De (on)zin van subsidies: waar moet de grens liggen?
- Onderwerp starter zarathustra
- Startdatum
Chelark007
Well-known member
Toch zeker bij sporten die genoeg geld binnen krijgen door sponsoring / reclame.
phate_13
Well-known member
Voor mij is het vooral "de manier waarop" en "waar het geld naartoe gaat". Ik heb geen probleem met het subsidiëren van professionele sport. Dit doen we bv. met films/series van Belgische bodem ook, omdat dit een bepaalde culturele meerwaarde heeft.
Professionele sport subsidiëren kan een bepaald effet hebben op de sportbeleving en beoefening van de sport door de "gewone mens". Kijk naar hoeveel mensen extra zijn gaan tenissen door Clijsters bv. Er zijn hier wel degelijke positieve externaliteiten aan. De balans mag echter niet zoek zijn, en het merendeel van de subsidie van sport, moet gaan naar lokale clubs en de infrastructuur hiervoor. Niet naar stadia voor de grote clubs bv. Of toch niet meer dan de kleinere clubs.
Het enige jammere aan een serieus verminderd financiëel stelsel, is dat het in het buitenland ook gesteund wordt. Hierdoor krijg je dan een "braindrain" (weet niet welke term hiervoor zou kunnen dienen in de sportwereld). Topsporters gaan sneller naar het buitenland trekken als men daar beter omkaderd wordt. Dat is natuurlijk dan een jammerlijk gevolg.
Edit : Hmmmm, dat is hierblijkbaar volledig off-topic.
SomeDude
Well-known member
Er zijn veel sectoren die overleven dankzij subsidies natuurlijk. Eigenlijk alles qua entertainment waaronder sport ook valt
Maar dat is ook al eigenlijk soort van subsidie aangezien die kosten van sponsoring kunnen afgetrokken worden
cege
Well-known member
Dat kan allemaal waar zijn ivm beleving en braindrain.
Maar waarom wordt voor een paar sjotters er wel iets aan gedaan en vb de grootste sectoren in belgie niet? (Farma, biotech, diensten sector). Daar is het kapot taxen van de hogere lonen en alle toppers naar het buitenland zien verdwijnen. Bedrijven en personeel.
Waarom sponsoren we, met alle respect, foor clubs zoals Moeskroen of beveren? Wat is die hun maatschappelijke meerwaarde? Die hangen aan het schulden en subsidies infuus en zijn een doorsluis luik voor makelaars/spelers/...
Maar waarom wordt voor een paar sjotters er wel iets aan gedaan en vb de grootste sectoren in belgie niet? (Farma, biotech, diensten sector). Daar is het kapot taxen van de hogere lonen en alle toppers naar het buitenland zien verdwijnen. Bedrijven en personeel.
Waarom sponsoren we, met alle respect, foor clubs zoals Moeskroen of beveren? Wat is die hun maatschappelijke meerwaarde? Die hangen aan het schulden en subsidies infuus en zijn een doorsluis luik voor makelaars/spelers/...
En daar zou gerust wel wat verandering in mogen komen. Subsidies zouden ter ondersteuning moeten dienen, niet als levensnoodzakelijk voor een bepaalde tak. Als een bepaalde artiest niet van zijn kunst kan overleven zonder subsidies dan moet onze artiest maar deeltijds ander werk zoeken dat hij kan combineren. Hetzelfde met die RSZ op de lonen van voetballers, als zouden ze er dit maal wel echt werk van willen maken bij de regering.
