Squidward

Het oude Rusland, of toch de USSR van enkele decennia terug, blijft een tot de verbeelding sprekende setting. Voor zij die al rondliepen ten tijde van het IJzeren Gordijn blijft het een herinnering aan een mysterieus afgesloten vijandelijke reus. Een slapende - maar dit slechts heel licht - beer die te allen tijde in staat was om een klauw of een hele poot op ons neer te brengen. Of misschien ook niet. De mist van geheimzinnigheid was dicht en zelfs nu zijn er nog een heel aantal dingen die we wellicht nooit zullen weten. Rusland houdt vast aan zijn zwijgzaamheid. Spelontwikkelaars maken dankbaar gebruik van de erg speciale atmosfeer om ons content te bezorgen.

“Een boek schrijven, dat kan ik ook.” Een zin die je nog wel eens hoort, misschien heb je ze zelf al eens gebruikt. Het is op het eerste gezicht een eenvoudig genoeg principe: je hebt een verhaal in je hoofd en dat zet je gewoon op papier. Maar, vanzelfsprekend, is het níét zo vanzelfsprekend (anders deed iedereen het toch gewoon?). Een literaire creatie kost bloed, zweet en tranen. En dat is er maar eentje. Als je werkelijk een heel nalatenschap aan boeken wil gaan produceren, dan neemt dat heel je leven over. Er worden best wel veel boeken geschreven, maar echt blijvers, het soort dat generaties kan overbruggen en grenzen doorbreekt … het blijft procentueel weinigen gegeven. Daarbovenop nog een hele rits aan films, series, theaterstukken, games (!), en ons procent zakt nog een heel stuk.

Het Formule 1-circus heeft op dit moment drie weken dik verdiende zomerpauze. Dit seizoen dat met 23 races normaal het langste ooit zou moeten zijn, heeft al - op heel eigen en zeer te bediscussiëren manier - voor een aantal ‘momenten’ gezorgd. Eerst was er natuurlijk Monza, de bijna mythische Italiaanse race, dat door hevig regenweer werd afgelast. En dan is er natuurlijk ook FIA dat met pijltjes naar een willekeurig bord mikt en zo wekelijks wel íets aanpast om het ‘spannend’ te houden. Het is zo verleidelijk, zo mákkelijk om vanuit de comfortabele sofa meningen te verkondigen. Ik ben er zeker van dat ik zelf een schitterende team manager zou zijn. Misschien geen Toto maar toch Squido! Sinds kort is er F1 Manager 2023, waarmee ik voorgaande hypothese ook ga bewijzen!

2023 is een bijzonder jaar voor Squidward. Dit jaar is namelijk het 25-jarige jubileum van mijn achttiende verjaardag! Natuurlijk ben ik sinds dan wat - veel - ouder en wat - schrikwekkend weinig - wijzer, maar sommige dingen zijn precies hetzelfde. Interesse in alles wat computer en games is, is daar eentje van. Achttien jaar was voor moeder en vader Squid het moment om de eerste personal computer in huis te halen, een bakbeest van HP, en voor mijn eigenste zelf de eerste kennismaking met wat zo een toestel allemaal kon. Toen kwam een aankoop nog met een flinke stapel cd-roms (Encarta, waar is de tijd) en ik ben weken zoet geweest met alles te bekijken. Een grotere openbaring kwam er echter pas twee jaar later, toen ik mijzelf een nieuwe set-up cadeau deed en daar voor het eerst 'echte' games bij kwamen. Daarbij zat Tomb Raider III: Adventures of Lara Croft, voor mij de eerste echte klik met een game. Nu zijn we zoveel jaren later en Lara blijft fris als een hoentje. Squidward...

