Roguelikes (of hun zusje met meer permanente upgrades: roguelites) zijn de laatste jaren een comeback aan het maken, maar het is niet altijd makkelijk om uit te dokteren welke je tijd waard zijn, en welke niet meer dan één run van je tijd verdienen. Zo ook met Anomaly Collapse, een roguelite-RPG waar je met pluizige personages strategische gevechten aangaat in een stad waar monsters en natuuranomalieën wijdverspreid zijn.
De Chinese ontwikkelstudio Rocket Punch is vooral gekend voor hun 2D-actiegame Hardcore Mecha en betreedt nu met Anomaly Collapse de drukke markt van de roguelikes alsook strategische turn-based RPG's. Gelukkig kunnen zij als het op de principiële roguelite-design komt, genrefans makkelijk bekoren.
Hoe verloopt de combat dan in Anomaly Collapse? De combatarena bestaat uit een 2D-raster, en elk spelerspersonage alsook elke vijand en elk object bevindt zich op één van deze velden. Jouw drie partijleden moeten de beste positie in het raster vinden om hun aanvallen mee uit te voeren, rekening houdende met allerlei factoren. Zo doe je extra schade met combo-aanvallen als meerdere spelerspersonages in hetzelfde vak zitten, maar krijg je ook een drukte-debuff als meer dan drie dingen op hetzelfde vak staan, of kan dit zelfs een blokkage betekenen voor de doorgang. Rond bewegen in het veld gebeurt aan de hand van bewegingspunten (de MP staat hier niet voor Magic Points, maar Movement Points), die om de beurt hergenereren. Aanvallen of andere specifieke acties zullen actiepunten (AP) kosten en ook deze genereren om de beurt. De actie- en bewegingspunten worden door de volledige partij gedeeld, dus is het aan de speler om de optimale verdeling van punten in de meest efficiënte bewegingen en aanvallen uit te voeren. Deze balansoefening wordt lekker complex gemaakt door allerlei secundaire effecten die vaardigheden, vijanden en statuseffecten met zich kunnen meebrengen. Zo kan je met een vaardigheid AP voor MP omwisselen als je verder wil bewegen, of juist gebruik maken van de sterke wind in een niveau om automatisch verplaatst te worden. Ookal gaat het veld enkel van links naar rechts en omgekeerd, voegt de plaatsing en beweging van je aanvallen zoveel strategisch potentieel toe. Hier loop je soms wel even in tegen UI-problematiek. Omdat het veld soms zo groot is en er vaak vele objecten op het veld zijn, overlappen alle figuren en hun informatiebalken soms op een manier waarop het moeilijk is om te zien wat je selecteert.
Ik gebruik hier de term roguelite omdat er wel degelijk een metaspel is waarin je permanente upgrades gebruikt. Zo geldt net als in Dead Cells dat je met elke speelbeurt de pool van wapens en vaardigheden verbreedt, maar dat de werktuigen die je uiteindelijk zal gebruiken een frisse combinatie van geluk en tactische beslissingen is. Anomaly Collapse kan best uitdagend zijn (vooral zijn tweede gebied waar elke vijand zich één keer terug tot leven kan wekken), maar dat wordt goed gebalanceerd met de dikke hoop mogelijkheden die je in elke run vrijspeelt. Zo maak je altijd wel genoeg vooruitgang in het meta-spel dat je wil blijven verderspelen. Het aantal slots dat je personages hebben om vaardigheden aan te koppelen, is trouwens een permanente stat, dus hoe meer je speelt, hoe makkelijker runs uiteindelijk worden vanwege de optie om meer synergiën te laten gelden. Daarnaast voelt elke run verschillend vanwege het kaartsysteem, waarin je op elke stap van je avontuur een keus maakt tussen een paar activiteiten op de kaart. Sommige activiteiten zullen je toegang geven tot een vaardigheden-winkel, anderen zullen je partij helen en anderen zullen naar een combat leiden, maar sommige van die opties zullen maar één beurt een optie blijven. Elke stap van elke run voelt dus als een impactvolle beslissing. Toch zijn beslissingen niet onomkeerbaar, want tussen elke combat door mag je je partij-loadout veranderen. Daarnaast wordt elke run individueel gekleurd door het Factorsysteem. Hier heeft Anomaly Collapse zijn naam aan te danken, want het gaat hier om verschillende effecten die plaats kunnen nemen op het slagveld, die deels willekeurig en deels afhankelijk van je acties zijn. Een van de leukere anomalie-factoren is bijvoorbeeld de Wipplank: dan verandert de zwaartekracht op het veld op basis van waar meeste personages staan. Dit voegt een extra leuke dimensie toe bij de positioneringsoefening. Alles samengenomen heb je hier een leuke combinatie van elementen die je bijvoorbeeld in Dead Cells en Darkest Dungeon kan vinden, al is de atmosfeer hier wat verder zoek. Voor een deckbuilder-RPG-roguelite toont Anomaly Collapse wel een sterk staaltje design. Deze is dan ook een aanrader voor fans van die genres!
De Chinese ontwikkelstudio Rocket Punch is vooral gekend voor hun 2D-actiegame Hardcore Mecha en betreedt nu met Anomaly Collapse de drukke markt van de roguelikes alsook strategische turn-based RPG's. Gelukkig kunnen zij als het op de principiële roguelite-design komt, genrefans makkelijk bekoren.
Niets meer of minder
Het verhaal in Anomy Collapse is zo flinterdun als je mee weg kan komen voor een singleplayergame. Er is weinig meer te vertellen dan dat er íets vreemd gaande is in de stad waardoor monsters en zwaartekrachtveranderende artefacten ineens elke straathoek bevlekken. Zelfs de personages voegen weinig flair toe: naast een paar unieke interacties, herhaalt sommige dialoog zich zelfs over verschillende personages heen. Maar dat wil niet zeggen dat Anomaly Collapse je tijd niet waard is. Deze chaotische stand van zaken is hier geen catalyst voor een groots scifiverhaal, maar heeft één doel: de achtergrond vormen voor high-stakes stedelijke combat. Puur op de gameplaykant levert Anomaly Collapse bevredigende combatscenario's en betekenisvolle build-keuzes die de speler steeds terug zal lonken voor een volgende run. Door de simpele visuele kant, de repetitieve muziek en de rommelige UI krijg je misschien wat vibes van een mobile game, maar die basisdesign zit zo goed dat deze gedachtenkronkel al snel verdwijnt. Daarboven: waar een mobile game (of zelfs vele AAA studio's) geld zouden vragen voor de vele opties die hier ontgrendelbaar zijn (of ten minste een valuta om dingen sneller mee vrij te spelen), bevat Anomaly Collapse honderden en honderden aan gameplay-impacterende keuzes zonder ook maar één microtransactie in het gezichstveld.Speel als een weerwolf die vijanden bloeddorstig verslindt, een wetenschapper die gebruik maakt van de zwaartekracht om het speelveld te manipuleren, of een athleet die iedereen te snel af is.
Hoe verloopt de combat dan in Anomaly Collapse? De combatarena bestaat uit een 2D-raster, en elk spelerspersonage alsook elke vijand en elk object bevindt zich op één van deze velden. Jouw drie partijleden moeten de beste positie in het raster vinden om hun aanvallen mee uit te voeren, rekening houdende met allerlei factoren. Zo doe je extra schade met combo-aanvallen als meerdere spelerspersonages in hetzelfde vak zitten, maar krijg je ook een drukte-debuff als meer dan drie dingen op hetzelfde vak staan, of kan dit zelfs een blokkage betekenen voor de doorgang. Rond bewegen in het veld gebeurt aan de hand van bewegingspunten (de MP staat hier niet voor Magic Points, maar Movement Points), die om de beurt hergenereren. Aanvallen of andere specifieke acties zullen actiepunten (AP) kosten en ook deze genereren om de beurt. De actie- en bewegingspunten worden door de volledige partij gedeeld, dus is het aan de speler om de optimale verdeling van punten in de meest efficiënte bewegingen en aanvallen uit te voeren. Deze balansoefening wordt lekker complex gemaakt door allerlei secundaire effecten die vaardigheden, vijanden en statuseffecten met zich kunnen meebrengen. Zo kan je met een vaardigheid AP voor MP omwisselen als je verder wil bewegen, of juist gebruik maken van de sterke wind in een niveau om automatisch verplaatst te worden. Ookal gaat het veld enkel van links naar rechts en omgekeerd, voegt de plaatsing en beweging van je aanvallen zoveel strategisch potentieel toe. Hier loop je soms wel even in tegen UI-problematiek. Omdat het veld soms zo groot is en er vaak vele objecten op het veld zijn, overlappen alle figuren en hun informatiebalken soms op een manier waarop het moeilijk is om te zien wat je selecteert.
Variatie is koning
Er zijn uiteindelijk acht personages om mee te spelen en elk heeft een volledig andere speelstijl: speel je als een weerwolf die vijanden bloeddorstig verslindt, een wetenschapper die gebruik maakt van de zwaartekracht om het speelveld te manipuleren, of een atleet die iedereen te snel af is ... Het is aan jou om deze keuze te maken en om die keuze te complementeren met passende vaardigheden doorheen je run. Dat is deel van wat dit zo'n geweldige roguelite maakt: elke run voelt zodanig anders omdat je met een andere partij werkt, waaronder elk personage verschillende synergiën kan creëren. Maar bovenop de speelbare personages is de grootste troef van Anomaly Collapse zijn honderden uitrustbare vaardigheden. Vaardigheden verzamel je doorheen je run: na elk combatscenario maak je een keus tussen drie vaardigheden en dan kies je bij welk partijlid je deze wil gebruiken. Zo zal je van de ene run op de andere met hetzelfde personage enorm uiteenlopende dingen kunnen doen. Vaardigheden kunnen zowel actief zijn (deze moeten tijdens combat geactiveerd worden met AP en/of MP), ofwel passief (deze gelden altijd en kunnen forse veranderingen brengen aan hoe je speelt.) Vaardigheden kunnen gif-effecten inhouden, elektriciteit aan je aanvallen toevoegen, HP-diefstal faciliteren, vijanden trager maken, combo-aanvallen sterker maken, en nog veel meer. Na zo'n vijftien uren speelplezier heb ik nog lang niet alle vaardigheden ontdekt, en elke keer dat je speelt, ontgrendel je er nieuwe die een volgende run weer zo aantrekkelijk maakt. Het is uiteindelijk deze variatie in opties dat Anomaly Collapse zo bedwelmend maakt om te spelen.Een combinatie van geluk en tactische beslissingen.
Ik gebruik hier de term roguelite omdat er wel degelijk een metaspel is waarin je permanente upgrades gebruikt. Zo geldt net als in Dead Cells dat je met elke speelbeurt de pool van wapens en vaardigheden verbreedt, maar dat de werktuigen die je uiteindelijk zal gebruiken een frisse combinatie van geluk en tactische beslissingen is. Anomaly Collapse kan best uitdagend zijn (vooral zijn tweede gebied waar elke vijand zich één keer terug tot leven kan wekken), maar dat wordt goed gebalanceerd met de dikke hoop mogelijkheden die je in elke run vrijspeelt. Zo maak je altijd wel genoeg vooruitgang in het meta-spel dat je wil blijven verderspelen. Het aantal slots dat je personages hebben om vaardigheden aan te koppelen, is trouwens een permanente stat, dus hoe meer je speelt, hoe makkelijker runs uiteindelijk worden vanwege de optie om meer synergiën te laten gelden. Daarnaast voelt elke run verschillend vanwege het kaartsysteem, waarin je op elke stap van je avontuur een keus maakt tussen een paar activiteiten op de kaart. Sommige activiteiten zullen je toegang geven tot een vaardigheden-winkel, anderen zullen je partij helen en anderen zullen naar een combat leiden, maar sommige van die opties zullen maar één beurt een optie blijven. Elke stap van elke run voelt dus als een impactvolle beslissing. Toch zijn beslissingen niet onomkeerbaar, want tussen elke combat door mag je je partij-loadout veranderen. Daarnaast wordt elke run individueel gekleurd door het Factorsysteem. Hier heeft Anomaly Collapse zijn naam aan te danken, want het gaat hier om verschillende effecten die plaats kunnen nemen op het slagveld, die deels willekeurig en deels afhankelijk van je acties zijn. Een van de leukere anomalie-factoren is bijvoorbeeld de Wipplank: dan verandert de zwaartekracht op het veld op basis van waar meeste personages staan. Dit voegt een extra leuke dimensie toe bij de positioneringsoefening. Alles samengenomen heb je hier een leuke combinatie van elementen die je bijvoorbeeld in Dead Cells en Darkest Dungeon kan vinden, al is de atmosfeer hier wat verder zoek. Voor een deckbuilder-RPG-roguelite toont Anomaly Collapse wel een sterk staaltje design. Deze is dan ook een aanrader voor fans van die genres!
Conclusie
Oké, voor een meeslepend verhaal, geweldige muziek of bloedmooie artdesign moet je niet bij de Chinese roguelite Anomaly Collapse zijn. Maar puur gameplaygewijs heeft Anomaly Collapse variatie, uitdaging en complexiteit te bieden om van te kwijlen. Strakke roguelite-design met oneindig veel build-mogelijkheden en een robust, strategisch turnbased combatsysteem met een aantal frisse twists, zorgen samen voor een game waar je na elke gefaalde run terug zin krijgt om er een nieuwe te beginnen.
Pro
- Uitmuntend roguelite-design vol build-variëteit
- Uitdagende, complexe en strategische combat
Con
- Qua presentatie en verhaal ongeïnspireerd
- Soms onhandige UI
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
12 april 2024
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Genre
- Roguelike
- RPG
- Strategy
Ontwikkelaar
- Rocket Punch
Uitgever
- Spiral Up