SomeDude
Well-known member
Is niet alleen RSZ maar ook bedrijfsvoorheffing (moet niet doorgestort worden)
Maar ook mensen die op Amazon bestellen moeten zich dan mss eens vragen stellen:
Europese tak Amazon betaalde vorig jaar geen belasting
De Amerikaanse webgigant Amazon boekte vorig jaar in Europa een recordomzet van 44 miljard dollar, maar betaalde geen vennootschapsbelasting. Dat blijkt uit onderzoek van The Guardian.
www.tijd.be
In het geval van Amazon vind ik nu wel dat je dit niet op kap van de consument kunt zetten. Het is de regering die er voor moet zoeken dat die multinationals deftig belastingen betalen. Je kan moeilijk van de consument verwachten dat zij het signaal gaan geven door hun producten elders en duurder aan te kopen.Is niet alleen RSZ maar ook bedrijfsvoorheffing (moet niet doorgestort worden)
Maar ook mensen die op Amazon bestellen moeten zich dan mss eens vragen stellen:
Europese tak Amazon betaalde vorig jaar geen belasting
De Amerikaanse webgigant Amazon boekte vorig jaar in Europa een recordomzet van 44 miljard dollar, maar betaalde geen vennootschapsbelasting. Dat blijkt uit onderzoek van The Guardian.
Maar bon, dit is niet echt meer coronagerelateerd. Al moet ik zeggen dat het de laatste dagen maar stillekes is rond corona.
Pierre-Jean
Banned
Bestaat er eigenlijk een overzicht van alle subsidies in dit land?
DogFacedGod
Well-known member
Farma en biotech heeft ook kortingen op bedrijfsvoorheffing
Werkgevers uit de privé sector en kennisinstellingen worden vrijgesteld om 80% van de verschuldigde bedrijfsvoorheffing op de lonen van onderzoekers die zij tewerkstellen door te storten aan de fiscus.
Vrijstelling doorstorting bedrijfsvoorheffing voor onderzoekers | VLAIO
Werkgevers worden vrijgesteld om 80% van de verschuldigde bedrijfsvoorheffing op de lonen van onderzoekers die zij tewerkstellen door te storten aan de fiscus. Vanaf 1 januari 2018 geldt dit ook, in beperkte mate, voor ondersteunende onderzoeksfuncties met een bachelordiploma.
Dus als jij in de life sciences aan bepaalde onderzoek doet, dan wordt maar 20% van de bedrijfsvoorheffing op jouw loonfiche werkelijk gestort aan de Belgische staat.
Het schandaal van El Kauoakibi heeft duidelijk aangetoond dat overheden geen blijf meer weten met de hele waslijst aan subsidies die ze ter beschikking hebben. Vanuit hoeveel verschillende bronnen kreeg ze subsidies? En hoe exact werd de meerwaarde daarvan bewezen om het jaar erop opnieuw die subsidie te mogen ontvangen?
Wellicht stuk voor stuk goedbedoeld, maar het is wel duidelijk dat die slinger keihard is doorgeslaan. Kijk nu naar onze mobiliteit:
- Enerzijds zijn onze loonlasten te hoog. Oei, daar moeten we iets aan doen. ->
- Daarom worden salariswagens fiscaal gunstig gemaakt, en dus onrechtstreeks gesubsidieerd. Oei, teveel autoverkeer, daar moeten we iets aan doen. ->
- Daarom wordt de fietsvergoeding geïntroduceerd en vrijgesteld van lasten en dus ook onrechtstreeks gesubsidieerd
- En daarnaast heb je dan nog het Openbaar Vervoer die ook gesubsidieerd wordt
Enfin, al onze mobiliteit wordt dus op één of andere manier gesubsidieerd. Om het met een simplistische boutade te zeggen: trek dan al die subsidies in en gebruik dat geld om de loonlasten te verlagen hé.
Wat mij ook heel erg stoort:
Ik ben zowat opgevoed met het gezond principe om "zelfbedruipend" te zijn. In de zin van: zelfstandig > jobs met economische meerwaarde > jobs aan de navelstreng van de subsidiekraan. Niet alleen omdat dat een gezond maatschappelijk principe is maar natuurlijk ook uit pragmatisme: veronderstellende dat een overheid zich gedraagt als een goede huisvader, zal ze in crisistijden altijd de subsidiekraan dichtdraaien terwijl een job met economische meerwaarde zijn nut altijd blijft behouden.
