Review: GRID Legends

Wie graag achter het virtuele stuur kruipt om straten, circuits en meer op stelten te zetten, wordt deze weken verwend. De next-gen update van Assetto Corsa Competizione is uitgebracht, vandaag ligt GRID Legends in de winkelrekken en volgende week kunnen PlayStation-eigenaars aan de slag met Gran Turismo 7. Het zijn dus hoogdagen voor racefanaten. Volgende week verschijnt de review van Gran Turismo 7, maar ik neem je nu graag mee in mijn review van GRID Legends.

Racegames hebben zelden een verhaal en gooien je meteen in de actie waarbij je achter het virtuele stuur kruipt van een razendsnelle, blinkende bolide. In GRID Legends is dat iets anders, want hier krijg je wél een verhaalmodus voorgeschoteld. Ik voltooide voor deze review eerst het verhaal van Driven to Glory, waarbij alles gebracht wordt door echte acteurs die vooral aan overacting doen. Zelf herkende ik Nathan McKane, een acteur die een belangrijk personage vertolkt in Netflix-serie Sex Education. In deze verhaalmodus krijgt Nathan McKane trouwens ook voor het eerst een stem én gezicht, want deze kampioen was ook al aanwezig in de drie vorige GRID-games. Codemasters startte in 2002 zelfs met story-driven verhaallijnen, waarbij het team van McKane, Ravenwest, al vele jaren een belangrijke speler is. Zelf heb ik niet bijzonder veel aandacht aan het verhaal besteed, omdat het gewoonweg maar matig boeit.

GL_CrescentValley_LotusElise_1.jpg


Rijden om te overleven

De verhaalmodus is vergelijkbaar met Drive to Survive op Netflix. Regelmatig komen de coureurs en teamleiders in beeld, waarbij je onder andere via interviews kennismaakt met hen. Jij rijdt als Driver 22 voor Seneca, terwijl Nathan McKane opnieuw voor rivaal Ravenwest achter het stuur kruipt. Jouw opdracht is dus duidelijk: je moet Nathan het vuur aan de schenen leggen en ervoor zorgen dat hij niet opnieuw met de overwinning aan de haal gaat. Je krijgt in deze modus diverse events voor de kiezen. De klassieke straatraces of races op circuits horen daarbij, maar ook eliminatieraces en af en toe een oefenrondje op het tarmac horen erbij. Het verhaal wordt gedurende deze events in een achttal uur verteld, waarbij ook de gameplay is inbegrepen. De 36 verschillende events die in deze modus worden gepresenteerd, zijn gelukkig wel de moeite.

Meer dan 130 voertuigen van de bekendste merken stelen de show.


Door het voltooien van de Driven to Glory-verhaalmodus had ik al een aardig centje bij elkaar gespaard. Geld dat je op diverse manieren kunt uitgeven. Zo kun je in de garage nieuwe voertuigen kopen, kun je je wagens van een upgrade voorzien en kun je geld uitgeven aan je mecanicien. Nieuwe auto's aanschaffen is natuurlijk het leukst, want iedereen wil de snelste, meest blinkende en de stoerst uitziende auto in zijn garage hebben. Wagens kosten echter een pak geld, dus zal je heel wat moeten racen om de vele tientallen wagens (meer dan 130!) aan je collectie toe te voegen. Daarbij komen heel gekende merken aan bod, waaronder Audi, Jaguar en Koenigsegg. Gelukkig zijn er enkele upgrades die het iets sneller doen gaan, waaronder eentje waarbij wagens tot vijftien procent goedkoper worden of waarbij sponsors met niet iets meer geld naar je staan te zwaaien.

