In welk land zie je je eventueel wonen in de toekomst?

Je kan dat moeilijk gaan bepalen voor een ander. "Just don't give a fuck" is gemakkelijk gezegd, maar uiteindelijk doe je dat wel.
Daarmee ben ik het wel volledig eens. Maar ik spreek nu alleen voor mijzelf en voor mijzelf mag ik toch wel degelijk die woorden zeggen (tegen mijzelf NIET tov een ander hé).
 
Zweden is dan ook wel een land dat een beleid heeft afgestemd op centraal wonen. In tegenstelling tot Noorwegen dat (vaak) een beleid heeft dat zegt " je moet overal goed kunnen wonen en alle services hebben"
Kan daar goed inkomen, maar gelijk in zijn geval weet je toch van te voren dat de kinderen groter worden en naar een andere school gaan moeten? Als dat dan "ineens" een probleem blijkt, dan was dit toch een gevalletje onvoldoende prospectie vooraf lijkt me.

Mijn beeld van Noorwegen is dat van Lilyhammer met Steven Van Zandt :p. Noren als politiek correcte, vriendelijke en conflictmijdende mensen. Geen idee of dat in realiteit ook zo is?
 
Waar erger je je dan dood aan?
Breek me de mond niet open :laugh:
  • Openingsuren. Van winkels over banken, de post, vakbond, gemeentehuis, ... Voor zoveel zaken moet je plannen, voor mensen die in een (rigide) 8 tot 5 job zitten kan dat zelfs gaan tot halve dagen vakantie moeten opnemen om iets gedaan te krijgen.
    Dit is niet specifiek een Thailand/België ding (alhoewel het daar wel heel ver gaat, bijna alles is er 7 op 7 open, zelfs al de banken in de winkelcentra), meer een "rest van de wereld" / België ding, daar ik zelfs in de Europese buurlanden véél ruimere openingsuren zie, veel meer "service" minded.
  • Bankieren. Let op, het is in de dik 10 jaar dat ik terug ben wel een stukje beter geworden (buiten dat Batopin gedrocht).
    - Instant transfers, in Thailand is dat al 15 à 20 jaar mogelijk (al dan niet tegen een kleine fee).
    - Bancontact, in België altijd zoeken, in de meeste andere landen struikel je over cash machines.
    - Banken die je geld gijzelen (onder het idiote mom van de "veiligheid"), een overschrijving doen, en als je pech had met feestdag/weekend was jij je geld ettelijke dagen kwijt en kon de ontvanger er ettelijke dagen op wachten. Mijn geld moet ofwel bij mij zitten ofwel bij degene aan wie ik het geef, en niet bij een bank. Die "Float" was wel leuk voor de bank natuurlijk! Europa moest de instant transfer verplichten om hier in België banken in beweging te krijgen.
    - Identificatie ontvanger bij een overschrijving. In Thailand zie je al sinds het in gebruik nemen van online bankieren/mobiel bankieren, de naam van de ontvanger wanneer je een overschrijving doet. Hele krachtige tool tegen fraude. Zo een pakweg 20 jaar later begint men hier te denken dat dit misschien geen slecht idee is :mad:
  • Extreem trage overheids systemen. Identiteitskaarten (met chip), reispas, rijbewijs (met chip), in Thailand is dat voor de meeste zaken binnenwandelen, digitaal verwerken (inclusief digitale foto maken) en 5 minuten erna buiten met je document. Enkel reispas is 48 uur (wat in België al een "spoedprocedure is met stevige meer prijs). En niet recent hé, ze doen dat daar al 20 jaar zo.
  • Een hele subjectieve, maar ik erger me er nog steeds aan, het weer! Kan België natuurlijk niets aan doen, maar ik ben een warmtemens, kan niet goed tegen de koude en "grijsheid". Voor anderen kan dat natuurlijk volstrekt andersom zijn (buiten grijs weer, dat heeft niemand graag). Ik ken meerdere mensen die houden van Thailand maar er nooit zouden kunnen wonen, die overleven enkel de "koele" maanden ginder...
  • Ook al wat beter de laatste jaren, maar net toen ik terug was uit Thailand waren voor mij zondagen en feestdagen, wat vroeger de "depri" maandag was. Zo een dag die je gemoed echt kon doen kelderen. Steden en centra die eruit zien of het land in nationale rouw is. Enkel bij een bakker en in de horeca zag je leven.
    Dan heb je eens een vrije dag, en dan is driekwart van de "service" en "retail" sector gewoon dicht. Alle met vuile graffiti bespoten rolluiken naar beneden, ...
  • Nu ook al een heel stuk verbeterd, maar nog steeds ver onder wat de standaard is in het meeste van de rest van de wereld, "data allowance" op mobiel internet. Ik viel letterlijk van mijn stoel hoeveel 10 jaar geleden een abonnement met bv. 1GB data kostte.
    Zelfs als je evenredig met het "cost of living" verschil tussen Thailand en België vergeleek, was het nog een factor 10 duurder.
    België is dan ook op veel gebieden een land van quasi monopolies die prijzen kunstmatig hoog houden. En daar lijken we maar héél lastig vanaf te geraken...
  • Het notariaat...geld kunnen drukken als erfrecht...
Enzovoorts...

Veel van die dingen ervaar je natuurlijk pas wanneer je hebt gezien "en geleefd" hoe het anders kan!

Wanneer je opgroeit in een plaats waar je zondags naar de kerk gaat en met de familie samenkomt, dan weet je niet beter hé (net zoals mezelf voordat ik op 23 jarige leeftijd vertrok).
Dan is het inderdaad moeilijk te begrijpen hoe een volstrekt dode binnenstad op je gemoed zou kunnen werken, je zou om te beginnen al niet begrijpen wat mensen daar zouden zoeken op een zon/feestdag...
 
Laatst bewerkt:
Het beeld dat hier leeft van veel nationaliteiten is gewoon een groot cliché. Voor mensen uit Noord-Afrika is dat negatief, bij zwarten vaak ook maar met extra paternalisme, bij andere nationaliteiten is dat soms komisch.

Mijn vrouw is bruin van huidskleur. Velen kunnen dat niet plaatsen. Al enkele keren deden mensen zeer bot omdat ze denken dat ze een Marokkaanse ofzo is, tot ze haar dan Spaans horen spreken en/of zegt uit Mexico te komen. Dan draait dat 180 graden, want dat zijn die gezellige mensen die tussen de fiëstas een siësta houden tegen een cactus met een sombrero op hun kop. Andere keren dacht men dat ze uit Thailand of de Filipijnen kwam en was de eerste vraag hoe oud ik wel was, want ik zal dan wel een vieze, oude vent geweest zijn die even een vrouw ging halen.

Maar algemeen wel: mijn vrouw laat zich niet doen, en heeft haar trots, terwijl wij conflicten mijden. En dat wordt niet geapprecieerd van een buitenlandse.
Inderdaad, clichés kloppen soms maar vaak ook niet. Men moet elke persoon apart beoordelen op zijn houding en verdiensten/gebreken en niet de hele gemeenschap want ik weet uit eigen ervaring dat het dikwijls geen steek houdt. Gelukkig zijn er ook mensen in Vlaanderen die intelligent genoeg zijn om dit in te zien.
 