Maar ik moet net het omgekeerde constateren: onze bedrijven zijn veel voorzichtiger en onze overheden steeds roekelozer. Zelfs in de zwaarste crisistijden blijft die subsidiekraan wagenwijd openstaan "want nu moet de overheid blijven geld uitgeven om de mensen aan het werk te houden en van koopkracht te blijven voorzien". En in goede economische tijden is het hek helemaal van de dam want dan zijn de middelen ruim beschikbaar. Op die manier heeft de overheid altijd een excuus gevonden om steeds meer uitgaven, steeds meer subsidies uit te delen. Geen enkele rem staat er nog op.
Ik heb me al vaak afgevraagd of ik niet beter een chille richting had gedaan in één of andere zachte wetenschap om vervolgens een chille job te gaan doen in één of andere overheidsgesubsidieerde VZW. Minstens evenveel jobzekerheid en er is niemand die een fuck geeft omwille van het feit dat uw job geen (economische) meerwaarde biedt, want we storten ons nog liever collectief in een gigantische schuldenberg dan dat er zich iemand eens moet afvragen of de middelen wel goed besteed worden.
Dat is gewoon pure decadentie.
Wellicht stuk voor stuk goedbedoeld, maar het is wel duidelijk dat die slinger keihard is doorgeslaan. Kijk nu naar onze mobiliteit:
- Enerzijds zijn onze loonlasten te hoog. Oei, daar moeten we iets aan doen. ->
- Daarom worden salariswagens fiscaal gunstig gemaakt, en dus onrechtstreeks gesubsidieerd. Oei, teveel autoverkeer, daar moeten we iets aan doen. ->
- Daarom wordt de fietsvergoeding geïntroduceerd en vrijgesteld van lasten en dus ook onrechtstreeks gesubsidieerd
- En daarnaast heb je dan nog het Openbaar Vervoer die ook gesubsidieerd wordt
Enfin, al onze mobiliteit wordt dus op één of andere manier gesubsidieerd. Om het met een simplistische boutade te zeggen: trek dan al die subsidies in en gebruik dat geld om de loonlasten te verlagen hé.
Wat mij ook heel erg stoort:
Ik ben zowat opgevoed met het gezond principe om "zelfbedruipend" te zijn. In de zin van: zelfstandig > jobs met economische meerwaarde > jobs aan de navelstreng van de subsidiekraan. Niet alleen omdat dat een gezond maatschappelijk principe is maar natuurlijk ook uit pragmatisme: veronderstellende dat een overheid zich gedraagt als een goede huisvader, zal ze in crisistijden altijd de subsidiekraan dichtdraaien terwijl een job met economische meerwaarde zijn nut altijd blijft behouden.
Maar ik moet net het omgekeerde constateren: onze bedrijven zijn veel voorzichtiger en onze overheden steeds roekelozer. Zelfs in de zwaarste crisistijden blijft die subsidiekraan wagenwijd openstaan "want nu moet de overheid blijven geld uitgeven om de mensen aan het werk te houden en van koopkracht te blijven voorzien". En in goede economische tijden is het hek helemaal van de dam want dan zijn de middelen ruim beschikbaar. Op die manier heeft de overheid altijd een excuus gevonden om steeds meer uitgaven, steeds meer subsidies uit te delen. Geen enkele rem staat er nog op.
Ik heb me al vaak afgevraagd of ik niet beter een chille richting had gedaan in één of andere zachte wetenschap om vervolgens een chille job te gaan doen in één of andere overheidsgesubsidieerde VZW. Minstens evenveel jobzekerheid en er is niemand die een fuck geeft omwille van het feit dat uw job geen (economische) meerwaarde biedt, want we storten ons nog liever collectief in een gigantische schuldenberg dan dat er zich iemand eens moet afvragen of de middelen wel goed besteed worden.
Dat is gewoon pure decadentie.
