Bordspelreview: Meeple Land

Zelf pretparken ontwerpen en beheren… Het is iets dat al erg lang tot de verbeelding spreekt. Het grote publiek kon in de jaren ’90 haar creativiteit al kwijt met videogames als Coaster en RollerCoaster Tycoon. De laatste jaren is dit thema ook in de bordspelwereld aan een opmars bezig. Spellen als Unfair en Dinosaur Island zijn dan ook razend populair. Nu is er nieuwkomer Meeple Land, uitgebracht door Blue Orange. Een spel voor 2 tot 4 spelers waarin je al puzzelend het meest prestigieuze pretpark creëert.

Achtbanen, een reuzenrad, boomstammen, een spookhuis en nog veel meer: al deze attracties moet je in Meeple Land op een efficiënte manier in je park zien te plaatsen om veel (en vooral rijke) bezoekers aan te trekken. Het addertje onder het gras? Je bezoekers houden niet van paden die doodlopen en hebben bovendien nog andere behoeften. Zo zul je meer bezoekers krijgen als je een mooi evenwicht kunt vinden tussen attracties, hamburgertenten, souvenirwinkeltjes en toiletten.

Meeple Land 1.jpg


Hoe wordt het spel gespeeld?

Tijdens een beurt heb je 3 mogelijke acties: een attractie kopen, adverteren of passen. Iedere speler start met een groot, leeg park, een ingang en een startbudget. Met je geld kun je attracties kopen, die voor iedereen beschikbaar zijn. Die attracties staan afgebeeld op tegeltjes van verschillende formaten en worden geschud in stapels per formaat. Van elk formaat worden er een aantal open op tafel gelegd. Grotere tegels zijn duurder, maar trekken ook meer bezoekers aan. Het spel wordt gespeeld in 4 rondes die doorgaan totdat elke speler gepast heeft, wat je gewoonlijk doet als je geld op is. Aan het begin van een nieuwe ronde krijgt iedereen een basisbedrag, met daarbovenop de inkomsten die gegenereerd worden door de gebouwde attracties. Als je ervoor kiest om te adverteren, betaal je een kleine som. In ruil krijg je dan een klein aantal bezoekers. Grotere aantallen toeristen zitten in volgeladen bussen. Zo’n bus mag je kiezen als je past aan het einde van een ronde.

Puzzelen maar!

Het spel begint heel gemakkelijk, maar na een paar rondes ga je meer moeilijke keuzes moeten maken door de beperkte ruimte. Op elke tegel staan paden getekend. De eerste attractie die je koopt, moet aan de ingang van je park gelegd worden. Hierbij moet je erop letten dat de ingang aansluit op één van de paden die op de tegel staan. Vanaf dan geldt er slechts 1 voorwaarde: bij het kopen en bouwen van nieuwe attracties, moet je die steeds kunnen leggen op zo’n manier dat paden op elkaar aansluiten. Na verloop van tijd wordt dit dus een serieuze puzzel.

Op een tegel staat ook welk type bezoeker (dit zijn de zogenaamde meeples) interesse heeft in deze attractie. Je doet er bovendien goed aan om op strategische punten in je park restaurants, winkels of toiletten te plaatsen. Er zijn namelijk attracties die meer bezoekers lokken als er bijvoorbeeld ook iets te eten valt. Zo zijn de gele meeples die van snelle achtbanen houden, verzot op hamburgers. Het is dus interessant om meerdere attracties met hongerige toeristen rond een restaurant te bouwen. Als je in de knoei zit met je paden (of je hebt gewoon veel grote attracties gebouwd), kun je een uitbreiding van je park kopen. Deze leg je dan aan één van de zijden van het bestaande park. Je kunt overigens ook een extra ingang kopen, zodat je ergens een nieuw pad kunt beginnen. Het tegeltje-leggen-en-puzzelen aspect doet een beetje denken aan Carcassonne.

Meeple Land 2.jpg


Meeples?

