Zoals ik in mijn PM aan Loser al zei, toen ik dit vragenvuur aanvaardde: ik ben helaas echt niet zo'n boeiend persoon als de andere personen die hier al aan het woord geweest zijn, maar het zou hypocriet zijn wel vragen aan anderen gesteld te hebben, en vervolgens zelf niet de handschoen op te nemen...
Loser zei:
Ik begin met de vaste prik: Wat is je achtergrond/studierichting en wat waren je favoriete vakken of keuzevakken?
Ik heb geen vlekkeloos studieverleden helaas: weliswaar zonder enige problemen doorheen het middelbaar onderwijs (en dit ook zonder ooit geleerd te hebben hoe te studeren want ik haalde héél goede resultaten zonder al te veel werk), dus aan de universiteit begonnen aan ingenieurswetenschappen, maar daar dan wel serieus tegen de muur gelopen. Het eerste jaar uiteindelijk wel geslaagd maar met povere resultaten (gemiddelde 59% met één vak gedelibereerd), als ik daar één "favoriet" vak uit moet kiezen was het kansrekenen & statistiek.
Vervolgens Biologie gestudeerd, zowel de bachelor als master, maar aan 2 verschillende universiteiten, met (grote) onderscheidingen. Bij de keuzevakken en specialisaties steeds gefocust op de moleculaire biologie en de labo-kant van het verhaal omdat ik dat toen het interessantste vond, maar eigenlijk vond ik uiteindelijk bijna alle vakken in de bachelor interessant omdat ik een brede wetenschappelijke interesse had: organische chemie, geologie, fysica of statistiek vond ik even interessant als ik de biologie vakken . Gemiddeld dan toch want binnen de biologie zelf vond ik alles rond moleculaire genetica, dierkunde, fysiologie of evolutie énorm interessant (met bijna maximumscores voor die vakken tijdens de examens) en alles rond plantkunde of ecologie een héél stuk minder (nochtans hadden we daarvoor écht wel goede proffen, het probleem lag echt wel bij mij).
Zo interessant als ik de bachelor vond, zo saai vond ik de master, het enige echte interessante vak vond ik biostatistiek en de labostages, de rest van de theorievakken vond ik veel "meer van hetzelfde", waarbij ik zoiets had van die kennis had ik wanneer ik hem nodig heb zelf wel kunnen opzoeken en bij studeren, bij biostatistiek en de labostages had ik het gevoel dat ik echt dingen leerde die ik niet zomaar zelfstandig had kunnen verwerven.
Ik zou eigenlijk toekomstige studenten misschien wél de bachelor biologie als een goede algemene wetenschappelijke bachelor aanraden, maar van de oud-medestudenten uit mijn tijd die ik nog ken, zijn degenen die de interessantste loopbaan hebben uitgestippeld degenen die later een meer gespecialiseerde richting zijn uitgegaan: hetzij geschakeld naar een andere master, hetzij nog een andere master bovenop de algemene master, nog een meer gespecialiseerde gevolgd hebben. Eigenlijk zou men beter de wetenschappelijke masters terugbrengen naar 1 jaar zoals het vroeger voor de Bologna hervorming was.
Na de universitaire studies nog een specifieke lerarenopleiding gevolgd waarbij het interessantste "vak" ongetwijfeld de stage was, dankzij een zeer goede stagementor. Niet dat ik de theorie rond pedagogie niet interessant vind, maar het is wat mij betreft meer iets wat ik als middel zag en niet als doel op zich. Daarna (na intussen één jaar privésector) ook een kleine vijf jaar in het onderwijs gewerkt, maar helaas met pijn in het hart moeten afhaken wegens aanhoudende werkonzekerheid: 4 keer moeten schuiven voor vastbenoemden of TADD'ers op 5 jaar tijd was te veel, zeker hoe het de allerlaatste keer verlopen is.
Om professioneel een andere richting uit te slaan via de VDAB een IT-opleiding gevolgd (Java software ontwikkeling) normaliter één die er tot 11 maanden had mogen duren, maar ik heb die op een goede 6 maanden afgewerkt, om vervolgens toch net niet helemaal in die richting te gaan werken (nu bezig in de data-analyse: dus veel (te veel) SQL, wat R/SAS/PowerBI/Python) en misschien in de toekomst nog eens wat te gaan bijstuderen: ben momenteel bezig te gaan informeren om ofwel een postgraduaat in die richting ofwel zelfs een bijkomende master te gaan volgen, al vrees ik dat ik er misschien de energie niet meer voor heb. Op het gebied van zelfstudie in deze richting vind ik vooral het visualiseren van data het interessantst, voornamelijk omdat ik op termijn toch ook graag een iets meer sociale component aan mijn job zou hebben... eigenlijk heb ik nu wat ik héél lang heb willen vermijden: een job waarbij ik véél te véél gewoon achter de computer zit... maar goed intussen heb ik na bijna 8 jaar op de arbeidsmarkt ironisch genoeg nu, terwijl de rest van de arbeidsdmarkt in crisis dreigt te geraken door deze pandemie, zelf wel redelijk wat werkzekerheid. Van job veranderen zal hopelijk later nog wel gaan, in betere tijden en wanneer ik zelf sterker sta qua ervaring (buiten het onderwijs).