Laatst bewerkt:
Er zijn heel wat lokale organisaties die mooie subsidies krijgen en het nooit kunnen opkrijgen hoor (omwille van de te hoge subsidies, 'wanbeheer' (lees: ze laten het staan op hun rekening en doen er niets mee), lage kosten dan normaal (bv zeer goedkoop huren infrastructuur)...). Zo ken ik alvast enkele sportclubs die rijker zijn dan veel gezinnen, maar ook wijkraden met vele duizenden euro op vastgeroeste rekeningen...Af en toe klaagt de lokale politiek hier wel eens over, maar op zich wordt daar niets aan gedaan.
Oh jawel.
En nu richt ik mij niet op jou specifiek maar tegen de burger in het algemeen. En nu heb ik het ook niet alleen over deze discussie maar over quasi elke discussie: Stop nu toch eens met je telkens te verschuilen achter die overheid zeg. We zijn de helft van de tijd precies zélf politici als ik het hier zo lees. En daar hebben we toch allemaal kritiek op, op hun afschuiving van verantwoordelijkheid?
Begrijp me niet verkeerd. Ja, in eerste plaats is het de overheid die moet ingrijpen, akkoord. Maar in tweede instantie heb je zelf ook een verantwoordelijkheid.
- We zijn goed geïnformeerd
- We zijn volwassenen
- We zijn toerekeningsvatbaar
Dus het is wel degelijk een heel bewuste keuze om telkens voor die cheap-ass oplossingen te kiezen waarvan we goed weten dat ze niet deugen. Bij Amazon worden er geen belastingen betaalt en steun je de ondergang van onze financiering. Bij goedkope brol uit China steun je onze eigen economische ondergang en in de meeste gevallen ook uitbuiting. En bij producten uit China die je via Amazon koopt doe je beiden. Maar hey proficiat, je hebt 2 euro minder betaald dan bij uw lokale handelaar.
(Ben ik zelf perfect? Neen. Maar ik ben me er wel van bewust en probeer er zoveel mogelijk naar te handelen.)
Of een bepaalde onderneming al dan niet belastingen betaald valt toch echt wel onder toezicht van de overheid. Als consument kan je inderdaad bepaalde stappen ondernemen, maar je kan niet verwachten dat de gemiddelde consument ook eerst online even gaat nagaan of een onderneming fiscaal correct belast wordt. Het gros van de mensen heeft al moeite genoeg met online te bestellen, laat staan dat dat er nog eens allemaal bijkomt.
Over alle über goedkope rommel die hier binnen komt van AliExpress of Ali Baba ben ik het wel 100% met je eens. Ik durf gerust toe te geven dat ik niet de meest milieubewuste mens ben, maar van dergelijke zaken walg ik evenzeer. Telefoonhoesjes van 75 cent die dan vanuit China moeten verstuurd worden, ik moet er ook niet van weten.
Mijn punt in heel het online shoppinggebeuren is dat het maar logisch is dat een klant aan zijn eigen portemonnee denkt. Ook wanneer het jaarlijkse artikel in de kranten verschijnt dat handelaars op hun achterste poten staan omdat niemand nog lokaal koopt. Maar ze investeren amper in het online gebeuren, vaak is die dienst na verkoop bij de Bol en CoolBlues gewoon stukken beter en soms is er echt wel een significant verschil in prijs. Ik moet het net zoals iedereen ook maar met een bepaald loon doen per maand. En als ik dan ergens pakweg een nieuwe tv 200-300 euro goedkoper kan kopen dan ga ik mezelf heus niet meer pijn doen om de lokale handelaar te steunen. Die trouwens zelf zo hypocriet als de pest zijn, want je wilt de handelaars waar thuis evenzeer wekelijks een pakketje van Bol of iets dergelijks aankomt niet de kost geven denk ik.
Beetje off topic maar ik volg zowel jou als mac.