Breek me de mond niet open :laugh:
  • Openingsuren. Van winkels over banken, de post, vakbond, gemeentehuis, ... Voor zoveel zaken moet je plannen, voor mensen die in een (rigide) 8 tot 5 job zitten kan dat zelfs gaan tot halve dagen vakantie moeten opnemen om iets gedaan te krijgen.
    Dit is niet specifiek een Thailand/België ding (alhoewel het daar wel heel ver gaat, bijna alles is er 7 op 7 open, zelfs al de banken in de winkelcentra), meer een "rest van de wereld" / België ding, daar ik zelfs in de Europese buurlanden véél ruimere openingsuren zie, veel meer "service" minded.
  • Bankieren. Let op, het is in de dik 10 jaar dat ik terug ben wel een stukje beter geworden (buiten dat Batopin gedrocht).
    - Instant transfers, in Thailand is dat al 15 à 20 jaar mogelijk (al dan niet tegen een kleine fee).
    - Bancontact, in België altijd zoeken, in de meeste andere landen struikel je over cash machines.
    - Banken die je geld gijzelen (onder het idiote mom van de "veiligheid"), een overschrijving doen, en als je pech had met feestdag/weekend was jij je geld ettelijke dagen kwijt en kon de ontvanger er ettelijke dagen op wachten. Mijn geld moet ofwel bij mij zitten ofwel bij degene aan wie ik het geef, en niet bij een bank. Die "Float" was wel leuk voor de bank natuurlijk! Europa moest de instant transfer verplichten om hier in België banken in beweging te krijgen.
    - Identificatie ontvanger bij een overschrijving. In Thailand zie je al sinds het in gebruik nemen van online bankieren/mobiel bankieren, de naam van de ontvanger wanneer je een overschrijving doet. Hele krachtige tool tegen fraude. Zo een pakweg 20 jaar later begint men hier te denken dat dit misschien geen slecht idee is :mad:
  • Extreem trage overheids systemen. Identiteitskaarten (met chip), reispas, rijbewijs (met chip), in Thailand is dat voor de meeste zaken binnenwandelen, digitaal verwerken (inclusief digitale foto maken) en 5 minuten erna buiten met je document. Enkel reispas is 48 uur (wat in België al een "spoedprocedure is met stevige meer prijs). En niet recent hé, ze doen dat daar al 20 jaar zo.
  • Een hele subjectieve, maar ik erger me er nog steeds aan, het weer! Kan België natuurlijk niets aan doen, maar ik ben een warmtemens, kan niet goed tegen de koude en "grijsheid". Voor anderen kan dat natuurlijk volstrekt andersom zijn (buiten grijs weer, dat heeft niemand graag). Ik ken meerdere mensen die houden van Thailand maar er nooit zouden kunnen wonen, die overleven enkel de "koele" maanden ginder...
  • Ook al wat beter de laatste jaren, maar net toen ik terug was uit Thailand waren voor mij zondagen en feestdagen, wat vroeger de "depri" maandag was. Zo een dag die je gemoed echt kon doen kelderen. Steden en centra die eruit zien of het land in nationale rouw is. Enkel bij een bakker en in de horeca zag je leven.
    Dan heb je eens een vrije dag, en dan is driekwart van de "service" en "retail" sector gewoon dicht. Alle met vuile graffiti bespoten rolluiken naar beneden, ...
  • Nu ook al een heel stuk verbeterd, maar nog steeds ver onder wat de standaard is in het meeste van de rest van de wereld, "data allowance" op mobiel internet. Ik viel letterlijk van mijn stoel hoeveel 10 jaar geleden een abonnement met bv. 1GB data kostte.
    Zelfs als je evenredig met het "cost of living" verschil tussen Thailand en België vergeleek, was het nog een factor 10 duurder.
    België is dan ook op veel gebieden een land van quasi monopolies die prijzen kunstmatig hoog houden. En daar lijken we maar héél lastig vanaf te geraken...
  • Het notariaat...geld kunnen drukken als erfrecht...
Enzovoorts...

Veel van die dingen ervaar je natuurlijk pas wanneer je hebt gezien "en geleefd" hoe het anders kan!

Wanneer je opgroeit in een plaats waar je zondags naar de kerk gaat en met de familie samenkomt, dan weet je niet beter hé (net zoals mezelf voordat ik op 23 jarige leeftijd vertrok).
Dan is het inderdaad moeilijk te begrijpen hoe een volstrekt dode binnenstad op je gemoed zou kunnen werken, je zou om te beginnen al niet begrijpen wat mensen daar zouden zoeken op een zon/feestdag...

Hoewel ik een aantal punten begrijp (want ik ervaar hetzelfde in Polen, dingen zijn vaak veel beter geregeld hier ondanks het een armer land is), vind ik het altijd wel een beetje ironisch om te lezen van mensen die 8-17 werken dat ze het "belachelijk" vinden dat andere mensen in bepaalde sectoren ook verkiezen 8-17 werken en verwachten dat zij wel 8-22 beschikbaar zijn voor hun eigen gemak.

Ik werk zelf helemaal niet graag in de avond, en evenmin graag in het weekend. Ik begrijp het dan ook ten zeerste dat mensen in de service/retail sector likeminded zijn en graag van hun avond of weekend genieten. In Belgie hebben mensen vaak 30/40 vakantiedagen (alles samengeteld), een half dagje hier of een half dagje daar om eens iets te regelen, lijkt me dan geen al te grote moeite.
Ik kan me inbeelden dat ik seffes de reply krijg met "ja dan moeten ze maar niet in de service/retail gaan werken"...
 
Hoewel ik een aantal punten begrijp (want ik ervaar hetzelfde in Polen, dingen zijn vaak veel beter geregeld hier ondanks het een armer land is), vind ik het altijd wel een beetje ironisch om te lezen van mensen die 8-17 werken dat ze het "belachelijk" vinden dat andere mensen in bepaalde sectoren ook verkiezen 8-17 werken en verwachten dat zij wel 8-22 beschikbaar zijn voor hun eigen gemak.

Ik werk zelf helemaal niet graag in de avond, en evenmin graag in het weekend. Ik begrijp het dan ook ten zeerste dat mensen in de service/retail sector likeminded zijn en graag van hun avond of weekend genieten. In Belgie hebben mensen vaak 30/40 vakantiedagen (alles samengeteld), een half dagje hier of een half dagje daar om eens iets te regelen, lijkt me dan geen al te grote moeite.
Ik kan me inbeelden dat ik seffes de reply krijg met "ja dan moeten ze maar niet in de service/retail gaan werken"...
Zeker ook mee eens, maar het lijkt me dat het hier "van overheid" (of de vakbonden) wat afgedwongen wordt.

Omdat het hier bijna niet mag en/of wordt gedaan is het natuurlijk ook wat moeilijker in te schatten of er veel gegadigden zouden zijn voor dat weekend/later werk. Zaterdag is in de retail al sowieso werkdag!

Maar in België zijn we er toch wat uniek in, bijna overal waar ik in Europa kom lijkt men daar veel relaxter mee om te gaan, nee, alle winkels zijn niet heel het weekend open, maar wel een groot deel.
Ook 's avonds veel later.
Toen ik jong was deed ik veel liever de late shift dan de vroege, dus ik zou met avondwerk geen last gehad hebben.
Nu ik wat (te zeggen, een heel stuk :laugh: ) ouder ben, ben ik wat in een ochtendmens veranderd, en ga je mij niet moeten vragen 's avonds iets te doen.

Die 30/40 dagen vakantie lijkt me wel wat een overschatting? Ik ken er veel met maar 20 dagen (mijn echtgenote bijvoorbeeld), nog een hoop met 26 dagen (6X ADV) of 32 dagen (12XADV).
Zou het gemiddelde dus tussen 25 en 30 zetten eerder (uiteraard onderwijs niet meegerekend, kom uit een nest van onderwijzers ;-) ).

In Thailand zijn er ook de nodige incentives voor, in de retails is de omzet op zaterdag/zondag een héél stuk hoger dan door de week, waardoor men ook daar "weekend bonus" kan betalen, waardoor er toch wel wat mensen voor kiezen (3 en een halve of 4 daagse werkweek inclusief het weekend voor 5 dagen loon).

Een neveneffect daarvan (héél zichtbaar in Thailand) is dat weekend/werkweek daar veel minder afgelijnd is dan hier in België.
Vooral in de steden natuurlijk, maar doordat er zoveel mensen gewoon in het weekend werken, zijn er ook héél veel in de week thuis, waardoor heel de economie die op de "mensen in hun vrije tijd" draait, daar dan ook 7 op 7 op een economisch haalbare manier kan blijven draaien.

Daardoor krijg je een hele maatschappij die niet meer verankerd zit aan dat weekend, waardoor het de-facto eigenlijk niet meer zoveel uitmaakt wanneer je vrije dagen vallen.

Als je daar rondloopt en rond je kijkt, is het gewoonweg moeilijk uit te maken of het nu maandag of zondag is!

Niet zo evident voor België omdat we zo een klein land zijn waar meestal je hele familie achter je hoek woont, en het wel praktisch is om allemaal op diezelfde moment "vrij" te zijn.

In grote landen zoals Thailand is dit minder een punt, de familie woont in zeer veel gevallen 1000km verder ergens!
 
Laatst bewerkt:
Breek me zelf de bek niet open.
Not sure if serous btw...

Een heel betoog over de Thaise bureaucracy die daar blijkbaar superieurs is aan het onze. :crazy:
In mijn ervaring van 20 jaar daar te wonen en werken, op veel alledaagse dingen, absoluut!

Uiteraard heb ik ginder in frustrerende cirkels rondgestuurd geweest, maar na 20 jaar van mijn volwassen leven in Thailand en 15 jaar van mijn volwassen leven in België te hebben doorgebracht, is het bijna keer op keer een tienvoud frustrerender en Kafkaiaans geweest hier in België.

Om eerlijk te zijn, ik heb wat moeite om zelfs ook maar één ding te vinden hier in de Belgische bureaucratie waarvan ik zou zeggen, top, dat is echt wel goed en beter geregeld dan in Thailand!

Ik ga zonder fout blij zijn dat ik het Belgenland (op zijn minst deels) achter me kan laten.
 
Laatst bewerkt:
Wat ik zelf zo vreemd vond, al is het wel logisch natuurlijk, is hoe hard je (ik) gewoon in België wou zitten als het minder ging. En dan heb ik het niet over dat sociale zekerheidsnet, maar gewoon dat ik mij veel meer ‘vreemde in een vreemd land’ voelde als de depressie bijvoorbeeld een poos erger was. Zowel in het VK als in Frankrijk, waar in feite niet zo een groot verschil is voor een gewoon leven, ik bedoel op de metro daar zie je gewoon een witte madam en die kan net zo goed van le 15ième komen als uit Gent. Maar dat voelde zo alsof een camera plots een gigantische pan-out deed en je een persoontje helemaal alleen zag staan in een gigantische lege cirkel met daarbuiten dan het gewone leven. Iets wat in België in veel kleinere mate heb, hier voel ik mij in een plastic bubbel maar wel middenin alles.

Wat niet wil zeggen dat ik niet nog eens in het buitenland zou gaan wonen, maar ik denk dat ik - zoals sommige dieren - wel naar huis wil komen om te sterven.
 
Wat ik zelf zo vreemd vond, al is het wel logisch natuurlijk, is hoe hard je (ik) gewoon in België wou zitten als het minder ging. En dan heb ik het niet over dat sociale zekerheidsnet, maar gewoon dat ik mij veel meer ‘vreemde in een vreemd land’ voelde als de depressie bijvoorbeeld een poos erger was. Zowel in het VK als in Frankrijk, waar in feite niet zo een groot verschil is voor een gewoon leven, ik bedoel op de metro daar zie je gewoon een witte madam en die kan net zo goed van le 15ième komen als uit Gent. Maar dat voelde zo alsof een camera plots een gigantische pan-out deed en je een persoontje helemaal alleen zag staan in een gigantische lege cirkel met daarbuiten dan het gewone leven. Iets wat in België in veel kleinere mate heb, hier voel ik mij in een plastic bubbel maar wel middenin alles.

Wat niet wil zeggen dat ik niet nog eens in het buitenland zou gaan wonen, maar ik denk dat ik - zoals sommige dieren - wel naar huis wil komen om te sterven.
Alle mensen zijn inderdaad uniek, en zeker niet alle karakters (introvert zijn is al een lastige als je naar een vreemd land trekt) zijn even geschikt om zomaar even te verkassen.
Cultuurschok is echt wel een ding, en daar moet je niet naar de andere kant van de wereld voor!

In de eerste jaren net toen ik terug was uit Thailand, ervaarde ik net hetzelfde maar dan andersom.
Als het wat moeilijker ging (en na 20 jaar hier terug starten is ook veel minder evident dan je zou denken) heb ik dikwijls op het punt gestaan van "fuck this", one way ticket en ik ben terug weg richting Thailand.

Na zulke lange periode zit ook je hele vriendenkring ginder hé.
 
Mijn twee favoriete steden zijn Barcelona en Boedapest. Maar of ik daar echt permanent wil wonen. Ik denk het op lange termijn ook niet. We gaan maar in Neeroeteren blijven.
 
Zelf ben ik al goed genoeg verankerd in Zweden om er niet meer weg te willen. In oktober was ik nog eens in België en het was voor mij toch een onaangenaam gevoel. Vooral het drukke verkeer en de drukte stoorden mij enorm. Ik kan hier enorm van de natuur genieten.

