Hoeveel geluk heb je in je leven?

Hoeveel geluk heb je in je leven op een schaal van 0 tot 10

  • 10 (Als ik de deur uitstap, stopt het met regenen)

    Stemmen: 4 3,4%
  • 9

    Stemmen: 17 14,5%
  • 8

    Stemmen: 24 20,5%
  • 7

    Stemmen: 17 14,5%
  • 6

    Stemmen: 11 9,4%
  • 5

    Stemmen: 18 15,4%
  • 4

    Stemmen: 4 3,4%
  • 3

    Stemmen: 8 6,8%
  • 2

    Stemmen: 5 4,3%
  • 1

    Stemmen: 1 0,9%
  • 0 (Als ik de deur uitstap, valt er zeker vogelpoep op mijn hoofd)

    Stemmen: 8 6,8%

  • Totaal aantal stemmers
    117
Geluk is voor zowat 50 procent genetisch bepaald, 10 procent wordt bepaald door concrete leefomstandigheden, de overige 40 procent is "maakbaar", dat ligt maw. in onze eigen handen.



Stop dus met moeite doen en deal with it. Het is wat het is :biglaugh:
Maar dat gaat over geluk als in 'gelukkig zijn' of je gelukkig voelen. Hier gaat het over geluk als in toevalligheden en willekeurige gebeurtenissen. Dat is niet hetzelfde.
 
Op zich een zorgeloze en leuke jeugd gehad, opgevoed met goede normen en waarden waarvoor ik mijn ouders enorm dankbaar voor ben.

Tot op mijn 19e bij mijn mama Parkinson werd vastgesteld op extreem jonge leeftijd. Mensen zien dat als die ziekte waar je wat beeft. De realiteit is toch anders. Mijn moeder heeft alle dagen pijn, heeft een hersenstimulator, pakt massa's medicatie en kan soms amper stappen zetten. De ene dag gaat het beter dan de andere. Die ziet al 15 jaar af. Ze doet echter alles wat ze nog kan voor mij en de kleinkinderen. Enkele jaren later werd bij mijn vader een zeldzame neurodegeneratieve ziekte vastgesteld. Heeft 2x in psychiatrie instelling gezeten enkele jaren terug door totale ontkenning van de ziekte en o.a. waanbeelden kreeg. We hebben echt wel zware jaren gehad. Ondertussen schiet van hem niet veel over en zegt hij nog amper een woord, lang gaat het niet meer duren vrees ik. Ik moet rekening houden dat mijn beide ouders er niet lang meer gaan zijn.

Qua eigen privé heb ik een topvrouw, gelukkig met mijn kinderen en al heel mijn carrière een deftige job met veel flexibiliteit, die meer dan de rekeningen betaald. Ondertussen werk ik 4/5e wat enorm aangenaam is. Huisje gekocht in 2016. Wij leven comfortabel, meer is voor mij niet nodig. Verder weinig interesse in materialistische eigendommen en kapitaal. Ik heb al lang geleerd dan zo'n zaken echt geen geluk maken, hoogstens tijdelijk. In mijn hobby en passie (jeugdtrainer) ben ik ondertussen doorgegroeid tot de betere in onze provincie en haal ik er enorm veel voldoening uit om met kinderen te werken. Soms denk ik dat ik mijn roeping als leerkracht gemist heb. Ik overweeg dan ook een totale carrièreswitch als mijn kinderen iets ouder zijn.

Leven kan mooi zijn maar ook enorm zwaar sucken en een shitshow zijn. Dus stem ik 5/10.
 
Laatst bewerkt:
Veel geluk heb ik niet in het leven maar ook geen ongeluk wat me wel gelukkig maakt.
Er zijn mensen die het veel slechter hebben.
 
Ik heb een goede job, goede gezondheid en financieel niks tekort.