Soms is het prijsverschil echt frappant en is er het enorme gemak dat je vanuit je zetel kunt bestellen en een dag later staat de postbode met je aankoop voor de deur. Maar langs de andere kant is het ook enorm moeilijk te concurrenen met zo'n mastodonten. Kleine zelfstandigen hebben dikwijls een fysieke winkel: die kost geld. Een webshop maken en onderhouden: tijd en geld. Dienst na verkoop: tijd.
Zo'n Bol gooit daar een hoop goedkope werkkrachten tegen aan op een grote schaal en daar door komen die er dikwijls goed uit. Al zijn die nu ook al lang niet meer het goedkoopst. Of je presteert wel goed en wordt gewoon plat gedrukt door zo'n gigant.
En veel meerwaarde staat daar niet tegen over. Toen ik mijn hifi installatie ging kopen, ben ik twee namiddagen bij een lokale dealer gaan luisteren. Die mens heeft een paar setups in elkaar gezet, mee geluisterd en specifieke dingen aangeraden die beter pasten bij mijn muzieksmaak. Die setup kon ik een dikke 300 euro goedkoper online vinden maar imo verdiende die man dat dubbel en dik. Zonder hem had ik niet kunnen testen en had ik waarschijnlijk iets gekocht dat minder "goed" zou zijn.
Verder is er de steun van lokale handelaren voor de lokale verenigingen, meestal onder de vorm van sponsoring. Een tijd terug ging het daar op de radio over: dat veel verenigingen beginnen te merken dat hun budgetten dalen om dat er minder binnen komt van kleine, lokale handelaren.
Mijn eigen werkgever (een grotere Belgische keten) levert zo bv ook substansiële bijdrage aan bepaalde initiatieven. Net omdat ze dat belangrijk vinden. Terwijl het een Amazon alleen maar om omzet/winst draait.
Soit, ik ga het hierbij laten want het is niet het juiste topic hier voor.
Ik sluit nog wel af met een stukje van Jonathan Holslag (ik zet het tussen spoilers om de post niet nog langer te maken
) maar imo zijn dat nagels met koppen. En jammer genoeg is zijn conclusie ook wel waar: dat dat ergens de verantwoordelijkheid van de gegoede middenklasse is.De voorbije jaren werden we meermaals gewezen op de aanzienlijke schaduwzijde van de globalisering. De coronacrisis legde Europa's afhankelijkheid van de lange productieketens bloot. Het enorme containerschip dat vastzat in het Suezkanaal bevestigde de kwetsbaarheid van handelsknooppunten en toonde ook nog maar eens dat de zogenaamd superefficiënte globalisering blijft teren op vervuilend transport. Steeds meer politici hebben de mond vol van zelfredzaamheid. Zelfs vanuit politieke partijen die vinden dat onze markt vooral open moet zijn, klinken er nerveuze oprispingen over economisch nationalisme.
En toch slagen we er maar niet in om de economie te kantelen naar meer lokale en vooral kwaliteitsvolle productie. Het lukt ons niet om onze economie opnieuw in te richten als een bron van welvaart, een aanjager van duurzaamheid, een uiting van onze identiteit en een stootkussen tegen de machtspolitiek van buiten uit. In de haven van Zeebrugge maakt het Chinese staatsbedrijf Cosco Shipping zich sterk dat de containertrafiek nog groter zal worden. Voor de Zeebrugse Pierre Vandammesluis staan vrachtwagens uit heel Europa rijen dik aan te schuiven. Hetzelfde zien we in Luik, waar de luchthaven trots was omdat rond Black Friday vorig jaar drie extra volle vliegtuigen uit China werden gelost. En dan zijn er de foto's van de rijen mensen die aanschuiven voor een filiaal van kledinggigant Primark.
