Werk Je portie dagelijkse ergernissen op het werk

Sinds kort een nieuwe job: teamlead van een tiental personen. Een unieke kans voor mij: gezien mijn generieke (sociale) master gaan er weinig lucratieve deuren voor mij open maar door nichekennis toch deze job kunnen landen. Met ca. 6k bruto incl. een bedrijfswagen is dit voor iemand met mijn profiel een zeer mooi loon, ca. €800 bruto hoger dan vorige job + bedrijfswagen.

Echter: levenskwaliteit is sterk achteruitgegaan. Voorheen woon-werkverplaatsing van 20 minuten, nu 1u10 minuten en om 5u30 opstaan 's morgens (zoniet 2u pendeltijd), pas om 18-18u30 terug thuis, gelukkig twee telewerkdagen. De werkdruk ligt bovendien zeer hoog. Dit alles doet me twijfelen om mijn oude job terug op te nemen: eind augustus loopt onbetaald verlof bij mijn vorige werkgever (overheid) af. Voordelen oude werkgever: 35 verlofdagen, 7u36 presteren per dag (tikken/badgen i.t.t. nu), kans om ontslagen te worden quasi nihil. Nadelen: quasi geen promotiekansen en met mijn huidige profiel (1 jaar leidinggevende ervaring is te weinig om relevant te zijn) is er weinig match met lucratievere jobs dichter bij huis.

Wat zouden jullie doen? Enkele jaren doorbijten om dan met die (leidinggevende) ervaring dichter bij huis een goedbetaalde job proberen te landen of de handdoek in de ring gooien en genoegen nemen met de rustige overheidsjob (hogere levenskwaliteit) die ook niet slecht betaald, wetende dat dit het dan wellicht zal zijn wat mijn carrière betreft...?
Als je het nu al zo ervaart...Optie 2
 
Sinds kort een nieuwe job: teamlead van een tiental personen. Een unieke kans voor mij: gezien mijn generieke (sociale) master gaan er weinig lucratieve deuren voor mij open maar door nichekennis toch deze job kunnen landen. Met ca. 6k bruto incl. een bedrijfswagen is dit voor iemand met mijn profiel een zeer mooi loon, ca. €800 bruto hoger dan vorige job + bedrijfswagen.

Echter: levenskwaliteit is sterk achteruitgegaan. Voorheen woon-werkverplaatsing van 20 minuten, nu 1u10 minuten en om 5u30 opstaan 's morgens (zoniet 2u pendeltijd), pas om 18-18u30 terug thuis, gelukkig twee telewerkdagen. De werkdruk ligt bovendien zeer hoog. Dit alles doet me twijfelen om mijn oude job terug op te nemen: eind augustus loopt onbetaald verlof bij mijn vorige werkgever (overheid) af. Voordelen oude werkgever: 35 verlofdagen, 7u36 presteren per dag (tikken/badgen i.t.t. nu), kans om ontslagen te worden quasi nihil. Nadelen: quasi geen promotiekansen en met mijn huidige profiel (1 jaar leidinggevende ervaring is te weinig om relevant te zijn) is er weinig match met lucratievere jobs dichter bij huis.

Wat zouden jullie doen? Enkele jaren doorbijten om dan met die (leidinggevende) ervaring dichter bij huis een goedbetaalde job proberen te landen of de handdoek in de ring gooien en genoegen nemen met de rustige overheidsjob (hogere levenskwaliteit) die ook niet slecht betaald, wetende dat dit het dan wellicht zal zijn wat mijn carrière betreft...?
Dat lijkt mij toch een no-brainer? 800€ bruto + bedrijfswagen weegt toch helemaal niet op tegen al de nadelen die je noemt?
 
Dat lijkt mij toch een no-brainer? 800€ bruto + bedrijfswagen weegt toch helemaal niet op tegen al de nadelen die je noemt?
Ik ben nu ook een grote voorstander van gezonde work-life balance(wie niet). Maar het gebrek aan doorgroeimogelijkheden is toch gewoon een show-stopper, gaat per definitie leiden tot frustraties. Plus, er is een reden dat hij daar ooit vertrokken is, terugkeren naar een oud-lief is vaak een teleurstelling waarbij de oude frustraties snel en dubbel zo hard terugkomen.
 
Sinds kort een nieuwe job: teamlead van een tiental personen. Een unieke kans voor mij: gezien mijn generieke (sociale) master gaan er weinig lucratieve deuren voor mij open maar door nichekennis toch deze job kunnen landen. Met ca. 6k bruto incl. een bedrijfswagen is dit voor iemand met mijn profiel een zeer mooi loon, ca. €800 bruto hoger dan vorige job + bedrijfswagen.