Alleen, ik kan geen relatie bestendigen op langere termijn (mijn fout, echter alles terug te brengen naar mijn kindertijd: verlies van vader op 7 jaar en 3 van de 4 grootouders op 10 en 11 jaar waardoor het in mijn hoofd zit dat iedereen die ik graag heb, zomaar weg kan zijn en ik dus als het goed gaat, zelf de relatie stop vooraleer de ander deze stopzet omdat ik niet meer tegen die pijn kan.), ik weet waar het aan ligt, maar geen idee of ik er (nog) iets kan aan doen.

Ik ben 7/10 gelukkig door die problematiek. Ik denk vaker na waarom ik zoveel werk of spaar. Want laat ons eerlijk zijn, het is toch voor een ander na mijn dood. Ik heb wel een nichtje en een neefje, maar daarvoor doe ik het niet.
 
2/10 gestemd. Ik heb veel meer tegenslagen dan geluk. En als ik eens geluk heb, is het meestal gewoon iets stoms.
Hoe ik meestal erover denk:
Als je moet wachten op 'geluk' hebben om iets te verwezelijken dan kan je beter al meteen je begrafenis regelen vind ik.
Je moet uit gaan van je eigen kracht en gewoon je best doen he. En mislukt het alsnog? Dan mag je trots zijn dat je het tenminste geprobeerd hebt.

Geluk is bijkomstig, dat komt of dat komt niet, maar daar kan je toch niets aan veranderen.
 
Is een moeilijke, mij jeugd niks tekort gekomen materieel. Mentaal wel iets anders mijn vader was zelfstandig dus die was er nooit en als hij vrij was dronk die hem zat veel misserie door gezien ( ruzie tussen de ouders )
Vanaf mij 16jaar tot mijn 19 jaar was het echt goed ik sporte veel leerde mijn huidige vrouw kennen, vast werk etc

Paar punten waar ik niet kan aan doen atopisch eczeem vastgesteld en tot de dag van vandaag worstel ik nog elke dag ermee
- Oudste zoon is 9 weken te vroeg geboren 1.1kg nu dragen wij daar nog de gevolgen van ( vorm van autisme )
-Jongste dochter is helemaal gezond ( 11 jaar )
-2015 pleegde mijn moeder zelfmoord ( heb mijn werk op 2de plek gezet die periode ), nog dat zelfde jaar hebben ze vastgesteld dat de nierfunctie van mijn vrouw slechte kant uitging.
Vanaf 2019 ligt ze 4 x per week aan dyalyse dus fulltime job kan ze gewoon niet ( werkt nu wel partime op bureau van huisdokters praktijk )

Grote fout van ons is geen huis gekocht tss 2006-2009, nu de dag van vandaag kunnen we het niet door de ziekte van mijn vrouw
 
Precies de indruk dat de meeste de vraag interpreteren of je gelukkig bent of niet. Maar geluk hebben is nog iets anders, toch?

Voor mij is dat: de zaken draaien in uw voordeel uit, zonder dat je daar actief iets voor gedaan hebt. En voor een deel kan je dat denk ik afdwingen door jezelf in bepaalde posities te brengen, maar dan heb je ook nog de geluksfactor natuurlijk 😏
ja idd, niemand in deze topic beseft de vraag geloof ik. :LOL: :laugh:

Bwa geluk, ik win zeer vaak bij wedstrijden waar het gaat om "chance".
Heb ook al vaak "hoerenchance" gehad met examenvragen, wedstrijden enz...
Je kunt een muntstuk 100 x omhoog gooien en theoretisch zal het 50 x landen op kop en 50 x op munt belanden.
Maar in de werkelijkheid zal het nooit 50x het goede en 50x het slechte zijn...
of toch?

Ik plaats soms een gokje en speel ook wat op de beurs..., mijn ervaring is dat je vooral de extreme situaties onthoud.
Heb afgelopen wk gebet op Arg die dan verloor tegen Saudi-Arabië.
Dat noem ik pech hebben, want normaal rollen die daar gewoon over.
 
ja idd, niemand in deze topic beseft de vraag geloof ik. :LOL: :laugh:
Volgens mij begrijpen de meesten die hier antwoorden de vraag wel hoor, en beperk jij het nogal tot geluk bij examens, gokken, wedstrijden, ...
Bwa geluk, ik win zeer vaak bij wedstrijden waar het gaat om "chance".
Heb ook al vaak "hoerenchance" gehad met examenvragen, wedstrijden enz...
Je kunt een muntstuk 100 x omhoog gooien en theoretisch zal het 50 x landen op kop en 50 x op munt belanden.
Maar in de werkelijkheid zal het nooit 50x het goede en 50x het slechte zijn...
of toch?

Ik plaats soms een gokje en speel ook wat op de beurs..., mijn ervaring is dat je vooral de extreme situaties onthoud.
Heb afgelopen wk gebet op Arg die dan verloor tegen Saudi-Arabië.
Dat noem ik pech hebben, want normaal rollen die daar gewoon over.
 
Goh.

Ik mag zeker niet klagen.
Niks aan de hand qua gezondheid. (een rotte tand na haast 20 jaar niet meer geweest te zijn, verder een goed gebit trouwens :v )
Mag niet klagen qua inkomsten.
Ik kan veel relativeren, waarbij anderen breken. Met voldoende sarcasme ontwijk je teleurstelling.
Als single verveel ik me totaal niet, het is verzuipen in de leuke activiteiten.
Gevangen geraken in traditionele verplichtingen die velen nalopen en uiteindelijk onderschatten, zouden me pas ongelukkig maken.
Ik heb het geluk om te kunnen doen wat ik zelf wil doen.

Ben sowieso content met weinig, als het maar functioneel is.
Hoe meer extra's, hoe meer er tegenwerkt wat toch op uw gemoed werkt na een tijd.

Ik ga gemiddeld 3-4 keer in de maand naar de wellness, uiteraard ben ik gelukkig.
Of ja ik heb het geluk om dat te kunnen doen. Geluk != gelukkig zekers

Een 8.

Nu als morgen mijn benen er worden afgereden, als single beroep moet doen op anderen, wordt het een 1.
Het kan snel gaan.

Ah ja, ik heb silver membership in het brutoloon topic. Valt nog net onder geluk hebben.
 
Laatst bewerkt:
...

Ongeluk? Dat mijn vrouw weigert te werken, ik word daar soms echt gek en kwaad van. Maar ik heb het laten varen, want een scheiding omwille van die reden kost wel wat en dan krijgt ze nog meer gratis. Dat is het mij niet waard, en we komen op veel vlakken wel overeen dus ach ja, so be it then. Ik kan het gazon afrijden aan de overkant, maar ja wat daarna ??? Echt fysiek bedriegen doe ik dan ook nooit, dat is tegen mijn natuur.

Geluk bij een ongeluk? Dat ik eigenlijk een beest wil zijn in bed, deels is dat ook zo, deels dan weer niet. Ik heb voorhuid issues, en het is wel beter dan vroeger door wat operaties en zalfjes, maar ik heb nog steeds schrik om all-in te gaan, ik heb al meer bloed gezien dan ... Dat remt mij dan af en .. het is wat het is.
...
Mijn 8 op 10, wordt ineens 9 op 10.

Hoe harder ik erover nadenk. 11 op 10.
 
Hoe ik meestal erover denk:
Als je moet wachten op 'geluk' hebben om iets te verwezelijken dan kan je beter al meteen je begrafenis regelen vind ik.
Je moet uit gaan van je eigen kracht en gewoon je best doen he. En mislukt het alsnog? Dan mag je trots zijn dat je het tenminste geprobeerd hebt.

Geluk is bijkomstig, dat komt of dat komt niet, maar daar kan je toch niets aan veranderen.
Daar heb je gelijk in hoor. Ik wacht niet op het geluk. Het is meer dat we hier toch al enkele 'goeie' tegenslagen hebben mogen verwerken. Maar goed, we overleven wel.
 