'Jobs', klinkt het dan. Maar wat voor jobs en voor wie? 'Groei', zeggen ze. Maar welke groei en wie profiteert er vooral? 'Koopkracht', wordt dan ook opgeworpen. Maar hoelang behouden we die koopkracht als de zondvloed van steeds goedkopere massaproductie lokale producenten verdrukt? Je wordt er droevig van. En zelfs als we even verder kijken dan de economische gevolgen: deze globalisering vernietigt het vermogen van een land, van een regio om uiting te geven aan zijn eigen creativiteit en cultuur. Het nationalisme was in het Vlaams Parlement nog nooit zo sterk. Maar de bezieling waarmee we uiting geven aan de eigenheid van de regio zat nog nooit op zo'n dieptepunt.
Ook sectororganisaties hebben moeite met de kanteling. Eigenheid, creativiteit en duurzaamheid zijn leuk voor af en toe een campagne, maar eigenlijk worden ze vooral gezien als iets voor hipsters en nostalgici. Idem voor de overheid: ze voert hier en daar een campagne om de lokale identiteit in de verf te zetten, maar de grondstroom van haar economisch beleid is zielloos, kortzichtig neoliberalisme. Opnieuw wordt dan gezegd dat een kanteling richting creatieve zelfredzaamheid naïef is, onhaalbaar ook - iets voor Groen-stemmende culturo's in de marge met te veel tijd.
Tja. Ik wil over tien jaar nog eens praten met die zogenaamd nuchtere economische strategen. Als we dan in onze kleine open regio zullen vaststellen dat we al onze economische hefbomen zijn kwijtgeraakt. En dat de zogenaamde Vlaamse eigenwaarde bij elke buitenlandse investeerder die zich misschien aandient steeds opnieuw moet wijken - voor een beduusd bedelhandje. 'Een graantje meepikken.' Wat een kruimeldiefpatriotten.
Ik kijk nog altijd op naar bijvoorbeeld de Denen, de Oostenrijkers en de Zwitsers. Niet dat zij in het paradijs leven, maar in hun kleine land is er toch iets van een aanzet om van kwaliteit, identiteit en vakmanschap een pijler van de economie te maken. Ook voor ons is het gelukkig niet te laat. Er bestaan hier honderden kleine en vaak verborgen bedrijven die met hun producten uiting geven aan de geschiedenis, de terroir en het vakmanschap van onze samenleving. Ik denk bijvoorbeeld aan start-ups als HNST, een nieuw Vlaams en duurzaam jeansmerk.
Maar ik ontdekte onlangs ook hoe pakweg een dozijn bedrijven, overwegend familiebedrijven, nog altijd wereldwijd bekend zijn voor hun prachtig geweven stoffen: hoogtechnologisch, maar met een knipoog naar de oude textielindustrie. In Vlaanderen zelf zijn ze helaas onzichtbaar en je moet steevast in een Nederlandse webwinkel bestellen. Of wat met onze meubelproducenten? We hebben er nog verschillende. En ze zijn een perfect alternatief voor duur design 'Made in Bangladesh'.
Toegegeven, dat is vooral iets voor de gegoede middenklasse. Maar net onze bemiddelde middenklasse heeft nog altijd een vermogen dat ons economisch model kan helpen kantelen. Meer lokale economie betekent meer economische kansen op langere termijn en meer mensen dus hopelijk die welvaart verwerven en aansluiten. Schoonheid, trots en duurzaamheid als bron voor een sterke lokale economie. We mogen dat perspectief niet opgeven.
En toch slagen we er maar niet in om de economie te kantelen naar meer lokale en vooral kwaliteitsvolle productie. Het lukt ons niet om onze economie opnieuw in te richten als een bron van welvaart, een aanjager van duurzaamheid, een uiting van onze identiteit en een stootkussen tegen de machtspolitiek van buiten uit. In de haven van Zeebrugge maakt het Chinese staatsbedrijf Cosco Shipping zich sterk dat de containertrafiek nog groter zal worden. Voor de Zeebrugse Pierre Vandammesluis staan vrachtwagens uit heel Europa rijen dik aan te schuiven. Hetzelfde zien we in Luik, waar de luchthaven trots was omdat rond Black Friday vorig jaar drie extra volle vliegtuigen uit China werden gelost. En dan zijn er de foto's van de rijen mensen die aanschuiven voor een filiaal van kledinggigant Primark.
