Het is gewoon Pong, maar met betere graphics. Ik verslik me haast in mijn Capri-Sun wanneer mijn vriendin de stelling doodleuk poneert bij het opstarten van
TopSpin 2K25
. Ja, we weten allemaal heus wel dat het een running gag is dat tennis niet bepaald de meest complexe sport is, of zo lijkt het dan toch. Als er iets is dat Top Spin na dertien jaar afwezigheid namelijk duidelijk maakt, is dat er meer nuance en diepgang in het spelletje verborgen zit dan je zou vermoeden.
Hangar 13 tikt de ingedommelde franchise dus uit sluimerstand om ze volwaardig naast andere 2K-sporttitels als NBA en PGA te hijsen. Het doet dat door de omkadering die je verwacht van een 2K-titel te mengen met de wat meer op simulatie gerichte gameplay die fans van de reeks associëren met Top Spin. Het levert een game op die er erg toegankelijk uitziet, maar je als speler al vrij snel met de neus op de leercurve drukt. Al tijdens het eerste potje bij het opstarten van de game, dat fungeert als middel om even je voetenwerk op de court te testen, maakt de game duidelijk dat Pong voor pussies is en dat je maar beter de finesses onder de knie krijgt als je niet steeds met zes tegen nul wil weggeveegd worden.
Eens je echter over die leercurve bent en je diploma van de Top Spin Academy op zak hebt, is het tijd om je racket in de hand te nemen en de timing van het spelletje in de vingers te krijgen tijdens wedstrijden. In het begin kun je erop rekenen je in MyPlayer aangemaakte persona te zien klungelen met volley’s die het predicaat te vroeg of te laat op gekleefd krijgen. Die eerste uren zijn dan ook een behoorlijk pittige realiteitscheck waarin je de timing van je slagen, positionering van je speler en andere strategieën onder de knie moet zien te krijgen. Wat echter gebeurt, is dat je merkbaar beter begint te worden.
De bittere smaak van roemloos verlies begint weg te ebben zodra jij en je zelfgemaakte speler beter beginnen te worden. Het is een traag proces van spelenderwijs te verdienen tijdens de MyCareer mode en zo je speler naar een hoger niveau te brengen, maar het werkt dus wel. Je krijgt op die manier de mogelijkheid om punten toe te voegen aan de vaardigheden van je speler en zo een speelstijl te ontwikkelen die bij je past. Wil je een speler die loeihard kan uithalen en de tegenstander afmat? Of eerder iemand die sierlijk en snel over de court beweegt en met precisie de ballen plaatst? Het is volledig aan jou als speler om dat uit te zoeken voor jezelf. Elk vaardigheidspunt dat je verandert, heeft een merkbare invloed op het spelverloop, wat zorgt voor een constante evolutie die het tennissen boeiend houdt.
Een ander klein steentje in onze tennisschoen blijft de monetisatie die de sportgames van 2K blijft plagen en ook nu weer de kop opsteekt. Het is hoegenaamd niet zo wansmakelijk zoals het in sommige eerdere titels als NBA 2K was, maar dat je in een carrière die draait om trainen en geduld op tijd en stond eraan herinnerd wordt dat je het jezelf ook makkelijker kan maken. Waarom zou je trainen en spelen om beter te worden, als je gewoon xp-boosts kan kopen? Goh, misschien omdat dat het volledige idee van trainen en beter worden en groeien, waar deze game op gebaseerd is, onderuithaalt?
Hangar 13 tikt de ingedommelde franchise dus uit sluimerstand om ze volwaardig naast andere 2K-sporttitels als NBA en PGA te hijsen. Het doet dat door de omkadering die je verwacht van een 2K-titel te mengen met de wat meer op simulatie gerichte gameplay die fans van de reeks associëren met Top Spin. Het levert een game op die er erg toegankelijk uitziet, maar je als speler al vrij snel met de neus op de leercurve drukt. Al tijdens het eerste potje bij het opstarten van de game, dat fungeert als middel om even je voetenwerk op de court te testen, maakt de game duidelijk dat Pong voor pussies is en dat je maar beter de finesses onder de knie krijgt als je niet steeds met zes tegen nul wil weggeveegd worden.
Je kent er de tennisballen van
Er is gelukkig hulp, en die komt er in de vorm van John McEnroe. Deze legende van het tennisveld heeft zijn kort lontje van weleer ingeruild voor een kalmere aanpak en leert hoopvolle nieuwelingen nu de kneepjes van het vak in de Top Spin Academy. Doorgaans ben ik de eerste om luidop SKIP te roepen wanneer ik een trainingsmodus als dit te zien krijg, maar in dit geval voelt het verdomd essentieel aan. McEnroe debiteert zijn zinnetjes dan wel met het enthousiasme van iemand die op het punt staat een colonoscopie te ondergaan, maar de lessen die hij je leert zijn van haast onschatbare waarde als je verder wil komen in de game. Zelden voelde een tutorial zo belangrijk aan om beslagen op de gravel te kunnen komen.Eens je echter over die leercurve bent en je diploma van de Top Spin Academy op zak hebt, is het tijd om je racket in de hand te nemen en de timing van het spelletje in de vingers te krijgen tijdens wedstrijden. In het begin kun je erop rekenen je in MyPlayer aangemaakte persona te zien klungelen met volley’s die het predicaat te vroeg of te laat op gekleefd krijgen. Die eerste uren zijn dan ook een behoorlijk pittige realiteitscheck waarin je de timing van je slagen, positionering van je speler en andere strategieën onder de knie moet zien te krijgen. Wat echter gebeurt, is dat je merkbaar beter begint te worden.
Dit is een van de meest accurate weergaves van topsport in gaming, zonder trainen kom je er namelijk niet.
De bittere smaak van roemloos verlies begint weg te ebben zodra jij en je zelfgemaakte speler beter beginnen te worden. Het is een traag proces van spelenderwijs te verdienen tijdens de MyCareer mode en zo je speler naar een hoger niveau te brengen, maar het werkt dus wel. Je krijgt op die manier de mogelijkheid om punten toe te voegen aan de vaardigheden van je speler en zo een speelstijl te ontwikkelen die bij je past. Wil je een speler die loeihard kan uithalen en de tegenstander afmat? Of eerder iemand die sierlijk en snel over de court beweegt en met precisie de ballen plaatst? Het is volledig aan jou als speler om dat uit te zoeken voor jezelf. Elk vaardigheidspunt dat je verandert, heeft een merkbare invloed op het spelverloop, wat zorgt voor een constante evolutie die het tennissen boeiend houdt.
Spelen met overtuiging
Uiteraard werkt dat alles enkel omdat de illusie overtuigend in stand blijft. De AI van je tegenstanders is bij momenten indrukwekkend, en ze komen haast allemaal met hun eigen speelstijl en specifieke animaties. Je tegenstanders weten kortom te overtuigen, waardoor je ook zelf als speler uit je tent gelokt wordt en geprikkeld om te bepalen welke aanpak het best geschikt is om de persoon tegenover je te verslaan. Visueel ziet het er ook allemaal scherp genoeg uit, hoewel duidelijk is dat niet elke speler evenveel aandacht en liefde heeft gekregen. Ik heb geen idee wat Andy Murray heeft uitgespookt om ontwikkelaar Hangar 13 kwaad te krijgen, maar zijn versie in TopSpin 2K25 lijkt wel gevlucht uit een Pools wassenbeeldenmuseum, terwijl een Roger Federer er dan weer enorm overtuigend uitziet.Een ander klein steentje in onze tennisschoen blijft de monetisatie die de sportgames van 2K blijft plagen en ook nu weer de kop opsteekt. Het is hoegenaamd niet zo wansmakelijk zoals het in sommige eerdere titels als NBA 2K was, maar dat je in een carrière die draait om trainen en geduld op tijd en stond eraan herinnerd wordt dat je het jezelf ook makkelijker kan maken. Waarom zou je trainen en spelen om beter te worden, als je gewoon xp-boosts kan kopen? Goh, misschien omdat dat het volledige idee van trainen en beter worden en groeien, waar deze game op gebaseerd is, onderuithaalt?
Het online gravel slagveld
De carrière met haar opeenvolging van trainingssessies, wedstrijden en tornooien die je beetje bij beetje een topper maken, is natuurlijk een solide tijdverdrijf, maar uiteraard blijft dit het soort game dat het meeste pootjes heeft op de online tennis courts. Je hebt drie modes om uit te kiezen, van casual balletjes slaan in de online exhibitie tot pro matches in een ranking in de 2K Tour. Het is duidelijk dat alles staat of valt met de stabiliteit van de internetconnectie van jou en je tegenstander, maar als alles vlotjes en lag-vrij loopt, voelt de dynamiek van het spelletje beter dan ooit aan. Er gaat dan ook niets boven een tiebreak winnen tegenover de enige echte PapaChiliSmurf76. Het feit dat Hangar 13 belooft de game de komende maanden te blijven ondersteunen met nieuwe spelers, courts en evenementen toont eveneens aan dat de wil er duidelijk is om TopSpin 2K25 levendig te houden. We zien het Pong vooralsnog niet klaarspelen om een comeback als dit op poten te zetten.Conclusie
TopSpin 2K25 vraagt behoorlijk wat training en toewijding van de speler om haar mechanismen volledig onder de knie te krijgen, maar levert op die manier ook een van de betere sportgames van de voorbije jaren op. Het heeft iets erg belonend om je tennisspeler steeds beter en beter te zien worden, tot je uiteindelijk klaar bent om je te meten met de sterspelers tijdens een Grand Slam of Nederlanders in de online mode. Na een jaar of dertien afwezigheid is het dan ook duidelijk dat Top Spin wederom schittert op het court.
Pro
- Een stuk diepgaander en uitdagender dan Pong
- Training heeft merkbaar effect
- Uitgebreide spelopties en omkadering
Con
- Niet elke speler komt even overtuigend uit de digitale verf
- Monetisatie van xp-boosts haalt het idee waarop de game gebouwd is ietwat onderuit
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
25 april 2024
Gespeeld op
- Xbox Series X|S
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Sport
Ontwikkelaar
- Hangar 13
Uitgever
- 2K Games