Goh ja, ik ben helaas toch wel afgunstig naar mensen in m'n nabije omgeving gezien die op bepaalde levensdomeinen in een toestand zitten die ik niet heb. Uiteindelijk draait dit toch om perceptie, interpretatie en acceptatie.

Dingen waar ik uiteindelijk wel zelf pech in heb, wat m'n broer - die 13 maanden ouder is dan me - niet heeft:

- Slecht zelfbeeld doordat ik een spraakgebrek heb. Gelukkig wel al vele malen of handelbaarder dan vroeger, maar helemaal weggaan zal het toch niet helemaal. M'n moeder stamelt ook, vergeleken met m'n broer en zus wat dit niet hebben. Eerder acceptatie dus.

- Vader is kaal en was blond, ik ben ook blond dus ik verwacht ook wel binnen enige tijd m'n wilde haren te verliezen. M'n broer heeft eerder het haar van m'n moeder- brunette - dus hier ook 2-0.

- De familie van m'n vaders kant beoordeelt ''of men geslaagd is in het leven'' adhv enkele peilers: een eigen huis, een vrouw, kinderen en vooral handigheid als in een stielman zijn (liefst in de bouw iets).
Helaas nooit handig geweest tot grote ergernis van m'n vader. Als kind toch wel een schrik gepakt om iets te doen wat wel eens kan uitmonden in een serieuze schreeuwpartij. Als kind had ik hier moeite mee, nu ben ik hier wel iets assertiever in geworden. De band tussen m'n broer en pa is beter gezien hij heel handig is, een langdurige relatie en een huis heeft gekocht.

Ik ben 29, woon nog thuis en spreek uit nog te willen sparen gezien ik niet geloof in het kopen van een woning met iemand van het andere geslacht omwille van een hormonale bevlieging en het liever alleen wil doen

Uiteindelijk heb ik wel geluk met de goede familie en 2 ongevallen te hebben overleefd, en laat een goede gezondheid het belangrijkste zijn.
Fysiek in orde- meestal wel - alleen heb ik anderzijds geregeld lastige mentale periodes.

Belangrijkste: ik woon in België. Geen financiële miserie meegemaakt, geen last van gevaarlijke natuurfenomenen en geen oorlog (buiten dan de prijzenoorlog :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Ik las hier een paar mensen beweren dat geluk (deels) afdwingbaar is, dat het iets maakbaar is en dat je hiervoor zelf verantwoordelijk bent. Ik kan mij daar niet in vinden. Dit wil immers ook zeggen dat al wie ongeluk heeft hier zelf voor verantwoordelijk zou zijn door verkeerde beslissingen te nemen of niet goed te anticiperen. Voor mij zijn het dit soort van gedachten die voor de verharding en vervreemding van onze maatschappij zorgen. Het individualisme in de hand werken.

Nee, geluk is een toeval, een 50/50 kans.
Al ervaart de ene meer dan de andere dat het toeval aan zijn kant staat.
 
Ik las hier een paar mensen beweren dat geluk (deels) afdwingbaar is, dat het iets maakbaar is en dat je hiervoor zelf verantwoordelijk bent. Ik kan mij daar niet in vinden. Dit wil immers ook zeggen dat al wie ongeluk heeft hier zelf voor verantwoordelijk zou zijn door verkeerde beslissingen te nemen of niet goed te anticiperen. Voor mij zijn het dit soort van gedachten die voor de verharding en vervreemding van onze maatschappij zorgen. Het individualisme in de hand werken.

Nee, geluk is een toeval, een 50/50 kans.
Al ervaart de ene meer dan de andere dat het toeval aan zijn kant staat.
Onderwerp 'Een succesvolle carrière: kwestie van geluk, talent of inzet?' https://www.beyondgaming.be/threads/een-succesvolle-carriere-kwestie-van-geluk-talent-of-inzet.2045

Dat kwam elders al aan bod. 😁
 
Terug
Bovenaan