Pieterjan94
Legacy Member
Regenneger zei:
Bruh
Marry; Maarten Van Bromberen, no homo, maar dieje mens is oprecht trots dat 'm sportjournalist is voor Sporza
Fuck: ik onthoud mezelf van enige commentaar
Kill: Sammy Neyrinck. Ben die mens echt zo beu en nu begint die in Sportweekend nog kostuums te dragen als RVG. Of misschien toch maar die laatste, de bron van al het kwaad...
Regenneger zei:
Goh, ik denk de koers. Heb echt bijna niemand in mijn directe omgeving die zich ook maar een moer interesseert in de koers, dus altijd heel content als ik daar ens over kan praten met iemand wanneer de kans zich voordoet. En toegegeven, kunt daar gewoon echt uren over praten...
Regenneger zei:
Frankrijk, omwille van haar nabijheid, diversiteit en eenvoud van reizen.
Regenneger zei:
Ik stem al sinds mijn 18 voor de N-VA omdat ze ownership hebben genomen op thema's als fiscaliteit en budgettaire discipline en dat invullen gelijk ik het liever zou zien. De rest blaast daar nogal warm en koud in.
Logischerwijs zou ik dus liever paars-geel gezien hebben, maar ik denk niet dat dat veel verschil zou gemaakt hebben voor de zaken die ik belangrijk vind. Dus op zich maakt het mij niet zo heel veel uit als er maar pogingen worden gedaan tot goed beleid. Ik geloof niet dat paars geel per definitie goed zou zijn geweest en Paarsgroen+CD&V per definitie slecht zal zijn.
Sylverscythe zei:
Negatief: de verdere individualisering en professionalisering van de maatschappij. Individualisme is op zich goed, het verzuilde tijdperk was niet veel beter. Maar ik zie toch vooral dat er minder en minder wijkwerking is, het middenveld dat verkleind etc etc. Ik heb dat ook wel van dichtbij meegemaakt met een moeder die huisvrouw zat maar in verschillende organisaties zat/opgericht had, om zaken te organiseren in onze wijken thuis. Als ik daar aan terugdenk, leek me dat eigenlijk wel een leuke tijd om in te leven. Alle buren kende elkaar, er werden feesten georganiseerd, buurtcomités opgericht voor de heraanleg van een parking aan de basisschool etcetc. Dat is nu allemaal wat weg, deels onder invloed van de stadsdiensten die meer en meer naar zich toe trokken. Dat creert toch een heel andere vibe en vooral veel minder betrokkenheid.
Vroeger ging mijn moeder ook in een soort tehuis voor mensen met een beperking vrijwilligerswerk doen. Beetje helpen met de bedden opmaken, activiteiten begeleiden, helpen tijdens het eten enzoverder. Maar vanaf een bepaald moment is dat gestopt omdat ze moesten werken met een vrijwilligerscontract met een veel beperkter (lees: dwazer) takenpakket dat niet verder ging dan kuisvrouw zijn (bij wijze van spreke) en dat er een bepaald aantal uur gepresteerd moest worden per week (wat meer was dan ervoor). Als ik dan lees dat er handen te kort komen in die sector stel ik mij wel vaak de vraag of die toenemende professionalisering (met dit als voorbeeld) wel netto positief is. Als je gewoon al de vele vrijwilligerswerk vacatures erop nagaat, 't is allemaal een pak minder "vrijwillig" en meer "gratis arbeid".
Was trouwens echt grappig soms ook. Mijn ouders organiseerde dan om de paar jaar eens een kleine bbq voor de groepen die mijn moeder begeleidde en dat wist ik dan niet allemaal. En dan kwam ik thuis en reden daar wat elektrische rolstoelen rond en waren er een paar vijftigplussers met syndroom van Down aan't hengen in de tuin. Ik vond da wel tof.
Positief: moeilijke vraag aangezien ons brein lui is en we het vroeger altijd beter vonden. Maar op zich, ja eigenlijk ook wel beetje dat individualisme, the upside ervan dan
Ondanks wat identity politics steeds proberen, hebben we allemaal vandaag meer kansen dan vroeger en is het imo net minder belangrijk wat je achtergrond is.
Met dank aan het internet is de toegang tot kennis ook laagdrempeliger dan ooit. Youtube staat bv vol van gratis lessen over tal van onderwerpen, van hoe je vloerverwaming kan leggen, intro's van universiteitsvakken, of schaaklessen (om dat weer efkes als voorbeeld). Er zijn gewoon steeds meer mogelijkheden en ik denk dat we daar soms blind voor zijn. Ik ben zelf iemand dat als ik met een vraag zit, ik het onmiddellijk google/Factcheck op Wikipedia. Heel vermoeiend voor mijn vriendin, maar ik vind het persoonlijk zalig dat ik "alles" kan "weten" met een paar searches. Keerzijde daar is natuurlijk dat kritisch zijn voor bronnenmateriaal niet iedereen gegeven is, met de nodige perverse effecten van dien. Resulterend in de epistemologische crisis waar we inzitten.