Squidward
Redacteur
Ik ga dus een poging doen om opnieuw aan het werk te gaan en ik zie het zitten máár ik merk wel dat ik in een cirkel begin te draaien van nu al zeven, acht keer na elkaar hetzelfde te checken en toch steeds ‘je weet het niet, je bent het vergeten’ in mijn hoofd blijf horen. Blijven vasttollen op details, zoals een uurrooster ‘net perfect’ te proberen overschrijven (nutteloos werk maar ik lag er wakker van dat ik dat toch zeker moest doen) alsof mijn brein plots waardeloos is en er gewoon niks in blijft. Ook merk ik dat er in mijn hoofd precies nu al bijzonder weinig plaats overblijft voor wat buiten dat werken valt. Boodschappen doen voelt als een onderbreking van dat tobben en dat tobben staat torenhoog op nummer één van mijn gedachten nu. Nochtans heb ik een aangenaam aantal uren en weet ik ergens wel dat ik het kan. Ik zie het - zoals ik al zei - echt wel zitten. Maar hoe krijg ik mijn hersenen op diezelfde plaats? Vorige keer is mijn werk abrupt gestopt met een volledige breakdown, ik vermoed dat mijn onbewuste daar zwaar aan tilt. Het is maar een dikke twee maanden, ik moet toch kunnen even normaal bezig zijn?