Echter: levenskwaliteit is sterk achteruitgegaan. Voorheen woon-werkverplaatsing van 20 minuten, nu 1u10 minuten en om 5u30 opstaan 's morgens (zoniet 2u pendeltijd), pas om 18-18u30 terug thuis, gelukkig twee telewerkdagen. De werkdruk ligt bovendien zeer hoog. Dit alles doet me twijfelen om mijn oude job terug op te nemen: eind augustus loopt onbetaald verlof bij mijn vorige werkgever (overheid) af. Voordelen oude werkgever: 35 verlofdagen, 7u36 presteren per dag (tikken/badgen i.t.t. nu), kans om ontslagen te worden quasi nihil. Nadelen: quasi geen promotiekansen en met mijn huidige profiel (1 jaar leidinggevende ervaring is te weinig om relevant te zijn) is er weinig match met lucratievere jobs dichter bij huis.

Wat zouden jullie doen? Enkele jaren doorbijten om dan met die (leidinggevende) ervaring dichter bij huis een goedbetaalde job proberen te landen of de handdoek in de ring gooien en genoegen nemen met de rustige overheidsjob (hogere levenskwaliteit) die ook niet slecht betaald, wetende dat dit het dan wellicht zal zijn wat mijn carrière betreft...?
Ik zou voor optie 3 gaan en iets zoeken waar je én je carrière kan ontwikkelen, en goed betaald blijft en geen 5u per week langer onderweg bent.

Cru gezien zal je ongeveer 23u per maand langer onderweg zijn naar en van je werk en krijg je daar netto een 400 euro voor... Dat is ongeveer 17 euro per uur en dan hebben we het nog niet over het verschil in verlofdagen en te presteren uren...
 
Sinds kort een nieuwe job: teamlead van een tiental personen. Een unieke kans voor mij: gezien mijn generieke (sociale) master gaan er weinig lucratieve deuren voor mij open maar door nichekennis toch deze job kunnen landen. Met ca. 6k bruto incl. een bedrijfswagen is dit voor iemand met mijn profiel een zeer mooi loon, ca. €800 bruto hoger dan vorige job + bedrijfswagen.

Echter: levenskwaliteit is sterk achteruitgegaan. Voorheen woon-werkverplaatsing van 20 minuten, nu 1u10 minuten en om 5u30 opstaan 's morgens (zoniet 2u pendeltijd), pas om 18-18u30 terug thuis, gelukkig twee telewerkdagen. De werkdruk ligt bovendien zeer hoog. Dit alles doet me twijfelen om mijn oude job terug op te nemen: eind augustus loopt onbetaald verlof bij mijn vorige werkgever (overheid) af. Voordelen oude werkgever: 35 verlofdagen, 7u36 presteren per dag (tikken/badgen i.t.t. nu), kans om ontslagen te worden quasi nihil. Nadelen: quasi geen promotiekansen en met mijn huidige profiel (1 jaar leidinggevende ervaring is te weinig om relevant te zijn) is er weinig match met lucratievere jobs dichter bij huis.

Wat zouden jullie doen? Enkele jaren doorbijten om dan met die (leidinggevende) ervaring dichter bij huis een goedbetaalde job proberen te landen of de handdoek in de ring gooien en genoegen nemen met de rustige overheidsjob (hogere levenskwaliteit) die ook niet slecht betaald, wetende dat dit het dan wellicht zal zijn wat mijn carrière betreft...?
Ik ken je levenssituatie niet. Als je partner en kinderen hebt zou ik inderdaad overwegen om het toch over een andere boeg te gooien. Zonder partner en zonder kinderen ... cashen op geld en ervaring voor die enkele jaren tenzij het mentaal echt niet gaat want met zo'n functie op je CV geeft je dat wel mooie carrièrekansen. En intussen de kat uit de boom kijken.

Elke dag om 5u30 opstaan en pas thuis zijn om 18u30 vind ik best al pittig voor een kantoorjob, maar 6k is natuurlijk niet niets.
 
Waarom doen mensen digitale vergaderingen zonder headset op een open werkvloer?

Ik word hier helemaal zot omdat ik omringd word door 4 stemmen.
En ze beginnen elk luider en luider te spreken/

Ik moet fucking metal opzetten om hun stemmen weg te filteren :p
Idem hier, al zijn het ook vaak koffiekletsen die niet over het werk gaan, terwijl ik me probeer te focussen.
 
Update van ons mickey mouse management.