GL_CrescentValley_LotusElise_2.jpg


Carrière uitbouwen

Een andere belangrijke modus in GRID Legends is de Career. Hierin kun je tal van kampioenschappen voltooien die onderverdeeld zijn per genre. Rij je graag elektrisch, dan is de Electric-klasse wel iets voor jou. Ook de races met voertuigen met open wielen zijn aanwezig, net als driftevenementen. Mijn haar valt al uit als ik aan driften denk, want het zit gewoon niet in mij. Niet tijdens mijn vele speeluren met Driveclub, niet tijdens de Need for Speeds en dus ook niet in GRID Legends. Gelukkig is zo'n kampioenschap voltooien geen vereiste en er is meer dan genoeg leuks te doen. Electric kwam al even ter sprake en ik ga er graag iets dieper op in, want deze klasse is nieuw voor de GRID-franchise. Deze razendsnelle auto's vlammen in geen tijd boven de driehonderd kilometer per uur en als dat nog niet genoeg is, kun je per lap eenmalig door een boostzone (de Boost Gates) rijden waarbij je boostmeter wordt gevuld en je die functie kunt gebruiken wanneer het jou uitkomt.

Net als in de verhaalmodus rij je in de carrièremodus tegen AI-gestuurde piloten, al kun je dat aanpassen in laatstgenoemde. Daardoor kunnen ook andere spelers deelnemen aan jouw activiteiten, al heb ik dat in mijn speelsessies niet getest door de afwezigheid van genoeg online spelers. Wat wél lukte, is in de online modus genoeg tegenstanders vinden. Helaas, en dat is eigenlijk wel eigen aan racegames, wordt er aan de start en in de eerste bochten lustig tegen elkaar gereden en ondervind je daar als overtreder eigenlijk geen hinder van. Ik focuste dus voornamelijk op het offline gedeelte van het spel en daarbij kun je de moeilijkheidsgraad naar wens instellen. Easy is voor watjes die net hebben leren fietsen, terwijl Legend voor de allerbeste spelers is weggelegd. Ik hoor bij geen van beide, maar koos dus voor de gulden middenweg.



Presteren!

GRID Legends is een arcaderacer pur sang en komt dus eigenlijk niet in het vaarwater van het volgende week te verschijnen Gran Turismo 7. Dat houdt ook in dat je zowat je eigen ding kunt doen op vlak van samenstellen van races. Enkele klassen samen smijten in dezelfde race bijvoorbeeld. Eigenlijk is niets te gek. Wat jij wil doen, kun je ook doen. Erg uitgebreid ben ik daarmee niet aan de slag gegaan, want de Career-modus biedt al heel wat content om je vele uren zoet te houden. Nog meer afleiding heb ik op dit moment nog niet nodig.

Grafisch is GRID Legends een knappe game.


Qua prestaties doet GRID Legends het zeker goed. Vooral grafisch is het een knappe game, waarbij steden als Londen, Parijs en San Francisco mooi in beeld worden gebracht. Uiteraard zijn ook de voertuigen zelf tot in de puntjes afgewerkt. Helaas zijn er ook wat bugs aanwezig. Zo verschijnen brokstukken soms plots voor je neus op het circuit of vallen de stapels banden aan de zijkant van de banen zomaar omver, zonder reden dus. Dat laatste gebeurde in zo goed als elke race, wat best wel eigenaardig is. Ook in de bomen mocht wat meer werk gestoken worden, al kun je dit wel als een detail beschouwen. Qua geluid doet het zeker zijn ding en rijd je niet rond met stofzuigers. Of toch héél stille als je met een elektrische wagen over de straten scheurt.

Conclusie

GRID Legends is een toffe arcaderacer die een overbodig verhaal met overacterende acteurs aanbiedt. Gelukkig zijn de tussenfilmpjes te skippen, want veel meerwaarde bieden die niet. De vele events in de game doen wel wat ze moeten doen. In diverse klassen kun je het beste van jezelf tonen, of het nu gaat om een torenhoge score bij het driften neerzetten of om als eerste over de finishlijn te komen bij een kampioenschap. De grafische oneffenheden moet je er wel bijnemen in de anders puik ogende racegame.

