Archief - Zelfmoord en depressies

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/09/08/de-zelfmoordlijn-is-op-zoek-naar-extra-vrijwilligers/

Is het zo erg gesteld tegenwoordig? Waaraan ligt dit?

https://m.hln.be/nieuws/binnenland/...ijkt-in-onze-vlaamse-aard-te-liggen~a10ac9e8/

“We lossen onze problemen niet op en we werken ons kapot”

https://www.zelfmoord1813.be/feiten-en-cijfers/oorzaken-en-suïcidaal-proces

En Portzky heeft nog een opmerkelijke hypothese. “Als ik met Nederlandse collega’s spreek, typeren zij ons vaak als hardwerkende Vlamingen, die willen presteren en allemaal een groot huis en een mooie wagen willen hebben. In Nederland bestaat die drive veel minder. Dat speelt ook mee.”

In combinatie met (sociale) media die een bepaald beeld geven van de ideale men, het doorgedreven idee van de homo universalis:

Het idee dat ontstaat uit de media, is dat je niet meer mee bent als je

- geen marathon kan lopen (zie de limieten als maar verder en verder gaan. Vroeger was een marathon een prestatie, nu begint men 100km runs al als iets normaals te vinden. Dat terwijl de meerderheid niet eens 5km haalt .). De media geeft ook een stem aan succesvolle athleten.
- geen vier talen kan, niet gewerkt/gestudeerd hebt in het buitenland, niet genoeg landen bezoekt in de wereld (Instagram, Facebook,...)
- niet een blog schrijft/ een succesvolle instagram hebt / ...
- niet op het ideale gewicht zit (zie al die "ik ben zoveel kilo afgevallen in zoveel weken"-artikels, zie al die dieet-boeken,...
- Geen succes in de liefde hebt (Van Tinder tot Temptation Island)
- niet werkt als freelancer (Zie al die artikels over freelancers, hipsterzaken oprichten,...) of succesvol bent in je carrière. Wie krijgt er aandacht in de media? De Couckes, Musks, Gates, Bezos,...

Combineer dat met het groeiend aantal mogelijkheden aan escapisme waar mensen verslaafd aan geraken. (Van drugs tot videospellen)


Best begrijpelijk dat meer en meer mensen zich niet meer "goed genoeg" voelen, geen zelfvertrouwen meer heeft.


https://www.youtube.com/watch?v=MtSE4rglxbY

Mensen praten te weinig over hun problemen. De buitenkant moet er goed uitzien terwijl men binnenin kapot gaat.
Open up, vertel over je problemen en krop het niet op.

En mensen zijn veeleisender, zelfstandiger, dus ook vaker single. Ik heb al gemerkt in mijn omgeving dat die vaker klagen. De wereld van het journaal wordt hun wereld, en dat is vaak slecht nieuws. In een koppel of gezin relativeer je meer, als daar de dingen wat ok zijn, is de rest van de wereld en die problemen waar je geen vat op hebt veel meer bijzaak.

En als vrouwen zelfmoord plegen komt dat ook omdat ze niet het geluk gehad hebben aan mij te ontmoeten. Die van ons zou da nooit doen, suicide.. Ze heeft dat al meermaals gezegd...nadat ik een entrecote gebakken heb.

En zoals al gezegd, belgen willen veel, en dat leidt tot chronisch slaaptekort. kBen geen dokter, maar dat lijkt me de grootste oorzaak van depressies door chemische onbalans in de hersens. Beide ouders fulltime werken en tegelijk kinderen opvoeden is heel druk, en toch doen er veel koppels dat. In de middeleeuwen kon men niet anders, of men verhongerde. Honderden jaren was dat zo. Pas in de jaren 50 kon men zich permiteren dat 1 van de ouders wat meer thuisbleef eens er kinderen waren. Nu ziet men dat als een rollenpatroon en zeer conservatief en ouderwets, terwijl het misschien gewoon een luxe was die men benutte om niet van hier naar daar te moeten crossen. Ik pleit hier dus niet voor een rollenpatroon ofzo he, maar dit gewoon als voorbeeld dat we onszelf wat voorbijgehold hebben qua wat men normaal acht tegenwoordig. De overheid gaat ons dat niet vertellen natuurlijk, dat men kalmer misschien gelukkiger is, want dat zou leiden tot consuminderen.

Wat sommigen hier zeggen over de "rat-race" klopt tot op zekere hoogte wel denk ik. Meer werken om meer te verdienen (om zo meer geld uit te geven aan kinderopvang bijvoorbeeld). Ik heb ook soms de indruk dat sommige van mijn kennissen het wat vreemd vinden dat ik maar op een appartementje woon (met twee) en we maar 1 aftandse wagen hebben, terwijl dat gewoon zuiver luxe is als je het bekijkt op vlak van tijd en geld die je erin steekt.