1) Ze flikkeren een andere divisie buiten (en discontinueren de producten), maar houden de 60+ klanten om er nog wat revenue uit te trekken
2) Ze smijten ons niet buiten (en houden onze producten)
3) Ze smijten al die klanten en support bij ons
4) We hebben te weinig resources, duh, want vroeger hadden ze 7 dedicated support mensen in het buitengeflikkerde team. En aangezien er nog geen klanten geterminated zijn, well, 1+1 is nog altijd 2
5) We vragen een extra resources omdat onze support 80h per week draait en aan het bleiten was
6) We krijgen de 1 resource maar moeten als compensatie 3 andere resources van het product dat niet gediscontinueerd is buiten gooien (overigens van een team waarvan de teamlead op verlof is, die zal content zijn als hij terugkomt)
7) cege krijgt deze ochtend de opdracht om 'het op te lossen en de scope/timeline/resourcing te aligneren met de nieuwe realiteit'. Na de eerste gentle 'euhm, ik doe just geen kloten', was het 'stop thinking practical and think strategic' - whatever that means.

Had ons dan buitengeflikkerd e. Toch ook weer resource allocation van den hond zijn kloten om je resources van ongoing business op te offeren om discontinued business te supporteren... Was er maar een oplossing voor dit onoplosbare probleem.... (ik zeg maar iets, discontinue je discontinued business ?)
 
Sinds kort een nieuwe job: teamlead van een tiental personen. Een unieke kans voor mij: gezien mijn generieke (sociale) master gaan er weinig lucratieve deuren voor mij open maar door nichekennis toch deze job kunnen landen. Met ca. 6k bruto incl. een bedrijfswagen is dit voor iemand met mijn profiel een zeer mooi loon, ca. €800 bruto hoger dan vorige job + bedrijfswagen.

Echter: levenskwaliteit is sterk achteruitgegaan. Voorheen woon-werkverplaatsing van 20 minuten, nu 1u10 minuten en om 5u30 opstaan 's morgens (zoniet 2u pendeltijd), pas om 18-18u30 terug thuis, gelukkig twee telewerkdagen. De werkdruk ligt bovendien zeer hoog. Dit alles doet me twijfelen om mijn oude job terug op te nemen: eind augustus loopt onbetaald verlof bij mijn vorige werkgever (overheid) af. Voordelen oude werkgever: 35 verlofdagen, 7u36 presteren per dag (tikken/badgen i.t.t. nu), kans om ontslagen te worden quasi nihil. Nadelen: quasi geen promotiekansen en met mijn huidige profiel (1 jaar leidinggevende ervaring is te weinig om relevant te zijn) is er weinig match met lucratievere jobs dichter bij huis.

Wat zouden jullie doen? Enkele jaren doorbijten om dan met die (leidinggevende) ervaring dichter bij huis een goedbetaalde job proberen te landen of de handdoek in de ring gooien en genoegen nemen met de rustige overheidsjob (hogere levenskwaliteit) die ook niet slecht betaald, wetende dat dit het dan wellicht zal zijn wat mijn carrière betreft...?

Allez. Nog ene vanuit de overheid die zijn tenen eens in het water heeft gestoken bij de privé en al snel tot de conclusie is gekomen in welke gouden, beschermende kooi hij wel zat bij de overheid. Been there, done that.

Het is een reality-check die ik iedereen bij de overheid sterk kan aanraden.

Maar ik herken jouw dilemma hoor. In de gouden kooi blijven met het risico op "mentale verlamming", uzelf nestelen in het comfort, ... en uw levensgeluk halen buiten de job in bijvoorbeeld hobby's, projectjes, kinderen, ...
Of wil je een beroep doen die uw grenzen aftast, waarin je jezelf constant moet heruitvinden, maar dan wellicht ook met meer passie kan doen. Het is een belangrijke vraag waar ik nog steeds geen antwoord op weet, omdat ik beide uitersten heb meegemaakt. Bij de overheid in een extreem passieve omgeving terecht gekomen, waarvan ik pas achteraf goed en wel besefte hoe erg het was. En nu in de privé werk ik in de consultancy, en is de combinatie met het gezin eigenlijk niet meer haalbaar.

Blijkbaar zouden sommige jobs zich daar ergens tussenin bevinden.
 
Laatst bewerkt:
Of je kan zoals mij vertoeven in het land der blinden, waar 1 oog blijkbaar koning is :woohoo:

Echt, waar ik nu aan de slag ben.. ik voel mij soms een bedrieger bijna.

Het is zo simpel en gemakkelijk, en toch word ik daar de hemel ingeprezen alsof ik een half orakel ben. Terwijl ik écht vind dat ik gewoon gezond verstand probeer te gebruiken en nooit panikeer.