De meesten onder ons hebben onze job en vinden die best oké (hopelijk), maar wie droomt niet af en toe eens van iets anders. In de wereld van de videogame, kan je tegenwoordig van alles en nog wat gaan uitproberen in simulatoren. Wil je proeven van het leven als boer, als tuinman, als vrachtwagenchauffeur of als chirurg? Consoles en pc hebben de oplossing voor je. Zo kan je makkelijk een aantal uren spenderen aan het uitleven van een geheel nieuwe carrière. Maar wat als je de job van je leven al hebt? Hoera en gefeliciteerd natuurlijk. Dat maakt sowieso het dagelijkse leven al een heel stuk aangenamer! Al is een droombaan ook niet altijd een vrijgeleide naar een zorgeloos bestaan. Kijk maar naar De Dood. Jep. Hij. Magere Hein. The Grim Reaper. Zo ‘grim’ is hij eigenlijk niet, maar onder de markt heeft hij het ook niet.

Il est venue le temps des cathédraaaaaales … Is het nummer u bekend? Het komt uit de musical Notre-Dame de Paris, een fenomenaal stukje drama en muziek. De basis van het verhaal is dat van de bultenaar Quasimodo, een verhaal dat iedereen wel ergens kent. De tijd der kathedralen, toen alles nog in opbouw was, moet indrukwekkend geweest zijn. Nooit eerder was er in Europa zo een bouwwoede met zo een imposant resultaat geweest. Een blijvend memoriam of een blijvend brandmerk van de tijd dat de kerk absolute heerser van het dagelijks leven was.

‘Vroeger duurden huwelijken langer!’ ‘Men werkte nog aan relaties!’ Hoe vaak hoor je het - ondanks dat we al in de 21ste eeuw zitten - nog weerklinken? Natuurlijk klopt het voor geen meter. Het huwelijk van de bomma duurde, omdat de bomma nergens anders heen kon. Geen bankrekening, geen eigendom, verloren ‘respectabiliteit’, … Bomma zat goed vast. Gelukkig kon de soep van opa nog wel eens misvallen en was het weduweschap een oplossing. Iets dat - toegegeven - in 2023 óók nog kan, ons zijn geen kansen ontnomen. Met Loretta gaan we terug in de tijd naar 1947, dat ‘vroeger’ waar alles allesbehalve ‘beter’ was.

Dat het met onze planeet niet fantastisch gesteld is, valt niet te ontkennen. Elk jaar overvallen ons wel een aantal natuurlijke fenomenen die dood en vernieling zaaien, plus dat het droger en warmer wordt, ijskappen smelten … Om dan nog maar te zwijgen van wat wij onder elkaar allemaal uitspoken. Er wordt dus, niet zonder reden, zachtjes aan gekeken over waar wij - mensen, dus - misschien ooit een nieuw leven zouden kunnen opbouwen. Voor games is dit een dankbare insteek. Er zijn veel nieuwe werelden die we zo kunnen bezoeken. Soms het gevolg van menselijke triomfen, soms het gevolg van het noodlot.

PowerWash Simulator was mijn Game of the Year voor 2022. Het concept is even eenvoudig als geniaal: met een hogedrukreiniger en accessoires - die je kan gaan upgraden naar gelang geld binnenkomt - ga je aan de slag om de vuilste vuiligheid terug blinkend schoon te maken. PWS kan in het rijtje mandala kleuren, pannenlappen haken of even de tuin induiken. De speler gaat helemaal op in een (relatief) eenvoudige taak, de tijd spoelt weg met het zeepwater en het is ontspannend. In de basisgame zaten al een aantal leuk bedachte jobs (Mars Rover!) maar de mensen achter PowerWash Simulator (FuturLab en Square Enix Europe) zijn nog niet klaar!

Als kind heb je soms vreemde droomjobs. Die van mij - of eentje van die van mij - was ‘achtergronden tekenen’. Ik kon met grote bewondering naar tekenfilms zitten kijken, met al mijn aandacht op wat áchter de personages gebeurde. Al die fijn uitgetekende omgevingen, met honderden raampjes waar allerlei levens konden worden geleefd … Ik vond het fantastisch. Dromen over hoe het zou zijn om er rond te lopen, alles wat mogelijk was met wat fantasie. Ja, ik zou het graag gedaan hebben. Want het decor, de wereld, is toch wat je project leven geeft. Je kan Belle wel laten rondwaren in een kasteel, maar die bibliotheek spreekt dertig jaar later nóg tot de algemene verbeelding. Alles is nu eenmaal mooier als de setting goed zit.