Ook lijkt het alsof social media en die zaken sommige mensen dieper de put induwen, want als je dat niet relativeert lijkt het alsof iedereen een topleven leidt met reizen en spannende activiteiten. Maar anderzijds, onze zelfmoordcijfers zijn nooit echt laag geweest denk ik, en fb en consoorten zijn vrij recent.

Al bij al zijn we gewoon een volk van binnenvetters. Zeker bij oudere mensen was naar de psycholoog gaan = toegeven dat je "zot" bent, en dat gaan we niet doen hé. Terwijl bij die generatie er genoeg trauma's waren (oorlog, ...). En dat zet zich verder in ons denk ik toch, als één van mijn vrienden zou zeggen dat hij/zij naar een psycholoog zou gaan, zou dat vreemder lijken dan bv. een dermatoloog bezoeken. Terwijl het in beide gevallen over de gezondheid gaat, maar het pyschologische negeren we een beetje (want "hé we zijn niet zot ze"). Uiteindelijk is het hier nogal vaak gewoon doen, en er niet te veel over lullen, doe maar gewoon. Niet iedereen is daar voor gemaakt, en er zijn daarbij nog eens hopen mensen die niet geloven in depressies en dergelijke.

Ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik in Noorwegen woon nu want ik weet niet of ik niet zot zou worden van de manier van doen in België. En ik ben niet iemand die gaat zitten kappen op België, er zijn hopen dingen die ik mis. Maar de werkcultuur... no thanks.

zarathustra zei:

Ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik in Noorwegen woon nu want ik weet niet of ik niet zot zou worden van de manier van doen in België. En ik ben niet iemand die gaat zitten kappen op België, er zijn hopen dingen die ik mis. Maar de werkcultuur... no thanks.

Klik om te vergroten...

Wat specifiek mis is met onze werkcultuur snap ik niet, maar misschien is dat iets van onze KMO's.

Mijn ervaringen zijn enkel VS/BE/DE (maar 3 maand de laatste) en ik vond de Belgische werksfeer de minst formele. Vergelijking met de VS ook minder gericht op "act busy", maar dat is eerder anekdotisch.

Sylverscythe zei:

Wat specifiek mis is met onze werkcultuur snap ik niet, maar misschien is dat iets van onze KMO's.

Mijn ervaringen zijn enkel VS/BE/DE (maar 3 maand de laatste) en ik vond de Belgische werksfeer de minst formele. Vergelijking met de VS ook minder gericht op "act busy", maar dat is eerder anekdotisch.

Klik om te vergroten...

Kijk ik heb maar 2 jaar in Belgie gewerkt, maar op 4-5 verschillende locaties. En er waren veel zaken die mijn tegen staan

- vroeg toekomen en vroeg vertrekken werd vaak vreemd bekeken tov laat toekomen en 'blijven zitten'.
- files
- veel meer hemdjes en kostuums
- en dan ook gewoon de intrinsieke 'problemen'. Ik vertrok vandaag om half 2 omdat ze van de creche bellen dat de kleine overgegeven heeft, dat is nog altijd een volle werkdag. Ik heb over 2 weken 4 dagen voor verhuis en aanpassing in nieuwe creche, dat is gewoon extra. 3 dagen ziek thuis kunnen zijn zonder doktersbriefje ( niet dat ik dat ooit al nodig gehad heb) etc

Meer een werken om te leven dan een leven om te werken mentaliteit imo

zarathustra zei:

- en dan ook gewoon de intrinsieke 'problemen'. Ik vertrok vandaag om half 2 omdat ze van de creche bellen dat de kleine overgegeven heeft, dat is nog altijd een volle werkdag. Ik heb over 2 weken 4 dagen voor verhuis en aanpassing in nieuwe creche, dat is gewoon extra. 3 dagen ziek thuis kunnen zijn zonder doktersbriefje ( niet dat ik dat ooit al nodig gehad heb) etc

Meer een werken om te leven dan een leven om te werken mentaliteit imo

Klik om te vergroten...

Mja, in Noorwegen denk ik dat de meeste Noren aar ook verantwoord mee kunnen omgaan. Hier in België zie ik dat laatste faliekant mislopen als ik nu al zie hoeveel mensen er de kantjes proberen af te rijden en voor de minste prul excuses proberen te bedenken.

Iets waar ik mezelf op betrap en hoop in de toekomst beter met te doen is simpelweg meer inclusief zijn. Als ik kijk naar mijn familie en ondertussen ook vrienden, allen grotendeels erg versplinterd. Zelf ook echt moeite om open en warm te zijn. Veel te "veroordelend" ingesteld.

Sent from my Moto G (5) using Tapatalk

Straddle zei:

Mja, in Noorwegen denk ik dat de meeste Noren aar ook verantwoord mee kunnen omgaan. Hier in België zie ik dat laatste faliekant mislopen als ik nu al zie hoeveel mensen er de kantjes proberen af te rijden en voor de minste prul excuses proberen te bedenken.

Klik om te vergroten...

Ik werk in een heel vrij systeem als in, geen uren prikken, verlof kan je sochtends nog aanvragen, geen hemdjes, om 2u de kleine gaan oppikken is geen probleem, 2x 1dag ziekte zonder attest per jaar, thuiswerk zoveel je wil,.. Eigenlijk is er niemand die er misbruik van maakt.

Ik geloof dat mensen gelukkiger en productiever worden als ze veel vrijheid krijgen.

Tefal zei:

Ik werk in een heel vrij systeem als in, geen uren prikken, verlof kan je sochtends nog aanvragen, geen hemdjes, om 2u de kleine gaan oppikken is geen probleem, 2x 1dag ziekte zonder attest per jaar, thuiswerk zoveel je wil,.. Eigenlijk is er niemand die er misbruik van maakt.

Klik om te vergroten...

En als je dat tegen mensen zoals mijn ouders zegt krijg je direct een: 'daar moet niet meer gewerkt worden zeker?' Precies alsof dat het doel is. ( En het mag het doel zijn, als je dat wilt. Ik doe veel overuren en vreemde uren. Maar er mag wat balans zijn.)

Is ook niet alsof dat niet aan veranderen is in België maar is zeker toch nog wat werk aan de winkel.

Straddle zei:

Mja, in Noorwegen denk ik dat de meeste Noren aar ook verantwoord mee kunnen omgaan. Hier in België zie ik dat laatste faliekant mislopen als ik nu al zie hoeveel mensen er de kantjes proberen af te rijden en voor de minste prul excuses proberen te bedenken.

Klik om te vergroten...

Beetje vreemd dat je dat ziet als een oorzaak in plaats van als een gevolg van een inflexibele cultuur.

Ik zie overal mensen rondom me heen instorten.
Zelfs mensen waar ik het niet van verwachtte.

Burn outs tegen de sterren op.

Stress en druk op het werk.

Een veel te duur leven, een huwelijk dat ook niet meer blijft duren. Veel mensen leven op een randje, en van het moment dat ze over die rand heen gaan, wordt alles meegesleurd.

Als je dan nog kinderen hebt, slaan de stoppen wel eens door. Je moet flexibel leven, maar je kan niet flexibel leven, en het kost allemaal handenvol geld.


Ik zit eigenlijk in een luxe positie qua vrijheid en meer dan ok inkomen. Maar soms is het toch ook vechten tegen een sleur, maar het komt wel steeds goed, maar nu ben ik nog vrij jong.
Anderen moeten 5 keer zoveel naar adem trachten te happen op een dag.


Redelijk minimalistisch leven, beter ervaren i.p.v. grootse prullendingen te hebben die stof vangen. En zaken kunnen loslaten. Lees; genoeg cynisch zijn.

Genoeg ervaring met depressies van mijn moeder tot mijn vader die dronk, tal van zelfmoordpogingen tot in 2015 het haar lukte. En ja mij is het ook allemaal teveel geworden.

Kenneke10 zei:

Genoeg ervaring met depressies van mijn moeder tot mijn vader die dronk, tal van zelfmoordpogingen tot in 2015 het haar lukte. En ja mij is het ook allemaal teveel geworden.

Klik om te vergroten...

Damn makker. ad:
Ik hoop dat je zelf nog een goed leven kan opbouwen en vooral, geniet van de kleine dingen onderweg.

zarathustra zei:

Kijk ik heb maar 2 jaar in Belgie gewerkt, maar op 4-5 verschillende locaties. En er waren veel zaken die mijn tegen staan

- vroeg toekomen en vroeg vertrekken werd vaak vreemd bekeken tov laat toekomen en 'blijven zitten'.
- files
- veel meer hemdjes en kostuums
- en dan ook gewoon de intrinsieke 'problemen'. Ik vertrok vandaag om half 2 omdat ze van de creche bellen dat de kleine overgegeven heeft, dat is nog altijd een volle werkdag. Ik heb over 2 weken 4 dagen voor verhuis en aanpassing in nieuwe creche, dat is gewoon extra. 3 dagen ziek thuis kunnen zijn zonder doktersbriefje ( niet dat ik dat ooit al nodig gehad heb) etc

Meer een werken om te leven dan een leven om te werken mentaliteit imo

Klik om te vergroten...

Dat hangt toch eerder van de werkgever af hoor en waarschijnlijk ook met de tijdsgeest. Bij mijn vorige werkgever, ondertussen +5 jaar geleden, was het inderdaad ook veel strakker qua locatie en werktijden. Bij mijn huidige werkgever is dat allemaal veel losser en eigenlijk gewoon hetzelfde als wat jij beschrijft als in Noorwegen.

We zouden beter terug gelovig worden.

utred? zei:

We zouden beter terug gelovig worden.

Klik om te vergroten...

Zodat we kunnen geloven dat God ons leven verkloot omdat we seks voor huwelijk hebben gehad enz en met 10 wees gegroetjes god ons leven terug zal verhelpen?

Of hoe zie jij het precies?

Verstuurd vanaf mijn ONEPLUS A6003 met Tapatalk