Soit, zij zijn blij als klant, want hun shit wordt opgelost. Ik blij want gemakkelijk verdiend.
 
Die ga ik onthouden :ROFLMAO:

->


Bonus of about 10k please for this strategic solution.

Dat was uiteraard bovenop dat ze a) een ISO27001 audit plannen exact de corporate-wide illegale verplichte opgelegde sluitingsweek juist voor de zomer (de kalender open doen als je een audit plant, te moeilijk voor HQ) [nuja, niet dat ik daar veel over mopper, het perfecte excuus om zonder veel gezever die sluitingsweek in hun hol te draaien] en b) de first-tier support resources voor ons product naar discontinued product duwen en 4 random indiers binnenhalen die tier1 support doen met zo goed als 0 training. Ideaal om het ISO cert kwijt te raken.

Was er wederom maar een oplossing. Ik zeg maar iets, tijdelijke indiers in de discontinued business steken ipv alle non-discontinued resources in de discontinued business te proppen...
 
Twee collega’s die geen initiatief nemen voor hun projecten. Is een beetje verantwoordelijkheid echt te veel gevraagd?

Ik zou, tijdens mijn opzeg, deze collega’s moeten ‘ondersteunen’, maar ze vragen mij constant om advies, trekken zich terug tijdens meetings met geïmpacteerde departementen (‘hallo.. Bedankt en tot volgende keer’ komt er nog net uit), constant vragen hoe ‘we’ het gaan aanpakken,…

Echt goesting om te zeggen: ‘Ík ben er volgende week niet meer, vraag het aan andere collega’s of onze manager.’
 
Twee collega’s die geen initiatief nemen voor hun projecten. Is een beetje verantwoordelijkheid echt te veel gevraagd?

Ik zou, tijdens mijn opzeg, deze collega’s moeten ‘ondersteunen’, maar ze vragen mij constant om advies, trekken zich terug tijdens meetings met geïmpacteerde departementen (‘hallo.. Bedankt en tot volgende keer’ komt er nog net uit), constant vragen hoe ‘we’ het gaan aanpakken,…

Echt goesting om te zeggen: ‘Ík ben er volgende week niet meer, vraag het aan andere collega’s of onze manager.’

I feel you.

Bij ons lopen er ook zo van die sjarels rond. En echt dure sjarels. Doe niks anders doen dan facteur spelen (je vraagt ze iets en ze sturen de vraag gewoon naar ergens anders). En alles dat 2 seconden iniatief vergt gewoon bij een ander droppen of gewoon hun kak intrekken en verdwijnen en richting deadline en niks doen.

Heb zo een report dat ik tegenwoordig moet zeggen 'ik wil het document tegen datum X afgewerkt zien. Afgewerkt wil zeggen: document klaar, geen fluo, geen comments, geen vragen, inhoudelijk klaar, gereviewed door de relevante stakeholders. Dat wil NIET zeggen: screenshots van Teams discussies in het document om je ass te coveren, secties die volledig wit zijn, elke 2 paragragen een comment om dingen te vragen en geen comments met "director cut comments" in de trand van 'ik heb dit toegevoegd want ABC was slechter dan XYZ, dus het is XYZ geworden'

Of een document copy/pasten en de versie nummers of titels aanpassen, dat gaat. Maar fundamentele aanpassingen, nop. Van een blanco doc starten, dat is gewoon hilarisch wat je dan krijgt.

Dat vangt bijna 100k per jaar en dat kan nog niet zelfstandig 3 man consulteren en een raportje van 10blz naar de finish brengen. En dan heb je hier juniors van 50k die alles 90% naar de finish brengen, 3 vragen stellen, je geeft input en 2d later is het 100% klaar en moet je enkel aftekenen. Daar kun je tenminste op vertrouwen en meer naar de oorlog. Ik zou liefst die dure relatief zinloze sjarel vervangen door 1 (liefst) 2 goedkopere juniors, maar daar is uiteraard geen budget voor in ons monkey bedrijf. Ik citeer mgmt "we don't really care about overpaid people, they don't go away. We care about underpaid, they are a retention risk". #strategy


Vraag me soms af in welke debiele omgevingen mensen moeten gewerkt hebben om zo'n risk averse #coveryourass gedrag te hebben als puur uitvoerende. Ik lig als een blok voor mijn mensen. Ook al doen ze iets fout, die gaan nooit de bonen fretten. Alle feedback passeert langs mij en ik zal wel de assessment doen en als het echt een probleem is, zal ik ze wel aanspreken, niet iemand die niet in de reporting line zit. En het is altijd 'beg for forgiveness, not permission'. Ik push push push sommige mensen hier al 3-4y om meer risico te nemen, but to no avail. Vraag me echt af hoe die buiten het werk in het leven staan. Moet vermoeidend zijn als je 0 risico wil/kan nemen...
 