Het leven in Zweden is trager maar bewuster. Op het werk respecteert iedereen jouw privacy en de werktijden. In de zomer is het normaal dat iedereen 3-4 weken verlof heeft. Het feit dat je dan moeilijk iets gedaan krijgt in die periode is collectief aanvaard.

Ook het feit dat ik mijn huis hier kon kopen voor omgerekend 15 000 euro was voor mij een enorm voordeel. Als je geen hypotheek of huur moet betalen is er gewoon meer ruimte voor leuke dingen en is er minder financiële stress. Ik zou enkel nog verhuizen om meer naar het noorden te trekken. Maar misschien koop ik daar nog een vakantie huis.
 
Ook het feit dat ik mijn huis hier kon kopen voor omgerekend 15 000 euro was voor mij een enorm voordeel. Als je geen hypotheek of huur moet betalen is er gewoon meer ruimte voor leuke dingen en is er minder financiële stress. Ik zou enkel nog verhuizen om meer naar het noorden te trekken. Maar misschien koop ik daar nog een vakantie huis.
15000 euro voor een huis?

wat stel ik mij daar dan bij voor? Altijd gedacht dat scandinavische landen zo duur waren....
En welke regio woon je dan juist?

puur uit interesse
 
15000 euro voor een huis?

wat stel ik mij daar dan bij voor? Altijd gedacht dat scandinavische landen zo duur waren....
En welke regio woon je dan juist?

puur uit interesse
Zweden is goedkooper geworden aangezien de Zweedse kroon vrij zwak is. Maar vastgoed is hier buiten de grote steden over het algemeen goedkoop.
Wij hebben een huis met 2 slaapkamers gekocht van ongeveer 100m2 met 1000m2 tuin.

Ik woon in de regio västernorrland aan de hoge kust 😍
 
Dat is natuurlijk wel een regio bijna 2x zo groot als Vlaanderen met evenveel inwoners als Gent. Dat drukt de prijs altijd. In de VS kosten de huizen in Montana ook wat minder dan in California.

15k is wel spotgoedkoop en kan je alleen maar heel blij mee zijn. Woon je dan afgelegen of toch nog ergens dichtbij?
Heb zelf 2x Sundsvall bezocht omdat ik daar een vriend had. Was wel leuk.
 
15k is wel spotgoedkoop en kan je alleen maar heel blij mee zijn. Woon je dan afgelegen of toch nog ergens dichtbij?
Heb zelf 2x Sundsvall bezocht omdat ik daar een vriend had. Was wel leuk.
Sollefteå en Kramfors zijn ongeveer een 30 min rijden en de dichtsbijzijnde stad is Örnsköldsvik is ongeveer een uurtje.

Voor 15 k zou je in Zuid Zweden inderdaad niet veel kunnen kopen.
 
Mijn twee favoriete steden zijn Barcelona en Boedapest. Maar of ik daar echt permanent wil wonen. Ik denk het op lange termijn ook niet. We gaan maar in Neeroeteren blijven.

Je nickname is niet Brc of Bdp, Neeroeteren it is for you!
 
Sollefteå en Kramfors zijn ongeveer een 30 min rijden en de dichtsbijzijnde stad is Örnsköldsvik is ongeveer een uurtje.

Voor 15 k zou je in Zuid Zweden inderdaad niet veel kunnen kopen.
Moet jij dan ook 30 minuten voor een supermarkt?

Mja, in that case.... dan pas ik wel.

no offence natuurlijk, sommigen kunnen perfect 1 keer per week naar de supermarkt en alles doen.
Maar als ik plots zin zou hebben in iets, en kan het niet meteen kopen, zou ik toch niet echt zien zitten zo.
 
Moet jij dan ook 30 minuten voor een supermarkt?

Mja, in that case.... dan pas ik wel.

no offence natuurlijk, sommigen kunnen perfect 1 keer per week naar de supermarkt en alles doen.
Maar als ik plots zin zou hebben in iets, en kan het niet meteen kopen, zou ik toch niet echt zien zitten zo.
Ja, er zijn wat kleinere winkeltjes in de buurt maar daar ga ik nooit. Als ik naar de supermarkt wil is het dus een halfuurtje rijden. Ik doe dan ook maar 1x per week boodschappen.
Ik snap wel dat alles in de buurt hebben een luxe is die niet iedereen wil opgeven :)
 
Terug
Bovenaan