Carrion zei:
Wat is een van de neveneffecten van uw gewichtsverlies dat je niet had verwacht? Kan positief of negatief zijn.
1) 37 jaar was sport voor mij iets wat ik anderen zag beoefenen op TV vanuit de zetel. Mijn gewichtsverlies was een katalysator om te gaan lopen, en dat heeft mij doen inzien dat ik toch een best OK fysiek kan opbouwen. Ik had nooit verwacht dat ik ertoe in staat zou zijn, maar binnen enkele weken ben ik toe aan m'n eerste halve marathon. Dat gaat lukken en daar ben ik heel trots op.
2) Ik ben nu vooral "die brede die zoveel gewicht verloren heeft", die ex-dikke. Ik kijk er ook een beetje naar uit om nieuwe contacten te leggen, want voor hen zal ik niet meer een ex-dikke zijn, maar een normaal persoon.
3) Het kopje is nog niet helemaal mee. Het is misschien vreemd om zeggen maar wanneer ik in de spiegel kijk en naar de wereld kijk is het minder alsof ikzelf smaller ben geworden en de rest gelijk gebleven, maar percipieer ik soms eerder dat ik niet zoveel ben veranderd maar dat anderen breder zijn geworden. Daar kamp ik nu toch wel wat mee.
Kjelleke zei:
Met welke auto rij je momenteel?
En wat is je alltime favorite auto?
Ik rij met een A6 Avant 40TDI, bouwjaar 2019. Het is de eerste wagen die ik in mijn eigen vennootschap heb aangekocht. Die diende ruim en comfortabel te zijn, eens iets krachtiger dan de gemiddelde leasewagen waarmee ik voorheen reed en mocht ook goed in de opties zitten terwijl het wel nog aanvaardbaar bleef voor een startende zaak. Na anderhalf jaar ben ik zeer tevreden met die keuze.
M'n all-time favorite: moeilijk te zeggen, maar ik heb altijd een boontje gehad voor snelle stations wegens de combinatie van functionaliteit en nut - een Audi RS6 is voor mij dan het summum:
Maar ik ga het toch nog over een andere boeg gooien en de Ferrari 288 GTO is de definitive one. Perfectie voor mij - looks, power, ...
Remake zei:
Eniac: Je komt in discussies altijd over als de genuanceerde, rustige, volwassen man, die ruzies sowieso uit de weg gaat. Is dat een eigenschap die je in het dagelijkse leven vaak moet gebruiken en leer je dat ook aan aan je kinderen?
Ja en ja.
Door mijn job kom ik met veel verschillende mensen in contact. De initiële houding is er vaak eentje van argwaan en/of beschermende houding tov het eigen werk. Soft skills zijn dan erg handig om zo snel mogelijk de barrières te breken zodat we constructief kunnen gaan samenwerken. Dat bereik je niet door cassant en hard te zijn, maar door na te gaan waar de zorgen van de andere partij liggen en daarop in te spelen. Ik beschouw het als 1 van mijn troeven dat ik dit tot hiertoe op al m'n projecten heb kunnen doen en zo steeds tot de goede resultaten kan komen. Ik lig daardoor steeds goed bij klanten, collega's en leidinggevenden en dat heeft mijn carrière toch al veel boosts gegeven.
Let wel:
- ik kan en zal zeker mijn mening geven wanneer nodig. De manier waarop je dat doet is echter heel belangrijk.
- ik weet ook dat ik hier op het forum ook enkelingen heb tegengekomen waar ik incompatibel mee ben. Ik heb het dan soms wel moeilijk om me in te houden - en doe dat ook niet altijd. Maar dat zal ik in het echte leven niet snel doen, dat is een absolute zeldzaamheid. De uitzondering is waarschijnlijk wanneer ik met absolute bullshit wordt geconfronteerd als flat earthers en antivaxxers. Ik heb er van die laatste eentje in de familie en daar heb ik wel al van leer tegen getrokken. Ik vind dat te achterlijk om los te lopen en bovendien gevaarlijk, en voor zo'n zaken hou ik me niet in.
Naar m'n kinderen toe probeer ik die waarden ook mee te geven. Wees meevoelend en meelevend, doe niet naar anderen wat je niet zou willen dat ze naar jou doen. Leer nuanceren en pick your battles.
Maar daarnaast wil ik ook wel dat ze van zich kunnen afbijten. Bij mijn jongste zal dat geen probleem zijn, die moet ik eerder afremmen. Bij mijn oudste moet ik haar af en toe wel aansporen om voor zichzelf op te komen.