Laatst bewerkt:
Allez. Nog ene vanuit de overheid die zijn tenen eens in het water heeft gestoken bij de privé en al snel tot de conclusie is gekomen in welke gouden, beschermende kooi hij wel zat bij de overheid. Been there, done that.

Het is een reality-check die ik iedereen bij de overheid sterk kan aanraden.

Maar ik herken jouw dilemma hoor. In de gouden kooi blijven met het risico op "mentale verlamming", uzelf nestelen in het comfort, ... en uw levensgeluk halen buiten de job in bijvoorbeeld hobby's, projectjes, kinderen, ...
Of wil je een beroep doen die uw grenzen aftast, waarin je jezelf constant moet heruitvinden, maar dan wellicht ook met meer passie kan doen. Het is een belangrijke vraag waar ik nog steeds geen antwoord op weet, omdat ik beide uitersten heb meegemaakt. Bij de overheid in een extreem passieve omgeving terecht gekomen, waarvan ik pas achteraf goed en wel besefte hoe erg het was. En nu in de privé werk ik in de consultancy, en is de combinatie met het gezin eigenlijk niet meer haalbaar.

Blijkbaar zouden sommige jobs zich daar ergens tussenin bevinden.
Kan je je niet omscholen naar ERP-implementaties doen? iamhollywood haar vriend doet dat en schept 20k/maand als freelancer, en het is niet alsof dat rocket science is om bij de zoveelste boite een ERP pakketje te gaan configureren. Weinig stress en veel geld.
 
en uw levensgeluk halen buiten de job in bijvoorbeeld hobby's, projectjes, kinderen, ...

Ik zie mijn kinderen een pak liever als mijnen baas, heb niet het talent om betaald motorijder te zijn, noch zijn de kansen dat ik als filmrecensent of e-sporter aan de slag zal gaan erg groot.

Er is echt wel een middenweg hoor.
Ik ga met plezier maandag naar mijn werk, en met evenveel plezier het weekend in.
Het moet niet of of zijn.
 
b) de first-tier support resources voor ons product naar discontinued product duwen en 4 random indiers binnenhalen die tier1 support doen met zo goed als 0 training. Ideaal om het ISO cert kwijt te raken.

Was er wederom maar een oplossing. Ik zeg maar iets, tijdelijke indiers in de discontinued business steken ipv alle non-discontinued resources in de discontinued business te proppen...

Of het is hun bedoeling om uw interne resources nadien mee te cutten met dat discontinued product? Ah ja ze zijn daar nu toch aan verbonden en dat product verdwijnt + er zijn nu 4 externe Indiërs opgeleid voor tier1 en het draait toch ook
 
Allez. Nog ene vanuit de overheid die zijn tenen eens in het water heeft gestoken bij de privé en al snel tot de conclusie is gekomen in welke gouden, beschermende kooi hij wel zat bij de overheid. Been there, done that.

Het is een reality-check die ik iedereen bij de overheid sterk kan aanraden.

Maar ik herken jouw dilemma hoor. In de gouden kooi blijven met het risico op "mentale verlamming", uzelf nestelen in het comfort, ... en uw levensgeluk halen buiten de job in bijvoorbeeld hobby's, projectjes, kinderen, ...
Of wil je een beroep doen die uw grenzen aftast, waarin je jezelf constant moet heruitvinden, maar dan wellicht ook met meer passie kan doen. Het is een belangrijke vraag waar ik nog steeds geen antwoord op weet, omdat ik beide uitersten heb meegemaakt. Bij de overheid in een extreem passieve omgeving terecht gekomen, waarvan ik pas achteraf goed en wel besefte hoe erg het was. En nu in de privé werk ik in de consultancy, en is de combinatie met het gezin eigenlijk niet meer haalbaar.

Blijkbaar zouden sommige jobs zich daar ergens tussenin bevinden.


Je kunt wel degelijk in een bedrijf werken, 's avonds het knopje afzetten, je amuseren met vrouw en kinderen en de dag nadien het knopje aanzetten. Repeat 5x per week en dan het weekend in.

Ik doe mijn werk graag, ik heb heeel veeel noise/shit uit HQ. om 18.00 stopt het en is het happy wife happy life. Soms om 20.00 meeting voor de tv. Beetje roepen en vloeken en de ochtend nadien we verder.
 
Terug
Bovenaan