Review: The Dark Pictures: Switchback VR

Supermassive Games is een ontwikkelaar die erin slaagt ieder jaar één of zelfs twee spellen op de markt te brengen. Door het succes van de PlayStation-exclusive Until Dawn is de studio populairder dan ooit. Sindsdien brachten ze een resem aan games uit in de The Dark Pictures Anthology, een serie van standalone horrorgames, waaraan nu Switchback VR wordt toegevoegd. Switchback VR is een spirituele opvolger van Until Dawn: Rush of Blood dat op de PlayStation VR uitkwam. Aangezien ik nooit de kans kreeg om Rush of Blood te spelen, was ik zeer benieuwd naar wat Switchback VR voor mij in petto had!

The Dark Pictures: Switchback VR is een on-rails horrorshooter exclusief voor de PlayStation VR2. Beeld je een rollercoasteravontuur in zoals de Challenge of Tutankhamon in Walibi of de Buzz Lightyear Laser Blast in Disneyland Paris, waar je punten behaalt door het raken van targets. Echter duurt het ritje ditmaal langer dan vier minuten en doen ze er alles aan om je het stuipen op het lijf te jagen.

335444985_918829719259970_2716239085867387748_n.jpg


Switchback & relax?

The Dark Pictures: Switchback VR is mijn tweede on-rails VR-ervaring als je het geniale ritmespel Thumper meetelt. Zelf bewegen is deze keer uit den boze. Je zit vast in een karretje met enkel pistolen ter beschikking om al het gespuis van zombies, demonen, larven tot mannequinpoppen van je scherm te schieten. Hoe kom je hier terecht? Wel, de trein waar je eerder op zat te pendelen had een zware crash. Je kunt dit ongeval overleven door je een weg te ploeteren doorheen een negental levels van horror en hel, en hopelijk gaandeweg een paar van je medepassagiers te redden, of niet. Red je ze? Jaag je ze de dood in? Of negeer je hun lot compleet? De keuze is volledig aan jou.

Net zoals het geval is in Until Dawn, The Dark Pictures Anthology en The Quarry, hebben je keuzes invloed op het verhaal, al is het best wel beperkt. Elke speellocatie is onderverdeeld in twee levels, in die levels kom je splitsingen tegen waar je de keuze krijgt welke kant je op wilt gaan. Aan die splitsing worden subtiele hints gegeven wat je te wachten staat in die richting. Na elke locatie krijg je dan ook het afgelegd traject te zien met welke richtingen je op bent gegaan, of je al dan niet een medepassagier gered hebt en of je een soort van easter eggs hebt kunnen spotten doorheen je rit. Dankzij de eye tracking weet het spel of je die speciallekes gespot hebt, wat uiteindelijk maar weinig invloed blijkt te hebben op het spel.

supermassive.png


Don’t blink

Elke locatie is geïnspireerd op bekende horrorelementen die al eerder ons nekhaar lieten rechtstaan. Denk aan invloeden van Ghost Ship, The Shining, The Mummy en zelfs The Salem Witch Trials. Er zijn telkens een handvol thematische vijanden die op je pad komen, al mocht het best diverser en uitgebreider zijn. Je krijgt te vaak dezelfde vijanden voorgeschoteld die allemaal dezelfde animatie hebben. Zelf met een korte speelduur van ongeveer vier uur valt het spel snel in herhaling.

Switchback maakt volledig gebruik van de functies die de PlayStation VR2 ter beschikking heeft. Van haptische feedback waardoor je je karretje voelt trillen in de bochten, adaptieve triggers die uniek zijn bij elk verschillend wapen, tot de eye tracking die ook gebruikt wordt bij bepaalde types vijanden, al wordt dit maar beperkt gebruikt. Zo kwam ik in een kamer terecht vol mannequinpoppen. Deze bewogen wanneer er met de ogen werd geknipperd. Uiteindelijk mag je nog zo lang je ogen openhouden als je wil, de rit gaat niet verder tot wanneer je deze poppen aan flarden hebt geschoten, en dit kan alleen maar wanneer ze dicht genoeg zijn gekomen na het knipperen. De gimmick van de eye tracking is dus wel tof, maar echter ben je verplicht te knipperen om verder te kunnen gaan in het level, wat de spanning volledig teniet laat gaan.

Switchback VR heeft tal van potentieel, maar het wordt amper benut.


Echt eng wordt het toch nooit. Ik zal niet ontkennen dat ik een paar keer goed verschoten ben, al was dit vanwege goedkope jump scares. Dit gebeurde vooral bij het eerste shipwreck level waar vanuit het niets een zombie van onder je karretje verschijnt, het slaat nergens op en is een zeer makkelijke manier om je te doen verschieten. Verder zijn er maar een handvol momenten waar er op een intuïtieve doordachte manier wordt omgegaan om je ongemakkelijk te doen voelen. Te vaak plaatsen ze je in het donker en laten ze de monsters verschijnen wanneer het licht aanspringt. Switchback heeft werkelijk tal van potentieel, maar het wordt amper benut. Enkel in het voorlaatste level, dat zich in een The Shining-achtig hotel afspeelt, wordt het leveldesign eens interessanter.

Switchback_LittleHope.jpg


The Dark Picture

Net zoals in de real life rollercoaster shooters heb je steeds zicht op je puntentelling. Bepaalde gemarkeerde objecten geven je meer punten en door middel van deze leaderboards kan je het tegen je vrienden en online spelers opnemen. Dit en de verschillende paden en keuzes zijn een reden om alsnog eens het spel te herspelen want voor het verhaal, dat quasi onbestaande is, moet je het niet doen.

Nog een grote tegenvaller zijn de graphics. De PlayStation VR2 heeft veel meer in zijn mars dan wat Switchback VR tentoonstelt. Bepaalde onderwerpen zijn vaak niet scherp, animaties zijn soms houterig en effecten zoals vuur, water of bloed zijn enorm ondermaats. Zelf aan de technische kant zit het soms wat stroef. Er zijn te veel laadschermen aanwezig, veel pop ups en zelfs soms framedrops waarin het scherm even stilstaat tijdens de gameplay. Zeker komende van een spel zoals Resident Evil Village, waar alles er super uitziet en draait, zorgde dit voor een teleurstelling.

Voor mensen die vaak last hebben van motion sickness: Ikzelf heb het nog maar zelden ervaren in VR, al kreeg ik hier een aantal keer kort een vreemd gevoel wanneer na het stijgen op de rails, je daarna een diepe val maakt. Echter ebt dat gevoel meteen weg wanneer je terug normaal op de rails glijdt.

Conclusie

The Dark Pictures: Switchback VR maakt maar een deel van het mogelijke potentieel waar. Wat een unieke en inventieve rails-on horrorshooter kon zijn, is uiteindelijk maar een spel geworden met weinig om het lijf. Er is te weinig variatie in vijanden en diens animaties, het spel bevat te veel goedkope jump scares en de technische mankementen zorgen ervoor dat het onderste niet uit de kan wordt gehaald van de kracht van de PlayStation 5 en diens VR2. De enige reden om deze vier uur durende rit nog eens over te doen zou zijn om het tegen vrienden op te nemen in de leaderboards en om de uitkomst te zien bij het maken van andere keuzes, al draait het hier niet echt om.

Pro

  • Eye tracking ...
  • Opties om keuzes te maken ...
  • Veel potentieel ...
  • Goed gebruik van adaptieve triggers en haptische feedback

Con

  • ... maar kon beter gebruikt worden
  • ... maar hebben weinig invloed
  • ... maar maakt het maar zelden waar
  • Technische mankementjes
  • Verhaal onbestaande
  • Te weinig variatie in vijanden en animaties
  • Goedkope jump scares
6

Over

Beschikbaar vanaf

16 maart 2023

Gespeeld op

  1. PlayStation VR2

Beschikbaar op

  1. PlayStation VR2

Genre

  1. Horror
  2. Shooter

Ontwikkelaar

  1. Supermassive Games

Uitgever

  1. Supermassive Games
 
Terug
Bovenaan