Over Carcassonne gesproken… Tijd voor een weetje! Als je nog niet zo vertrouwd bent met het hedendaagse aanbod aan bordspellen, vraag je je misschien af waarvoor ‘meeple’ staat. De term ‘meeple’ vond zijn origine in het spel Carcassonne en is een samensmelting van de woorden ‘my’ en ‘people’, waarmee verwezen wordt naar de typische houten mannetjes die intussen in veel spellen gebruikt worden. Maar zeg nooit zomaar meeple tegen een ordinaire pion…

Punten scoren

Elke speler krijgt een scorekaart waarop je gebouwde attracties kunt afvinken. Dit maakt het spel heel overzichtelijk, en zo kom je bij de eindtelling niet voor onaangename verrassingen te staan. Hoe meer verschillende attracties je hebt, hoe meer punten je scoort. Het heeft dus weinig zin om meermaals dezelfde attractie te bouwen, tenzij je gewoon extra bezoekers wilt plaatsen. Op de scorekaart staat ook vermeld hoeveel punten je krijgt per bezoeker. Deze brengen een verschillend aantal punten op, afhankelijk van de kleur. Maar opgelet! Als de maximum capaciteit van je park bereikt is, kunnen er ontevreden bezoekers aan de ingang staan. Deze schaden je reputatie en resulteren in minpunten bij je eindscore, net als doodlopende paden in je park.

Conclusie

Al bij al is Meeple Land een heel degelijk spel. Ik beschouw het als een vermakelijk tussendoortje, maar voor mij mist het een beetje een verslavende factor. Ik zou het gerust als een ‘gateway’-spel durven beschouwen, het is prima uit te leggen aan onervaren boardgamers en kinderen. De regels zijn eenvoudig en duidelijk. Ik heb sowieso een zwak voor visueel aantrekkelijke games waarin je echt iets aan het bouwen bent. Tegen het einde van het spel heb je een park boordevol verschillende attracties, met kronkelende paden eromheen. Meeple Land heeft in mijn ogen maar 1 probleem. Als niemand een bepaalde attractie wil kopen, zal deze lang blijven liggen, waardoor het aanbod aan nieuwe attracties wat slinkt. Dit is voornamelijk een probleem met 2 spelers. Als beide spelers 1 bepaalde attractie hebben, en deze attractie kan nogmaals gekocht worden in de centrale koopstapeltjes, is de kans groot dat die blijft liggen. Daarom raad ik aan om het spel met 3 of 4 spelers te spelen, dan zit er wat meer beweging in het aanbod van attracties die je kunt kopen. Het aantal keer dat attracties voorkomen in het spel, varieert namelijk van 4 tot maar liefst 9 keer. Spelersinteractie is helaas quasi volledig afwezig. Het gebeurt weleens dat je medespeler net voor je neus de attractie wegkaapt die jij net wou kopen, maar verder is elke speler gewoon zijn eigen puzzel aan het uitwerken. Het speelt wel erg vlot. Ondanks dat je best geen overhaaste beslissingen neemt, ervaarden wij geen last van beurten die te lang duurden. Op 45 minuten heb je het spel opgesteld, gespeeld en weer opgeruimd. Een aanrader voor beginnende boardgamers. Als je van Carcassonne en pretparken houdt, kan dit een schot in de roos zijn.

Geschreven door Cerulean

Pro

  • Leuk tussendoortje voor ervaren spelers
  • Perfecte instapper voor nieuwe spelers
  • Duidelijke en eenvoudige spelregels
  • Erg handige scorekaart

Con

  • Te weinig dynamiek met 2 spelers
  • Geen spelersinteractie
  • Tegeltjes schudden aan het begin is onhandig
7.5

Over

Uitgever

  1. Blue Orange
  2. Geronimo Games

Designer

Cyrille Allard, Frédéric Guérard

Aantal spelers

2-4

Tijdsduur

45 minuten
 
Redactie
Heeft dit spel een meerwaarde voor mijn collectie, wetende dat ik Unfair en Dinosaur Island al liggen heb?
Ja.

Volstaat dit? :laugh:

Ik ken enkel Unfair van al gespeeld te hebben en vind ze zeker een afwijkend genoeg spelmechanisme hebben om ze beide in de collectie te houden. In Unfair heb je wel meer spelersinteractie door de events, daar waar je in Meeple Land inderdaad veel meer solitair speelt.
 
Redactie
Ja.

Volstaat dit? :laugh:

Ik ken enkel Unfair van al gespeeld te hebben en vind ze zeker een afwijkend genoeg spelmechanisme hebben om ze beide in de collectie te houden. In Unfair heb je wel meer spelersinteractie door de events, daar waar je in Meeple Land inderdaad veel meer solitair speelt.
Klopt!
Maar, ja hoor, als het thema en spelmechanisme je aanspreekt is dit spel het kopen waard @Sir.Killalot
Meeple Land, Unfair en Dinosaur Island hebben buiten het theme park thema quasi niks gemeen.
 
Terug
Bovenaan