'Jobs', klinkt het dan. Maar wat voor jobs en voor wie? 'Groei', zeggen ze. Maar welke groei en wie profiteert er vooral? 'Koopkracht', wordt dan ook opgeworpen. Maar hoelang behouden we die koopkracht als de zondvloed van steeds goedkopere massaproductie lokale producenten verdrukt? Je wordt er droevig van. En zelfs als we even verder kijken dan de economische gevolgen: deze globalisering vernietigt het vermogen van een land, van een regio om uiting te geven aan zijn eigen creativiteit en cultuur. Het nationalisme was in het Vlaams Parlement nog nooit zo sterk. Maar de bezieling waarmee we uiting geven aan de eigenheid van de regio zat nog nooit op zo'n dieptepunt.
Ook sectororganisaties hebben moeite met de kanteling. Eigenheid, creativiteit en duurzaamheid zijn leuk voor af en toe een campagne, maar eigenlijk worden ze vooral gezien als iets voor hipsters en nostalgici. Idem voor de overheid: ze voert hier en daar een campagne om de lokale identiteit in de verf te zetten, maar de grondstroom van haar economisch beleid is zielloos, kortzichtig neoliberalisme. Opnieuw wordt dan gezegd dat een kanteling richting creatieve zelfredzaamheid naïef is, onhaalbaar ook - iets voor Groen-stemmende culturo's in de marge met te veel tijd.
Tja. Ik wil over tien jaar nog eens praten met die zogenaamd nuchtere economische strategen. Als we dan in onze kleine open regio zullen vaststellen dat we al onze economische hefbomen zijn kwijtgeraakt. En dat de zogenaamde Vlaamse eigenwaarde bij elke buitenlandse investeerder die zich misschien aandient steeds opnieuw moet wijken - voor een beduusd bedelhandje. 'Een graantje meepikken.' Wat een kruimeldiefpatriotten.
Ik kijk nog altijd op naar bijvoorbeeld de Denen, de Oostenrijkers en de Zwitsers. Niet dat zij in het paradijs leven, maar in hun kleine land is er toch iets van een aanzet om van kwaliteit, identiteit en vakmanschap een pijler van de economie te maken. Ook voor ons is het gelukkig niet te laat. Er bestaan hier honderden kleine en vaak verborgen bedrijven die met hun producten uiting geven aan de geschiedenis, de terroir en het vakmanschap van onze samenleving. Ik denk bijvoorbeeld aan start-ups als HNST, een nieuw Vlaams en duurzaam jeansmerk.
Maar ik ontdekte onlangs ook hoe pakweg een dozijn bedrijven, overwegend familiebedrijven, nog altijd wereldwijd bekend zijn voor hun prachtig geweven stoffen: hoogtechnologisch, maar met een knipoog naar de oude textielindustrie. In Vlaanderen zelf zijn ze helaas onzichtbaar en je moet steevast in een Nederlandse webwinkel bestellen. Of wat met onze meubelproducenten? We hebben er nog verschillende. En ze zijn een perfect alternatief voor duur design 'Made in Bangladesh'.
Toegegeven, dat is vooral iets voor de gegoede middenklasse. Maar net onze bemiddelde middenklasse heeft nog altijd een vermogen dat ons economisch model kan helpen kantelen. Meer lokale economie betekent meer economische kansen op langere termijn en meer mensen dus hopelijk die welvaart verwerven en aansluiten. Schoonheid, trots en duurzaamheid als bron voor een sterke lokale economie. We mogen dat perspectief niet opgeven.
Eens een serieuze thread dig doen. Maar ik vermoed dat het hier wel past.
Gisteren zag ik op de regionale zender (RTV) dat er enkele firma's in de provincie Antwerpen subsidies kregen uit het pendelfonds wat dient 'voor werkgevers die zelf maatregelen nemen om het autogebruik in het woon-werkverkeer terug te dringen.' Op zich een goed initiatief uiteraard en ik zie er het nut wel van in. Maar dan zie ik welke firma's er subsidies krijgen. Hier te zien: https://www.provincieantwerpen.be/a...edrijfsadvies/bedrijfsadvies/pendelfonds.html.
Daar zie ik o.m. staan: Pfizer Manufacturing Belgium NV: 132.354,75 euro voor wegeninfrastructuur, oplaadpunten voor fietsen, douches, lockers, droogunits, fietsherstelzuilen en projectcoördinatiekosten. Ik begrijp dat zij een grote werkgever zijn he en maatschappelijk belangrijk. Maar ik passeer regelmatig langs die productiesite en dat is daar al jaren een bouwwerf waar gebouwen van meters hoog worden neergepoot, grote parkeertorens worden aangelegd enz.
Dan vind ik het eigenlijk triest dat zulk een bedrag aan hun wordt toegekend terwijl ik denk dat zij die kost vermoedelijk toch zelf kunnen dragen. Dat ze er recht op hebben zal wel zijn hé. En de mogelijkheid wordt aangeboden door de Vlaamse overheid. Maar toch denk ik dat er andere, kleinere bedrijven zijn die zoiets misschien meer nodig hebben.
Gisteren zag ik op de regionale zender (RTV) dat er enkele firma's in de provincie Antwerpen subsidies kregen uit het pendelfonds wat dient 'voor werkgevers die zelf maatregelen nemen om het autogebruik in het woon-werkverkeer terug te dringen.' Op zich een goed initiatief uiteraard en ik zie er het nut wel van in. Maar dan zie ik welke firma's er subsidies krijgen. Hier te zien: https://www.provincieantwerpen.be/a...edrijfsadvies/bedrijfsadvies/pendelfonds.html.
Daar zie ik o.m. staan: Pfizer Manufacturing Belgium NV: 132.354,75 euro voor wegeninfrastructuur, oplaadpunten voor fietsen, douches, lockers, droogunits, fietsherstelzuilen en projectcoördinatiekosten. Ik begrijp dat zij een grote werkgever zijn he en maatschappelijk belangrijk. Maar ik passeer regelmatig langs die productiesite en dat is daar al jaren een bouwwerf waar gebouwen van meters hoog worden neergepoot, grote parkeertorens worden aangelegd enz.
Dan vind ik het eigenlijk triest dat zulk een bedrag aan hun wordt toegekend terwijl ik denk dat zij die kost vermoedelijk toch zelf kunnen dragen. Dat ze er recht op hebben zal wel zijn hé. En de mogelijkheid wordt aangeboden door de Vlaamse overheid. Maar toch denk ik dat er andere, kleinere bedrijven zijn die zoiets misschien meer nodig hebben.
De bedoeling van die subsidie is niet om ervoor te zorgen dat bedrijven die het geld niet hebben om daarin te investeren toch financiering te geven, de bedoeling is om het financieel interessant genoeg maken. Kleinere bedrijven zullen vaak ook wel genoeg geld hebben om dat te doen maar de vraag is waarom ze het zouden doen. Bedrijven wegen de pro's en con's af en die subsidies voegen wat extra gewicht toe aan de pro kant, waardoor meer bedrijven het verantwoord zullen vinden de nodige kosten te maken.
De bedoeling zou moeten zijn de subsidie zoveel mogelijk te laten renderen, met zo weinig mogelijk geld de werkgevers aanzetten zoveel mogelijk investeringen te maken, het lijkt me een slecht idee om dit soort subsidies te gebruiken om kleinere, sympathiekere bedrijven wat extra te geven. Het is geen bedrijfssteun, het gaat over het terugdringen van woonwerkverplaatsingen.