Pro

  • Veel diverse klassen
  • Uitgebreide Career
  • Uitgebreid wagenpark

Con

  • Verhaalmodus stelt weinig voor
  • Grafische oneffenheden
  • Teleurstellend schademodel
7.5

Over

Beschikbaar vanaf

25 februari 2022

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5
  4. Xbox One
  5. Xbox Series X|S

Genre

  1. Racing

Ontwikkelaar

  1. Codemasters

Uitgever

  1. Electronic Arts
 
Het enige wat ik nog leuk vind in dit soort spellen is het realistische schademodel (dat vaak afwezig en hier ook volgens de review is), en een soort van carrièremodus die niet te serieus is, maar ook wel een doel geeft, waarbij je je kan opwerken en een breed scala aan voertuigen waarvan niet het overgrote merendeel "microtransacties" zijn. Dat soort spellen bestaan niet (volgens mij). F1 ligt me dan het best, maar eigenlijk zou arcade me wat meer moeten liggen. In feite als ik wil racen blijft het bij de gta-like open world games. The Crew vond ik dan wel weer niet goed. Misschien dat ik het genre als kind leuker vond dan nu.
 
Is het nu een gedacht of leest deze review mij toch een beetje alsof de auteur zich niet echt heeft kunnen amuseren? De score van 7.5 spreekt het dan weer wat tegen.
De conclusie nog wat samengevat:
Het is een tof spel met een overbodige verhaallijn, overbodige filmpjes en enkele grafische bugs. Met de career en events kan je u nog wel amuseren maar als je echt alles wil uitspelen zal je wel wat races tegen u goesting moeten doen.

Zoiets?
 
Redactie
Is het nu een gedacht of leest deze review mij toch een beetje alsof de auteur zich niet echt heeft kunnen amuseren? De score van 7.5 spreekt het dan weer wat tegen.
De conclusie nog wat samengevat:
Het is een tof spel met een overbodige verhaallijn, overbodige filmpjes en enkele grafische bugs. Met de career en events kan je u nog wel amuseren maar als je echt alles wil uitspelen zal je wel wat races tegen u goesting moeten doen.

Zoiets?
Dat maak je er zelf van. Enkel het driften vind ik niet tof, maar dat heb ik bij elk racespel. (en als je het anders verstaat uit de review, is dat niet de bedoeling)
Naast de overbodige verhaallijn, waar je dus perfect de tussenfilmpjes kunt skippen, is er weinig negatief aan het spel.
 
Dat maak je er zelf van. Enkel het driften vind ik niet tof, maar dat heb ik bij elk racespel.
Naast de overbodige verhaallijn, waar je dus perfect de tussenfilmpjes kunt skippen, is er weinig negatief aan het spel.
Begrijp me niet verkeerd, geen kritiek aan jou adres :) . Ik kreeg gewoon nogal mixed messages in je review en had een andere score verwacht na het lezen van de tekst.
 
Redactie
Het enige wat ik nog leuk vind in dit soort spellen is het realistische schademodel (dat vaak afwezig en hier ook volgens de review is), en een soort van carrièremodus die niet te serieus is, maar ook wel een doel geeft, waarbij je je kan opwerken en een breed scala aan voertuigen waarvan niet het overgrote merendeel "microtransacties" zijn. Dat soort spellen bestaan niet (volgens mij). F1 ligt me dan het best, maar eigenlijk zou arcade me wat meer moeten liggen. In feite als ik wil racen blijft het bij de gta-like open world games. The Crew vond ik dan wel weer niet goed. Misschien dat ik het genre als kind leuker vond dan nu.
Ik denk dat Wreckfest exact is wat je zoekt. De naam doet misschien vermoeden dat alles rond crashes draait, maar dat is niet het geval. 't is een super amusante racegame met leuk schademodel.
 
Terug
Bovenaan