[Thin Liz]

Amai knap gedaan. Farmacie is echt geen lachertje.

Ik had echt alle voorgeschiedenis tegen: als laatste van alle ASO-richtingen afgestudeerd, examens leren de namiddag voor het examen, nooit iets op voorhand gedaan, huistaken maken tijdens de speeltijd om 15 minuten nadien af te geven, om halfzeven 's morgens opstaan om toetsen te leren voor diezelfde voormiddag. In het 6de leerjaar was ik al het kneusje van de klas met het eindexamen. De jaren nadien in het middelbaar behoorde ik tot de middenmoot als ik mijn best deed. Hoongelach toen ik unief ging doen natuurlijk, leerkrachten incluis. Ik weet: ik zal waarschijnlijk de uitzondering zijn. Het is wel een boodschap die ik meedraag: het kan.

 

[Kennaah]

Als het kan en het mag zou ik het zeker 1 jaar proberen.

Heb je al een idee waar je het zou willen doen?
Er zit wel wat verschil in de de opleidingen en hun focus op statistiek en de moeilijkheid.

Zo ken ik aantal mensen die in KUL niet slagen en vlot erdoor zijn bij de VUB

Klinkt cliché, maar op het einde van de dag hangt veel van uzelf af en hoe bereid je bent er voor te gaan.
Voorkennis kan helpen, maar is zeker niet het meest bepalende.
Ik ken veel mensen met aso-wiskunde opleiding die niet slagen en gewoon stoppen.
Het zal hard werken zijn, als je bereid bent het te doen dan is de kans groot dat je slaagt. Lukt het je dan nog steeds niet, dan weet je het tenminste!

 

[Sylverscythe]

Als het kan en het mag zou ik het zeker 1 jaar proberen.

Heb je al een idee waar je het zou willen doen?
Er zit wel wat verschil in de de opleidingen en hun focus op statistiek en de moeilijkheid.

Zo ken ik aantal mensen die in KUL niet slagen en vlot erdoor zijn bij de VUB

Veel studenten scoren beter wanneer ze de 2de keer hetzelfde jaar doen natuurlijk.

Verder volg ik wel, ik vind die heilige schrik van statistiek vooral iets dat mensen elkaar en zichzelf aanpraten.

 

[Kennaah]

Veel studenten scoren beter wanneer ze de 2de keer hetzelfde jaar doen natuurlijk.

Verder volg ik wel, ik vind die heilige schrik van statistiek vooral iets dat mensen elkaar en zichzelf aanpraten.

Meeste sukkelen 2 a 3 jaar aan kul en gaan dan na vub
Dat tweede jaar meer routine is akkoord, maar denk dat meer is dan simpel tweede jaar scoorde beter.

(wel biased hier: kul aan de top alles erronder )

 

[Sylverscythe]

Meeste sukkelen 2 a 3 jaar aan kul en gaan dan na vub
Dat tweede jaar meer routine is akkoord, maar denk dat meer is dan simpel tweede jaar scoorde beter.

(wel biased hier: kul aan de top alles erronder )

Ik kan niet vergelijken, en heb ook geen psychologie gestudeerd. De aanpak verschilt natuurlijk per universiteit (en hier zeker ook het aantal studenten), maar veel van die straffe verhalen catalogeer ik bij de andere verhalen van bissers/trissers over hoe proffen hen persoonlijk haten en dergelijke: zever, gezever

 

[Thin Liz]

Dat klopt wel: de realiteit, en de luxe, hier in Vlaanderen is dat je op verschillende manier je diploma kan halen. Ik buisde ook op alles (buiten één vak) op de VUB. Nadien lukte het wel aan het RUCA/UA. Het is wat je ligt natuurlijk, tot de omgeving aan toe.