Zoon heeft een lief

Ik heb op mijn 18 heel mijn leven in feite opgeblazen omwille van een internet-gestarte relatie. Oké, ik was meerderjarig maar ongelofelijk onervaren en net zoals uw zoon direct gehecht. Ik zag niet dat er veel vissen in de zee waren, was echt een dwangmatige gedachte ‘ik ga altijd alleen blijven’. Op 18 jaar niet gezond.

Mijn ouders zijn daar in meegegaan onder de logica ‘als we het verbieden, is ze toch weg en zijn we ze helemaal kwijt’. Op dat moment hadden ze daar hoogstwaarschijnlijk gelijk in, ik kan niet terugkijken in mijn tienerbrein maar ik denk dat het gedacht zó dwangmatig in mijn hoofd zat dat ik idd voor weinig rede vatbaar was geweest.

Ik ben wel na een goede vijftien maand weer ‘tot mijn zinnen’ gekomen en na nog een jaar was ik terug thuis. Dat heeft wel voor de rest van hun leven de relatie met mijn ouders aangetast. Daar was iets geknakt en ik heb maar heel laat kunnen toegeven dat ik de dommerik was geweest. En aan hen heb ik het nooit meer kunnen zeggen. Dat zal de bittere pil tot het einde van mijn dagen blijven.

Het verbieden is sowieso niet aan de orde. Maar monitoring zeker wel. Volg zijn computer-gebeuren, toon positieve interesse zodat hij blijft vertellen en leg in uw reacties nadruk op de prilheid, kalverliefde etc (niet lomp gaan zeggen ‘ge zijt nog jong’ maar je kan je reacties wel zo framen dat het nadrukkelijk allemaal heel onschuldig en zeker geen levensbepalende diepe relatie). Geef hem perspectief, áls je na je studies wil verhuizen of áls zij na haar 18 eens op reis wil komen naar hier’ etc. Concreet maar heel veraf. Zo voelt hij steun, heeft hij ankerpuntjes maar is het in termijnen van jaren waarin heel veel kan veranderen. Sowieso is het heel waarschijnlijk dat hij op die tijd ergens rondom zijn omgeving wel een liefje eens zal oppikken, al is het niet voor lang, waardoor Ms Norway zal komen te vervallen.

En áls zij toch ‘het’ is dan komt dat hoe dan ook wel goed, leer je gewoon wat Noors.
 
Wat een dramatiek zeg, uw zoon is verliefd, fijn!
Ja vroeger leerde we ze op café of in één of andere vereniging kennen, nu online.
Hij is een jonge puber en zal nog meerdere keren zijn penis achter nalopen en hopeloos verliefd worden op de eerste de beste vrouw met borsten ( of hij moest een billenman zijn ;-) - voor de duidelijkheid: cynisch bedoeld).
Ik zou eerst en vooral gewoon heel blij zijn als ouder dat hij tenminste komt vertellen. Geen denken aan moest ik in mijn jonge tijd alle scharrels gaan opbiechten tegen ma en pa hoor.
Ik snap dat ge u zorgen maakt omtrent dat autisme maar verliefdheid is een gevoel dat iedereen heeft en voor iedereen hetzelfde is, enkel individueel in te vullen. Als ik zie naar mijn kinderen dan was mijn dochter ook de meer gehechte van de twee, mijne zoon dan weer niet. Ik denk niet dat dit te steken valt op zijn autisme. Het is gewoon eigen aan het individu....

Je zegt dat hij al een keer een blauwtje heeft opgelopen, tja? Hij zal er nog wel een stuk of 4-5 keer een oplopen. Ja liefdesverdriet is een mooie levensles maar het maakt je ook gewoon sterker.
Dat het een fake - profiel is dat is natuurlijk minder maar euh ja zolang ze geen centjes vraagt en zolang het nog een beetje onschuldig blijft en het rond wat texting blijft zou ik mij daar geen zorgen in maken. Die afstand gaat over een paar weken saai worden en dan is dat vanzelf voorbij. Het is toch gewoon prachtig dat hij plannen maakt en vooruit denkt en er wil gaan wonen en dit en dat... het hoort er allemaal bij, koester dat maar :) en hopelijk is de volgende keer hij denkt met die daar van onder het buurmeisje of eentje die dicht bij woont.
 
Even een update de liefde is bekoeld, ze sturen soms wel eens. Ik heb me dan positief ingesteld en dikwijls vragen hoe het met haar was zo begon hij er wat over te praten.
Maar nu is het van de baan, hij komt zo weinig buiten zoals de meeste jeugd dus als hij iemand vind zal het wel via internet zijn maar dan liefst wat dichter dan noorwegen :rofl:
 
dus als hij iemand vind zal het wel via internet zijn maar dan liefst wat dichter dan noorwegen :rofl:
* Ikzelf ben gehuwd met een Amerikaanse (nadat ik 7 jaar lang weldegelijk buiten kwam op zoek naar iemand maar ik om een of andere reden niemand vond waarmee het echt klikte. En ik dan op reis naar de VS iemand heb leren kennen na allereerst een relatief korte ontmoeting 'online')
* Een Chinese vriendin (Nu aldus de dubbele nationaliteit) is lang geleden (voor ik haar leerde kennen) van China naar België gekomen voor een Belg die een tijdje les gaf in China
* Een Belgische collega van Bulgaarse oorsprong heeft gewoon een vrouw uit Bulgarije genomen.
* Ik dacht dat Trump toch ook een vrouw had uit Zuid Amerika of zo? :unsure:
* Ik weet dat er nog BG'ers zijn die met een buitenlandse gehuwd zijn (veel) verder weg dan Noorwegen maar ik ga ze niet allemaal opsommen.
...

Het is te hopen voor u dat hij uiteindelijk met een Belgische zal aanpappen maar bereidt u er toch op voor dat het mogelijks anders zal uitdraaien.

Als vader zou ik wél voornamelijk hem proberen te behoeden voor valse profielen / scams. En sta hem gewoon bij met uw raad en ervaringen hé.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan