Review: Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge

“Heroes in a half shell … Turtle Power!” Was je gedurende het hoogtepunt van diens populariteit aan het scherm gekluisterd, dan staat het intromuziekje van de oorspronkelijke TV-reeks wellicht in je geheugen gegrift. We zijn inmiddels 35 jaar verder en de groene, gemuteerde ninja-tieners beschikken nog steeds over zoveel allure, dat ze in 2022 nog steeds onderworpen worden aan allerlei nieuwe merchandise. Speelfiguren, nieuwe animatieseries en videogames behoren tot deze algemene omschrijving, en vandaag bespreek ik één van zulke kersverse producten. Door middel van Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge fixeren zowel Dotemu als Tribute Games zich grotendeels op een (met nostalgie overladen) doelgroep die vandaag de dag hoogstwaarschijnlijk meer volwassenen dan kinderen telt, en natuurlijk voelde ik mij ook aangesproken. Aangezien ik leuke herinneringen koesterde aan vintage TMNT-media en daarenboven kostelijk genoot van klassiekers zoals Konami’s Turtles in Time, kon ik uiteraard de kans om Shredder’s Revenge grondig te examineren niet laten liggen!

Slechteriken Krang, Shredder en al hun handlangers veroorzaken (zoals gewoonlijk) weer ontzettend veel heisa, en nadat ze de lokale nieuwszender kapen, besluiten de vier heldhaftige schildpadden (plus extra gezelschap) om deze bende ploerten voor de zoveelste keer tegen te houden. Net voldoende achtergrondinformatie om tevens een beat ‘em up op poten te zetten, dus zelfs in Story Mode zul je hier doorgaans weinig cinematische taferelen aanschouwen. Perfect voor mij; zulke narratieve onderbrekingen horen zelden in dit soort spellen thuis, want in dit genre draait het vooral rond de gameplay. In plaats daarvan trakteren de ontwikkelaars ons op een ruimschootse compensatie, oftewel een totaal van zestien verschillende levels én zeven speelbare personages! Tribute Games paarde dit overigens met een multiplayer-component voor maximaal zes spelers tegelijkertijd, plus gevechten die meer diepgang bevatten dan voordien, waardoor ik TMNT: Shredder’s Revenge als een verfijnde doch trouwe evolutie kan bestempelen. De zonet vermelde onderdelen zal ik uiteraard later stuk voor stuk in deze recensie bespreken, dus laat me meteen naar het volgende onderwerp overschakelen.

TMNT_Shredders_Revenge_R_02.jpg


"Wise men say: forgiveness is divine … but never pay full price for late pizza!"

Speelde je in het verleden de vorige beat ‘em ups uit deze franchise, dan zul je bij aanvang uiterst vertrouwd zijn met de manier waarop de schildpadden kunnen knokken. Alles wat je in Turtles in Time bijvoorbeeld kon uitvoeren, blijft in Shredder’s Revenge intact, met als voornaamste verschil dat je nu keuze hebt uit een grotere hoeveelheid opties. Een opdoffer die je kunt opladen en waarmee je vervolgens de verdediging van blokkerende vijanden doorbreekt, een manoeuvre waarmee jij (via i-frames) inkomende schade kunt ontwijken, verschillende Super Moves, een beweging die het eenvoudiger maakt om vliegende tegenstanders te raken, enzovoort. Springende aanvallen, evenals worpen, maakte men daarentegen meer betrouwbaar (tegenover de oudere titels) dankzij de manier waarop je nu diens knoppen moet indrukken en tijdens multiplayer-sessies heb je alsook een handvol coöperatieve technieken ter beschikking. Dit alles komt niet in de buurt van Streets of Rage 4’s imposante complexiteit, deels omdat de selecteerbare karakters niet drastisch van elkaar verschillen, maar desalniettemin zorgen de gezamenlijke wijzigingen en toevoegingen van Shredder’s Revenge voor een puike, verfijnde evolutie van hetgeen wat vooraf kwam. Terwijl alles nog relatief simplistisch blijft, nota bene!

Shredder’s Revenge straalt hartstochtelijke liefde en appreciatie voor de Teenage Mutant Ninja Turtles uit; dit kan niemand ontkennen!


Hoewel ik persoonlijk meer diepgang in het vechten prefereer, beschouw ik die zogenaamde simpliciteit niet zozeer als slecht nieuws. Het is duidelijk dat Tribute Games opzettelijk een meer casual titel op de markt wou gooien in plaats van een meer veeleisende beat ‘em up, en dit was uiteraard te verwachten als je terugkijkt naar hetgeen waar Shredder’s Revenge van afstamt. Bovendien begingen de ontwikkelaars geen grote flaters met de kern van de gameplay: vloeiende besturing, een omvangrijke catalogus van vijanden (inclusief eindbazen) die je tegen het lijf loopt en acceptabele variatie in het ontwerp van de levels zijn allemaal cruciaal om dit soort game van begin tot eind vermakelijk te houden. Het enige waar ik over kan klagen, zijn een aantal minieme knelpunten. Iemand werpen is bijna altijd nadelig, omdat je tijdens de relevante animaties kwetsbaar blijft; zeker irritant bij één bepaalde boss fight in de dertiende level. Daarnaast voorzag men geen aparte knop voor achterwaartse aanvallen, waardoor je het (afhankelijk van de instelling die je koos) ofwel amper gebruikt ofwel telkens per ongeluk uitvoert. Verder vertragen taunts, waarvan je per succesvolle instantie één gratis Super Move ontvangt, de actie op een nogal saaie manier: leuk dat het een praktische functie met zich meedraagt - wat zelden gebeurt - en uiteraard ben je niet verplicht om dit te benutten, maar diens dominerende efficiëntie herleidt de gameplay tot een eentonige strategie. Maar soit, ik begin hier in feite te muggenziften …

TMNT_Shredders_Revenge_R_03.png


“The Foot? Yeah, I know it sounds like a funky club of podiatrists …”

De audiovisuele presentatie van Shredder’s Revenge is daarentegen een facet waarover ik nooit kan zeuren! Het esthetische charisma van het spel barst haast uit diens voegen, omdat Tribute Games het van kop tot teen volpropte met tekens van hun onmiskenbare enthousiasme voor de Teenage Mutant Ninja Turtles. Met behulp van hun artistieke aanleg voor prachtige pixel art - plus assistentie van hun passionele oprichter - includeerde men hier een quasi onuitputtelijke exuberantie van geinige en speelse details, zoals onder andere de komische capriolen van de klungelige Foot Clan. Ook de karakters illustreren hun onderlinge verschillen (op het vlak van persoonlijkheden) via ettelijke unieke animaties tijdens bijvoorbeeld het lopen of het vechten, zoals hoe de macho Casey Jones bloost tijdens een high-five of hoe April O'Neil spontaan een foto van haar tegenstander neemt nadat zij deze op de grond gooide. Ook de omgevingen doen in schoonheid niet onder wanneer je deze met het bovenstaande vergelijkt, en de ontwikkelaars demonstreren meermaals (op een expliciete manier) hun grondige kennis voor dit bronmateriaal door het grafische geheel met talloze referenties te bekleden. Cameo’s of verwijzingen - soms zelfs zéér obscure - naar specifieke elementen uit speelgoedlijnen en een varia van TMNT-media, om nog maar te zwijgen over hoe de hoeveelheid fighting game-gerelateerde easter eggs die men binnen glipte, zoals Liu Kang’s Bicycle Kick (zie Mortal Kombat) voor één van Michelangelo’s Super Moves.

Ik mis in ieder geval selecte aspecten die we in recente beat ‘em ups zagen.


Hoe zit het concreet gesproken dan met de muziek? Turtles in Time kwam op dit gebied krachtig uit de hoek met een legendarische soundtrack die zelfs vandaag nog steeds voortreffelijk klinkt, en naar mijn mening bevinden de liederen uit deze retro-titel zich op een hoger niveau tegenover hetgeen wat Tribute Games aanbiedt. Niettegenstaande deze opinie stelt de soundtrack van componist Tee Lopes (Sonic Mania, Streets of Rage 4 DLC, …) echter alles behalve teleur, want zijn energieke aanpak is een uiterst geschikte keuze voor de levendige stijl van Shredder’s Revenge. Over een gebrek aan afwisseling hoef jij je trouwens geen zorgen te maken, want de muzikant in kwestie bedacht een lading deuntjes die op verscheidene genres gebaseerd zijn, zoals onder andere pop, chiptune, hip-hop en melige rock ‘n roll (compleet met aanstekelijk lyrisch gezang) die makkelijk in de jaren ‘80 - ‘90 kan thuishoren. Daar eindigen mijn lovende woorden niet, want ik genoot kostelijk van We Ain’t Came To Lose, Shredder’s thema waar twee leden van de Wu-Tang Clan al rappend de Turtles vocaal door het slijk sleuren. Een surrealistische doch geïnspireerde muzikale samenwerking! Als kers op de taart namen de betrokken partijen een deel van de oorspronkelijke stemacteurs (ten minste waar mogelijk) terug in dienst voor hun respectievelijke rollen, dus al bij al zit het met het geluid wel snor.

TMNT_Shredders_Revenge_R_04.jpg


“Ninja kick the damn rabbit!”

Alvorens ik deze recensie afsluit met de conclusie, moet ik eerst nog wat duidelijkheid scheppen omtrent sommige specifieke functionaliteiten, beginnende met de multiplayer. Over de fundamenten hiervan dachten Tribute Games en Dotemu alvast na: maximaal zes spelers mogen zowel off- als online deelnemen, en men implementeerde handige luxes zoals drop-in drop-out connectiviteit, verbindingen tussen verschillende platformen (lees: cross-platform play) én de mogelijkheid om lokale spelers mee te nemen naar een online sessie. Shredder’s Revenge hanteert jammer genoeg geen rollback netcode, maar de methode die de ontwikkelaars in plaats daarvan gebruikten (namelijk gedeelde hosting) werkte tijdens het uittesten beter dan verwacht, zelfs met internationale teamgenoten. Een paar gemakzuchtige features ontbreken echter, zoals regionale zoekfilters, een ping indicator vooraleer je een multiplayer-sessie betreedt en een Kick Player-optie. Ook ervaarde ik af en toe desyncs gedurende het online spelen, maar de drop-in drop-out co-op vermindert enigszins het negatieve impact van zulke stoornissen.

Vloeiende besturing, een omvangrijke catalogus van vijanden en acceptabele variatie in het ontwerp van de levels ...


Daarbovenop schiet Shredder’s Revenge eerlijk gezegd een beetje tekort met de twee aanwezige modi, ongeacht hoe deze tezamen replay value voorschotelen. Story Mode differentieert zichzelf met verborgen NPC’s, waarvoor je na hun vrijlating x aantal voorwerpen moet verzamelen, terwijl de regels in de old school Arcade Mode werden veranderd om zo in principe meer uitdaging te garanderen. Wegens de lengte van een standaard playthrough, de optionele objectieven via achievements plus de zeven personages, duurt het wel even om alles te voltooien, maar ik mis in ieder geval selecte aspecten die we in recente beat ‘em ups zagen. Een Boss Rush Mode, een Survival Mode, een Training Mode, enzovoort zijn hier niet terug te vinden; ideeën die men eventueel in de toekomst - al dan niet met behulp van DLC - op tafel kan leggen. Ten slotte hoop ik dat de ontwikkelaars op korte termijn enkele kleine mankementen (via patches) zullen rechtzetten: zo vergat men bijvoorbeeld een Quick Restart-optie voor de Story Mode, meerdere save files én (louter in de PC-versie) een menu om knoppen te herconfigureren. Geen rampzalige nadelen, maar niettemin bizar dat Tribute Games deze zaken over het hoofd zag.

Conclusie

Shredder’s Revenge straalt hartstochtelijke liefde en appreciatie voor de Teenage Mutant Ninja Turtles uit; dit kan niemand ontkennen! Tuurlijk, men moet her en der nog wat sleutelen aan sommige onvolmaaktheden, maar desondanks mag Tribute Games behoorlijk trots zijn over het kwalitatieve eindresultaat. Volgens mij is dit één van de beste games waar de strijdlustige doch joviale schildpadden ooit in verschenen, en zelfs naast diens concurrentie is dit spel een respectabele aanwinst voor het genre. De fantastische presentatie, de verbeteringen omtrent de gameplay en de schaal van de multiplayer zijn allemaal lovenswaardig, terwijl men de tekortkomingen die ik eerder in deze recensie heb aangekaart, na verloop van tijd met kleine patches kan gladstrijken. Of dit uiteindelijk zal gebeuren, moeten we echter nog te weten komen ... Wel hoopte ik voor meer modi en meer onderlinge diversiteit in de offensieve capaciteiten van de speelbare personages, maar dit is eerder een elitaire klacht in plaats van een standpunt dat mijn pret bederfde. Kortom: verre van een halfslachtig product, want zelfs zonder nostalgie voor het bronmateriaal kunnen velen massa’s plezier met dit spel beleven!

Pro

  • Zeven speelbare personages
  • Chaotische off- en online multiplayer voor zes spelers!
  • Uitstekende pixel art en een geweldige soundtrack
  • Het vechten werd verbeterd
  • Een droomproject voor fans!

Con

  • Ontbrekende modi en features
  • Niet zó veel diepgang in de gameplay
  • Playthroughs duren een tikkeltje te lang voor een beat 'em up
8

Over

Beschikbaar vanaf

16 juni 2022

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 4
  4. Xbox One

Genre

  1. Action
  2. Fighter

Ontwikkelaar

  1. Tribute Games

Uitgever

  1. Dotemu
 
Redactie
In drie uur uitgespeeld op Steam Deck op Normal, maar op bepaalde locaties op de map wel serieuze flickering opgemerkt. Ik verdenk de custom RDNA2 drivers icm de geïmplementeerde shaders. Bug gelogd bij DotEmu en na 1 dag al respons, waarin ze me oprecht bedankten voor de accurate informatie, tevens beloofden er meteen werk van te maken alsook mij verder op de hoogte te houden (zou het? lol). Iig wel een top team daar, totaal geen spijt van deze aankoop.
 
Terug
Bovenaan