Medische letsels

KingNine

KingNine

Active member
Bij deze: een thread over alles wat je onlangs hebt meegemaakt van allerhande botbreuken tot accidenten, kneuzingen, wonden, noem maar op.

Ik ben vorige week vrijdag van op een hoogte verkeerd gevallen toen ik een bal wou halen over een omheining, enorm stom (as usual) maar wel met gevolgen. Knie is geplooid dus ligament verrokken/gescheurd, en meniscus geraakt, knie volledig gezwollen. Nu met kniebrace en krukken deze week thuis, hopelijk volgende week rustig aan terug stappen op het werk.

Voorts heb ik in het verleden al een knieschijf gebroken met een motorongeval, sleutelbeen gebroken met aangereden te worden op de fiets door een dronken!!! chauffeur. Een hersenschudding door op m’n hoofd te vallen met het skiën. En hier en daar wat lichte kneuzingen door wat valpartijen. Fingers crossed wat het volgende gaat zijn.
 
Schouderluxatie bij het snowboarden een 10-tal jaren terug.
Ondertussen al in ziekenhuizen over de hele wereld gelegen, zelfs na Bankart operatie en opvolgende Latarjet operatie. Laatste keer was 100m onder de grond in een 7km lange grot in nieuw zeeland, ongeveer in de helft. Sjans dat er niet meer gerappeld moest worden en dat de gidsen hem er op een rotsblok met een zakje gewicht er terug in gekregen hebben want we hadden nog zeker 3u voor de boeg.

Da's het letsel dat mij waanzinnig hard frustreert. Klimmen kan ik niet meer, snowboarden met schrik lukt gewoon niet en mountainbiken kan nog wel, maar alsnog met angst voor een val waardoor ik geen progressie maak.

Een van de weken bel ik naar het ziekenhuis om te vragen om die kutschouder gewoon vast te schroeven. Nog liever minder bewegingsvrijheid dan dit.

Verder snel last van de knie (IT band) bij het fel stijgen of afdelen op een trektocht (zelfs met stokken), maar dat hoop ik te genezen met steunzolen icm spierversterking.
 
Laatst bewerkt:
Ik dacht dat ik zielig was met de verrokken ligament van mijn rechterknie maar wat ik hierboven lees is heftig man!

Vorig jaar (maart) had ik een strakke, halflange kokerrok aan icm hoge hakken en toen ik in onze wagen wou stappen die redelijk hoog is zei mijn knie 'krak'.
Mijn man heeft me naar boven moeten dragen en gelijk werd mijn knie rood en dik dus ja ik dacht dat die gebroken was.
Maar dat was dus niet het geval terwijl ik had durven zweren van wel, zo pijnlijk dat dat was.:unsure:
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Nog nooit echt iets "gebroken", wel eens een stuk kraakbeen van mijn bekken gescheurd toen ik nog in groei zat. Ook ligamenten van mijn enkel 2x afgescheurd en een barst in mijn hiel gehad. That's it :oops:
 
Buiten een paar ligamenten in de enkel en verdraaide knie door de voetbal niks bijzonders meegemaakt.

Altijd verrassend want ik ski al 25 jaar en ben al serieus lelijk gevallen dat ze dachten, die jongen zijn skireis is gedaan.
 
Pana zei:
Schouderluxatie bij het snowboarden een 10-tal jaren terug.
Ondertussen al in ziekenhuizen over de hele wereld gelegen, zelfs na Bankart operatie en opvolgende Latarjet operatie. Laatste keer was 100m onder de grond in een 7km lange grot in nieuw zeeland, ongeveer in de helft. Sjans dat er niet meer gerappeld moest worden en dat de gidsen hem er op een rotsblok met een zakje gewicht er terug in gekregen hebben want we hadden nog zeker 3u voor de boeg.

Da's het letsel dat mij waanzinnig hard frustreert. Klimmen kan ik niet meer, snowboarden met schrik lukt gewoon niet en mountainbiken kan nog wel, maar alsnog met angst voor een val waardoor ik geen progressie maak.

Een van de weken bel ik naar het ziekenhuis om te vragen om die kutschouder gewoon vast te schroeven. Nog liever minder bewegingsvrijheid dan dit.

Verder snel last van de knie (IT band) bij het fel stijgen of afdelen op een trektocht (zelfs met stokken), maar dat hoop ik te genezen met steunzolen icm spierversterking.
Klik om te vergroten...
Heb 2 jaar geleden ook een luxatie gehad, ik merk er ondertussen niet veel meer van maar uiteraard is het sporten tijdens covid beperkt tot lopen. Enkele maanden na de luxatie wel wat gekayakked en vlak voor covid nog gesnowboard, wat wel ok was. Ik hoop na covid eigenlijk te beginnen aan muurklimmen, krijg daar nu wel wat schrik van als ik jou zo hoor. Waarom heb je 2 operaties nodig gehad? Zware beschadigingen door de luxatie? Bij mij was het "ergste" zenuwschade die ervoor gezorgd heeft dat mijn pols een jaartje heel weinig "gevoel" had, maar da's ondertussen ook weg.

Mijn grootste frustratie is hamstring die snel overbelast geraakt nav een gescheurde kruisband 9 jaar geleden (net als de luxatie gebeurd tijdens de ju jitsu training).. sukkel daar nog steeds mee en beklaag me eigenlijk wel dat ik die operatie met een hamstring grefte laten doen heb.

Esthetisch probleem: als kind ooit mijn arm gebroken in spanje, waar ze die verkeerd teruggestoken hebben en mijn elleboog ziet er wat funky uit. Maar behalve bij sommige gewicht-hef bewegingen geen last van (los van het esthetische dus).
 
Achillespees erdoor 2 jaar geleden, dubbele armbreuk tijdens voetbal, gewrichtsbanden links & rechts voet gescheurd.
Allemaal top hersteld. Achillespees na 3 maand terug op ski's, 4 maand op tennisveld. Witsel kan er puntje aan zuigen!

Enkel gewrichtsbanden voel ik nog 1-2 x per jaar met zo'n zeurende druk, bij overgang zomer-winter & omgekeerd.
 
Zo'n 10 jaar geleden met een soort handstand in een zwembad voelde ik iets in mijn rug, verder geen aandacht aan geschonken. Na die vakantie was ik terug aan het powerliften, en bij een relatief zware deadlift kreeg ik een sterke pijn in mijn onderrug aan de rechterkant én leek het alsof dat been niet goed meer werkte. Al mankend de zaal verlaten. Mijn eerste idee was een hernia, maar dan voelde ik me enkele dagen later toch wat beter. Nog eens wat geprobeerd, en bij het zakken in een squat verkrampte mijn been terug. Ik heb dat zelf gelinkt aan die handstand in het zwembad maar nog altijd niet zeker van.

Sportdokter, x-ray: rug compleet in orde, niets op te zien. Naar een chiropractor, steunzolen, ontstekingsremmers, stretchen, ... en het werd wel beter maar ik bleef met een soort pijn zitten in mijn onderrug rechts en ook bij squat of deadlift bleef dat "trekken" (= bij het zakken bijvoorbeeld ging plots mijn hiel rechts omhoog door een soort oncontroleerbare spiercontractie). Leek dus alsof er een spier verkrampt was en een zenuw raakte, maar wat ik ook deed, dat werd niet beter.

Een dik jaar later, mogelijk meer, een vakantie van 3 weken genomen, veel wandelen, niets van trainen. Eerste keer terug in de gym liet ik mij uithangen, dus aan een pull up bar maar steunend op de tippen van je voeten en wat lichte bewegingen. Op een bepaald moment hoorde ik de luidste krak die mijn lichaam ooit heeft gemaakt en voelde het alsof er iets "losliet" op de plek van die blessure. Ondertussen weer 10 jaar verder en nooit nog iets van gevoeld. De mysteries van het menselijk lichaam :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Ik ben dinsdag jongstleden geopereerd. Voor de 4de nacht op rij, afgezien gelijk ne ketter (en nu reeds klaar wakker dus toch niks beter te doen dan hier te posten terwijl ik in de zetel lig te rusten).

Ik ben geopereerd aan een dubbele liesbreuk, een navelbreuk en een medische besnijdenis (no comment).

De dubbele liesbreuk is hetgeen ik verrassend genoeg, het minste last van heb. Eerlijkheidshalve puur op basis van die operatie kan ik maandag eigenlijk al terug gaan werken. Eigenlijk valt de genezing van de dubbele liesbreuk dus reuze mee. Tot dusver het positieve nieuws. Ahum.

MAAR ... de navelbreuk is een serieus pakske erger. Ik geraak amper zelfstandig recht (of ik forceer de breuk) dus in ons waterbed gaan liggen = NO GO. Dus das dan maar op de zetel. Hoesten gaat helemaal (nog) niet. Ik kan helemaal niet op mijn zij slapen, alleen volledig plat liggen lukt al. Ik heb véél pijn aan de navelstrengstreek en onrechtstreeks véél pijn aan de rug (omdat ik niet op mijn zij kan slapen zonder vreselijke pijnen aan de navel).

Ook de besnijdenis geneest (ironisch genoeg) véél minder snel dan de dubbele liesbreuk. Ik ben nu natuurlijk supergevoelig, dus rondwandelen met een boxershort = Echt nog een NO GO, één foute beweging en ik hang bijna tegen het plafond en ik maak precies elke seconde een foute beweging, ook al let ik serieus op.

Een tip van een moslimvriend was om gewoon te gaan slapen met een boxershort. Dat zou helpen tegen de gevoeligheid omdat je daar niet wakker zou van worden (Hij was helaas VERY WRONG), en dat je dan automatisch eraan went wegens schuurbewegingen die je maakt in je slaap. In theorie een goed idee maar plots word ik (of wat had je gedacht?) WEL gewoon wakker midden in de nacht krioelend van de pijn (!) en pfftttt (vul zelf maar verder in). De draadjes van de wonde waren ineens allemaal losgetrokken (!). Plezant hoor!

Ik heb terwijl ik dit tik nog een pijnstiller genomen, dus ik ga nog wat proberen te slapen. Tot later.
 
Als kind driemaal genaaid geweest aan mijn hoofd. Eerste keer viel nog mee, tweede keer stond een stalen radiator in de weg. Derde keer was na een verkeersongeval.
Op 18 jarige leeftijd een stalen nagel van 80mm in mijn linker knie geschoten met een luchtdruk nagelpistool,druk lag rond de 8bar.
Daarbij op een haar na mijn knieschijf gemist. Een ruggenprik gekregen als verdoving, doe ik nooit meer.
In 2018 een kijkoperatie aan de rechterschouder. Een spier werd samengeknepen door omgekeerde artrose, een cadeau van het zware werk in de bouwsector.
Mijn vasectomie reken ik niet echt als een letsel.
 
Vorig jaar voor het eerst onder narcose geweest voor een goedaardig gezwel aan mijn speekselklier aan mijn rechteroor. Het begon te groeien en zou op termijn voor een verlamming van de mimiek kunnen zorgen, dus dat moest weg. Heel gekke ervaring, die narcose. Je bent zo weg. En dan wordt je langzaam wakker in een zaal. Van pijn achteraf viel het goed mee en mijn vrouw joeg me de week na de operatie op zolder om de oude blokken rotswol te verwijderen. :D

Nu zie je wel héél vaag nog het litteken van de insnede onderaan mijn oor, want ze hebben dat van daaruit moeten weghalen.
 
Toen ik 9 was lelijk gevallen op de speelplaats op school. Pols gebroken, operatie om 2 (kleine) spillen erin te steken en drie maanden in't gips :S
Paar jaar later mijn ringvinger gebroken bij basket. itt mijn pols deed dit enorm veel zeer. ik draaide bijna weg van de pijn :S
Ook die in't gips gestoken, maar niet zo lang als mijn pols uiteraard. Weet niet meer hoe lang dat nu precies was

Sindsdien geen stoten meer uitgestoken 😁
 
Ik ben gedurende de dag wel in orde en 'op een erg rustige manier' actief. Meestal zittend in de zetel (achterover leunend), maar af en toe even rechtstaan en wat bewegen. (vrouwlief helpt mij dan anders is het moeilijk rechtgeraken) Ik kan dan ook de pijnpunten in mijn lichaam grotendeels vermijden.

Maar helaas tijdens de nachten is dat dus zoals hierboven gemeld, totaal anders. En dat is nog niks gebeterd.

Sinds vrijdag heb ik zo goed als niet meer kunnen slapen wegens véél pijn tijdens de nacht.
Mijn polar heeft sinds donderdagnacht géén enkele slaap meer kunnen registeren. :frown:

We gaan dus maar naar de specialist luisteren en volgende week nog niet gaan werken hé.
 
Mijn vriendin is vorig jaar ook geopereerd aan een navelbreuk. Om te slapen gebruikte die een borstvoedingskussen (zo'n worst). Op haar zij en dat tussen haar benen.

Hebt ge geen buikband? Ze had dat liggen van de keizersnede's en dat hielp ook wel goed.

Zelf: beide ellebogen gebroken, op dezelfde moment. Één arm kan ik nog niet helemaal terug strekken zoals het moet, dat is nog altijd wat stram maar dat zou normaal zijn.
 
Creeping Death zei:
Hebt ge geen buikband? Ze had dat liggen van de keizersnede's en dat hielp ook wel goed.
Klik om te vergroten...
Ja ik draag 6 weken een buikband, maar dan kan ik nog niet op de zijkant slapen, ook niet met een hulpmiddel. Ik denk dat de combo van verschillende operaties er gewoon géén goed aan doet sé.

EN een dubbele liesbreuk EN een navelbreuk EN een besnijdenis. Overal is er wel iets dat zwaar irriteert of pijn doet .. :frown:

Ach ja over enkele dagen zal het al véél beter zijn, vermoed ik. De korte maar harde pijn hé :)
 
makila zei:
Ik ben geopereerd aan een dubbele liesbreuk, een navelbreuk en een medische besnijdenis (no comment).
Klik om te vergroten...
Auch.
Mss moet je zodra je de kans hebt effe in je blootje op bed liggen, laat de boel eventjes luchten want dat versnelt het genezingsproces sowieso en dan maar hopen dat je geen erectie krijgt.:unsure:
Toen ik borstvoeding gaf had ik tepelkloven want die parasiet van een baby zoog alles kapot. :frown:
Ik kreeg toen het advies van verloskundige om klovenzalf te smeren en zo vaak mogelijk dem titiz te laten luchten en dat hielp echt goed hoor.
Beterschap!
 
Myllana zei:
Auch.
Mss moet je zodra je de kans hebt effe in je blootje op bed liggen, laat de boel eventjes luchten want dat versnelt het genezingsproces sowieso en dan maar hopen dat je geen erectie krijgt.:unsure:
Klik om te vergroten...
Letterlijk 1x om het kwartier de eerste dagen (nu nog om het half uur, het betert nu wel wat) tijdens de nacht (I wish I was kidding en ik zeg dit niet om op te scheppen want elke erectie is door de wonde héél erg pijnlijk !!! Het is al erg gesteld, als ik moet zeggen dat ik dit helemaal NIET leuk vind).

Uw tip werkte de eerste nachten niet wegens de supergevoeligheid vanonder. Maar nu dat wat begint weg te ebben helpt uw trukje gelukkig wel (mits een superzacht deken). Ik ben nu van letterlijk zo goed als géén slaap naar +-6 uur gegaan (Wel paar keer nog wakker geschoten van de pijnlijke ...) dus het betert wel stilletjes aan.

Volgens de arts is het issue logisch. Ik heb zowel een liesbreuk laten herstellen als een besnijdenis ondergaan. De matjes die ze plaatsen aan de beide liesstreken ter versteviging zorgt voor extra spanning/stress rond de urineleider/penis, waardoor je tijdelijk mogelijk méér (nachtelijke) erecties krijgt dan normaal. Door de wonde en draadjes van de besnijdenis is dat dan ook nog eens pijnlijk. Die combo = dodelijk voor mijn slaap (!).

Myllana zei:
Ik kreeg toen het advies van verloskundige om klovenzalf te smeren en zo vaak mogelijk dem titiz te laten luchten en dat hielp echt goed hoor.
Beterschap!
Klik om te vergroten...
Bedankt voor de hint. Ik smeer er nu vaseline op, dat helpt inderdaad tegen de kloven hé. En ik kan nu gewoon rondwandelen door telkens een nieuw verband te leggen (met gaas).

Maar die info kreeg ik helemaal niet mee. Dat stoort mij. Ik heb welgeteld 0 nazorg informatie gekregen ivm de besnijdenis. Ik kreeg alleen mee: Pijn? Neem een pilleke! (Ja die kreeg ik wel mee + wat voorschriften) That was it. Daar ben ik absoluut niet tevreden van. Maar goed, het komt wel in orde ..
 
Laatst bewerkt:
Pfff, meermaals linkerpols gebroken, meerdere verrekkingen in de ligamenten van verschillende vingers, gebarsten knokkel, gescheurde kruisbanden linkerknie, gebarsten elleboog, etc... Mijn moeder stond altijd doodsangsten uit als ik er als jong ventje op uit trok met mijn bmx'ke.

Laatste accidentje was vorig jaar toen ik met de mtb kennis heb gemaakt met een betonnen paal. Sleutelbeen verbogen, en daar heb ik blijvend last van. Maar het kon ook erger, gezien de staat van mijn helm nadien.
 
Na 2 jaar terug 1 subluxatie en 1 luxatie (shouder volledig uit de kom, terug in het ziekenhuis ingezet) gehad te hebben ben ik aan het twijfelen over een schouderoperatie.
Ik ben een fervent fitnesser en ik heb er op dit moment geen last van tijdens het fitnessen, maar bij andere sporten met contact heb ik mijn twijfels.
Nu ben ik benieuwd naar de ervaring van anderen met het al dan niet uitvoeren van een operatie voor stabilisatie van de schouder.

Wie heeft een soortgelijke ervaring en wat zijn jullie bevindingen?
 
2 ribben gebroken op training. Training uitgedaan. Week erna weer 4x gaan trainen. Botsplinters in vlies. Veel pijn. Dat is zowat 15 jaar geleden. Doordat ik geen rust heb genomen zijn die ribben niet netjes aan elkaar gegroeid en blijft dat een zwakke plek. Jong en dom.

Door veel onnozelheden al veel genaaid in benen, handen, hoofd. Hoofd wint met 6 keer genaaid, waarvan 4x in 't gezicht. Schoon is het niet.

13 jaar geleden op straat aangevallen geweest door een bende. Oogkas gebroken, schedelbreuk en hersenschudding door klappen te vangen van een boksijzer. Ben bij bewustzijn gebleven en heb mij eruit kunnen redden. Bijna oog kwijt en had veel erger kunnen aflopen had ik het bewustzijn verloren.

In november op training interne bloeding opgelopen in laterale bovenbeenspier. Bloeding heeft de spier in de lengte 16 cm gescheurd. Diameter van bloeding was op z'n max. 10 cm. Helse pijn. Afgelopen maandag voor het eerste terug 2,5 km gaan lopen. Nog steeds veel kiné op 't programma en ik denk eind maart of begin april ergens terug te kunnen boksen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan